Τί ωραία που είναι η φιλία !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί ωραία που είναι η φιλία, πώς μπορούν να την απολαμβάνουν όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, γραμματισμένοι κι αγράμματοι, νέοι και γέροι, φτάνει να το θέλουν και να εκδηλώνουν την φιλική τους διάθεση, να μην είναι διαρκώς σκυθρωποί και κακότροποι, για να διώχνουν όλους από κοντά τους, ακόμα κι αυτούς που θέλουν να τους αγαπούν και να τους έχουν φίλους τους.

Αλλά η φιλία είναι δώρο του Θεού και δεν θέλει καθόλου υπερηφάνεια και εγωισμό αλλά ταπείνωση και ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Στη φιλία δίνουμε το προβάδισμα στους φίλους μας και δεν κάνουμε πρόταση φιλίας σε κανέναν λέγοντάς του "ξέρεις ποιός είμαι εγώ; Κάνε με φίλο σου."

Όταν ερχόταν στο χωριό κανένας βουλευτής ή κανένας αξιωματούχος, μερικοί έσπευδαν να δείξουν ότι τον γνωρίζουν για να αναδειχθούν κι αυτοί λιγάκι απ΄ την αφάνειά τους. Οι ταπεινοί όμως απέφευγαν αυτές τις "γνωριμίες" με τους μεγάλους και τους σπουδαίους.

Ο εχθρός του ανθρώπου είναι υπερήφανος. Δεν μπορεί να αντέξει την ταπείνωση. Θα τον κρατούσαμε μακριά μας, ποιός δεν θα τό 'θελε, αν παραμένουμε σε όλες τις περιστάσεις ταπεινοί. Οι Άγιοι Πατέρες που γνωρίζουν την υπερηφάνειά του, τον διώχνουν με αυτόν τον τρόπο. Όταν εμφανίζεται μπροστά τους με κάποια παραλλαγή, για να τους εξαπατήσει, είναι τόσο το θράσος του, που παριστάνει ακόμα και τον άγιο και τον άγγελο του φωτός, του λένε, πριν αρχίσουν διάλογο μαζί του, να πάνε να προσκυνήσουν τον Χριστό και εξαφανίζεται γιατί δεν αντέχει ν' ακούει το Όνομα του Ιησού και την ιδέα της προσκύνησης.