ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

1. Είμαι εναντίον της τηλεόρασης. Τη θεωρώ ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια του Εχθρού.

2. Ο άνθρωπος είναι αυτό που σκέφτεται.

3. Όπως λέει η Αγία Γραφή «εν εικόνι διαπορεύεται πας άνθρωπος», δηλαδή κάθε άνθρωπος σχηματίζει μια εικόνα για τον κόσμο και μέσα σ΄ αυτήν πορεύεται.

4. Σκεφτόμαστε ελεύθερα ή μπαίνουν σκέψεις στο μυαλό μας, που δεν ξέρουμε από πού έρχονται και τι θέλουν;

5. Η χειραγώγηση του ανθρώπου στην εποχή μας είναι επιστήμη. Οι καθοδηγητές δεν μας οδηγούν σαν τα πρόβατα, αλλά διαμορφώνουν και το χαρακτήρα μας.

6. Σχεδόν κανείς από μας δεν προσέχει τις σκέψεις που μπαίνουν στο μυαλό του. Προσέχουν το σώμα τους, το διαμέρισμά τους, το αυτοκίνητό τους, την εργασία τους, αλλά τις σκέψεις που ρυπαίνουν τον εσωτερικό άνθρωπο δεν τις προσέχουν.

7.Να προσέχεις τι σκέφτεσαι.. Αυτό που σκέφτεσαι θα γίνει. Ιδίως αυτό που εύχεσαι ή αυτό που καταριέσαι. Κάποιος φοβόταν ότι θα πέσει στο πηγάδι. Πάλεψε χρόνια για να νικήσει τη σκέψη αυτή, αλλά η σκέψη τον νίκησε κι έπεσε στο πηγάδι.

8. Όπως γίνεται με τα άτομα έτσι γίνεται και με τους λαούς. Όταν ήταν ο Εχθρός να επιβάλει στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, όλοι ενθαρρύνονταν να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο: «Δεν θα βρεθεί ένας λόχίας;» Ώσπου ο λοχίας βρέθηκε.

9. Γιατί όχι τηλεόραση; Κυρίως γιατί αναιρεί όλη την Ορθόδοξη Ησυχαστική Παράδοση, αυτό που στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται «Νηπτική Ζωή» της διαρκούς μνήμης του Θεού και της Καρδιακής Προσευχής του Ιησού.

10. Η τηλεόραση δεν αντιμάχεται το πνεύμα. Μακάρι να το έκανε. Η τηλεόραση κάνει κάτι πολύ χειρότερο: Υποκαθιστά το πνεύμα. Παίρνει τη θέση που ανήκει στο πνεύμα. Είναι οι τραπεζίτες και οι έμποροι που έδιωξε ο Ιησούς απ΄ το ναό του Θεού. Μετατρέπει τον ναό του Θεού εις οίκον εμπορίου.

Γέρος σημαίνει άγιος σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Χθες συνάντησα στο δρόμο έναν μικρόσωμο ασπρομάλλη γέρο που είχε στο τσεπάκι ένα πανέμορφο μπουμπούκι κόκκινου τριαντάφυλλου. Με κοίταξε στα μάτια, σαν να μού 'λεγε, εσύ γιατί δεν έχεις ένα πανέμορφο μπουμπούκι κόκκινου τριαντάφυλλου; Τα μόνα όμορφα πράγματα στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως, όπου ζούμε, είναι τα πρόσωπα των παιδιών και των γυναικών και τα λουλούδια. Τον έναστρο ουρανό δεν μπορούμε να τον δούμε στις σύγχρονες πόλεις.

Χαίρομαι τους γέρους που δεν το βάζουν κάτω. Ο Μπάλαμοντ, ξεχνώ το όνομά του, Αμερικανός συγγραφέας κωμωδιών και σεναριογράφος του Χόλυγουντ (τα περισσότερα σενάρια των κωμωδιών των Αδελφών Μαρξ είναι δικά του) έλεγε πως δεν θα πάψει ποτέ να γράφει, όσο το χέρι του μπορεί να κρατάει την πένα. Δεν θα πω ποτέ τον εαυτό μου "γέρο φουκαρά".

Χαίρομαι τους γέρους που δεν το βάζουν κάτω. Δεν εννοώ αυτούς που νεάζουν, αλλά αυτούς που χαίρονται αυτό που είναι, χωρίς να θέλουν να είναι κάτι άλλο. Μ' αρέσει να λέω τον εαυτό μου γέρο. Αλλά δεν μ' αρέσει να μου το λένε οι άλλοι. Ίσως γι' αυτό πολλοί βάφουν τα μαλλιά τους, φορούν ενδύματα με φανταχτερά χρώματα, παγιδεύονται σε χαμηλές συγκινήσεις, όπως το ποδόσφαιρο κ.ά.

Εμένα πάντοτε μ΄ άρεσε η παροιμία που έλεγε η μάνα μου "Θ΄ αφήσω γένια και μαλλιά, για να με λένε γέρο." Ίσως γιατί η πρώτη επιθυμία μου ήταν να γίνω σοφός. Σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, η λέξη γέρος σημαίνει σοφός. Στη Ρωσική το γέρο τον λένε στάρετς, όπως λένε και τον άγιο και τον σοφό.

Όταν πήγα στην Κάλυμνο, ο ερημίτης ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, με ρώτησε κάποτε, στους περιπάτους που κάναμε στην προκυμαία, αν με ρωτούσε ο Θεός τί ήθελα να μου δώσει,τί θα ήθελα να μου δώσει. Σοφία, του απάντησα. Αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν η σοφία αυτό που ήθελα. Τότε ήμουν νέος, που τα είχε χαμένα. Δεν ήθελα να μου δώσει σοφία, αλλά σοφό οδηγό , που να με πιάσει από τό χέρι και να με οδηγήσει μέσα στη σύγχυση του κόσμου. Σ' αυτήν την ψυχική και πνευματική κατάσταση συνάντησα φίλους που αγαπούσαν το Χριστό. Σοφία επαγγέλλεται στην πραγματικότητα και ο οικουμενισμός. Δεν θέλει τον Ιησού Χριστό, αλλά την χριστική διάθεση, που μπορεί να υπάρχει και χωρίς το Χριστό. Ο καλύτερος τρόπος να πιστέψεις στον Ιησού Χριστό είναι να αγαπάς κάποιον που πιστεύει αληθινά στο Χριστό.

ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το ψεύδος του οικουμενισμού είναι γραμμένο στο μέτωπό του για να το βλέπει από μακριά ο ορθόδοξος χριστιανός και να φυλάγεται από αυτό. Ο οικουμενισμός, επειδή δεν έχει την εμπειρία χρησιμοποιεί τον φιλοσοφικό στοχασμό, ΟΙ οικουμενιστές στοχάζονται για το τί να κάνουμε, αλλά δεν λένε πώς να το κάνουμε, γιατί δεν εφαρμόζουν όσα στοχάζονται. Όσοι φιλοσοφούν δεν σημαίνει ότι έχουν και την φώτιση και την χάρη να εφαρμόσουν όσα σκέφτονται. Η φώτιση και η Θεία Χάρη απαιτεί άλλου είδους άσκηση , όχι σκέψεις και φαντασίες.

Η Ορθοδοξία δεν είναι μόνο ορθοδοξία αλλά και ορθοπραξία. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μιλούν από την εμπειρία τους. Δεν λένε ποτέ κάτι που δεν το έζησαν οι ίδιοι. Δεν λένε τί να κάνουμε, χωρίς να ξέρουν πώς γίνεται στην πράξη. Οι οικουμενιστές μιλούν για την υπομονή και για την αγάπη όπως διαβάζουν στα βιβλία ή όπως στοχάζονται οι ίδιοι. Αλλά γνωρίζει κανείς περισσότερα για την υπομονή και για την αγάπη που βίωσε στο Όνομα του Ιησού από εκείνον που διάβασε τόμους ολόκληρους περί υπομονής και περί αγάπης. Οι ορθόδοξοι διακρίνουν από μακριά την αγαπολογία του οικουμενισμού, την αναφορά στο Πνεύμα και την αποσιώπηση του Ονόματος του Ιησού από μέρους τους. Η Νοερά Προσευχή του Ιησού και η Νηπτική Παράδοση των Ορθοδόξων είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Οικουμενισμού. Αν θέλουμε να  εμποδίσουμε τον οικουμενισμό να τηρούμε την Νοερά Προσευχή. 

Ο οικουμενισμός  διακρίνεται από μακριά. Μιλάει για την αγάπη και για το Πνεύμα, αλλά χωρίς το Χριστό. Ο οικουμενισμός λόγω του ότι θέλει κάτι από την ομπρέλα του να σκεπάσει και τις θρησκείες και τα δόγματα του Αντιχρίστου, δεν μιλάει για το Χριστό. Όταν μιλάει για το Χριστιανισμό, εννοεί τον  χριστιανισμό... δίχως το Χριστό.

Λένε οι οικουμενιστές τί να κάνουμε αλλά δεν λένε πώς. Από αυτό θα καταλάβεις το ψεύδος τους.

Πρόκειται για επινοήσεις του μυαλού παρά για προσωπική μαρτυρία από την εμπειρία της Εκκλησίας.

moschoblog.blogspot.com

Χωρίς αγάπη δε γίνεται!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αυτός που αγαπάει αληθινά δεν περιμένει ανταπόδοση. Αν αγαπάμε αυτούς που μας αγαπούν, ποιά είναι η χάρη;, λέει ο Κύριος.

Όταν ο Απόστολος Παύλος ζήτησε από τον Ιησού να τον θεραπεύσει από την χρόνια αρρώστια από την οποία έπασχε, ο Ιησούς του είπε: Σου αρκεί η χάρη μου, εννοώντας τη χάρη να αγαπάει όλους τους ανθρώπους χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.

Γυρίζοντας μόνος επάνω στα βουνά νιώθεις ευγνωμοσύνη για τις πηγές, που σου χαρίζουν τη δροσιά τους, χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση.

Ψηλά στον Όλυμπο, εκεί όπου το χιόνι δεν λιώνει ποτέ, βγαίνουν κάτι πανέμορφα αγριολούλουδα μέσα απ' το χιόνι! Ποιός θα τα δει εκεί μέσα στις χαράδρες; Για ποιόν ντύνονται τόσο όμορφα;

Άξιζε να γεννηθούμε

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλος αυτός ο πόνος των τραγουδιών της αγάπης είναι γιατί αγαπούν και δεν αγαπιούνται.

Η  αγάπη του Ιησού δεν είναι τέτοια αγάπη που υποφέρει γιατί δεν βρίσκει ανταπόκριση.

Αυτός που αγαπάει αληθινά δεν περιμένει ανταπόδοση. Δεν αγαπάει για την ανταπόδοση. Είναι ευγνώμων που ο Θεός του έδωσε τη χάρη να αγαπάει. Του αρκεί η χάρη.

Υπάρχουν τραγούδια που εκφράζουν τη χαρά να αγαπάς. Το τραγούδι "Για χατίρι σου ξημερώνει" είναι ένα από αυτά.

Με αυτή την έννοια ο Ντοστογιέφσκι λέει, κόλαση είναι να μην αγαπάς. Να μην μπορείς ν' αγαπήσεις.

Βέβαια και η αγάπη χωρίς ανταπόκριση έχει πόνο. Πονάς όταν δεν είσαι βέβαιος ότι αγαπάς αληθινά. Φοβάσαι μήπως η αγάπη σου δεν είναι αιώνια. Μήπως δεν αντισταθεί στους πειρασμούς.

Αυτό σημαίνει ότι δοκίμασες την πικρή εμπειρία της μοναξιάς και της αποξένωσης, όταν δεν αγαπάμε αληθινά και δεν θέλεις να την δοκιμάσεις ξανά.Να είμαστε ευγνώμονες στο Θεό και στους ανθρώπους που μας ενέπνευσαν την αγάπη.

Ο Ηράκλειτος, έκανε βασανισμένη ζωή. Ονομάστηκε ο φιλόσοφος που κλαίει. Ίσως δεν ένιωσε ποτέ την αληθινή αγάπη, για να πει πως ΄.αξιζε να γεννηθούμε μόνο για να δούμε τον έναστρο ουρανό. Άξιζε να γεννηθούμε μόνο για την αγάπη!

Ο θάνατος του γεροντάκου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Dendro del vergel
morire,
dendro del rosal
matar me han.
Lorca

Το "Γιωργή ή Τερέζα" ήταν ένα συμπαθητικό γεροντάκι στην Κάλυμνο, που όλη του τη ζωή την πέρασε μετανάστης στην Αργεντινή. Γέρος πια και πεντάφτωχος ζούσε μόνος στην Κάλυμνο. Ο μοναδικός συγγενής ήταν ο γιος του που υπηρετούσε στο Αμερικανικό ναυτικό και τον περίμενε.ναρθεί, μα δεν ήρθε ποτέ να τον ιδεί. Κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα τον ρωτούσαν αν θα έρθει ο γιος του, άλλοι από ενδιαφέρον κι άλλοι για να τον πειράξουν, και το Γιωργή τους βεβαίωνε ότι του έγραψε ο γιος του πως θαρθεί και τον περιμένει.

Στην Κάλυμνο το όνομα Γιωργή, κατά σύμπτωση, το έφεραν κι άλλοι που έμοιαζαν με τον Γιωργή και τους ξεχώριζαν με το παρατσούκλι. Έτσι το Γιωργή που αγαπούσε την Τερέζα, του έδωσαν το παρατσούκλι "Τερέζα".

Η Τερέζα, είχε έρθει από την μακρινή Αργεντινή να δει το Γιωργή. Έμενε σε ένα εγκαταλειμένο αρχοντικό, αλλά κανείς δεν την είδε ποτέ, Ούτε το Γιωργή. Έβγαινε μόνο κρυφά τα βράδια στην αυλή για να πάρει τον πασατέμπο , που της άφηνε στον φράχτη το Γιωργή.

Ένα πρωί είδα το Γιωργή να κάθεται σε κάτι μυρτιές, που ήταν απέναντι από την πόρτα του Ειρηνοδικείου. Ξάπλωσε απαλά στο χώμα και πέθανε.
Το καϋμένο το Γιωργή πέθανε, όπως έγραφε σε κάποιο ποίημά του ο Λόρκα: Μάνα, μέσα στις τριανταφυλλιές θα πεθάνω.

Απ΄ το να πεθάνει κανείς εγκαταλειμμένος σε κάποιο δωμάτιο , προτιμότερος ο θάνατος του ερωτευμένου Γιωργή, μέσα στις μυρτιές. Τον Λόρκα τον καϋμένο τον σκότωσαν. Κι αυτό το είχε προβλέψει ο ίδιος.. "Μάνα μέσα στον κήπο θα πεθάνω. Μέσα στις τριανταφυλλιές θα σκοτωθώ"

Αδαείς κυβερνήτες!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μια φίλη μου επισκέφθηκε μια κουφή γριούλα 92 χρονών στο σπίτι της. όπου έμενε μόνη της και εντυπωσιάστηκε που η γριούλα είχε ανοιχτό τον ήχο της τηλεόρασης.

-Γιατί έχεις ανοιχτή την τηλεόραση αφού δεν την ακούς; ρώτησε.
-Δεν την ακούω, αλλά μπορώ να διαβάζω τα γράμματα.

-Να σε ρωτήσω κάτι, είπε η γριούλα.
-Να με ρωτήσεις.
-Μπας και αυτό το παιδί, δεν ξέρει καθόλου γράμματα;

Η φίλη μου γελάει μόνη της επί δύο μέρες!

Τα εσωτερικά αίτια

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλα είναι του Θεού. Κι αφού είναι όλα του Θεού, να τα ζητάμε όλα απ' το Θεό.Αλλά πρώτα να ζητάμε τη βασιλεία του Θεού και όλα τα άλλα θα προστεθούν.Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και πάντα ταύτα προστεθήσεται υμίν.

Τί σημαίνει ότι δεν ζητάμε πρώτον την βασιλείαν του Θεού; Σημαίνει ότι δεν πιστεύουμε στη βασιλεία του Θεού. Κι αφού δεν πιστεύουμε στη βασιλεία του Θεού, ούτε στον Κύριον Ιησού πιστεύουμε.

Κάποιος πήγε στον Ιησού και ζήτησε να λύσει τη διαφορά που είχε με τον αντίδικό του. Ο Κύριος του είπε:  Ποιός με διόρισε δικαστή σας;

Τώρα ανησυχούμε μην πεθάνουμε από την πείνα και δικαίως γιατί η πατρίδα μας βρίσκεται υπό εχθρική κατοχή. . Αλλά δεν ανησυχούμε που πεθαίνουμε με τις αμαρτίες μας.Μήπως η ανησυχία μας δεν είναι για τον θάνατο από την πείνα, αλλά για το θάνατο από τη λήθη του Θεού;

Θάνατος είναι η λήθη του Θεού. Τα εξωτερικά αίτια δεν τα φοβάμαι , είπε κάποιος γέρος αγρότης. Τα εσωτερικά φοβάμαι.

Ο σημερινός φόβος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τον καιρό αυτόν της διάλυσης ο φόβος δεν είναι ο φόβος που ξέραμε. Οι Πατέρες μιλούν για κάποιον φόβο εκεί όπου "ουκ ην φόβος". Ο φόβος αυτός δεν είναι εξωτερικός. Αυτός που τον νιώθει δεν φοβάται π.χ. μήπως μέσα στο πλήθος βγάλει κάποιος το πιστόλι και τον πυροβολήσει. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το πιστόλι και πυροβολήσει τον εαυτό του.

Δεν είναι ο φόβος που ξέρουμε. Όπως π.χ. φοβούμαστε ένα σκυλί που επιτίθεται. Αυτός ο φόβος μας παρακινεί να αμυνθούμε. Αυτός ο φόβος, είνα φόβος που παραλύει, δεν είναι φυσικός.Έχει να κάνει με την έλλειψη πίστης. Είναι, αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, φόβος μεταφυσικός. Σαν τον φόβο του παραλυτικού, που ενώ ο Κύριος τον ρωτάει, τί θέλεις
 να σου κάνω, αυτός διηγείται την ιστορία της ζωής του. Σύγκρινε τη στάση αυτού που πάσχει από ψυχική και πνευματική παραλυσία με τη στάση του τυφλού, που μόλις τον ρωτάει ο Κύριος, τί θέλεις να σου κάνω, απαντάει, "ίνα αναβλέψω, Κύριε".

Ο σημερινός φόβος διαφέρει. Είναι φόβος εσώτατος, υπαρξιακός  που δεν θεραπεύεται με εξωτερική θεραπεία,  αλλά με την Πίστη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, την προσευχή και τη συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της "Εκκλησίας. Είναι ο φόβος γιατί λείπει η πίστη.

"Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας λαγός θεωρούσε τον εαυτό του ως το πιο δειλό ζώο. Δεν υπάρχει άλλος τόσο δειλός,σαν εμένα. Δεν την θέλω τη ζωή, είπε στον εαυτό του και πήγε στο ποτάμι να πνιγεί. Πλησιάζοντας στην όχθη, κάποιοι βάτραχοι που λιάζονταν εκεί, τον είδαν και φοβισμένοι πήδησαν στο νερό.

