1.11.14

Για ποιό πράγμα θα θέλαμε να μας θυμούνται;



Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Είναι χαρά να σε θυμούνται. Να βγαίνεις έξω από το σπίτι σου με την γλυκιά απαντοχή να συναντήσεις ανθρώπους που θα χαρούν να σε δουν κι εσύ θα χαρείς να τους ιδείς. Να ταξιδεύεις σε μέρη όπου υπάρχουν άνθρωποι που σε θυμούνται με αγάπη.

Τα λόγια ενός πλανώδιου λαχειοπώλη της Λάρισας ηχούν στ΄ αυτιά μου: "Ο Θεός με ξέρει. Έχει ετοιμάσει εκεί πάνω ένα τόπο για μένα". Ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος λέει πως τη διαμονή μας κοντά στο Θεό, την αποκτούμε από εδώ με τις αρετές.

Να μη μας θυμάται κανείς. Να μη θέλει κανείς να κοιτάξει στα μάτια μας, αυτό είναι ολοκληρωτικός θάνατος. "Κανείς δε θα θελήσει να κοιτάξει στα μάτια σου, γιατί έχεις πεθάνει για πάντα", θρηνεί ο ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στο Θρήνο του για τον φίλο του , τον ταυρομάχο Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας.

Ο Τόμας Σάνκαρα, ο αγαπημένος του λαού του πρόεδρος της Μπουργκίνα Φάσο, ήθελε να τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο, που η ζωή του βοήθησε την ανθρωπότητα. Τον σκότωσαν και τον έθαψαν σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι. Ο τάφος του είναι χαμένος σε έρημο, αφιλόξενο τόπο. Οι άνθρωποι φοβούνται να τον επισκεφθούν.

Ο Τόμας Σάνκαρα γνώριζε ότι θα τον σκοτώσουν. Αποδέχθηκε το μαρτύριο γιατί πίστευε πως για να βοηθήσει την ανθρωπότητα αξίζει και να πεθάνει.Ο κόσμος θα τον θυμάται ως έναν άνθρωπο που η ζωή του βοήθησε την ανθρωπότητα. Κανένας όμως δεν θα θελήσει να θυμάται το αποτρόπαιο έγκλημα κι αυτούς που το διέπραξαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: