Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Θέλουμε ο Θεός να μας βοηθάει και συνάμα δεν θέλουμε να μας περιορίζει με τις Εντολές Του. Ο Ϊδιος λέει, πως το φορτίο των Εντολών Του είναι γλυκό, στους "προαιρουμένους", σ΄ αυτούς που το θέλουν. Στους άλλους που το βλέπουν ως αγγαρεία είναι βαρύ. "Η αγάπη είναι βαρύς σταυρός", λέει ο Παστερνάκ.
Πρέπει να βλέπουμε ως αγγαρεία το φορτίο των Εντολών; Πήγε μια φορά ένας γύφτοςστον εξομολόγο. Τις ξέρεις τις εντολές; τον ρώτησε. Είχα αρχίσει να τις μαθαίνω, είπε ο άνθρωπος, αλλά είπαν ότι θα τις καταργήσουν και τις άφησα. Μήπως περιμένουμε κι εμείς να τις καταργήσουν;
Στ΄ αλήθεια γιατί δεν τις καταργεί ο Θεός; Μήπως ο Θεός περιμένει τις Εντολές, για να μας αγαπάει; Ο Θεός αγαπάει ακόμα και τους εχθρούς του. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Ο Θεός στενοχωρείται όταν δεν τηρούμε τις Εντολές Του, όχι γιατί περιμένει από εμάς να τον υποστηρίξουμε. "Δεν είναι ο άνθρωπος που υπερασπίζεται το Θεό, αλλά ο Θεός τον άνθρωπο. (Λέων Σεστώφ).
Τί συμβαίνει τότε; Γιατί είναι δυστυχία, όταν οι αμαρτίες μας εμποδίζουν την ευλογία του Θεού; Είναι δυστυχία γιατί η ίδια η απουσία της ευλογίας του Θεού είναι δυστυχία.
Δεν μπορούμε να βάλουμε καμιά άλλη αγάπη πάνω από την αγάπη του Θεού. Αν το κάνουμε αυτό, οτιδήποτε κάνουμε , λέμε, σκεφτόμαστε είναι αμαρτία.,
γιατί λείπει η ευλογία του Θεού κι όπου λείπει η ευλογία έρχεται η κατάρα.
Σχετιζόμαστε με το Θεό ως πρόσωπα. Ο Θεός δεν είναι μέσον για τους σκοπούς μας. Ο Θεός είναι πρόσωπο και η σχέση μας μαζί Του είναι προσωπική. Είναι σχέση αγάπης. Μιας ιδιαίτερης αγάπης, επειδή είναι πάνω από όλα.
Ο Θεός μας αγαπάει ακόμα κι αν τον εχθρευόμαστε, αφού το ίδιο ζητεί κι από μας , να αγαπούμε τους εχθρούς μας. Ο Θεός μας αγαπάει και λυπάται όταν έχουμε μίσος στην καρδιά μας. Η ιατρική επιστήμη λέει, πως ο σίγουρος τρόπος να αρρωστήσουμε είναι να κατακρίνουμε και να απωθούμε, δηλαδή να ΄έχουμε μνησικακία, επειδή δεν συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν.
Στην ταινία του Μπενίνι ο Τίγρης και το χιόνι, ο ήρωας αγαπάει με τέτοια αγάπη μια γυναίκα, που ταιριάζει μόνο στο Θεό. Δεν μπορούμε να αγαπάμε με τέτοια αγάπη παρά μόνο το Θεό, γιατί οτιδήποτε βάζουμε πάνω απ΄ το Θεό, γίνεται το είδωλο του εαυτού μας. Η ειδωλολατρεία είναι υπερηφάνεια και εγωισμός, που μας γεμίζει δυστυχία.
Γι΄ αυτήν την υπερηφάνεια και τον εγωισμό γράφει ο προφήτης, πως είναι δυστυχισμένος αυτός που δεν θέλησε την ευλογία και αγάπησε την κατάρα. "Ιδού" λεει, "ο οίκος του ανθρώπου αυτού αφίεται έρημος".
Ο 108ος ψαλμός περιγράφει τη δυστυχία του ανθρώπου, όταν δεν έχει την ευλογία του Θεού επάνω του.
*"Η ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ" είναι ο τίτλος ενός σπουδαίου βιβλίου του Παύλου Ευδοκίμωφ, που κυκλοφορεί στις Εκδόσεις των Πατερικών Μελετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου