Περί λογικών ονείρων

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Συνήθως τα όνειρα, τουλάχιστον ως προς το φανερό περιεχόμενό τους, δεν έχουν λογική. Αυτός είναι ο λόγος που η Εκκλησία δεν δίδει βαρύτητα στα όνειρα. Εύκολα μπορεί να εξαπατηθεί κανείς από αυτά. Η Εκκλησία συμβουλεύει τους πιστούς να μην εμπιστεύονται τα όνειρα.

Ωστόσο υπάρχουν όνειρα τα οποία είναι εντελώς κατανοητά και συχνά έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα. Τα όνειρα αυτά έχουν ενδιαφέρον διότι θέτουν ερωτήματα στα οποία η λογική δεν μπορεί να απαντήσει. Όπως είναι το ερώτημα πώς ο νους του κοιμωμένου σκέφτεται λογικά, ενώ βρίσκεται στη μέθη του ύπνου;

Ή ποιος δίνει τις πληροφορίες στον ονειρευόμενο για πράγματα που είναι αδύνατον ο ίδιος να γνωρίζει;

Παραδείγματα λογικών ονείρων είναι τα δύο όνειρα που ακολουθούν: Το πρώτο όνειρο το είδε η γιαγιά μου Βασιλική, πριν πολλά χρόνια, όταν δεν υπήρχαν ούτε τηλέφωνα, ούτε συγκοινωνίες. Η γιαγιά μου είδε στον ύπνο έναν άγιο άνθρωπο να της λέει, πως κινδυνεύει η ζωή της κόρης της και τη χρειάζεται . Η γιαγιά μου πήγε την άλλη μέρα στην πόλη όπου ζούσε η κόρη της και τη βρήκε βαριά άρρωστη. Η ζωή της διέτρεχε άμεσο κίνδυνο και γιατρός δε βρισκόταν λόγω της εμπόλεμης κατάστασης.

Το άλλο όνειρο το είδα εγώ μια νύχτα που ήμουν πολύ κουρασμένος. Τη νύχτα αυτή έγινε σεισμός, το κρεβάτι μου ταρακουνήθηκε, αλλά δεν ξύπνησα. Αυτός που σκηνοθέτησε το όνειρό μου είχε σκοπό να μη διαταραχτεί ο ύπνος μου, που τον είχα τόσο ανάγκη.

Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να με καθησυχάσει και μάλιστα πολύ γρήγορα, γιατί ένιωσα το σεισμό και θα ξυπνούσα , αν αυτός που ενδιαφερόταν για τον ύπνο μου δεν εύρισκε τρόπο να μην ξυπνήσω.

Η αδελφή μου Βασιλική ήταν το μόνο πρόσωπο που είχε τη δύναμη να με πείσει να μην ξυπνήσω. Ο δημιουργός του ονείρου μου "έφερε" την αδελφή μου από τη Θεσσαλονίκη στη Λάρισα, και την έβαλε να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με εμένα.

Είδα λοιπόν στον ύπνο μου ότι ξύπνησα απ΄ το σεισμό και ξύπνησα και την αδελφή μου που κοιμόταν στο διπλανό κρεβάτι.

-Έγινε σεισμός, είπα ανήσυχος.

-Όχι, δεν έγινε σεισμός, είπε η αδελφή μου.

-Δες τις λάμπες που κινούνται.

-Δεν είναι απ΄ το σεισμό. Αυτό συμβαίνει καμιά φορά, είπε η αδελφή μου κι εγώ την πίστεψα και συνέχισα τον ύπνο μου.

Τα λογικά όνειρα θέτουν, όπως είπα στην αρχή, μερικά ερωτήματα τα οποία δεν επιδέχονται λογική εξήγηση. Ποιος ενδιαφέρθηκε να μη διαταραχθεί ο ύπνος μου. Ποιος ήξερε ότι χρειαζόμουν τόσο πολύ τον ύπνο γιατί ήμουν πτώμα στην κούραση;

Ποιος ήξερε ότι ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να με καθησυχάσει στην ταραχή μου από το σεισμό ήταν η αδελφή μου; Ο ίδιος ο νους μου αποκλείεται, γιατί στη διάρκεια του ύπνου ο νους είναι αδρανής και τόσο αδιάφορος, ώστε να μπορεί να πει κανείς ότι ο ύπνος είναι αδιαφορία.

Όταν ο Ιησούς προσευχόταν στη Γεσθημανή και από την αγωνία του έσταζε το μέτωπό του ιδρώτα και αίμα, οι μαθητές Του κοιμούνταν. Φαντάσου τι πόνο και τι μοναξιά ένιωσε ο Κύριος με την αδιαφορία του ύπνου τους;

Είναι άραγε ο φύλακας άγγελός μας αυτός που δίνει το υλικό για τη δημιουργία των λογικών ονείρων ; Εμείς κοιμούμαστε ενώ εκείνος δίπλα μας αγρυπνά!