7.10.09

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος, Η μεγάλη αποστολή των «κομμάτων εξουσίας»

«Θα γνωρίσετε την αλήθεια και
η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»
Ιωάν. 8,32

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι τόσο μπερδεμένος, που δε γνωρίζει αν είναι ελεύθερος ή αν έχει στερηθεί την ελευθερία του. Οι Εβραίοι στην Αίγυπτο είχαν ξεχάσει ότι ήταν δούλοι των Αιγυπτίων, επειδή περνούσαν καλά. Ο Μωυσής διέλυσε τις ψευδαισθήσεις τους και έβαλε πάλι μέσα στην καρδιά τους τον πόθο της ελευθερίας.
Ο Αίσωπος , δούλος του Ξάνθου, για να αποδείξει ότι στην πραγματικότητα οι άνθρωποι δεν είναι ελεύθεροι και δεν ξέρουν που πηγαίνουν, άφησε να τον κλείσουν στη φυλακή.
Θα διηγηθούμε την ιστορία αυτή όπως έγινε: Μια μέρα ο κύριός του τον έστειλε σε κάποια δουλειά. Στο δρόμο τον συνάντησαν οι δορυφόροι (οι αστυνομικοί της εποχής εκείνης) και τον ρώτησαν που πηγαίνει. « Δεν ξέρω που πηγαίνω », απάντησε ο Αίσωπος. «Δεν ξέρεις πού πηγαίνεις; Ακολούθησέ μας» είπαν οι αστυνομικοί και τον οδήγησαν στη φυλακή. «Αλήθεια δεν ξέρω που πηγαίνω;» επανέλαβε ο Αίσωπος στη φυλακή. «Ο κύριός μου μ’ έστειλε για δουλειά κι εγώ βρίσκομαι στη φυλακή».
Ένας παλιός μύθος λέει: Μια φορά ένας άνθρωπος επισκέφτηκε κάποιον σοφό και του ζήτησε να τον βοηθήσει να ελευθερωθεί, γιατί δεν ήταν πραγματικά ελεύθερος. « Για να σε βοηθήσω» του είπε ο γέροντας, « πρέπει να μου πεις ποιος στερεί την ελευθερία σου.». Ο άνθρωπος σκέφτηκε πολύ ώρα κι ύστερα είπε: « Αληθινά δεν ξέρω ποιος στερεί την ελευθερία μου».
Η Αγία Γραφή, στον προφήτη Ησαϊα λέει, ότι θα σκληρυνθούν τόσο πολύ οι καρδιές των ανθρώπων, για να μη δουν ότι είναι άρρωστοι και θεραπευτούν. Σε μια τέτοια εποχή, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δε θά ’θελα να βρεθούν ούτε τα παπούτσια μου.
Τί σχέση έχει ο μύθος αυτός με την πολιτική; Ο μύθος μιλάει για την ελευθερία του ανθρώπου και για το ότι συχνά δεν ξέρουμε ούτε ότι είμαστε δούλοι ούτε ποιοι μας υποδουλώνουν. Δεν ξέρουμε γιατί δεν έχουμε ταπείνωση. Μόνο η ταπείνωση ξεριζώνει όλα τα πάθη και ιδίως το πάθος της αλαζονείας. (Για τον αναγνώστη που ενδιαφέρεται περισσότερο για το θέμα αυτό υπάρχει ένα μήνυμα στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ζ΄,24-29 και η΄,1-4-)
Συμβαίνει ό,τι και με τις ασθένειες. Οι γιατροί το βλέπουν συχνά στους ασθενείς τους . Κανείς δεν θέλει να ξέρει ότι η αιτία της ασθένειάς του βρίσκεται μέσα του. Όλοι αποδίδουν την ασθένειά τους σε εξωτερικά αίτια, ιδίως οι απλοί άνθρωποι. Άλλος πιστεύει ότι η αιτία είναι γιατί ,μικρός, έπεσε από το δέντρο ή γιατί τον κλώτσησε το μουλάρι ή οτιδήποτε άλλο. Πάντα η αιτία είναι εξωτερική, ποτέ εσωτερική. Κανείς δεν ακούει ευχάριστα ότι η αιτία βρίσκεται μέσα του.
Ο μύθος σημαίνει ότι αν θέλουμε να μη χαθούμε σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα πρέπει να ξέρουμε το σκοπό της ζωής μας. Ο Οδυσσέας ήξερε πως ο σκοπός του ήταν η επιστροφή του στην Ιθάκη και σώθηκε. Οι σύντροφοί του που δεν ήξεραν ποιος είναι ο σκοπός της ζωής τους χάθηκαν.
Η μέγιστη αποστολή των κομμάτων που καταλαμβάνουν την εξουσία αυτήν την εποχή στην Ελλάδα είναι να διαλύσουν τους μύθους και τις ψευδαισθήσεις χάρη της αυτογνωσίας πολιτών και πολιτικών.

1 σχόλιο:

zoro είπε...

Tο να είμαι δούλος και να νομίζω ότι είμαι ελεύθερος δεν ξέρω αν είναι πρόβλημα ούτε αν είναι "το κακό" για μένα.
Σκέφτομαι μερικές φορες την υπομονή του Μαντέλα ο οποιος λέει ακόμα ότι τόσα χρονια μέσα στη φυλακή αισθανόταν ελεύθερος!
το να αισθάνομαι όμως δούλος (χωρίς να είμαι) τότε είναι ότι χειρότερο.
και στις 2 περιπτώσεις βρίσκομαι σε μεγάλη
πλάνη, αλλα ποιος πραγματικά είναι αυτός που θα κρίνει αν όντως είμαι ελεύθερος ή όχι; υπάρχει κάποιος...
από την προοπτική αυτή πιστεύω ότι η δουλία
και η ελευθερια είναι έννοιες ευμετάβλητες οι οποιες ζυμώνονται με την ύπαρξη του καθενός.
πραγματικά όμως, ότι σκέφτομαι και λέω περνάει μέσα από τα φίλτρα της οπτικής μου γωνίας και πως να βγω "έξω" από εμενα και να με δω ως παρατηρητής;
ακόμα πιο δύσκολο γίνεται αυτό όσο πιο κλεισμένος είναι ο καθένας στον εαυτό του και δεν ανοίγεται.
μερικές φορες νιώθω ότι η ζωή χωρίς σκοπό είναι ένα τίποτα.
και αυτό είναι βιωματικό, όσα χρονια και να μείνει ο Οδυσσέας μακριά ποτε δεν χάνει την πιστη και την ελπίδα του ότι θα τα καταφέρει. ποτε δεν είπε "πάει τελειωσε".
ΟΧΙ, τίποτε δεν τελειώνει και ποτε!