Οι Ρατζί, είναι κατά πάσα πιθανότητα απόγονοι των Ελλήνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως φαίνεται από τη γλώσσα , τους μύθους , το χαρακτήρα και την όλη παρουσία τους ανάμεσα στους αυτόχθονες λαούς γύρω τους, με τους οποίους δεν έχουν καμία συγγένεια. Παραθέτουμε μερικές λέξεις από τη γλώσσα που μιλούν τώρα και τις παραβάλουμε με την γλώσσα του Ομήρου, από την Ιλιάδα.
Το γελαστό πρόσωπο , γελαστό από χαρά και αγαλίαση, το ονομάζουν "κάγια" από το ομηρικό "καγχαλάω, αναγελώ".
Το "κύμα" το ονομάζουν "κούμα".
Το γρήγορο και δυνατό το ονομάζουν "ρι" ,από την ομηρική λέξη "ριπή".
Τη λαμπερή θεά του ποταμού την ονομάζουν "Κουμάρι", σύνθετη λέξη, η οποία αποτελείται από τις λέξεις "κάγια, κούμα, ρι" και σημαίνει " λαμπερό σαν ήλιος ορμητικό κύμα", σαν να λέγαμε σήμερα "λαμπροκυματούσα".
Η Θεά "Κουμάρι" , θεά του ποταμού,, διδάσκει τους Ρατζί, τον τρόπο να αλιεύουν με τη λάμψη. Για τους αυτόχθονες οι Ρατζοί, είναι από μεγάλο Γένος που ήρθαν από μακριά, από την Ινδία, και είναι μεγάλοι για πολλούς λόγους. Είναι μεγάλοι διότι είναι ευγενικοί με τους λαούς. Διότι κατέχουν την ναυτοσύνη διότι και τη διδάσκουν και τους αυτόχθονες λαούς γύρω τους. και διότι δεν ζητούν τίποτε από τους γύρω τους, ενώ οι ίδιοι προσφέρουν ό,τι έχουν.
Η θεά της λάμψης, σύμφωνα με τον αρχαίο ελληνικό μύθο των Ρατζί, τους διδάσκει την αλιεία με τη λάμψη του φωτός. Τους μαθαίνει να κάνουν γροθιές από χόρτα (πούτζια, ,πυγμές) , και να τα ανάβουν , για να αλιεύουν με τος φως τους.
΄΄Οτι οι λέξεις "κάγια", "κούμα" και "ρι" είναι ομηρικές φαίνεται από τους στίχους της Ιλιάδας, τους οποίους παραθέτουμε εδώ στο πρωτότυπο και σε μετάφραση του Κώστα Δούκα, από το βιβλίο του , Εκδοσις Γεωργιάδης:
"όση δ' αιγανέοις ριπή ταναοίο τέτυκται"
(όσο μακρυά πετώντας το μακρουλό δόρυ.)
"ως υιός Πριάμοιο Πάρις κατά Περγάμου άκρης
καγχαλέων, ταχέως δε πόδες φέρον"
(έτσι ο γιος του Πριάμου Πάρις από της Περγάμου την άκρη
ως ήλιος έβη λάμποντας μέσα στον οπλισμό του
καγχάζων, κι οι ταχείς του πόδες τον έφερναν.)
Για τους Ρατζί έχουν γυρίσει ντοκυμαντέρ από ότι ξερω ο Ερικ Βαλί, που όσο και άν έψαξα δεν μπόρεσα να το βρω. και αυτό που έχει τον τίτλο Οι ιχθείς των θεών.
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου