18.1.18

Μικρή προσέγγιση σε δύσκολα πνευματικά θέματα

Τού Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν και ασχολούμαι χρόνια τώρα με τα πνευματικά θέματα
δεν μπορώ να πω ότι έχω ξεκάθαρη αντίληψη γι΄ αυτά. Εννοώ τα πνευματικά θέματα που αφορούν τον εσωτερικό άνθρωπο. Ως εσωτερικό άνθρωπο εννοούμε ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου και όχι μόνο το σώμα του και τις σωματικές του λειτουργίες.

Εσωτερικός άνθρωπος και εσωτερικός κόσμος γενικότερα είναι ο κόσμος που υπάρχει , αλλά δεν φαίνεται με τα φυσικά μας μάτια ούτε γίνεται αισθητός με τις άλλες αισθήσεις του σώματος. Για τον εσωτερικό κόσμο, ο άνθρωπος , μόνος, από όλα τα αισθανόμενα πλάσματα, διαθέτει μια έκτη αίσθηση, το νου, για να νιώθει την παρουσία του εσωτερικού ανθρώπου και του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου.

Μη βλεπόμενος είναι και ο κόσμος της ψυχής, δηλαδή ο συναισθηματικός κόσμος, και σ' αυτόν έχουν πρόσβαση και τα ζώα γιατί και τα ζώα έχουν ψυχή και δεν αποκλείεται ψυχή να έχουν και τα λάχανα, όπως υποστηρίζουν μερικοί φυσιοδίφες. Ως εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου δεν εννοούμε τον ψυχικό κόσμο ή και τον νοητό κόσμο, αλλά εννοούμε τον πνευματικό κόσμο. Ψυχή έχουν τα ζώα και μπορεί και τα λάχανα, αλλά πνεύμα δεν έχουν, παρόλο που δέχονται την ενέργεια του πνεύματος, γιατί αλλιώς δεν θα είχαν ζωή.

Όταν λέμε δεν έχουν την ενέργεια του πνεύματος και μόνο δέχονται την ενέργεια , εννοούμε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενέργειας και ενεργήματος. Η ενέργεια είναι η δύναμη, ενώ το ενέργημα είναι το αποτέλεσμα της δύναμης. Τα ζώα έχουν τα ενεργήματα του πνεύματος , αλλά δεν έχουν την ενέργεια του πνεύματος.

Πώς το ξέρουμε αυτό; Το ξέρουμε γιατί η ενέργεια του πνεύματος γνωρίζει τον εαυτό της, ενώ το ενέργημα δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Κανένα ζώο δεν αναρωτιέται τον εαυτό του ούτε αμφιβάλλει γι΄ αυτόν. Ενώ ο άνθρωπος αναρωτιέται ποιός είναι, από πού ήρθε, που πηγαίνει και αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Από τις αμφιβολίες γεννιέται η Πίστη, η Απιστία , η Φιλοσοφία η Επιστήμη κ.ά.

Σαν μια δοκιμή θα προσπαθήσω να δω τί ξέρω γι΄ αυτά τα θέματα για να μη μένουν μέσα μου σκοτεινά. Ο Απόστολος Παύλος έχει ξεχωρίσει τέσσερις νόμους, που διέπουν τον εσωτερικό άνθρωπο.

Η ύπαρξη του ανθρώπου , κατά τον Απόστολο Παύλο , διέπεται από αυτές τις τέσσερις δυνάμεις ή νόμους: 1.Από τη δύναμη του Θεού, 2. από τη δύναμη της συνείδησης, 3. από τη δύναμη του ασυνειδήτου και 4. από τη δύναμη της αμαρτίας.

Η δύναμη του Θεού είναι η ενέργεια του Θεού. Η δύναμη της συνειδήσεως είναι η καθαρή συνείδηση του ανθρώπου ,η οποία είναι ένα με την ενέργεια του Θεού. Η δύναμη του ασυνειδήτου είναι η δύναμη της άρνησης , δηλαδή του εκουσίου εσωτερικού σκότους (αρνητικό ασυνείδητο) και τέλος η δύναμη της αμαρτίας , είναι η δύναμη του σατανά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: