Ένα μήλο κι άλλο μήλο
Βράδιασα και πού θα μείνω
Δημοτικό τραγούδι
(γύρισμα)
Το γνήσιο αίσθημά του απλού ανθρώπου του λαού τον προσανατολίζει προς τις πραγματικές ανάγκες του οι οποίες γίνονται το εργαλείο που τον συγκροτεί σε ενότητα με τον εαυτό του και με τους άλλους.
Δεν είναι το ίδιο με την αλλοτρίωση του ανθρώπου σήμερα. Έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη επιστολή του προς τον Τιμόθεο.
Παραθέτουμε ολόκληρο το σχετικό χωρίο της Επιστολής:
«Ταύτα δίδασκε και παρακάλει. Ει τις ετεροδιδασκαλεί και μη προσέρχεται υγιαίνουσι λόγοις τοις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τη κατ΄ ευσέβειαν διδασκαλία, τετύφωται, μηδέν επιστάμενος, αλλά νοσών περί ζητήσεις και λογομαχίας, εξ ών γίνεται φθόνος, έρις, βλασφημίαι, υπόνοιαι πονηραί, παραδιατριβαί διεφθαρμένων ανθρώπων τον νουν και απεστερημένων της αληθείας, νομιζόντν πορισμόν είναι την ευσέβειαν. Αφίστασο από των τοιούτων.
Έστι δε πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας. Ουδέν γαρ εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν τι δυνάμεθα. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα , τούτοις αρκεσθησόμεθα. Οι δε βουλόμενοι πλουτείν εμπίμπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Ρίζα γαρ πάντων των κακών η φιλαργυρία, ής τινες ορεγόμενοι απεπλανήθσαν από της πίστεως και εαυτούς περιέπειραν οδύναις πολλαίς.
Σύ δε , ως άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε. Δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα. Αγωνίζου τον αγώνα τον καλόν της πίστεως. Επιλαβού της αιωνίου ζωής, εις ην και εκλήθης. (Α΄Τιμ. Κεφ. Στ’ 9-12)
Ετικέτες: Ανάγκες, κατοικίες, σκηνές, βασιλεία του Θεού,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου