Ο φόβος της πείνας κι η προσευχή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αιτείτε και δοθήσεται υμίν Ο ΚΥΡΙΟΣ 

-Δεν φοβάμαι ότι θα έλθει πείνα, είπε.

Εννοούσε ότι και οι τραπεζίτες και γενικά οι πλούσιοι φοβούνται να φέρουν την πείνα. Μάταια τρομοκρατείται ο κόσμος. Η πείνα μπορεί να έλθει μόνο από θεομηνία. Αλλά δεν μπορεί να συμβεί θεομηνία σε όλη τη γη. Με τις σημερινές συγκοινωνίες κανένας τόπος δεν θα πεινάσει. Η πείνα μπορεί να έλθει από θεομηνίες σε όλη της γη, πράγμα αδύνατον, εκτός αν έρθει το τέλος του κόσμου ή από κλοπή από τον κατακτητή. Ο κόσμος μπορεί να πεινάσει είτε γιατί η γη δεν θα βγάζει καρπό ή γιατί θα κλέβει τον καρπό ο κατακτητής, όπως έγινε επί ολοκληρωτικών καθεστώτων (αποικιοκρατία, ναζισμός, μπολσεβικισμός κ.ά. ) Αν δεν υπάρξει θεομηνία ή ολοκληρωτισμός δεν θα έλθει πείνα. Δεν θ’ αφήσει ο Θεός να έλθει πείνα.

-Πώς πείνασε ο κόσμος στο παρελθόν. Γιατί άφησε ο Θεός;

- Δεν άφησε ο Θεός, αλλά οι άνθρωποι που δεν αγωνίζονταν να υπερασπιστούν τις ελευθερίες τους.

-Τώρα αγωνίζονται;

-Όσο η σκέψη δηλαδή η προσευχή δεν μπορεί να εμποδιστεί, όσο δεν μπορεί να φιμωθεί ο λόγος, ο αγώνας για την ελευθερία δεν παύει ποτέ. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Σολωμού στην Ωδή στον Μπάϋρον:

Λευθεριά για λίγο πάψε
να χτυπάς με το σπαθί
μόνο σίμωσε και κλάψε
εις του Μπάϋρον το κορμί.

Η ελευθερία που χτυπάει με το σπαθί είναι η προσευχή, ο λόγος του Θεού. Ο εξωτερικός κόσμος είναι αντανάκλαση της ψυχής. Απόκτησε την εσωτερική σου ειρήνη, την ειρήνη του Χριστού και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου θα σωθούν, λέει ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, την ευχή του νά' 'χουμε. Αμήν