-'Ωστε υπάρχουν κι άλλοι πιο δειλοί από μένα, είπε ο λαγός και αναθεώρησε την απόφασή του.

"Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες", λέει η αρχαία λογία παροιμία.

Η κλίμακα των αισθήσεων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στην κλίμακα των αισθήσεων, με κριτήριο τη σύνδεσή τους με το ωραίο και γενικά με την καλαισθησία , πάνω πάνω βρίσκεται η αίσθηση της όρασης και ακολουθούν οι αισθήσεις της ακοής και της όσφρησης.

Οι αισθήσεις αυτές ονομάζονται ανώτερες αισθήσεις, διότι συνδέονται άμεσα με το ωραίο. Η θέα π.χ. είναι ωραία ή άσχημη, το ίδιο και ένα άκουσμα ή μια μυρουδιά. .

Δεν θα μπορούσαμε όμως να ονομάσουμε τη γεύση και την αφή, ωραίες, παρόλο που καταχρηστικά ονομάζουμε ένα φαγητό ωραίο ή ένα άγγιγμα. Το φαγητό μπορεί να είναι νόστιμο ή άνοστο, όχι όμως ωραίο ή άσχημο. Το ίδιο και ένα άγγιγμα, μπορεί να είναι απαλό ή σκληρό, αλλά δεν μπορεί να είναι ωραίο ή άσχημο, διότι δεν διαθέτει όλα τα στοιχεία του ωραίου, εκτός ίσως από κάποια στοιχεία.

Ακόμα κι αν διαθέτουν το άγγιγμα κι η γεύση, κάποια στοιχεία του ωραίου, δεν θα είναι ποτέ αρκετά για να προκαλέσουν αισθητική συγκίνηση.. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ένα άγγιγμα ή μια γεύση έχει αρμονία και ρυθμό, αν θέλουμε να μιλάμε με ακρίβεια και σαφήνεια.

Ο ΟΓΔΟΟΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΙ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

'Οταν ρωτάμε, ποιές είναι οι πρακτικές συνέπειες των αιρέσεων στην καθημερινή ζωή μας, είναι σαν να ρωτάμε, γιατί δεν βλέπουμε τον αναστημένο Χριστό.

Ο όγδοος μακαρισμός του Κυρίου λέει:
"Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται".

Να μην πεις, τί με νοιάζουν εμένα οι αιρέσεις. Οι αιρέσεις είναι θεολογικό θέμα. Μήπως είμαι θεολόγος;

Θεολόγος είσαι αν προσεύχεσαι σωστά, λέει ο Άγιος Νείλος ο ασκητής.

moschoblog.blogspot.com

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

400 χρόνια οι χριστιανοί δεν τουρκέψαν.
ούτε φράγκεψαν

Αγωνίζονταν για την πίστη, την πατρίδα, την οικογένεια, τη γλώσσα
και κράτησαν παρά τις γενοκτονίες εις βάρος τους και τις απώλειες των χαμένων πατρίδων.

Η ελευθερία εις τα έθνη, δεν μετριέται με το στρέμμα,
με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
(Κωστής Παλαμάς)

Οι Παλαιστίνιοι, οι Κούρδοι κι οι άλλοι λαοί που αγωνίζονται για την πατρίδα τους αφιερώνουν όλες τους τις δυνάμεις τους για την πατρίδα.
Στα χρόνια αυτά γράφτηκε στον τόπο αυτόν, έστω και ένας στίχος ή ένα τραγούδι για την πατρίδα ;
moschoblog.blogspot.com

Αιρέσεις, μια πραγματικότητα αξεχώριστη από την καθημερινή ζωή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 -Υποστηρίζεις ότι ευθύνονται οι αιρέσεις για τα δεινά του ανθρώπου; Ότι οι αιρέσεις δεν είναι ένα φαινόμενο καθαρά θεολογικό που αφορά την Εκκλησία αλλά είναι ΄μια πραγματικότητα η οποία είναι αξεχώριστη από την καθημερινή ζωή;

Υποστηρίζεις ότι οι αιρέσεις φταίνε που μένουν άνεργα τα παιδιά μας και ξενιτεύονται και που δεν έχουμε να πληρώσουμε τους φόρους και θα μας πάρουν τα σπίτια και που χάνουμε την Ελλάδα ως κρατική οντότητα και ως τόπος, γιατί οι κυβερνώντες παραδίδουν στους ξένους την εθνική κυριαρχία και ξεπουλούν τον τόπο μας σε αυτούς, που τους ανέδειξαν στην εξουσία.

-Ακριβώς αυτό υποστηρίζω.
-Πώς αποδεικνύεται αυτό;
-Αποδεικνύεται από την εμπειρία μας, εκτός αν δεν θέλουμε να γνωρίζουμε την αλήθεια.
-Πείτε μας ένα παράδειγμα.

-Ο Πάπας είναι αρχηγός κράτους που διαθέτει τράπεζες, διεξάγει εμπόριο, συνάπτει εμπορικές και άλλες σχέσεις με άλλα κράτη, μπορεί να κατασκευάζει και να κάνει εμπόριο ακόμα και όπλων και επηρεάζει την πολιτική διαφόρων χωρών, που ευθύνονται για τους πολέμους και για την καταδυνάστευση των λαών και των Εθνών.

-Μα και η Ορθοδοξία έχει σύνοδο, σχεδόν αλάθητη.
-Οι σύνοδοι έχουν σκοπό την καταπολέμηση των αιρέσεων. Σύνοδοι που όπως η πρόσφατη στην Κρήτη που δεν έγινε για την καταπολέμηση των αιρέσεων, αλλά για την νομιμοποίησή τους  είναι μεν σύνοδος ορθοδόξων κληρικών, αλλά  δεν είναι ορθόδοξη σύνοδος σύμφωνα με την Ορθόδοξη Διδασκαλία και Παράδοση.

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το περιβόλι του μπαρμπα-Γιώργου βρισκόταν ακριβώς κατω από τη βρύση του χωριού και το τρεχούμενο νερό περνούσε αναγκαστικά λόγω της κλίσης του εδάφους μέσα από το περιβόλι του. Ο μπαρμπα-Γιώργος και μερικοί άλλοι περιβολάρηδες ήταν οι τυχεροί του χωριού, γιατί ευνοούνταν οι κήποι τους από τη θέση τους κάτω από τη βρύση. Οι άλλοι ένιωθαν το άδικο αλλά δεν ήξεραν τί να κάνουν. Αυτό που τους πείραζε περισσότερο ήταν η μιζέρια των ευνοημένων περιβολάρηδων , ιδίως του μπαρμπα-Γιώργου που δεν έδινε σε κανέναν ούτε μια ντομάτα ή ένα αγγουράκι.

Μια μέρα συναντήθηκαν όλοι οι αδικημένοι κηπουροί και κατέστρωσαν το παρακάτω σχέδιο για να δώσουν ένα μάθημα στο μπαρμπα-Γιώργο. Διέδωσαν ότι τάχα κοντά στο περιβόλι του ακουγόταν τη νύχτα οργισμένες φωνές από τις "καλότυχες", όπως έλεγαν τις "νεράϊδες", που κατ' ευφημισμόν ο λαός τις λέει "καλομοίρες", γιατί τις φοβάται.

Κάθε φορά ρωτούσαν τον μπαρμπα-γίωργο, αν άκουσε τις φωνές τους.

-Κάτι άκουσα, είπε ο μπαγμπαγιώργος, που έγινε ευαίσθητος στους νυχτερινούς ήχους. Ώσπου του έγινε βεβαιότητα ότι κάποιο σκούξιμο από κανένα ζουλάπι της νύχτας ή κάποιο φύσημα του αέρα δεν ήταν παρά οι φωνές των "καλότυχων".

Όταν η παρέα βεβαιώθηκε ότι ο μπαρμπα-Γιώργος πίστεψε ότι με την συμπεριφορά του, έκανε να θυμώσουν οι καλότυχες, του υπέβαλαν την επιθυμία να κάνει κάτι να τις εξευμενίσει, να δίνει κάτι στον κόσμο και να μην κρατάει τα κηπευτικά του τυχερού κήπου μόνο για τον εαυτό του.

ΜΙα νύχτα αφού βεβαιώθηκαν ότι ο μπαρμπα-γιώργος το μόνο όπλο που έχει για την προστασία του από τους κλέφτες είναι η μαγκούρα του, έβαλαν μαξιλάρια στις πλάτες τους για να τις φυλάξουν από τις ξυλιές, τυλίχτηκαν με άσπρα σεντόνια.και μπήκαν στον κήπο του μπαρμπαγιώργου και τα μάζεψαν όλα. Το χωριό απέδωσε την καταστροφή στην οργή των νεράϊδων κι ο μπαρμπα-γιώργος που το πίστεψε έδινε κατόπιν σε όλο τον κόσμο: Ελάτε να σας δώσω καμιά ντομάτα, κανένα αγγουράκι. 

Κομμουνιστές φιλο-αμερικανοί!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Θλίψη επικρατούσε στην ατμόσφαιρα του καφενείου. Οι κομμουνιστές φαρμακωμένοι με την ήττα της Χίλαρυ!

-Τώρα που οι κομμουνιστές έγιναν φιλο-αμερικάνοι, θα γίνω κομμουνιστής», είπε ο κυρ Παύλος, ο μόνος δεξιός πελάτης του καφενείου. Μόνο αυτός και ο καφετζής ήταν δεξιοί . Όλοι οι άλλοι πελάτες ήταν κομμουνιστές.

-Να δεις που ο Τράμπ, θα είναι ο καλύτερος, είπε κάποιος πελάτης.

Άνθρωποι και ονόματα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο χωριό μου υπήρχαν και μερικοί μορφωμένοι. Δεν έλεγαν, όπως όλοι ου Τζακς, ου Τζιμς, ου Βαφλήτς αλλά ο Τζακ, ο Τζιμ, ο Βανφλήτ.

Υπήρχε και όνομα Βανφλήτ. Είναι ολόκληρη ιστορία. ΄Βανφλήτς ονομάστηκε κάποιος που είχε ταράξει τους συγχωριανούς του με τΙς πραγματικές και τις φανταστικές ιστορίες του, για τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ. Τον είδε όταν υπηρετούσε στο στρατό, αν και μερικοί το αμφισβητούσαν ότι τον είδε και δεν ήταν φανταστικό πρόσωπο, και από τότε όλο γι΄ αυτόν μιλούσε.

Στις παρέες, στις επισκέψεις περίμενε πότε η κουβέντα θα γύριζε στον πόλεμο, για να μιλήσει για τον στρατηγό Βαν Φλητ. Ο Βαν Φλητς έτσι, ο Βανφλήτς αλλιώς. Του κόλλησαν κι οι συγχωριανοί του το παρατσούκλι "Βανφλήτς" και κανένας δεν θυμόταν το πραγματικό του όνομα.

Μια φορά πήγα στο χωριό και ζήτησα να μου πουν για τον Βανφλήτ. Δεν τον ήξερε κανείς. Δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στο χωριό μας, είπαν όσους ρώτησα. Ώσπου κάποιος από την παρέα στο καφενείο φώναξε: "Τον Βαφλήτς λέει, ρε." Και τον θυμήθηκαν όλοι. Είχε πεθάνει.

Άκου τη μπάντα

ΚΥΡΙΑΚΉ, 19 ΙΟΥΝΊΟΥ 2011
"Άκου τη μπάντα"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το ποίημα του Άγγλου ποιητή Ντέϊβιντ Χέρμπερτ Λώρενς "Άκου τη μπάντα" δίνει μια εικόνα του σημερινού ανθρώπου και του χάους μέσα στο οποίο ζει. Αυτός είναι ο λόγος που το παραθέτω εδώ σε μια πρόχειρη μετάφραση δική μου, η οποία λόγω ελλείψεων του μεταφραστή αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι. Λέει λοιπόν το ποίημα αυτό:

"Μια μπάντα παίζει πολύ πρωί
Μα είναι μόνο δυστυχισμένοι άνθρωποι
που κάνουν θόρυβο για να σκεπάσουν
την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας

Ένα μικρό φεγγάρι, αρκετά ήσυχο
γέρνει και τραγουδάει στον εαυτό του,
μέσα στη νύχτα,
κι η μουσική των ανθρώπων
είναι σαν ένα ποντίκι που ροκανίζει,
που ροκανίζει μέσα σε μια ξύλινη παγίδα
παγιδευμένο.

Αν μεταφέρουμε το περιεχόμενο του ποιήματος στα σημερινά ελληνικά δεδομένα, δεν ξέρω ποιοι είναι οι δυστυχισμένοι που προσπαθούν να σκεπάσουν την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας με το θόρυβο γύρω από τον εαυτό τους. Ίσως είναι οι πολιτικοί. Ίσως είμαστε εμείς οι πολίτες που ανεχόμαστε αυτούς τους πολιτικούς. Δεν ξέρω. Και δε ζει κι ο ποιητής να μας εξηγούσε την εικόνα του ποιήματός του.

Μια όμως που το ποίημα μιλάει για παγίδες και για παγιδευμένους, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για τις παγίδες. Το σχόλιο αυτό είναι το εξής: Κατ΄αρχήν αυτός που παγιδεύτηκε με κάποιο τρόπο δεν μπορεί να ελευθερωθεί με τον ίδιο τρόπο που παγιδεύτηκε. Με τον ίδιο τρόπο χώνεται πιο βαθιά στην παγίδα.

Ματαιοπονούν λοιπόν αυτοί που σαν τους δυστυχισμένους μουσικούς της μπάντας του Λώρενς παίζουν τον ίδιο σκοπό, για να σκεπάσουν το εσωτερικό τους χάος και το εσωτερικό χάος το δικό μας.Αυτό παθαίνει τώρα η Ελλάδα, που για να ελευθερωθεί από την παγίδα της την χώνουν ακόμα πιο βαθιά σ΄ αυτήν.Δυστυχώς αυτοί που δουλεύουν με παγίδες ταυτίζονται με αυτές και ούτε την παγίδεψη διακρίνουν ούτε πόθο για την ελευθερία νιώθουν μέσα τους.

Μια φορά ο Μέγας Αντώνιος είδε με τα μάτια της ψυχής του απλωμένες τις παγίδες του διαβόλου σε όλο τον κόσμο και είπε, Θεέ και Κύριε, ποιος μπορεί να σωθεί. Κι άκουσε μέσα του μια φωνή να του λέει, Αντώνιε, μάζεψε τις παγίδες και ουδείς σώζεται.

Οι Έλληνες αργά ή γρήγορα θα βρούμε το δρόμο που οδηγεί μακριά από παγίδες και παγιδευτές. Οι ίδιες οι παγίδες κι οι ίδιοι οι παγιδευτές υπάρχουν για να τους ξεπεράσουμε. Η νύχτα θα γίνει πιο φωτεινή από μέρα.

moschoblog.blogspot.com

Αναδημοσίευση από τον ΣΦΟΝΔΥΛΟ

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αποστολή μας είναι να γνωρίσουμε το Θεό στον κάθε άνθρωπο ή να θυμίσουμε το Θεό στον κάθε άνθρωπο (μνήμη Θεού).

Δεν πρόκειται για γνώση ή ενθύμηση μέσω των βιβλίων, αλλά για γνώση ή ενθύμηση μέσω της εμπειρίας μας.

Για μένα το να θυμάμαι το Θεό είναι σπουδαιότερο από το να γνωρίζω το Θεό. Άφησε ότι το να γνωρίζεις το Θεό έχει και μια δόση υπερηφάνειας. Αν είμαστε ταπεινοί θα νιώθουμε ότι ο Θεός μας γνωρίζει , όχι ότι εμείς γνωρίζουμε το Θεό.

Ο Θεός είναι πάντα κοντά μας. Δεν απομακρύνεται ο Θεός από τον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος απομακρύνεται από το Θεό. Ούτε ο Θεός θυμώνει με τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος θυμώνει με το Θεό. Να συμφιλιωθείτε με το Θεό, γράφει ο Απόστολος Παύλος, δεν γράφει να συμφιλιωθεί ο Θεός μαζί μας.

Η οργή του Θεού είναι μάλλον οργή λαού.Δεν χωρεί αμφιβολία ότι η σημερινή οργισμένη εποχή δείχνει την οργή που έχει μέσα του ο άνθρωπος. Ο κόσμος είναι η έκφραση του εσωτερικού κόσμου των ανθρώπων.

moschoblog.blogspot.com

Η ευγνωμοσύνη των ανδρών και των γυναικών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιοι δείχνουν μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη, οι άντρες ή γυναίκες; «Αχάριστη δεν πόνεσες για μένα», λέει το λαϊκό άσμα. Η γυναικεία αχαριστία στο συγκεκριμένο παράδειγμα  εμφανίζεται στην ανειλικρίνεια και την υποκρισία της γυναικός έναντι του άνδρα της. Ο άνδρας πίστεψε ότι η γυναίκα που αγάπησε τον αγαπούσε και εκείνη, αλλά διαψεύστηκε. Η γυναίκα που αγάπησε αποδείχθηκε ότι δεν τον αγάπησε αλλά υποκρινόταν και τον ξεγελούσε με την ανειλικρίνειά της.

Αν το παράδειγμα του τραγουδιού είναι αντιπροσωπευτικό της αντρικής και της γυναικείας προσωπικότητας, αυτό σημαίνει ότι οι μεν άνδρες θα ένιωθαν ευγνώμονες, αν οι γυναίκες τους ήταν ειλικρινείς και δεν τους εξαπατούσαν με την υποκριτική αγάπη τους. Η αληθινή αγάπη της γυναικός για τον άντρα της φαίνεται στον πόνο της γι’ αυτόν και στην ειλικρίνειά της.

Οι άντρες ,λοιπόν, νιώθουν ευγνωμοσύνη όταν συναντούν ειλικρίνεια και αληθινή αγάπη. Οι γυναίκες με τι συγκινούνται, και σε τι δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους; Οπωσδήποτε δεν στερούνται το χάρισμα της ευγνωμοσύνης. Δεν τους συγκινεί η ειλικρίνεια και η αληθινή αγάπη, η οποία εκδηλώνεται με τον πόνο του άντρα γι’ αυτές. Με τι συγκινούνται. Νομίζω συγκινούνται με κάποια αρετή, η οποία μπορεί να μην φτάνει τις αρετές της Αλήθειας και της Αγάπης, αλλά είναι μεγάλη αρετή, η οποία περιέχει στα συστατικά στοιχεία της την Αλήθεια και την Αγάπη, την αρετή του Ωραίου.

Δεν υπάρχει γυναίκα στον κόσμο, που να μη δείξει την ευγνωμοσύνη της όταν βλέπει στα μάτια των άλλων, τον θαυμασμό για την ομορφιά της.

Ετικέτες
Ευγνωμοσύνη
Το Αληθινό
Το Ωραίο
Η υποκρισία