Δύναμη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Από όλα όσα υπόσχεται το Ευαγγέλιο, το πιο σπουδαίο, τώρα ,για μένα είναι η δύναμη που μας δίνει ο Χριστός , να πατάμε επάνω στη δύναμη του πονηρού πνεύματος και να μη μας βλάφτει.

Τη δύναμη αυτή μας δίνει η χάρη του Θεού; Αλλά και εμείς πρέπει να μην περιμένουμε παθητικά να πέσει απ΄ τον ουρανό, όπως έπεφτε το μάννα των Εβραίων στην έρημο.

Νομίζω η δική μας συνέργεια είναι η αγαθή συνείδηση και η προσευχή για τους εχθρούς, "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους θλίβοντάς με".

"μη εαυτούς εκδικούντες, ααπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή. γέγραπται γαρ, εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος.εάν ουν πεινά ο εχθρός σου ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν. τούτο γαρ ποιών άνθρακας πυρός σωρεύσεις επί την κεφαλήν αυτού. μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν. (Ρωμ. ΙΒ' 19-21)

Κατά γυναικών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Οἴμοι! ὁ Ἀδάμ " (Αλίμονο ο Αδάμ)

Το "πυρ , γυνή και θάλασσα", ένα Έλληνας το είπε, αλίμονο!
Ένας Έλληνας ξενιτεύτηκε , πήγε στην Αμερική, στο αμπάρι κάποιου καραβιού, που βούλιαξε κι ήταν ο μόνος που σώθηκε. Όλοι οι άλλοι χάθηκαν. Εκείνη την εποχή ταξίδευαν στα αμπάρια εμπορικών πλοίων, που έκαναν μήνες να φτάσουν στον προορισμό τους.

Ο Έλληνας αυτός ύστερα από πολλούς κόπους άνοιξε επιχείρηση στη Νέα Υόρκη, στο Μανχατταν και η τύχη του τον χαμογελούσε, ώστου μια νύχτα πήρε φωτιά η επιχείρησή του που καταστράφηκε εντελώς, μα αυτός σώθηκε.

Ο άνθρωπος επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου πήρε μια γυναίκα για να ζήσει μαζί της με ειρήνη και ησυχία τη ζωή του. Μα η γυναίκα αυτή τον γκρινιαζε διαρκώς και δεν τον άφηνε να χαρεί μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. Αυτός είπε το "Πυρ, γυνή και θάλασσα,¨εννοοώντας ότι το πιο μεγάλο κακό από τα τρία αυτά είναι η γυναίκα.

Γλίτωσα απ΄ το νερό, είπε, γλίτωσα κι απ΄ τη φωτιά αλλά από την πονήρή, γυναίκα δεν γλίτωσα ποτέ.

Ο Θεός προίκισε τη γυναίκα με την δυνατότητα επιλογής του πολυτιμότερου από το ευτελέστερο. Δηλαδή από το πολύτιμο να έρθει ένας καινουριος άνθρωπος στον κόσμο, και το ευτυελέστερο την ηδονή για την ηδονή, η Εύα μπορούσε να διαλέξει το πολυτιμότερο, να έρθει καινούριος άνθρωπος στον κόσμο.

ΌΜως η Εύα εξαπάτησε τον εαυτό της πρώτα και μετά και τον Αδάμ, να διαλέξουν την ηδονή για την ηδονή. .Με την Εύα συνέβη η πρώτη ήττα του πολιτισμού και επικράτησε ο πρωτογονισμός, να ακολουθήσουν οι πρωτόπλαστοι με την συμβουλί τη Εύας, το ευτελέστερο από το πολυτιμότερο.

Αντί περαιτέρω ανάλυσης , παραθέτουμε το σχετικό τροπάριο από την Υμνολογία της Εκκλησίας μας:

Οἴμοι! ὁ Ἀδάμ, ἐν θρήνῳ κέκραγεν, ὅτι ὄφις καὶ γυνή, θεϊκῆς παρρησίας με ἔξωσαν, καὶ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ξύλου βρῶσις ἠλλοτρίωσεν. Οἴμοι! οὐ φέρω λοιπόν τὸ ὄνειδος, ὁ ποτὲ βασιλεὺς τῶν ἐπιγείων πάντων κτισμάτων Θεοῦ, νῦν αἰχμάλωτος ὤφθην, ὑπὸ μιᾶς ἀθέσμου συμβουλῆς, καὶ ὁ ποτὲ δόξαν ἀθανασίας ἠμφιεσμένος, τῆς νεκρώσεως τὴν δοράν, ὡς θνητὸς ἐλεεινῶς περιφέρω. Οἴμοι! τίνα τῶν θρήνων συνεργάτην ποιήσομαι;Ἀλλὰ σὺ Φιλάνθρωπε, ὁ ἐκ γῆς δημιουργήσας με, εὐσπλαγχνίαν φορέσας, τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ, ἀνακάλεσαι καὶ σῷσόν με.

moschoblog.blogspot.com

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΖΩΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μια παροιμία λέει, "ζουν οι γάτες, ζουν οι σκύλοι, ζουν κι οι ποντικοί στις τρύπες." που σημαίνει ότι η ζωή των ανθρώπων  δεν είναι όπως η ζωή των ζώων. Διαφέρει εντελώς η μία ζωή από την άλλη.

Μια διαφορά ουσίας ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο είναι ότι ο άνθρωπος έχει αντικείμενο, ενώ το ζώο δεν έχει. Το ζώο δεν μπορεί να αντικειμενικοποιήσει το περιβάλλον του. Το ζώο και το περιβάλλον του είναι αυτό το ίδιο. Κουβαλάει το περιβάλλον του, όπως το σαλιγκάρι το καβούκι του. Άρα δεν μπορεί να πάει παραπέρα από τον κόσμο του. Κάθε τροποποίηση που συμβαίνει στο περιβάλλον του μεταμορφώνει και την ψυχο-βιολογική του κατάσταση.

Στον άνθρωπο συμβαίνει εντελώς το αντίθετο. Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να πηγαίνει πιο πέρα ανοίγοντας κόσμους μπροστά του. Αυτό ακριβώς είναι η εξανθρώπιση, η ανύψωση, στην κοσμο-ανοικτική ικανότητα του ανθρώπου.

Τί θα πάθουμε αν ζούμε όπως τα ζώα;
Ο Νίτσε έλεγε, πως είναι ωραίο να παρατηρείς όλα αυτά τα πράγματα γύρω σου. Είναι τρομερό όμως να είσαι αυτά τα πράγματα γύρω σου. Αν ζούμε όπως τα ζώα, χωρίς την ανθρώπινη ικανότητα να πάμε πιο πέρα από τον κόσμο που μας περιβάλλει, θα είμαστε όλα αυτά τα πράγματα που είναι το περιβαλλον μας, χωρίς να μπορούμε να πάμε πιο πέρα από αυτά.

Το άγχος της επιβίωσης προκαλείται από τα υλικά αγαθά

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν η αιτία του άγχους της επιβίωσης που βασανίζει τον σημερινό κόσμο ήταν η στέρηση των υλικών αγαθών, το άγχος της επιβίωσης, δεν θα ‘πρεπε να το νιώθουν και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό αυτοί που δεν στερούνται τα υλικά αγαθά.

Όταν βλέπω την αγωνιώδη προσπάθεια που καταβάλει ο σημερινός κόσμος να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά αγαθά, για να γλυτώσει από το άγχος της επιβίωσης, γελάω. Σαν να είναι τα χρήματα που λείπουν απ΄ τους ανθρώπους για να είναι ευτυχισμένοι.

Ο σημερινός κόσμος νομίζει πώς θα μπορούσε να είναι ευτυχισμένος με το να προσθέτει όσο γίνεται περισσότερα υλικά αγαθά. Αλλά ο κόσμος παγιδεύτηκε από την προπαγάνδα των πολιτικών. Έπεισαν τον κόσμο πως ο θεός είναι ο θεός του χρήματος.

Ο σύγχρονος άνθρωπος έβγαλε το Θεό απ΄ την ψυχή του για να νιώσει ως αναγκαίο επακόλουθο το υπαρξιακό άγχος ή άγχος της επιβίωσης, που νιώθουμε όταν απομακρυνόμαστε απ΄ το Θεό. Όσο νωρίτερα αντιληφθεί τι έγινε και μεταμεληθεί τόσο καλύτερα γι΄ αυτόν.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνει πέρα τους πολιτικούς που θεωρούν ότι η μόνη αξία στη ζωή είναι το χρήμα! ΟΙ πολιτικοί αυτοί εξευτελίζουν τις ανθρώπινες αξίες και τις αντικαθιστούν με το χρήμα.

Το μόνο όπλο που υπάρχει για τον αγώνα του σημερινού ανθρώπου για την ελευθερία του είναι η αυτογνωσία. Να γνωρίσει τον εαυτό του και να διαλέξει τον αγώνα για την ελευθερία. «Ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν», είπε ο Κύριος.

Κόλαση και Παράδεισος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Λένε και το πιστεύω , ότι ο παράδεισος και η κόλαση ξεκινάει από εδώ και πως αν εδώ δεν είμαστε στον παράδεισο ούτε και μετά το θάνατο του σώματος θα μπούμε στον παράδεισο και πως αν εδώ είμαστε στην κόλαση, αν δεν μετανοήσουμε θα εξακολουθήσουμε τη φριχτή ζωή στην κόλαση κι όταν φύγουμε από εδώ.

Και επειδή τον παράδεισο δεν τον ζούμε εδώ στη γή, δεν μπορούμε και να τον περιγράψουμε. Αντιθέτως μπορούμε πολύ καλά να περιγράψουμε την κόλαση. Πώς είναι λοιπόν η κόλαση; Η κόλαση είναι όπως ακριβώς τη ζούμε, δηλαδή είναι ζωή με οδύνη, λύπη και στεναγμό. Αν τα νιώθετε τα αισθήματα αυτά δεν είναι ανάγκη να σπουδάσετε θεολογία και να διαβάσετε θεολογικά βιβλία αλλά δείτε τη ζωή σας σε πόλεις σαν τις δικές μας και με κυβερνήσεις ανελευθερίας σαν αυτές που μας κυβερνούν και θα ξέρετε περίπου πώς είναι η κόλαση.

Δεν μιλάμε σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και παράδεισος ούτε υπάρχει μετάνοια. Και μάλιστα αυτοί που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και παράδεισος από εδώ ακόμα, από αυτή τη ζωή , πιστεύουν ότι είναι ρεαλιστές, δηλαδή στηρίζονται στην πραγματικότητα και όχι σε ιδέες, σε ψευδαισθήσεις , σε προκαταλήψεις και σε παντελή έλλειψη αυτογνωσίας. Ζούνε και στην Ελλάδα, στη μόνη χώρα, όπου μπορεί κανείς , αν θέλει , να γνωρίσει τον εαυτό του.

moschoblog.blogspot.com

Ο κόσμος και το άγχος του

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Αν θέλεις να καταστρέψεις το παιδί σου
να του κάνεις όλα τα χατίρια"
(Παροιμία)

Ο Ιησούς είπε «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε. Θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον».Στον κόσμο είναι ανάγκη να υποφέρουμε, Αν δεν συναντήσουμε εμπόδια και δυσκολίες και δεν αγωνιστούμε να τα νικήσουμε , θα μείνουμε αιωνίως παγιδευμένοι στον κόσμο και στις χαμηλές του συγκινήσεις.  Ο κόσμος είναι των θλίψεων.

Αν εμποδίζουμε τα παιδιά μας να δοκιμάσουν τις θλίψεις του κόσμου, όπως έκανε ο πατέρας του Βούδα για να γιο του, το παιδί μας δεν θα έχει τις δυνάμεις που χρειάζονται για να νικήσει τον κόσμο και να προχωρήσει σε ένα πνευματικό ανώτερο στάδιο, ελεύθερο από το άγχος της επιβίωσης.

Τι εννοούμε με τη λέξη «κόσμος», «κοσμικότητα»; Κόσμο στην ψυχολογία εννοείται η συνείδηση που σχηματίζεται με τις αισθήσεις. Είναι η «αισθητηριακή αντίληψη». Ο Ιησούς είπε για τον κόσμο, ότι είναι ο κόσμος των πραγμάτων που φθείρονται και χάνονται μαζί κι η επιθυμία μας γι΄αυτά.

Ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα γιατί δεν ταυτίζεται με το περιβάλλον . Στον άνθρωπο ξανοίγονται μπροστά του απέραντες εκτάσεις. Αν συναντήσει αδιέξοδο μπροστά του δε ζει γιατί θα μείνει αφύλαχτος στις εκφυλιστικές ασθένειες ή θα βάλει τέρμα στη ζωή του.

Στον κόσμο δοκιμάζουμε θλίψεις. Όσο είμαστε παγιδευμένοι στον κόσμο, θλιβόμαστε και αγωνιζόμαστε για να ελευθερωθούμε από αυτόν κι από το άγχος του της επιβίωσης.

Αν ο Θεός δε μας βοηθούσε, οι δαίμονες θα μας έκαναν σκόνη. Ο Θεός μας ελευθέρωσε όπως ελευθερώνει κανείς ένα στρουθίο από την παγίδα των θηρευόντων. 

ΕΞΟΥΣΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

«Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες. Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου. Είπε δε αυτοίς. Εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα.
Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν υμάς ου μη αδικήση.» (Λουκάς κεφ Ι’ , 17-19)

Ο Κύριος έδωσε την εξουσία στους εβδομήκοντα Μαθητές Του, αλλά και σε μας που μπορεί να είμαστε κακοί μαθητές, αλλά είμαστε μαθητές Του.Και ποια είναι αυτή η εξουσία; Είναι η εξουσία της προσευχής του Ονόματος του Ιησού υπέρ των εχθρών μας.

Η εξουσία της προσευχής του Ονόματος του Ιησού υπέρ των εχθρών μας αφαιρεί όλη τη δύναμη του εχθρού, αφαιρεί όλη τη δύναμη από τους ανθρώπους που στην κακία τους είναι όφεις και σκορπιοί και τίποτε δεν μπορεί να βλάψει τον προσευχόμενο υπέρ των εχθρών του.

Η μακαρίτισσα μητέρα μου Ελένη μου έλεγε , πως στην Εκκλησία, στα Σα εκ των Σων", προσευχόταν πρώτα για τους εχθρούς και μετά για τους δικούς της.
Πιστεύω πως και στον Ουρανό τώρα το ίδιο θα κάνει!

Ο Απόστολος Παύλος λέει πως όταν προσεύχεσαι υπέρ των εχθρών σου, τους βάζεις ένα κανίσκι αναμμένα κάρβουνα επάνω στο κεφάλι τους!

moschoblog.blogspot.com

ΜΗ ΔΙΑΛΥΕΤΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Μη διαλύετε τις οικογένειες. Απελπισμένοι άνθρωποι βιώνουν την πίκρα της διάλυσης. Δεν ξέρουν τί να κάνουν; Η διάλυση της οικογένειας είναι μεγάλο έγκλημα! Δημιουργεί φοβερή ενοχή. Διώχνει τη χάρη απ΄ την ψυχή κι αφήνει τον άνθρωπο αφύλαχτο στις εκφυλιστικές αρρώστιες. Η Θεία Χάρη δε μένει σε ψυχή που χάνει την αυτοεκτίμησή της γιατί προκαλεί τη διάλυση μιας οικογένειας.

-Ποια είναι η αιτία;
-Η πιο συχνή αιτία της διάλυσης μιας οικογένειας είναι η ματαιοδοξία.
-Τί πρέπει να κάνουν τα μέλη της οικογένειας όταν βλέπουν την οικογένειά τους να διαλύεται;
-Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να αγαπήσουν την οικογένειά τους ακόμα πιο πολύ. Αντί να μειώσουν την αγάπη τους στην υπό διάλυση οικογένειά τους, να την αγαπήσουν ακόμα πιο πολύ.
-Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
-Να κάνουν αυτό που με τους όρους της Φαινομενολογίας λέγεται "Ειδητική αναγωγή". Ειδητική από τη λέξη "είδος" του Αριστοτέλη. Είδος, ουσία, καθολικά βιώματα. Στην Ειδητική Αναγωγή, η αιτία της διάλυσης μιας οικογένειας, π.χ. η ματαιοδοξία χάνει την διαλυτική της επίδραση. Το ερώτημα που μπορούν να κάνουν τα μέλη της υπό διάλυσιν οικογένειας στο επίπεδο της ειδητικής αναγωγής, είναι αυτό: Τί σε εμποδίζει να αγαπάς την οικογένειά σου; Η απάντηση είναι , τίποτε δεν με εμποδίζει.

Τί κρίμα;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τόσο η Δύση, όσο κι η Ανατολή δεν ξέρουν την ουσία. Δεν ξέρουν το ουσιαστικό αλλά μόνο το φαινομενικό. Κι αφού δεν ξέρουν την ουσία, δεν υπάρχει ουσία. Αλήθεια είναι όπως τη βλέπει ο καθένας.

Η στάση αυτή τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή έχει πρακτικές συνέπειες, δυστυχώς πολύ δυσάρεστες για τους φτωχούς. Γιατί αλήθεια είναι όπως τη βλέπει αυτός που έχει τη δύναμη να την επιβάλει. Δεν είναι αλήθεια όπως τη βλέπει αυτός που δεν έχει τη δύναμη να την επιβάλει. Δύναμη ίσον χρήμα και όπλα.

Με αυτές τις αντιλήψεις πληρώνουν την προπαγάνδα και οι φτωχοί παγιδεύονται στις χαμηλές συγκινήσεις, που δεν τους επιτρέπουν να ενωθούν και να αγωνιστούν για την Ελευθερία. Τι κρίμα!

Είναι λάθος να βλέπουμε το λάθος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Είναι λάθος να βλέπουμε το λάθος.
-Να μην το βλέπουμε;
-Να το βλέπουμε, αλλά να μην το λέμε. Η γιαγιά μου , η μακαρίτισσα Βασιλική, με συμβούλευε να μη βλέπω το λάθος. Να σκάβεις και να παραχώνεις, έλεγε.
Η γιαγιά μου άκουγε τα Ιερά Γράμματα στην Εκκλησία και τα προσάρμοζε ατην πραγματικότητα. Ποιός θα καταλάβαινε τί σημαίνει "μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε"; Η γάτα έλεγε, σκάβει και παραχώνει. ΚΙ αυτοί που ήταν να καταλάβουν, καταλάβαιναν.

Η παρουσία του Ιησού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 "Ο Χριστός είναι πραγματικά παρών στο σώμα του κάθε πιστού", γράφει ο Ιωάννης Ρωμανίδης στο βιβλίο του "Το προπατορικό αμάρτημα,(σελ. 7, υποσ.) .
Ο Χριστός είναι παρών , βαστάει τας νόσους μας , σταυρώνεται από τις αμαρτίες μας.

Με τη συναίσθηση αυτή κάθε φορά που πέφτουμε σε αμαρτήματα, νιώθουμε τον πόνο της διάψευσης του πόθου μας να είμαστε δίχως αμαρτίες για χάρη του Χριστού. Η διάψευση οπωσδήποτε πονάει. Αν δεν πονάει, αυτό σημαίνει ότι δεν μετανιώνουμε και ακόμα χειρότερα, δεν νιώθουμε τον πόθο, να είμαστε χωρίς αμαρτίες για χάρη του Χριστού.

Χωρίς αμαρτίες ίσως δεν θα είμαστε ποτέ. Αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι να μην πονάμε για τις αμαρτίες μας, δηλαδή να μην μετανιώνουμε.

Η αναισθησία μας αυτή μοιάζει με ολοκληρωτική απώλεια. Ο Ιησούς μιλάει για κάποιους που χάθηκαν. Νομίζετε, λέει, πως αυτοί ήταν οι πιο αμαρτωλοί από όλους; Όχι, δεν ήταν οι πιο αμαρτωλοί, αλλά αν δεν μετανοείτε ωσαύτως απολείσθε.

Ο άνθρωπος και η υπόστασή του

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

'Οταν κάνουμε κάτι δυνατό, λέμε ότι το κάναμε με τη χάρη του Θεού. Αναγνωρίζουμε την θεία παρέμβαση και τη ζητάμε. Σήμερα που οι πιο πολλοί απομακρύνονται απ΄ το Θεό, ,δεν ζητούν τη θεία παρέμβαση. Κι όμως οι δυσκολίες της ζωής, αν έχουν κάποιο νόημα, είναι αυτό, ότι ζητάμε τη θεία παρέμβαση.

Ζητάμε τη χάρη του Θεού. Όχι τη χάρη του Νόμου. Ο Νόμος δεν έχει χάρη. Λένε μερικοί, ,"εγώ είμαι πιο καλός από αυτούς με τους μεγάλους σταυρούς. Εγώ τηρώ τις διατάξεις του Νόμου, δεν αδικώ κανέναν. Είμαι καλύτερος άνθρωπος και δικαιούμαι να περνώ καλύτερα από τους άλλους. Αλλά δεν είναι θέμα καλύτερου ή χειρότερου, όλοι έχουμε τα μαύρα χάλια. Είναι θέμα να είμαστε κοντά στο Χριστό. Να ζητάμε το έλεος, την ειρήνη και την αγάπη του Χριστού! Κι αυτός που τηρεί το Νόμο, δε ζητεί το έλεος, αλλά τη δικαίωση.

Το έλεος προϋποθέτει το πρόσωπο του ανθρώπου και το πρόσωπο του Θεού. Δεν ζητάμε το έλεος από το απρόσωπο. Δεν υπάρχει προσωπική επαφή με το απρόσωπο.

Το πρόσωπο λέγεται και υπόσταση. Κάθε άνθρωπος είναι άνθρωπος και υπόσταση. Έχει την ανθρώπινη ιδιότητα και έχει και τα προσωπικά του γνωρίσματα (ιδιώματα). Χωρίς την υπόσταση δε θα μπορούσαμε να έχουμε επαφή ο ένας με τον άλλον. Δεν μπορούμε να έχουμε επαφή με την ανθρωπότητα του ανθρώπου. Βέ΄βαια όταν αδικούμε έναν άνθρωπο, αδικούμε την ανθρώπότητα. Άρα κάθε άνθρωπος είναι η ανθρωπότητα ( η ουσία) και οι υποστάσεις, δηλαδή τα προσωπικά του γνωρίσματα.
Αμήν