Φίλε Ι.Ο.
Δεν κατέχω τη θεολογία και πολλές φορές σφάλλω.
Πιθανόν και αυτή τη φορά να κάνω λάθος ως προς την ερμηνεία κάποιων κειμένων.
Δεν μπορώ να γίνω πιο πειστικός, αν και θα το ήθελα, γιατί μέσα μου ανησυχώ πολύ για όλα αυτά που φοβάμαι ότι μας εθίζουν στην κατάργηση της ελευθερίας και στην υποτίμηση του προσώπου, όπως μας εθίζει, χωρίς να το καταλαβαίνουμε,στη βαρβαρότητα ο πόλεμος.
Μια φορά συνάντησα κάποιον στο δρόμο που έγραφε στο καπέλο του την αγγλική λέξη "MAD".
"Είσαι τρελός;" τον ρώτησα.΄"Όχι" είπε. ΄"ιτσ ε τζοκ".
Εκμαυλίζεται ο κόσμος με αυτόν τον τρόπο, φθείρεται ηθικά, χωρίς να το καταλάβει, με υποσυνείδητο τρόπo.
Μ' αρέσει η αισθητική στάση απέναντι στα πράγματα. Όταν λέει κανείς "αυτό είναι ωραίο" ή "αυτό δεν είναι ωραίο".
Για μένα δεν είναι ωραίο να υποκρίνομαι, να φοράω μάσκα,να δείχνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι και να μη θέλω να λέω τα πράγματα με το όνομά τους.
Η μάσκα μου είναι αποκρουστική στην ακινησία της και η υποκρισία εμποδίζει την άμεση, τη ζωντανή επαφή με τον άλλον.
Δεν είναι ωραία αυτά, για μένα.
Δεν χρειάζομαι επιχειρήματα για κάτι που το νιώθω με την καρδιά μου.
Αλλά και δεν εμποδίζω αυτόν που του αρέσουν αυτά τα "παιχνίδια". Φοβάμαι ότι κάποτε θα καταλάβει, η ζωή θα τον διδάξει, όχι οι γνώσεις και οι θεωρίες, η ζωή ή ίδια θα τον διδάξει, πόσο επικίνδυνα είναι αυτού του είδους τα παιχνίδια, ιδίως όταν τα παίζουν και οι μεγάλοι.
Μπορείς να πάρεις μια ιδέα όλων αυτών, αν δεις την ταινία "INTO THE WILD", που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζων Κρακάουερ,- δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά, είναι ένα σπουδαίο μυθιστόρημα- βιογραφία του Κρίστοφερ (ξεχνάω το επώνυμό του). Θυμάμαι όμως το ψευδώνυμό του, που το εγκατέλειψε λίγες στιγμές πριν τον τραγικό θάνατό του,είναι Alexander Supertrap.
Όντως προφητικό ψευδώνυμο, γιατί υππήρξε ο ίδιος για τον εαυτό του μια "υπερ-παγίδα", που την κατάλαβε δυστυχώς πολύ αργά.
Ειρήνη και φιλία
Μόσχος
3 σχόλια:
Αγαπητέ Μόσχο,
ευχαριστώ για την απάντηση και τον χρόνο που μου διαθέτεις.
Δεν νομίζω να έχεις άδικο για τον εκμαυλισμό και το παράδειγμα με το καπέλλο. Και ούτε χρειάζεται να απολογηθείς, ειδικά σε εμένα, για κάτι που το έχεις μέσα στη καρδιά σου. Μου κάνει εντύπωση απλώς η εμμονή σου την οποία δεν μπορώ εγώ (ίσως λόγω ηλικίας και πείρας) να κατανοήσω. Απλώς αντέδρασα όταν έδωσες στην προηγούμενη ανάρτηση το παράδειγμα της Αγ. Γραφής.
Και θα με συγχωρέσεις αλλά θα αντιδράσω και τώρα με το καινούργιο σου παράδειγμα με το Into the wild.
Την ταινία την είδα πέρισυ και μου άρεσε τόσο που διάβασα και το βιβλίο το οποίο επηρρέασε τον ήρωα τόσο πολύ. Το Walden ή Η ζωή στο δάσος του Henry Thoreau (Θορώ). Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!
Η ταινία μπορεί να συγκριθεί με αρχαία τραγωδία. Το supertramp (υπερ-αλήτης και όνομα μουσικού συγκροτήματος) δεν ήταν η παγίδα. Αν υπήρχε παγίδα αυτή ήταν η επιλογή ζωής που έκανε που όπως με κάθε επιλογή μας πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να ζήσουμε με τις συνέπειες της, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μας. Λέω αν υπήρχε παγίδα γιατί κατά εμέ δεν έκανε κανένα λάθος. Πέταξε μια ψεύτικη "φτιαχτή" από άλλους ζωή στα σκουπίδια για να ζήσει ελεύθερος 4-5 χρόνια μέχρι να πάει στην αλάσκα (ιθάκη του) και άλλα 2 εκεί αν θυμάμαι καλά. Ήταν πάρα πολλά αν αναλογιστεί κανένας τους στίχους του Ρήγα Φερραίου "Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή".
Ο Alexander βρήκε τον εαυτό του και συνάμα την ελευθερία του. Και το κέρδος του από αυτό ήταν ένας αυθεντικός θάνατος. Σύγκρινε αυτή την ιστορία με χιλιάδες άλλες "κανονικών" παιδιών που πηγαίνουν στο κολλέγιο (που αυτός αρνηθηκε και δώρησε την υποτροφία) και το θάνατο τους σε κλίνες ενός αποστειρωμένου νοσοκομείου...
Κύριε Ολλανδέ!
Ο κύριος Μόσχος έγραψε Alexander Supertrap! Και όχι Supertramp!
Με κάθε εκτίμηση
Βασιλική
Ναι αλλά το ψευδώνυμο του στην ταινία ήταν Supertramp.
Εκτός αν ο Κος Μόσχος το έγραψε σαν λογοπαίγνιο.
Δημοσίευση σχολίου