30.4.21

Περί ευθύνης

Είναι αληθινός ηρωισμός ν' ακούσεις τα λόγια της σοφίας. Αντί γι' αυτά προτιμάς τα "μασημένα λόγια". Ξέρεις ότι δεν είναι αληθινές οι έννοιες των πραγμάτων και κάνεις ότι δεν ξέρεις. Φοβάσαι να ακούσεις ότι η δημοκρατία δεν είναι δημοκρατία, οι ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα οι ιοί δεν είναι ιοι, είναι βιολογικός πόλεμος, ότι ο φόβος και ο τρόμος δεν είναι έμφυτος, αλλά κατευθυνόμενος , η επιστήμη δεν είναι εξ ολοκλήρου με την ανθρωπότητα, αλλά είναι και με την καταστροφή της ανθρωπότητας.

Η μεσοβέζικη στάση στα πάντα, ακόμα και στην επιστήμη, στη βιομηχανία, στο εμπόριο, κάνει τον άνθρωπο να διστάζει, αν είναι πραγματικά υπέρ του ανθρώπου ή αν χρησιμοποιεί , όπως έκαναν οι ναζί, τον άνθρωπο σαν πειραματόζωο σε πειράματα, για τα οποία δεν είναι κανένας υπεύθυνος. Όλη η ευθύνη είναι του ίδιου του πειραματόζωου.
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:

29.4.21

Νοερά προσευχή

 «Μακάριος  ος κρατήσει και εδαφιεί τα νήπιά σου προς την πέτραν. » Ψαλμ 136,9

Το φίδι που πάει να μπει στη σκηνή ,το σκοτώνεις  χτυπώντας το στο κεφάλι. Το ποντίκι προσέχεις να το δεις πριν μπει στην κατσαρόλα. Όταν μπει , πετάς όλο το φαγητό. Αν θέλεις το φαγητό να μην μαγαριστεί και  αναγκαστείς να το πετάξεις, να προσέχεις να δεις το ποντίκι πριν μπει στην κατσαρόλα. 

Η φράση «κρατήσει και εδαφιεί τα νήπιά σου προς την πέτραν. »  σημαίνει ότι κονιορτοποιείς την κακία, όταν ακόμα είναι νήπιο, Όταν ανδρωθεί είναι αργά.

Πώς χτυπάμε το νοερό φίδι στο κεφάλι, όταν πάει να μπει στο σπίτι;  Πώς προσέχουμε το νοερό ποντίκι , να το δούμε πριν μπει στην κατσαρόλα;

Με την νοερά προσευχή. Αγρυπνώντας με την νοερά προσευχή στα πάντα.  Στα πάντα προσευχόμαστε. «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε». «Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί» «Διά πάντων χωρών πνευμάτων νοερών καθαρών»  Στα πάντα προχωρείς με πνεύμα καθαρό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

28.4.21

Μαντινάδες της Ολύμπου Καρπάθου, την ιταλική κατοχή.

ΠΗΓΗ: Νίκος Παυλίδης, Το Σαράντα της Ολύμπου

 

_____________________________________

Μέσα στου εξιταλισμού

Τη δύσκολη την πάλη

Κάστρα που δεν επέσασι

Εστάθητε, δασκάλοι!

 

(Στο δάσκαλο που τον έστειλαν οι Ιταλοί στην εξορία)

 

Δάσκαλε, χτύπα θαρρετά

Την πόρτα της φυλής σου

Κι αυτή θ’ ανοίξει με χαρά

Ν’ ακούσει τη φωνή σου.

 

 

Τετράγωνο του μηδενός

Μένει ένα κουάρτο

‘πο δω και πέρα το σχολειό

Θα μένει πάντα σκάρτο.

 

 

Γράμμα γράψε τη μάνα σου

Γραφή πως θα γυρίσεις

Ο ήλιος παίζει στα παραθύρια σου

Μαύρα ‘ναι τα μαλλιά σου

Μαύρα τα φρύδια σου.

 

 

(Στη γαλανόλευκη)

 

Τα κύματά σου θάλασσα

Άσπρα και γαλανά ‘ ναι

Κι αυτά τα δυο σου χρώματα

Πώς ήτανε θυμάμαι.-

 

 

Κάτω στα Δωδεκάνησα

Μπροστά στις εκκλησίες

Στάθηκ ‘ η γαλανόλευκη

Με αίμα και θυσίες.

 

 

Μεγάλ’ είναι η πατρίδα μας

Το ριζικό της το ‘χει

Να λέει πάντα στον εχθρό

Μολών Λαβέ και Όχι.

 

 

Οι κλέφτες κι οι αρματωλοί

Θα ξαναζωντανέψουν

Κι όσο στρατό κι αν φέρουσι

Θε να τον σακατέψουν.

 

 

Φαίνεται δε διαβάσασι

Καθόλου, καθόλου ιστορία

Η χώρα που πατήσασι

Δεν είν Αβησσυνία .

 

 

(Αναντεύοντας την ελεύθερη Κρήτη)

 

Να ‘χα κι εγώ τη χάρη σου

Ηλία μου προφήτη,

Απού ξυπνάς κάθε πρωί

Και χαιρετάς την Κρήτη.

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συγκέντρωση λογισμών

Διαβάζουμε στα βιβλία για πολλά πράγματα, αλλά αν δεν έχουμε εμπειρία όλων αυτών, δεν μας ωφελούν οι γνώσεις.

Τι σημαίνουν π.χ. τα λόγια ο εχθρός δεν μπορεί να βλάψει αυτόν που συγκεντρώνει τους λογισμούς του στον εγκέφαλο; Τι είναι συγκέντρωση των λογισμών στον εγκέφαλο; Πώς μπορούμε να συγκεντρώνουμε τις σκέψεις μας για διάφορα πράγματα στον εγκέφαλο; Όταν οι σκέψεις μας δεν βρίσκονται στη θέση που είναι για τις σκέψεις, δηλαδή στον εγκέφαλο, που πηγαίνουν οι σκέψεις; Οι σκέψεις που δεν είναι στη θέση τους, κατεβαίνουν στην καρδιά που είναι ο ναός του Θεού. Στους ναούς δεν έχουν θέση οι συζητήσεις κι οι διαφορές. ΟΙ ναοί είναι για να ευλογούμε το Θεό και για να προσευχόμαστε.
Να συγκεντρώνουμε τις σκέψεις στον εγκέφαλο σημαίνει να αφήνουμε τις σκέψεις να είναι σκέψεις. Το να αφήνεις τις σκέψεις σου να είναι σκέψεις, ο ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, το έλεγε με τον ποιητικό τρόπο ως εξής: «Να μην κυνηγάς την ειρήνη. Να την αφήνεις να σε κυνηγάει εκείνη.» Κυνηγώ την ειρήνη σημαίνει βάζω σκέψεις για την ειρήνη στην καρδιά. Ενώ αφήνω την ειρήνη να με κυνηγάει, σημαίνει έχω ειρήνη στην καρδιά, δεν έχω σκέψεις για την ειρήνη, διότι έχω την ίδια την ειρήνη στην καρδιά μου.
Η αρρώστια των θρησκειών είναι το κυνήγι της ευδαιμονίας. Δηλαδή το να θεωρείς ότι οι σκέψεις σου για το Θεό είναι ο Θεός ή ότι οι σκέψεις για την ειρήνη είναι ειρήνη. Η Εκκλησία δεν είναι θρησκεία. Είναι θεραπεία της αρρώστιας των θρησκειών. (Ι.Ρωμανίδης)
Όλα αυτά που γράφω είναι θεωρητικά. Στην πράξη μόνο οι άγιοι ξέρουν, διότι δεν γράφουν ούτε μία σειρά, πριν την εφαρμόσουν στην πλάτη τους. Κι οι άγιοι μας λένε, να προσέχουμε τα λόγια της ευχής.
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:

27.4.21

Περί της απουσίας του Θεού

Απουσιάζει ποτέ ο Θεός; Κρύβεται ποτέ ο Θεός από μας; Τί συμβαίνει άραγε, όταν καλούμε το Θεό και δεν λαμβάνουμε καμία απάντηση; Ζητάμε απ' το Θεό και δε μας δίδεται. Κρούομε την πόρτα του Θεού και δεν ανοίγει.

Ο Δαβίδ μιλάει με το Θεό, όπως μιλάμε σε άνθρωπο:
Εξεγέρθητι, ίνα τί υπνοίς, Κύριε;
ανάστηθι και μη απώση εις τέλος.
Ινατί το πρόσωπόν σου αποστρέφεις;
επιλανθάνη της πτωχείας ημών και της θλίψεως ημών;
Ότι εταπεινωθη εις χουν η ψυχή ημών,
εκολλήθη εις γην η γαστήρ ημών.
Ανάστα. Κύριε, βοήθησον ημιν
και λύτρωσαι ημάς ένεκεν του ονόματός σου. "
(Ψαλμ.43:23-27)
Πώς διαβάζεις αυτό το κείμενο; Το Θεό περιγράφει ο Δαβίδ, ή τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος κοιμάται, απωθεί, αποστρέφει το πρόσωπό του, λησμονά, πέφτει χαμηλά. Ο άνθρωπος ζητά βοήθεια και λύτρωση.
Αυτά που φαίνεται να κάνει για μας ο Θεός, εμείς κάνουμε γι' αυτόν. Εμείς αδιαφορούμε, εμείς απομακρυνόμαστε από αυτόν,
η δική μας ζωή πέφτει χαμηλά...
Δεν είναι λοιπόν φταίχτης ο Θεός ούτε απωθεί. Ουαί και αλίμονο. Ο Κύριος κατακεραυνώνει με τους λόγους Του αυτούς που σκότωσαν τους προφήτες που τους έστειλε.:
Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ,, η αποκτένουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν! Ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισιυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε. Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος. λέγω γαρ υμίν , ου μη με ίδητε απ' άρτι, έως αν είπητε, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου."
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:

26.4.21

Μεταξύ λήθης και εγρήγορσης

 Μεταξύ λήθης και εγρήγορσης υπάρχει η εξής διαφορά, ότι η λήθη είναι ελκυστική, ενώ η εγρήγορση δεν  είναι . Τί μπορούμε , άραγε, να  προσθέσουμε , για να γίνει η εγρήγορση ελκυστική;

 Ένας εργάτης σε κάποιο  μοναστήρι, βλέποντας τους μοναχούς να μην εργάζονται και να προσεύχονται μόνο και να ψάλλουν τους είπε «εσείς όλο προσευχές και ψαλμωδίες ,κι εγώ δουλειά, δουλειά, δουλειά» «Μπορείς , αν θέλεις, να προσεύχεσαι  κι εσύ» , του είπαν, αλλά εκείνος δε δέχθηκε. Τί  να προσθέσουμε άραγε στην εγρήγορση, ώστε χωρίς να πάψει να είναι εγρήγορση, να είναι ελκυστική;

Η Παράδοση της Ορθοδοξίας είναι  παράδοση της εγρήγορσης. Φαίνεται ότι αυτό που μπορεί να  κάνει ελκυστική την εγρήγορση είναι η αγάπη του Ιησού. Να αγαπάμε πάνω από όλα τον Ιησού, για να είναι καλότυχοι αυτοί που θυμούνται και όχι αυτοί που λησμονάνε.

 Όταν έχουμε επίγνωση ότι είμαστε χλιαροί στην αγάπη μας, αυτό πρέπει να μας πονάει, για να μη μένουμε χλιαροί, αλλά να ζητάμε να μας δώσει ο Θεός δύναμη για να αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τον Ιησού.  

Γιατί να μη θέλω την ώρα αυτή να είμαι σε εγρήγορση; Μήπως πρόκειται να κάνω κάτι που δε θέλω να το δει κανείς; Όχι. Γιατί να μην αφιερώσω το χρόνο αυτόν), γιατί να μην αφιερώσω το χρόνο μου  αυτόν στον Ιησού; (ο χρόνος είναι αγάπη).

Μήπως είναι από συνήθεια να μη θέλω να είμαι σε εγρήγορση, να είμαι δηλαδή σε θέση, να βλέπω κάθε στιγμή τον εαυτό μου, όπως είναι;  Μήπως δεν είναι ευχάριστο για μένα, να βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι; Γιατί δε δίνω το χρόνο αυτόν (την αγάπη αυτή) στον εαυτό μου; Για το πονηρό, αποκλείεται. Μήπως για τις αναμνήσεις του πονηρού;  Αν είναι από τις αναμνήσεις, αυτό σημαίνει πως είτε κάνουμε  κάτι, είτε ενθυμούμαστε κάτι,  είναι το ίδιο για την ψυχή.

Αυτό, λοιπόν, που χαλάει την εγρήγορση είναι η απώθηση και η κατάκριση. Γι’ αυτό ο γιατρός έλεγε, αν θέλετε ν’ αρρωστήσετε , να απωθείτε και να κατακρίνετε. Ευλογείτε και μην καταράσθε, λέει ο Κύριος. Ότι ο χρόνος είναι αγάπη φαίνεται από το πόσο χρόνο είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε σ’ αυτό που αγαπάμε. Εγώ π.χ. αγαπάω τη Φύση. Θα μπορούσα να αφιερώσω όλο το χρόνο μου σ’ αυτήν. Πράγματι επί μερικές δεκαετίες αφιέρωνα το χρόνο μου  περιπλανώμενος  στα βουνά και στους κάμπους. Όταν κρατούσα συντροφιά τη μητέρα μου, με έδιωχνε, γιατί αφαιρούσα το χρόνο μου, δηλαδή την αγάπη μου,  από τα παιδιά μου. «Πήγαινε να τα δεις», μού ‘λεγε.

Για να αγαπάμε περισσότερο την εγρήγορση να αγαπάμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας , τον Ιησού. Πώς αγαπάμε περισσότερο τον Ιησού; Αγαπάμε περισσότερο τον Ιησού κάνοντας πράξη αυτά τα λόγια του Ψαλμού: 'Ένεκά σου θανατούμεθα όλη την ημέρα. Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής"

Τί σημαίνουν αυτά τα λόγια; Νομίζω σημαίνουν ότι έχουμε διαρκώς στο νου μας τί αρέσει στο Χριστό. Σ΄αυτό που δεν είναι θεάρεστο λέμε, "αυτό έχει πεθάνει για μένα κι εγώ έχω πεθάνει γι΄αυτό.

 Το παρακάτω ωραιότατο τροπάριο της Εκκλησίας εκφράζει όλο τον πόνο του Αδάμ για την απώλεια της εγρήγορσης, με την οποία είχε διαρκή μνήμη του Θεού και του εαυτού. Παραθέτω τους στίχους αυτούς του τροπαρίου: «Οίμοι , ο Αδάμ, εν θρήνω κέκραγεν, ότι όφις και γυνή, θεϊκής παρρησίας με έξωσαν.» Θρηνούσε ο Αδάμ, διότι έχασε  την εγρήγορση με την οποία είχε διαρκή αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Καταλαβαίνω τον Αδάμ υπήρχε λόγος να θρηνεί. Δεν καταλαβαίνω όμως πώς πρέπει και εμείς χωρίς λόγο, να στερούμαστε την εγρήγορση, μόνο και μόνο από απλή συνήθεια;

Οι στίχοι που παραθέτουμε εδώ από τον 43ο ψαλμό, περιγράφουν την κατάσταση, στην οποία περιέρχονται αυτοί που χάνουν, όπως ο Αδάμ, την παρρησία του Θεού: «ότι εταπείνωσας ημάς εν τόπω κακώσεως, και επεκάλυψεν ημάς σκιά θανάτου. Ει επελαθώμεθα του ονόματος του Θεού  ημών και ει διεπετάαμεν χαίρας ημών προς Θεόν αλλότριον; Ότι ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. Ελογισθημεν ως πρόβατα σφαγής.Εξηγέρθητι , ίνα τι υπνοίς, Κύριε; Ανάστηθι και μη απώση εις τέλος Ίνατι το πρόσωπόν σου αποστρέφεις; Επλανθάνη της πτωχείας ημών και της θλίψεως ημών; Ότι εταπεινώθη εις χουν  η ψυχή ημών, εκολλήθη εις γην η γαστήρ ημών. Ανάστα , Κϋριε, βοήθησον ημίν και λύτρωσαι ημάς ένεκεν του ονοματός σου.|

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

25.4.21

Ιησούς, ο άνθρωπος που ζει

 Μικρά δοκίμια του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ιησούς, ο άνθρωπος που ζει (1)

 Κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο εκτός από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός. Α΄Κορ.3,11

Οι άνθρωποι συγγενεύουμε μεταξύ μας, αλλά καθένας μας έχει τη δική του ζωή. Νιώθω μεγάλη οδύνη , γράφει ο Απόστολος στην επιστολή του, όσο να γεννηθεί μέσα σας ο Ιησούς Χριστός. Ο Απόστολος γνωρίζει από τη δική του ζωή, πως μόνον όταν γεννηθεί μέσα μας ο Χριστός είμαστε αληθινοί άνθρωποι, όπως είναι η ανθρώπινη φύση, πριν την πτώση της, εικόνα του αληθινού Θεού.

 Ο Malcolm Muggeridge  συγγραφέας του  βιβλίου  «Ιησούς, ο άνθρωπος που ζεί΄, γράφει για τον Ιησού ως η ζωή του και ο εαυτός του: «Ο Ιησούς είναι η μόνη μου βεβαιότητα ότι ο μόνος αληθινός σύνδεσμος μεταξύ μας είναι η αγάπη του Χριστού. Κι ο αρχαίος Σωκράτης έζησε και έφυγε με τη σειρά του, όταν τελείωσε η ζωή του. Κι ο Σωκράτης έζησε και άφησε την ανάμνηση ενός σοφού ανθρώπου. Αλλά σε κανέναν άνθρωπο η ζωή του Σωκράτη και η ζωή των άλλων σοφών ή προφητών δεν είναι η ζωή του και ο εαυτός του »”

Κανένας άνθρωπος, ακόμα και οι δικοί μας, δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου και ο εαυτός του.«Οι φίλοι μου  και όλοι οι γνωστοί μου με επλησίασαν, αλλά εσταμάτησαν εις απόστασιν, λέει ο Δαβίδ, και οι πλησιέστεροι από τους συγγενεις μου εστάθησαν πολύ μακράν (…) εγώ εις σε έχω στηρίξει την ελπίδα μου.»(Ψαλμ.37)

Οι φίλοι μας και οι πλησίον είναι άνθρωποι σαν εμάς. Ο βίος τους είναι σύντομος. Ο καθένας τραβάει το δρόμο του. Για κανέναν άνθρωπο δεν μπορούμε να πούμε, ότι  ζει μέσα μας, ότι  είναι παντού για μας, ότι ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο είναι εκεί για εμάς ,πριν από εμάς.»

Κάποτε σκεφτόμουν να κάνω ένα ταξίδι για να επισκεφθώ ένα μέρος όπου είχα ζήσει. Και έλεγα, τι θα κάνω εάν δεν βρω κανέναν από τους παλιούς μου φίλους εκεί. Και η απάντηση που ήρθε στο μυαλό μου, ήταν  ότι δεν θα νιώσω μοναξιά, θα έχω την νοερά προσευχή του ονόματος του Ιησού.  Με το όνομα του Ιησού έχω την  αίσθηση της παρουσίας Του.

Η νοερά προσευχή του ονόματος του Ιησού είναι μέσα μου. Ουσιαστικό στοιχείο της νοεράς προσευχής είναι ότι υπάρχει πάντοτε μέσα μας χωρίς να λείπει ποτέ. Ο Χριστός είναι μέσα μας. Ο Χριστός είναι μέσα σ’ αυτούς που τον αγαπούν και αυτοί που τον αγαπούν είναι μέσα στο Χριστό.  

 Η γνώση του Ιησού δεν είναι οποιαδήποτε γνώση. Η γνώση του Ιησού είναι ζωή, αφού μόνο με την αγάπη, δηλαδή με τη ζωή σε όλη της την πληρότητα, μόνο με αυτήν γνωρίζουμε τον Ιησού. Με την αγάπη γνωρίζουμε ότι δεν ζούμε πια εμείς , ζει μέσα μας ο Χριστός. Ο Χριστός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανένας ‘άλλος άνθρωπος δεν είναι η αλήθεια , η οδός και η ζωή. Ο Ιησούς είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ζει μέσα στους πιστούς Του , μετά την ενσάρκωση αλλά και πριν , ως ο άσαρκος Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

«Τί, λοιπόν, ,μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού , γράφει ο Απόστολος Παύλος  στους Ρωμαίους. Μήπως τα παθήματα, οι στενοχώριες, οι διωγμοί, η πείνα, η γύμνια, οι κίνδυνοι ή ο μαρτυρικός θάνατος;  Σύμφωνα με τη Γραφή; Για σένα πεθαίνουμε όλη την ημέρα. Μα ς μεταχειρίζονται σαν πρόβατα που τα πάνε για σφαγή. Εμείς όμως βγαίνουμε νικητές μέσα απ’ όλες αυτές τις δυσκολίες με τη βοήθεια του Χριστού, ο οποίος μας αγάπησε. Κι είμαι πραγματικά βέβαιος πως ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα  ούτε κάτι άλλο είτε στον ουρανό είτε στον άδη ούτε κανένα άλλο δημιούργημα θα μπορέσουν ποτέ να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού για μς, αυτή φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας». Ρωμ. 8,35

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

24.4.21

Η αγάπη της μουσικής

 Ακούγοντας διηγήσεις απλών ανθρώπων για το πως αγάπησαν τη μουσική και το χορό, όλοι μιλούν για τον πατέρα τους και τη μητέρα τους, ,που αγαπούσαν να τραγουδούν και να χορεύουν και μερικοί όπως εγώ, από μικρό παιδί τους άρεσε ν' ακούνε τους οργανοπαίχτες να παίζουν και τον κόσμο να χορεύει.

Έτσι γίνονταν με τα παιδιά του ανθρώπου. Με τα παιδιά της φύσης, τα δέντρα, τα λουλούδια, τα ζώα, τα πτηνά, ποιόν είδαν και έμαθαν να αγαπούν τη μελωδία και την αρμονία; Γιατί δεν αγαπούν το θόρυβο;
Γιατί λοιπόν η Φύση αγαπάει τη μελωδία, την αρμονία , την ομορφιά; Από τα άλατα και τα οξέα, καθώς χτυπιόντουσαν το ένα με το άλλο, δημιούργησαν την αγάπη της ομορφιάς.
Κάποτε, την ώρα που άκουγα το δεύτερο μέρος της Εβδόμης Συμφωνίας του Μπετόβεν, είπα εντελώς αυθόρμητα , στον εαυτό μου, πως υπάρχει Θεός!
Το ίδιο λέω και νιώθω κάθε φορά που διαβάζω τους Ψαλμούς.
Εντάξει υπάρχουν επιστήμονες και φιλόσοφοι άθεοι, καθώς λένε οι ίδιοι. Ας μας δείξουν τα αριστουργήματα στον κόσμο του Ωραίου, ποιά είναι;. Ποιός άθεος έγραψε Ψαλμούς και Μουσική;
Και ποιόν εδόξασε και από ποιόν φωτίστηκε;
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:

17.4.21

ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Στην Εκκλησία δεν υπάρχουν αντιφάσεις και αμφιβολίες ούτε διλήμματα Δε ρωτάμε πού πηγαίνουμε πεθαίνοντας. Γνωρίζουμε ότι πηγαίνουμε κοντά στον Ιησού Χριστό. Ο θάνατος δεν είναι εξαφάνιση αλλά ανάσταση; Ο Ιησούς Χριστός ανέστη και οι άνθρωποι ανασταίνονται και είναι κοντά στον Ιησού Χριστό ή μακριά του.
Στην αρχαία Αθήνα τιμωρούσαν όποιον τους θύμιζε το θάνατο. Η θύμηση του θανάτου στην αρχαία Αθήνα ήταν ποινικό αδίκημα. Οι αρχαίοι Αθηναίοι , οπωσδήποτε, δεν είχαν την ίδια αντίληψη για τους ήρωες. Στους ήρωες ο θάνατός τους δίνει ζωή.
Κι εμείς τώρα χαιρόμαστε και παίρνουμε θάρρος, που οι αγωνιστές του Εικοσιένα αψήφισαν το θάνατο. Τί είναι αυτό που δίνει ζωή; Όχι βέβαια τα σώματα των ηρώων που πέθαναν και θάφτηκαν στη γη; Ζωή δίνει αυτό που ζει. Ζωή και θάρρος δίνει σε μας τώρα, το πνεύμα των αθανάτων ηρώων της ελευθερίας, όταν έχουμε μέσα μας το πνεύμα τους. Το πνεύμα όπου είναι καλόδεχτο, πνέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:

15.4.21

Η διδασκαλία της εγρήγορσης

 

ΈΈνα  ρωσικό τραγούδι για τους κυνηγούς λέει,  « Ο κυνηγός βρίζει τον εαυτό του./ Δεν ξέρει πώς να ζει και να υπηρετεί.» Το ρωσικό αυτό  τραγούδι ακούγεται στην αρχή της κινηματογραφικής ταινίας του Ακίρα Κουροσάβα, «Ντερσού Ουζαλά», η οποία είναι ένας ύμνος στη φιλία. Ο Ιησούς ονομάζει τους Μαθητές Του, φίλους, δηλαδή «αγαπημένους». Η λέξη «φιλώ» στην ελληνική γλώσσα σημαίνει «αγαπώ». «Σίμων Πέτρε, φιλείς με πλείον των άλλων;», Σίμων Πέτρε, μ’ αγαπάς περισσότερο από τους άλλους;

·     Δεν κυνηγάς πράγματα, αλλά ό,τι σου δίνει ο Θεός, λέει ο Αμερικανός ποιητής Robert Lax,  που έζησε ως ερημίτης στην Κάλυμνο και στην Πάτμο. Ό,τι σου δίνει ο Θεός, το δέχεσαι με ευχαρίστηση και με ευγνωμοσύνη. Το βλέπεις  σαν ένα λουλούδι, που ανθίζει.

·     Το ίδιο ερώτημα που θέτει ο κυνηγός στον εαυτό του, τίθεται μπροστά σε κάθε άνθρωπο: Πώς να ζει;  Να ζει με οργή ή να ζει με εσωτερική ειρήνη;    

·     Εξαρτάται πώς βλέπουμε τη ζωή. Βλέπουμε τη ζωή με εγρήγορση ή βλέπουμε τη ζωή χωρίς εγρήγορση. Η Παράδοση του ελληνικού λαού είναι Παράδοση της Εγρήγορσης, δηλαδή της αδιάλειπτης μνήμης του Θεού.

·     Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο διαβάζουμε τα εξής για τη ζωή του ανθρώπου: «Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς. Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι. (…) Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε. Ουκ οίδατε γαρ πότε ο καιρός εστιν.. (…) Α δε υμίν λέγω, πάσι λέγω. Γρηγορείτε.»(Μάρκ.ιγ’, 31-37, ιδ, 1-2).

·     Και στην Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Εφεσίους διαβάζουμε τα εξής για την εγρήγορση: «Μηκέτι υμάς περιπατείν καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατεί εν ματαιότητι του νοός αυτών.»

    Μόσχος Λαγκουβάρδος 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

14.4.21

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

12.4.21

Αταβισμός

 

Ένας νεαρός στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Αριστοτέλους, διαλαλούσε συνθήματα κατά των πλουσίων αφεντικών.
-Γιατί αυτή η εχθρότητα κατά των αφεντικών; ρώτησα.
-Θα τους βάλουμε να δουλέψουν, είπε.
- Κι αν δε θέλουν;
-Θα τους βάλουμε να δουλέψουν με το ζόρι.
-Εσύ θα δουλέψεις με το ζόρι;
Δε μίλησε και συνέχισε ύστερα από λίγο, τα συνθήματα της πάλης των τάξεων.
Άφησα το νεαρό με τα συνθήματα και συνέχισα τη βόλτα μου στην παραλία, απορροφημένος στις σκέψεις μου:
Ούτε "α" ούτε "ο". Κάτι μεταξύ "α" και "ο". Και "α" και "ο". Θα σου πούνε "εμένα έτσι μ' αρέσει". Να μην υπάρχει καθαρό "α" και καθαρό "ο".
Εντάξει. Ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό. Κάτι μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού. Και αρσενικό και θηλυκό.
Εντάξει κι αυτό. Αφού έτσι αρέσει, ας είναι έτσι γι' αυτούς.
Ούτε νόστιμο ούτε άνοστο. Κάτι μεταξύ του νόστιμου και του άνοστου. Και νόστιμο και άνοστο. Με άλλα λόγια καμιά τροφή δεν είναι νόστιμη. Και καμιά τροφή δεν είναι νόστιμη ή άνοστη. Και η αηδία μπορεί να είναι τροφή για τον άνθρωπο, μια που δεν είναι αηδία, αλλά κάτι μεταξύ αηδίας και μη αηδίας.
Θα μου πείτε στη γλώσσα την ελληνική στην οποία το "α" είναι "α" και το "ο" είναι "ο" δε στερούμαστε το κάτι ανάμεσα στα δύο. Δεν το στερούμαστε. Απλώς το προφέρουμε όπως τα μωρά ή όπως αυτοί που έχουν κάποια ανωμαλία στη στοματική τους κοιλότητα και στην ακοή τους.
Όταν είμαστε παιδιά, μας αρέσουν τα παιδικά πράγματα. Όταν γινόμαστε ενήλικοι, εγκαταλείπουμε ό,τι μας ευχαριστούσε ως νήπια. Υπάρχουν μερικές συνήθειες, τις οποίες μερικοί ενήλικοι, δεν τις εγκαταλείπουν. Τις συνήθειες των ενηλίκων αυτού του είδους, η επιστήμη τις ονομάζει "αταβιστικές".
Νηπιότητα και ενηλικότητα έχουν τα πάντα, ακόμα και τα βουνά. Το ίδιο και οι λαοί και τα γένη. Υπάρχουν λαοί που περνούν τώρα την νηπιακή τους ηλικία και λαοί αρχαίοι, όπως ο ελληνικός. Το ίδιο υπάρχουν γλώσσες στη νηπιακή τους ηλικίας και γλώσσες αρχαίες. Όσο πιο αρχαίες τόσο πιο εύπλαστες, οι οποίες μπορούν να αποδώσουν όλους τους φθόγγους και όλους τους ήχους. Γιατί άραγε διότι η στοματική κοιλότητα και αυτή εξελίσσεται. Η γερμανική γλώσσα π.χ. δεν μπορεί να αποδώσει το φθόγγο "γ". , ενώ η ρωσική γλώσσα, δεν έχει το φθόγγο "θ". Στη Ρωσική ο Αθανάσιος προφέρεται "Αφανάσιος".
Οι γλώσσες όπως και οι στοματικές κοιλότητες των φυλών διαφέρουν ανάλογα με την νηπιότητά τους ή την ενηλικότητά τους. Τα βουνά π.χ. είναι απαλά, καλόβουνα, (Καμβούνια όρη) , ενώ τα νηπιώδη είναι "βραχώδη" και δεν έχουν το απαλό χώμα του ενηλίκου βουνού. Το ίδιο και τα πολιτικά κόμματα. Μερικά δεν έχουν εξελιχθεί εντελώς. Σαν τα βραχώδη όρη είναι σκληρά με τους πολίτες, επειδή η θεωρητική τους βάση είναι το μίσος και η πάλη των τάξεων.
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:

11.4.21

Εκουσίως ασθενείς

   

Ο Ιησούς άλλους ασθενείς θεράπευε απ'' ευθείας , κι άλλους, τους ρωτούσε, αν θέλουν να τους θεραπεύσει.Από αυτούς που ρωτούσε άλλοι απορούσαν με την ερώτηση, επειδή δεν την περίμεναν κι άλλοι απαντούσαν αμέσως ότι ήθελαν να τους θεραπεύσει. Ένας τυφλός όταν άκουσε την ερώτηση του Ιησού, τί θέλει να του κάμη, απάντησε αμέσως χωρίς να κρύψει την έκπληξή του:
-Κύριε, ίνα αναβλέψω. (Κύριε, θέλω να δω)
Αυτοί που όπως ο τυφλός απαντούσαν αμέσως στην ερώτηση του Ιησού ότι ήθελαν να τους θεραπεύσει, θεραπεύονταν αμέσως. Στους άλλους που απαντούσαν με περιστροφές, διηγούμενοι την ιστορία της ζωής τους, ; έπρεπε να προηγηθεί η θεραπεία της ψυχής τους και συγκεκριμένα της θέλησής τους και κατόπιν να ακολουθήσει η θεραπεία του σώματος.
Θα μου πείτε, ποιά άλλη θεραπεία χρειάζεται π.χ. ένας παράλυτος για να θεραπευτεί η παραλυσία του; Κι όμως χρειάζεται άλλη θεραπεία πριν την θεραπεία της σωματικής παραλυσίας . Χρειάζεται η θεραπεία της ψυχικής του παραλυσίας.
Ρωτούσε π.χ. κάποιος που έπασχε από παραλυσία του σώματος. Τί θέλεις να σου κάνω; Ο ασθενής, απαντούσε , να με γιατρέψεις . Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω;
Πόσοι από τους σημερινούς αρρώστους θέλουν πραγματικά να γίνουν καλά; Ή πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν καλά; Πόσοι δεν είναι εκούσια ασθενείς;
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
⇪