5.2.16

Αδελφός υπό αδελφού στηριζόμενος ως τείχος οχυρόν

Τού Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Χαίρομαι που σας βλέπω έτσι ευθυτενή, με το κεφάλι ψηλά, λέω σε κάποιον γνωστό μου συνταξιούχο συμβολαιογράφο.
-Και σεις καλά είσθε.
-Α εγώ, είμαι λίγο σκυφτός. ‘Ενας φίλος γιατρός, μου λέει κάθε φορά που με βλέπει, ψηλά το κεφάλι, Μόσχο. Ένας άλλος, βιβλιοπώλης αυτός το επάγγελμα, μου λέει πάντα: «ψηλά τα λάβαρα. Δώσε μάχες.»
Ο Θανάσης, λέει πως ο παππούς του έλεγε, πως ο άνθρωπος πρέπει να γελάει , τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
-Με το ζόρι;
-Ε, όχι με το ζόρι.
-Τώρα θα γελάμε με το ζόρι. Θα γελάμε μόνοι μας. .
-Σαν τους παλαβούς, λέει ο Παναγιώτης.
-Όταν ρώτησα έναν Νεοϋορκέζο, πώς περνούσε στην Νέα Υόρκη, μου απάντησε: "Για να περνάς καλά στην Νέα Υόρκη, πρέπει να είσαι παλαβός".
-Είδες κανέναν παλαβό, να πεθαίνει νωρίς; λέει ο Παναγιώτης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: