22.1.10

Το εμπόριο του φόβου και η δικαστική προστασία του κοινού

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Το έναυσμα για να γράψω αυτές τις γραμμές μου έδωσε η παρακάτω είδηση και τα σχόλια που διάβασα στην ιστοσελίδα «Amethystos”: « Μια έκθεση από την Αμερικανική Εθνική Βάση Πληροφοριών Χιονιού και Πάγου (US National Snow and Ice Data Center) στο Κολοράντο διαπιστώνει ότι ο πάγος της Αρκτικής θάλασσας τους καλοκαιρινούς μήνες έχει αυξηθεί κατά 409.000 τετραγωνικά μίλια, ή 26 τοις εκατό από το 2007!
Δεν μας αξίζει μία συγνώμη από τους φανατικούς της υπερθέρμανσης του πλανήτη (global warming) που θέλουν να διαμορφώσουν την γνώμη του κόσμου στα μέτρα τους και αποκαλούν όλους όσους αντιτίθενται στην υστερική θεωρία τους αμαθείς αρνητές. Ήταν τόσο πεπεισμένοι ότι ο κόσμος τελειώνει και μόνο αυτοί θα μπορούσαν να τον σώσουν, όμως τώρα έχουν εκτεθεί, στην καλύτερη περίπτωση, ως υπερβολικά ιδεαλιστές και στη χειρότερη περίπτωση, απατεώνες.
Στην είδηση αυτή έκανα το εξής σχόλιο και έλαβα την απάντηση από κάποιον άλλο αναγνώστη της ίδιας ιστοσελίδας: «Σκεφθείτε αν χιλιάδες πολίτες μεταξύ των οποίων πολλοί ασθενείς, γέροι, ανήμποροι, άντρες και γυναίκες που γίνονται κάθε φορά θύματα της ανησυχίας και του πανικού που προκαλούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί. οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, σκεφθείτε τί θα γίνει άν χιλιάδες ζητήσουν δικαστική προστασία για την βλάβη της ψυχικής και σωματικής τους υγείας εξαιτίας του δημόσιου πανικού!
Η βλάβη της δημόσιας υγείας εξαιτίας του πανικού είναι πραγματική και κανείς δεν μπορεί να την αρνηθεί εμπίπτει δε στις «σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», για τις οποίες δεν απαιτείται απόδειξη, κατά την νομολογία του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Υπάρχουν γνωματεύσεις επιστημόνων από όλο τον κόσμο ως προς αυτό το θέμα. Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το σκεπτικό μιας ad hoc αποφάσεως του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων: «ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ μείζονος συνθέσεως ΑΙΤΗΣΗ. 22978 ... τον έκανε να αισθάνεται τον πανικό και το φόβο για τη ζωή του. Όλα αυτά είναι μια μορφή βασανιστηρίων .... στη ζωή, την υγεία και τη σωματική ή ψυχική ευεξία των προσώπων, ..... δεν απαιτείται η απόδειξη σε περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων, όπως το άρθρο 3, ...» .
Ο αναγνώστης που διάβασε το σχόλιό μου είπε: «Ποιά ανθρώπινα δικαιώματα κ. Μόσχο; Θα ενδιαφερθούν για τον πανικό που ενσπείρουν παγκόσμια; Δεν είμαστε καλά. Εδώ είδαν κι έπαθαν να μας πείσουν για την αόρατη απειλή της τρομοκρατίας και θα ενδιαφερθούν για τους πάγους που ξαναπάγωσαν;
Το να κερδίζει το εμπόριο από την σεξουαλική μας πείνα νιώθεται. Καλά κάνει το εμπόριο αφού δεν μπορούμε να κάνουμε εγκράτεια. Προκαλεί με το γυμνό και με οτιδήποτε άλλο υπόσχεται την ηδονή κι εμείς ανταποκρινόμαστε. Αλλά να κερδίζει το εμπόριο από το φόβο μας αυτό διαφέρει. Να μας προκαλεί το εμπόριο φόβο κι ανησυχία για να κερδίζει κανείς δεν το θέλει. Στην ηδονή μπορείς να πεις ότι πολλοί συνευδοκούν. Το να βλάπτεις όμως την υγεία και τη ζωή του άλλου προκαλώντας φόβο και ανησυχία αυτό είναι ένα από τα βασανιστήρια που προσβάλλουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Άρα μπορούμε οι πολίτες να ζητήσουμε δικαστική προστασία από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρέπει να υπάρχει σχετική νομολογία.
Μπήκα στο διαδίκτυο με το ερώτημα αυτό: Μπορούμε να ζητήσουμε χρηματική ικανοποίηση από αυτούς που προκαλούν το δημόσιο πανικό (εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί κ.α.) για να προσπορίζονται κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά ή άλλα οφέλη από το φόβο και την ανησυχία του κοινού; Η πρώτη απάντηση είναι ότι η πρόκληση πανικού είναι ένα από τα βασανιστήρια και προστατεύεται από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Για τα πολιτικά οφέλη από το φόβο μας (οικολόγοι, πράσινες επαναστάσεις κ.α.) δεν μπορούμε δυστυχώς να καταφύγουμε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θα μπορούσαμε να προστατέψουμε την ψυχική και την σωματική υγεία μας από την πολιτική εκμετάλλευση του φόβου, αν λειτουργούσε η δημοκρατία μας και γίνονταν δημοψηφίσματα επάνω σε βασικά θέματα που απασχολούν όλους τους πολίτες, όπως είναι η υγεία. Δεν λειτουργεί όμως η δημοκρατία. Στην πραγματικότητα ισχύει μια ιδιόμορφη δικτατορία είτε της βουλής είτε του πρωθυπουργού. Πληρώνουμε οι πολίτες τα κόμματα για την πολιτική τους προπαγάνδα εις βάρος μας. Αυτή είναι όλη η εξουσία του λαού απ’ τον οποίο πηγάζουν κατά το Σύνταγμα όλες οι εξουσίες.
Μπορούμε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας , τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας από αυτούς που εκμεταλλεύονται το φόβο μας, για κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά κ.α. οφέλη ζητώντας δικαστική προστασία; Γιατί να μην μπορούμε; Η δικαστική προστασία υπάρχει. Υπάρχουν τα αρμόδια όργανα. Εκτός αν εμείς τα θύματα έχουμε συνηθίσει στην ήττα και στον εφησυχασμό. Η πολιτική ανυπακοή και η αντίσταση στην αδικία δεν γίνεται με τις μεθόδους της βίας. Η βία ενισχύει και επεκτείνει τη βία. Πολλαπλασιάζει το φόβο και την εκμετάλλευση του φόβου. Θυμηθείτε πόση προσπάθεια κατέβαλαν μεγάλες δυνάμεις να πείσουν τον κόσμο για το φόβο της τρομοκρατίας. Για το φόβο της τρομοκρατίας αυξήθηκαν οι εξοπλισμοί και έγιναν πόλεμοι για να χρησιμοποιηθούν τα καινούρια όπλα.

"Ρεθεμνιώτικα Νέα"

Δεν υπάρχουν σχόλια: