Οι τίγρεις πεθαίνουν τρέχοντας…
13 Μαΐου, 2012 από maheras
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Οι τίγρεις πεθαίνουν τρέχοντας. Γιατί πεθαίνουν τρέχοντας και δεν ξαπλώνουν κάπου, σε μια ήσυχη γωνιά, κάτω από ένα δέντρο, όπως κάνουν τα άλογα όταν η εσωτερική φωνή της ψυχής τους πληροφορεί ότι πλησιάζει το τέλος;
Το τρέξιμο είναι δείγμα ζωντάνιας. Πώς οι τίγρεις πεθαίνουν ενώ διατηρούν τη ζωντάνια τους; Αν έχουν τόση δύναμη για να τρέχουν γιατί πεθαίνουν; Στο χωριό μου έτρεχαν μόνο αν τους κυνηγούσαν. Αν έβλεπαν κάποιον να τρέχει ρωτούσαν , ποιος τον κυνηγάει.
«Η έντονη δραστηριότητα δεν είναι ζωντάνια. Όλος αυτός ο θόρυβος και η ταραχή της σύγχρονης ζωής δεν είναι παρά ο πάταγος που αφήνει το πέσιμο στην ανυπαρξία. Ο σύγχρονος κόσμος χαρακτηρίζεται από την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον εσώτερο εαυτό του, από την ψυχή του. Εξυψώνει τον μηχανιστικό τρόπο ζωής εις βάρος της πνευματικότητας.Η τίγρης τρέχει για να μη δει το θάνατο που πλησιάζει. Όσο πιο γρήγορα κινούμαστε τόσο μικρότερο είναι το όραμα.
«Πέρα από κάθε συνειδητό επίπεδο γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι, χωρίς την ψυχή μας, στερούμαστε τη δύναμή μας και χωρίς τη δύναμή μας, θα πεθάνουμε.» (Ρίτσαρντ Κάρλσον, Εγχειρίδιο ψυχής, Δοκίμιο, Ελληνικά Γράμματα).
Το κυνήγι της δύναμης έχει σχέση με το θάνατο. Το τζόγκινγκ π.χ. ήταν μια μόδα για μακροζωία. Πιο πολύ αμερικάνικη παρά ελληνική μόδα. Στην Ελλάδα ισχύει ακόμα το παν μέτρον άριστον. Οι γιατροί συμβουλεύουν πως η καλύτερη άσκηση είναι το περπάτημα. Ρώτησαν κάποτε ένα διάσημο γιατρό, ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας: «Νά ΄χεις μια χρόνια αρρώστια και να την προσέχεις», είπε.
Η πολιτική έχει σχέση με το τρέξιμο. Όχι τρέξιμο όχι ψήφοι. Μετά την εκλογή τους οι πολιτικοί που τρέχουν στο εξωτερικό βλάφτουν την Ελλάδα, τη δυσφημούν, συκοφαντούν τους Έλληνες και κάνουν ό,τι μπορούν για να εφαρμόσουν τα σχέδια των εχθρών τους και το πετυχαίνουν. Η καταστροφή της Ελλάδας δεν είναι αποτυχία. Είναι επιτυχία γιατί οι πολιτικοί θέλουν τους λαούς να μην έχουν κράτος και έθνος. Το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης και της ενωμένης Ευρώπης είναι λαοί χωρίς κρατική υπόσταση και χωρίς έθνος, σαν τους Παλαιστίνιους και τους Κούρδους!
Στο σώμα μας έχουμε μια τίγρη που κοιμάται. Είναι επικίνδυνο να την ξυπνήσεις ξαφνικά όσο είναι επικίνδυνο να αφήσεις να ξετυλιχτεί με μιας ένα ατσάλινο ελατήριο στα χέρια σου. Μια τίγρη επίσης είναι τυλιγμένη στους λαούς. Αλίμονο αν ξυπνήσει ξαφνικά.
Η γιαγιά μου Βασιλική, ονόμαζε την σωματική εξάντληση «ξετύλιγμα» που το θεράπευε με κάποιο τρόπο που έμοιαζε με το τύλιγμα ενός ελατηρίου. Τις μεθόδους αυτές τις ονόμαζαν «ιλιάτσια»- Οι αρχαίοι ονόμαζαν τους γιατρούς «ιλιαστές». Από την ίδια λέξη βγαίνουν οι λέξεις ίλεως, ιλασμός, εξιλασμός, εξιλαστήριος κ.α. που όλες σημαίνουν «θεραπεία».
Οι τίγρεις είναι μια αρχετυπική εικόνα της δύναμης. Όποιος κυνηγάει τη δύναμη είναι μια τίγρης π.χ. μια τίγρης του πλούτου αν κυνηγάει τη δύναμη του πλούτου ή μια τίγρης της πολιτικής αν κυνηγάει τη δύναμη της πολιτικής. Με αυτό δεν θα θέλω να πω ότι όποιος ζει όπως η τίγρη έχει το ίδιο τέλος. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο μυαλό. Η Εκκλησία μας έχει ένα παράδειγμα για τη δύναμη. Αν θέλεις δύναμη, λέει, να τη χρησιμοποιήσεις στην αγιότητα.
Οι τίγρεις πεθαίνουν τρέχοντας. Γιατί πεθαίνουν τρέχοντας και δεν ξαπλώνουν κάπου, σε μια ήσυχη γωνιά, κάτω από ένα δέντρο, όπως κάνουν τα άλογα όταν η εσωτερική φωνή της ψυχής τους πληροφορεί ότι πλησιάζει το τέλος;
Το τρέξιμο είναι δείγμα ζωντάνιας. Πώς οι τίγρεις πεθαίνουν ενώ διατηρούν τη ζωντάνια τους; Αν έχουν τόση δύναμη για να τρέχουν γιατί πεθαίνουν; Στο χωριό μου έτρεχαν μόνο αν τους κυνηγούσαν. Αν έβλεπαν κάποιον να τρέχει ρωτούσαν , ποιος τον κυνηγάει.«Η έντονη δραστηριότητα δεν είναι ζωντάνια. Όλος αυτός ο θόρυβος και η ταραχή της σύγχρονης ζωής δεν είναι παρά ο πάταγος που αφήνει το πέσιμο στην ανυπαρξία. Ο σύγχρονος κόσμος χαρακτηρίζεται από την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον εσώτερο εαυτό του, από την ψυχή του. Εξυψώνει τον μηχανιστικό τρόπο ζωής εις βάρος της πνευματικότητας.Η τίγρης τρέχει για να μη δει το θάνατο που πλησιάζει. Όσο πιο γρήγορα κινούμαστε τόσο μικρότερο είναι το όραμα.
«Πέρα από κάθε συνειδητό επίπεδο γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι, χωρίς την ψυχή μας, στερούμαστε τη δύναμή μας και χωρίς τη δύναμή μας, θα πεθάνουμε.» (Ρίτσαρντ Κάρλσον, Εγχειρίδιο ψυχής, Δοκίμιο, Ελληνικά Γράμματα).
Το κυνήγι της δύναμης έχει σχέση με το θάνατο. Το τζόγκινγκ π.χ. ήταν μια μόδα για μακροζωία. Πιο πολύ αμερικάνικη παρά ελληνική μόδα. Στην Ελλάδα ισχύει ακόμα το παν μέτρον άριστον. Οι γιατροί συμβουλεύουν πως η καλύτερη άσκηση είναι το περπάτημα. Ρώτησαν κάποτε ένα διάσημο γιατρό, ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας: «Νά ΄χεις μια χρόνια αρρώστια και να την προσέχεις», είπε.
Η πολιτική έχει σχέση με το τρέξιμο. Όχι τρέξιμο όχι ψήφοι. Μετά την εκλογή τους οι πολιτικοί που τρέχουν στο εξωτερικό βλάφτουν την Ελλάδα, τη δυσφημούν, συκοφαντούν τους Έλληνες και κάνουν ό,τι μπορούν για να εφαρμόσουν τα σχέδια των εχθρών τους και το πετυχαίνουν. Η καταστροφή της Ελλάδας δεν είναι αποτυχία. Είναι επιτυχία γιατί οι πολιτικοί θέλουν τους λαούς να μην έχουν κράτος και έθνος. Το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης και της ενωμένης Ευρώπης είναι λαοί χωρίς κρατική υπόσταση και χωρίς έθνος, σαν τους Παλαιστίνιους και τους Κούρδους!
Στο σώμα μας έχουμε μια τίγρη που κοιμάται. Είναι επικίνδυνο να την ξυπνήσεις ξαφνικά όσο είναι επικίνδυνο να αφήσεις να ξετυλιχτεί με μιας ένα ατσάλινο ελατήριο στα χέρια σου. Μια τίγρη επίσης είναι τυλιγμένη στους λαούς. Αλίμονο αν ξυπνήσει ξαφνικά.
Η γιαγιά μου Βασιλική, ονόμαζε την σωματική εξάντληση «ξετύλιγμα» που το θεράπευε με κάποιο τρόπο που έμοιαζε με το τύλιγμα ενός ελατηρίου. Τις μεθόδους αυτές τις ονόμαζαν «ιλιάτσια»- Οι αρχαίοι ονόμαζαν τους γιατρούς «ιλιαστές». Από την ίδια λέξη βγαίνουν οι λέξεις ίλεως, ιλασμός, εξιλασμός, εξιλαστήριος κ.α. που όλες σημαίνουν «θεραπεία».
Οι τίγρεις είναι μια αρχετυπική εικόνα της δύναμης. Όποιος κυνηγάει τη δύναμη είναι μια τίγρης π.χ. μια τίγρης του πλούτου αν κυνηγάει τη δύναμη του πλούτου ή μια τίγρης της πολιτικής αν κυνηγάει τη δύναμη της πολιτικής. Με αυτό δεν θα θέλω να πω ότι όποιος ζει όπως η τίγρη έχει το ίδιο τέλος. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο μυαλό. Η Εκκλησία μας έχει ένα παράδειγμα για τη δύναμη. Αν θέλεις δύναμη, λέει, να τη χρησιμοποιήσεις στην αγιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου