Λιγοφαγία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το λιγότερο φαγητό θα μας σώσει. Το λίγο φαγητό εκτός των άλλων ταιριάζει και στη μινιμαλιστική φιλοσοφία μας, σύμφωνα με την οποία το μικρό είναι όμορφο"! .
Πως όμως θα τρώμε λιγότερο, όταν είμαστε συνηθισμένοι να τρώμε περισσότερο από αυτό που είναι απαραίτητο; Η επιστήμη λέει πως για να φτάσει το σήμα του κορεσμού στον εγκέφαλο, χρειάζεται να περάσει ορισμένος χρόνος, γύρω στα 20 με 25 λεπτά, αν δεν κάνω λάθος.
Πώς λοιπόν ενώ είμαστε συνηθισμένοι να τρώμε συνεχώς κατά το χρονικό αυτό διάστημα, πώς δεν θα φάμε πολύ περισσότερο από το αναγκαίο και το υγιεινό; Πώς δεν θα σκοτώσουμε τον εαυτό μας τρώγοντας απεριόριστες ποσότητες τροφής;
Μια μόνο μέθοδος, αυτή που εφαρμόζω τώρα με μεγάλη αισιοδοξία, είναι η ενδεδειγμένη για την περίπτωσή μας, η μέθοδος της "διακοπτόμενης λιγοφαγίας" . Σύμφωνα με την σοφή αυτή μέθοδο, διακόπτουμε το φαγητό μας δύο τρεις φορές , βρίσκοντας διάφορες προφάσεις, Σηκωνόμαστε απ΄ το τραπέζι γι να ασχοληθούμε με κάτι που μας αρέσει π.χ. αν σας αρέσει να πλένεται πιάτα, πηγαίνετε στην κουζίνα και πλένετε μερικά ή αν σας αρέσει να σκουπίζετε, ασχολείστε λίγα λεπτά με το σκούπισμα και κατόπιν επιστρέφεται στο γεύμα σας. Άλλοι διαβάζουν την εφημερίδα κι άλλοι, γιατί όχι συμληρώνουν κάποιο δελτίο του προ πο. Με τέτοιες διακοπές τη επικίνδυνη ώρα περνάει και ο εγκέφαλο λαμβάνει το σωτήριο μήνυμα του κορεσμού. Με αυτόν τον τρόπο ηττάται ο δαίμων της πολυφαγίας. ΌΠως τα μωρά που τα αλλάζουν θέμα όταν γκρινιάζουν γιατί θέλουν κάτι και δεν τους το δίνει η μαμά τους.
Αυτά είναι τα νέα μας όσον αφορά το μινιλιμαστικό φαγητό μας του αδυνατίσματος δια του περιορισμού της ποσότητος της τροφής στο απολύτως αναγκαίο.

Συνάντησα σήμερα μια γνωστή μου στη διάβαση.

-Τί κάνετε; με ρωτάει.
-Αισιοδοξώ, της λέω.
-Πώς αισιοδοξείτε με όλα αυτά που συμβαίνουν;
- Με το ζόρι, της λέω. Τί λέει το Ευαγγέλιο; Ο Απόστολος Παύλος συγκεκριμένα: "Και οι έχοντες γυναίκες ως μη έχοντες. Και οι κλαίοντες ως μην κλαίοντες."