21.9.20

Ο πόνος της Κόλασης κι η αγαθότητα του Θεού

Ο πόνος έχει διάφορες αιτίες και δεν είναι πάντοτε οι αιτίες κακές. Ο άνθρωπος υποφέρει και από καλές αιτίες όπως είναι η . αγάπη, η συμπονια, η νοσταλγία κ.ά. Ο πόνος από οποιαδήποτε αιτία κι αν προέρχεται, βασανίζει τον άνθρωπο. . Είτε πρόκειται για τιμωρία είτε πρόκειται για μεταμέλεια, ο πόνος είναι ίδιος. Η διαφορά είναι ως προς την αιωνιότητα. Ο πόνος στην Κόλαση είναι αιώνιος, ενώ ο πόνος από καλή αιτία τελειώνει κάποτε. Όπως π.χ. ο πόνος από τη νοσταλλγία του Οδυσσέα, τελείωσε, όταν ο Οδυσσέας είδε ξανά την Ιθάκη. Η αντίρρηση ως προς την αιώνιότητα του πόνου της Κόλασης, όπως είναι αυτή του Ωριγένη, έχει ως αιτιολογία ότι ο αιώνιος πόνος στην Κόλαση δεν συμβαδίζει, κατ' αυτούς με την αγαθότητα του Θεού. Ο Ωριγένης αναθεματίστηκε ως αιρετικός από την Ε' Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως κυρίως για το δόγμα του της αποκαταστάσεως των πάντων, για την προύπαρξη των ψυχών κ.ά. Ως προς τον αιώνιο πόνο στην Κόλαση, ο Ωριγένης θεωρεί την καταδίκη στην Κόλαση, σαν μια απόφαση του Θεού, χωρίς την σύμπραξη του ανθρώπου, ως να είναι η καταδίκη μια πράξη μαγείας, την οποία δεν μπορούσε να αποφύγει ο κολασμένος. Ενώ η καταδίκη στην Κόλαση είναι επιλογή του ίδιου του ανθρώπου, επειδή δεν θέληση να ακολουθήσει την οδόν "δια της μετανοίας". Κακτά την Ορθόδοξη Διδασκαλία ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους, αλλά η αγάπη Του δεν γίνεται το ίδιο αισθητή από όλους τους ανθρώπους. Για τον ΄΄ανθρωπο που ενώνεται με το Θεό η αγάπη του Θεού είναι παράδεισος, ενώ για τον άνθρωπο που αρνήθηκε την μετάνοια είναι κόλαση αιώνια, διότι μετά το θάνατο δεν υπάρχει μετάνοια. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: