28.8.09

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος, Γεροντική ηλικία

«Αν δεν έχεις γέρο, αγόρασε ένα»
Κινεζική παροιμία


Χθες μου ανέβηκε η πίεση. Τη μέτρησα το μεσημέρι, μετά το φαγητό, τότε που είναι συνήθως χαμηλή, καθώς βρίσκομαι στη μέθη του ύπνου. Το πιεσόμετρο έδειξε πάνω απ΄ τα φυσιολογικά όρια, αν και πίνω μια χούφτα χάπια την ημέρα.(ντιοβάν, τενορμίν, αμλοπέν, σιντρόμ κ.α.). Δεν γράφω πόσο ήταν γιατί γράφοντας δεν μπορώ να ξεχάσω κι εγώ δεν θέλω να θυμάμαι.
Νιώθω τα συμπτώματα της υψηλής πίεσης του αίματος σε μένα, αδιαθεσία, έξαψη στο πρόσωπο, κόκκινα αυτιά, ευαισθησία στο κρύο, αίσθημα αστάθειας κ.α. Πολλά από αυτά , μου είπε ο γιατρός, είναι ψυχολογικά. Μπορεί να είναι , αλλά η πίεση δεν παύει να είναι πάνω απ΄ τα κανονικά όρια .Μήπως φταίει που τη μετράω κάθε μέρα; Ή κάθε μέρα θα τη μετρώ ή καθόλου.
Χθες όλη τη μέρα έψαχνα να βρω τι έκανα λάθος. Μήπως σήκωσα βάρος; Μήπως φταίει το ξινόγαλο που ήπια; Φαίνεται βάζουν αλάτι μέσα. Ή μήπως φταίει ο καφές χωρίς καφεϊνη ; Τέτοιο καφέ έπινα και πριν. Μήπως φταίει που γράφω αν και η καρδιά μου δεν ειρήνεψε ακόμη από τα πάθη; Έγραφα όμως και πριν, άλλοτε με πίεση κι άλλοτε χωρίς. Ή μήπως είναι όλα ψυχολογικά; Το φαγητό μπορώ να το αλλάξω, αλλά τα ψυχολογικά πώς να τα αλλάξω; Οι γιατροί λένε, μη στενοχωριέσαι, αλλά δε λένε πώς.
Μια φίλη μου είπε ότι η τροφή επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Μπορεί να φταίει κι ο αέρας. Ποιος ξέρει από πού φυσάει και τι φέρνει μαζί του. Μπορεί να φύσησε από χώρες με πυρηνικά εργοστάσια, που κανείς δεν ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκονται. Μπορεί να ανέβηκε η ραδιενέργεια της ατμόσφαιρας ή η μόλυνση από τα δηλητήρια με τα οποία ραντίζουν τα χωράφια ή από την καύσιμο ύλη που χρησιμοποιούν τα εργοστάσια.
Ή μήπως δεν φταίει τίποτε από όλα αυτά και φταίω εγώ που έχω γεράσει. Κι ο Ρομπέρτος είχε γεράσει και η πίεσή του ήταν σταθερά δώδεκα και οχτώ. Την ίδια πίεση είχε και τη μέρα που πέθανε. Δεν πειράζουν τα γεράματα. Άλλωστε εγώ τα αγαπώ. Θεωρώ τα γεράματα, σαν την καλύτερη ηλικία του ανθρώπου. Δεν καταλαβαίνω αυτούς που νεάζουν. Ότι ο γέρος είναι βαρύς είναι ένα μεγάλο ψέμα, ένας μύθος, όπως ο μύθος ότι ο λύκος επιτίθεται στον άνθρωπο, ενώ ο λύκος δεν επιτίθεται ποτέ στον άνθρωπο.
Η γεροντική ηλικία στην Ορθόδοξη Παράδοση είναι η πιο ευλογημένη περίοδος της ζωής μας πάνω στη γη. « Όλα τα μικρά και τα ταπεινά υποχωρούν, εξαφανίζονται με φυσικό τρόπο, και η σκέψη για άλλη τάξη του Είναι γίνεται αδιάκοπη, εξαιτίας της προσεγγίσεως της θριαμβευτικής στιγμής της εξόδου μας από εδώ.» (αρχ. Σωφρόνιος).

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ναι, όταν γερνάμε φεύγουν σιγά-σιγά τα πάθη μας.
γερνάνε και αυτά μαζί μας και καλώς εχόντων, πεθαίνουν πριν από εμάς.
όμως αυτό είναι που ζητούμε? να πεθάνουν τα πάθη
επειδή δεν γίνεται αλλιώς ή απλά να τα σκοτώσουμε εμείς όσο είναι ακόμα στην ακμή τους?
πιο έχει μεγαλύτερη αξια? τι δίνει περισσότερη χαρά και δόξα?
παλιότερα ευχόμουν "χρονια καλά" και ας είναι και
λίγα όμως μεγάλο μου λάθος. τα "χρονια πολλά" είναι το σημαντικό και ας είναι άσχημα, αφού η
ασχήμια θα οδεύσει θέλει δε θέλει στο τέλος και
η ομορφιά θα φανεί...επιτέλους