Χαρές του πνεύματος και χαρές του σώματος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν χαρές του πνεύματος και χαρές του σώματος. Παράδειγμα, η χαρά της καθαρής συνείδησης είναι χαρά του πνεύματος. Ενώ η χαρά μιας σοκολατίνας είναι του σώματος.

 (Ως πνεύμα εννοούμε το πνεύμα και ως σώμα, εννοούμε τις σωματικές αισθήσεις και τις ψυχικές αισθήσεις. Πού βρίσκονται τα δύο αυτά κέντρα; Το κέντρο του σώματος πρέπει να βρίσκεται στον εγκέφαλο. Το κέντρο του πνεύματος πού βρίσκεται; Μέσα στο σώμα ή έξω από αυτό; )

Η χαρά του καφέ , θα μου πείτε, τί είδους είναι , μια που χαίρεται όχι μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή, όταν είσαι με τους φίλους σου σε κάποια καφετέρια με ωραία θέα και ωραία μουσική; Η χαρά του καφέ είναι σωματική κι ας χαίρεται και η ψυχή. Και η ψυχή, με την κοινή έννοια του σώματος είναι. Το πνεύμα δεν είναι η ψυχή.(τα συναισθήματα της χαράς, της λυπης, του θυμου.)

Οι χαρές του πνεύματος δεν έχουν κέντρο την ψυχή, αλλά την καρδιά, λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας. Η ψυχή, με την κοινή έννοια, στην πραγματικότητα ανήκει στις χαρές του σώματος.

Γράφω για τις χαρές γιατί ζητώ να βρω απάντηση γιατί προτιμάμε τις χαρές του σώματος (και της ψυχής) και δεν προτιμάμε τις χαρές του πνεύματος.

Προτιμάμε τις χαρές του σώματος (και της ψυχής) από τις χαρές του πνεύματος, γιατί δεν έχουμε πίστη και δεν αγαπάμε τον Ιησού πάνω από όλα.

"Η προσευχή είναι απ΄ τις κυριώτερες και ισχυρότερες αιτίες που χαρίζουν αναγέννηση και εσωτερική ευεξια. Ας προσευχηθούμε με τα λόγια: " Κ ύ ρ ι ε   Ι η σ ο ύ   Χ ρ ι σ τ έ,   κ ά ν ε   μ α ς   ν α   σ ε    α γ α π ή σ ο υ μ ε    τ ό σ ο ν ,   ό σ ο   π ρ ι ν   γ ν ω ρ ί σ ο υ μ ε   Σ έ ν α ,   α γ α π ο ύ σ α μ ε   τ η ν α μ α ρ τ ί α." (Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή, Εκδόσεις Παπαδημητριου)

Ετικέτες

Χαρές του πνεύματος
Χαρές του σώματος
Πνεύμα
Ψυχή
Προσευχή του Ιησού 

Η αναζήτηση του Θεού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αναζήτηση του Θεού είναι ίσως το μεγαλύτερο χάρισμα του Θεού στον άνθρωπο. Με την αναζήτηση του Θεού συνδέεται η αίσθηση της παρουσίας ή της απουσίας Του.

Θα μου πείτε, και τί με αυτό, αν έχω την αίσθηση της παρουσίας ή της απουσίας του Θεού; Οι Άγιοι Πατέρες που έχουν την αίσθηση της παρουσίας ή της απουσίας του Θεού, βεβαιώνουν ότι η αίσθηση αυτή τους δίνει ό,τι χρειάζονται.

Μήπως δεν λέει ο ύμνος "Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού;"

Καταλαβαίνω την αίσθηση της παρουσίας, αλλά την αίσθηση της απουσίας δεν την καταλαβαίνω.

Η αίσθηση της απουσίας προϋποθέτει ότι ο Κύριος σου λείπει, αίσθηση που δεν διαφέρει από την αίσθηση της παρουσίας Του. Είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα. ΌΠως είναι αγία η παρουσία του Θεού είναι αγία και η απουσία Του.

Ο Νικόλαος Κουζάνος έχει γράψει για την Αγία Άγνοια, όταν νιώθουμε ότι ο Θεός δεν είναι κοντά μας. Είναι κοντά μας, αλλά δεν νιώθουμε την παρουσία Του, αλλά την απουσία Του.

Το αντίθετο με την Αγία Άγνοια του Θεού είναι η βέβηλη άγνοια, όταν παρεμβάλλονται εμπόδια, που δεν μας αφήνουν να θυμούμαστε το Θεό. Όλα τα εμπόδια που βάζει ο Εχθρός του ανθρώπου , έχουν αυτό το σκοπό, την λήθη του Θεού, την βέβηλη άγνοια.


The search for God
Of Moschos Langouvardos

The search for God is perhaps the greatest gift of God to man. With the search for God is connected to sense the presence or His absence.

You tell me, what is this, if I sense the presence or absence of God? The Holy Fathers who have a sense of the presence or absence of God, attesting that feeling that gives them what they need.

Does not the hymn says "Rich went into liquidation and epeinasan, are not diligently seek the Lord, qua were reduced any good?"

I understand the sense of presence, but the sense of absence do not understand.

The sense of absence assumes that your Lord is missing, feel no different from the sense of His presence. It's almost the same thing. As the holy presence of God is holy and His absence.

The Nicholas of Cusa wrote to the Holy Ignorance, when we feel that God is near us. It is close to us, but we do not feel His presence, but His absence.

Contrary to the Holy Ignorance of God is sacrilegious ignorance when barriers are inserted, which do not allow us to remember God. All obstacles that puts the human Enemy have this view, God's forgetfulness, the profane ignorance.

Από την Φιλοκαλία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Διάβασα στην Φιλοκαλία τί να κάνουμε όταν αναζητάμε μια λύση σε κάποιο πρόβλημα της ζωής που μας απασχολεί.

Λέει επί λέξει η Φιλοκαλία: "Όταν λύσαι θέλης πράγμα εμπεπλεγμένον, ζήτει περί αυτού, τί τω Θεώ αρέσκει, και ευρήσεις αυτού την λύσιν επωφελή.

Εν οις αν πράγμασιν ευδοκεί ο Θεός, εν τούτοις και πάσα η κτίσις υπηρετεί. Εν οις δε αυτός αποστρέφεται, ομοίως και η κτίσις αντιτάσσεται."

Όσιος Μάρκος ο Ασκητής Φιλοκαλία, τ. Α' σελ. 123

Πιστεύω ότι οι Γερμανοί θα χάσουν κι αυτόν τον πόλεμο και η παγκοσμιοποίηση θα αποτύχει.  Δεν ευδοκεί τα σχέδια αμφοτέρων ο Θεός και όλη η κτίσις αντιτάσσεται.

Ας κάνουμε λίγη υπομονή.

Οι απάτριδες Σίσυφοι

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Πατρίδα είναι όπου περνάς καλά. Αν περνάς καλύτερα στην Γερμανία παρά στην Ελλάδα, πατρίδα σου είναι η Γερμανία.
-Κι όταν περνάς καλύτερα αλλού παρά στην Γερμανία;
-Θα πας αλλού όπου περνάς καλύτερα παρά στην Γερμανία
-Και δεν θα έχεις κανένα δεσμό με την Ελλάδα ή με την Γερμανία ή με το αλλού; Θα ανεβοκατεβαίνεις αιώνια ξένος παντού; Ένας Σίσυφος του ορθολογιστικού παραλογισμού;

Ξένος δεν είσαι γιατί δεν γνωρίζεις τον τόπο, αλλά γιατί ο τόπος δεν σε γνωρίζει. Μόνος ο ανέραστος που δεν αγάπησε τίποτα και δεν έχει εμπειρία της αγάπης, γίνεται ένας Σίσυφος. Δεν αγάπησε ούτε την μάνα του. Ο Ξένος του Καμύ τουλάχιστον αγάπησε την μάνα του. Αρχίζει με τα λόγια: "Σήμερα πέθανε η μητέρα μου".

Το αιώνιο μαρτύριο του Σισύφου  δεν είναι παρά  η πίκρα της αποξένωσης.  Και γιατί έγινε Σίσυφος; Γιατί υποτίμησε την πατρίδα του. Χωρίς πατρίδα ούτε οικογένεια έχεις ούτε φίλους αληθινούς.

Η τιμωρία του Σισύφου είναι ότι σκοτώνει ο ίδιος την άμεση επαφή με το  παιδί του, με τον αδερφό του, και με τον φίλο του.

Έλεος πού θα περνάς καλά, αν δεν έχεις επικοινωνία, ανόητε  Σίσυφε;

Η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι όσοι δεν είχαν ποτέ εμπειρία της αγάπης. Τα χρήματα  έγιναν  για επικοινωνούν οι άνθρωποι . Οι ανέραστοι αντιστρέφουν  τον κόσμο και οι άνθρωποι γίνονται για να κυκλοφορούν τα χρήματα.

Ετικέτες
Υποκρισία, Σίσυφος, αποξένωση, πατρίδα, επικοινωνία

Δύο Κόσμοι

Μόσχου.Λαγκουβάρδου

                                                                 Δύο κόσμοι

Γινώσκετε γαρ την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Β΄Κορ. 8:

        Φίλε αναγνώστη, με ρωτάς, αν είναι ο τρίτος αυτός παγκόσμιος πόλεμος θρησκευτικός. Μου δίνεις την ευκαιρία να γράψω όχι μόνο για την Πίστη, αλλά και για τους αγώνες των Ρωμιών για την ελευθερία. Ποτέ οι Ρωμιοί δεν ξεχώρισαν την Πίστη από τους αγώνες για την ελευθερία. Ναι, είναι θρησκευτικός κι ο πόλεμος αυτός, όπως όλοι οι πόλεμοι, μέσα και έξω από την ψυχή. Από την αρχή, από τότε που ο Κάϊν σκότωσε τον αδελφό του Άβελ, ο κόσμος διακρίνεται από την πίστη στον Πατέρα, τον Υιό και Λόγο του Θεού και στο Άγιο Πνεύμα ή την απιστία που σκοτώνει τους Προφήτες και τον Χριστό.

        Πριν από αιώνες εξυφαίνεται το σχέδιο άλωσης του Ελληνισμού από τους βόρειους κατακτητές της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι Ρωμιοί αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο για την επιβίωσή τους και για την ίδια την Ορθοδοξία και την Ελληνική γλώσσα, που φυλάττουν ως ένα θησαυρό όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Δυστυχώς ο εχθρός δεν είναι έξω από τα τείχη, αλλά εντός των τειχών. Είναι τα όργανα του εχθρού και μαζί τους οι χλιαροί και αδιάφοροι.

         Η αντεπίθεση της Ορθοδοξίας στην «δυτικοποίηση» και στην απολυταρχία της, συνδέεται με την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας των Ρωμιών. Χίλια χρόνια αργότερα, «δυτικοποίηση» είναι και η κατάκτηση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τους Τούρκους (μυαλό Γερμανού, χέρι Τούρκου, ) η οποία αποκαλείται με δόλο ,Βυζαντινή. Το πλαστό όνομα Βυζάντιο και Βυζαντινοί εφευρέθηκε από τους βόρειους κατακτητές για να εξυπηρετήσει τα σχέδιά τους, που είναι να διώξουν τους Ρωμιούς από τα εδάφη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για να τους διαδεχθούν οι ίδιοι ως νόμιμοι διάδοχοι των δήθεν «Βυζαντινών», που γι' αυτούς και για τα όργανά τους δεν είναι Ρωμιοί! Τα ίδια διδάσκονται ακόμα τα Ελληνόπουλα!

         Δυστυχώς ο δόλος πετυχαίνει και οι Ρωμιοί θρηνούν ακόμα τις χαμένες πατρίδες. Οι Ρωμιοί είναι Έλληνες που νιώθουν τον κίνδυνο της «δυτικοποίησης» και ονομάζουν τους εαυτούς τους με το όνομα του τόπου τους, που είναι το έδαφος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτός είναι ο λόγος που ονομάζουν τον εαυτό τους «Ρωμιούς» και την γλώσσα τους «Ρωμαίικη» για να προστατέψουν τον δεσμό τους με τον τόπο τους, που τον επιβουλεύονται οι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες των ξένων. Διαφορετικά έπρεπε να αρνηθούν την ιστορία τους που συνδέεται με τα εδάφη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για να αποδείξουν ότι συνδέονται με τις διηρημένες αρχαίες ελληνικές πόλεις, ως εξ αίματος συγγενείς με τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Μόνον αν έπασχαν από βαριάς μορφής αμέλεια , ηλιθιότητα ή ιδιοτέλεια, θα έπεφταν στην καλοστημένη παγίδα του Εχθρού.

         Η Ορθοδοξία πότισε την γη των Ρωμιών με το αίμα των Αγίων Μαρτύρων της Ορθοδοξίας και των αγωνιστών της ελευθερίας. και η Ελληνική Γλώσσα είναι αμάχητες αποδείξεις του δεσμού των Ρωμιών με τον τόπο τους. Τις ίδιες αποδείξεις επικαλούμαστε και τώρα που αμφισβητείται η εθνική μας κυριαρχία στην ελληνική χερσόνησο. Ο Ρωμιοί ποτέ δεν πιστεύουν ότι μπορεί χωρίς την Ορθοδοξία να υπάρξει ελεύθερη Ρωμιοσύνη και εθνική κυριαρχία. Οι κατακτητές βέβαια και ο Κοραής ,δεν θέλουν τον δεσμό των Ρωμιών με τον τόπο τους.

       Οι Φράγκοι, Γερμανοί κ.ά. κατακτητές κυβερνούν την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με τον Παπισμό και την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, με τους Τούρκους. Μετά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μέχρι σήμερα ποτέ δεν έπαψαν , μέσω των πρεσβειών τους, να αμφισβητούν κατ’ ουσίαν την εθνική μας κυριαρχία, με αποκορύφωμα την σημερινή εποχή, που η προπαγάνδα των ΜΜΕ στρέφει την προσοχή του λαού στην Οικονομία και κρύβει από τον λαό , τον πραγματικό κίνδυνο της ελευθερίας και της εθνικής κυριαρχίας.

        Η αντεπίθεση στην επιβολή της απολυταρχίας της «δυτικοποίησης δεν είναι να μιμηθούμε τις μεθόδους του κακού που χρησιμοποιεί ο επιτιθέμενος, την χλεύη, την απειλή, την διαστρέβλωση, την σύγχυση κ.ά. Αντεπίθεση στη «δυτικοποίηση» είναι η καθαρότητα στην Πίστη της Ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία δεν κινδυνεύει από τις μεθόδους του κακού που χρησιμοποιεί ο εχθρός εναντίον της, αλλά από τους ίδιους τους ορθοδόξους, που μένουν χλιαροί ή και αδιάφοροι στην Πίστη.

Πηγή Εφημερίδα Ελευθερία Λάρισας

Αλ Καπόνε

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Αλ Καπόνε, ο μεγάλος Ιταλοαμερικανός αρχιγκάγκστερ της Αμερικής, ύποπτος για 500 φόνους, λίγο πριν την σύλληψή του από τους αστυνομικούς, επάνω σε μια ταράτσα, όπου τον είχαν περικυκλώσει, στο Σικάγο ή στη Νέα Υόρκη, μονολογούσε, κλαίγοντας:

-Γιατί με κυνηγούν; Ποτέ μου δεν έβλαψα κανέναν.

Ο Αλ Καπόνε, δεν έλεγε εκείνες τις στιγμές ψέματα στον εαυτό του. Αυτό πίστευε. Δεν ήθελε να ξέρει τί έκανε με τους μπράβους του.

Μήπως δεν κάνουμε όλοι το ίδιο όταν υποδυόμαστε τον ρόλο του καλού, του δικαίου, του αξιαγάπητου;

Δεν μπορούμε να βαστάξουμε την ασθένειά μας. Εμβαθύνοντας στην στάση του Αλ Καπόνε, θα κατανοήσουμε τα λόγια του Προφήτη Ησαϊα για τον Κύριον Ιησού Χριστό: " Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τα νόσους εβάστασε."

Κανείς δεν μπορεί να λάβει τις ασθένειές μας (συχνά ούτε εμείς οι ίδιοι) και να τις βαστάξει. Θυμηθείτε επίσης τα λόγια της ηρωίδας του Ίγκμαρ Μπέρκγμαν στην ταινία "Φθινοπωρινή συμφωνία", "Αν υπήρχε κάποιος να μ' αγαπήσει όπως είμαι, ίσως μπορέσω κι εγώ να τολμήσω να ιδώ τον εαυτό μου όπως είναι."

Πώς ο καϋμένος ο Άλ Καπόνε, που ήξερε πως δεν τον αγαπούσε κανείς, και που ούτε στον Ιησού πίστευε, θα τολμούσε να ιδεί τον εαυτό του , όπως ήταν;

Η Πίστη στον Ιησού μας θεραπεύει. Είναι ο μόνος άνθρωπος και Θεός, που μας γνωρίζει και μας αγαπάει όπως είμαστε. Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασε.

Πιστεύω από την εμπειρία μου στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου νοσηλευόμουν, νεαρός φοιτητής το 1963, πως ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο, ο γλυκύτατος Ιησούς, βρίσκεται εκεί πριν από μας, για μας.

Την ίδια εμπειρία εκφράζει ο στίχος του Δαβίδ, που ήταν ο μόνος στίχος που με παρηγορούσε, τότε που οι γιατροί δεν έβρισκαν από τί πάσχω και φοβόμουν μην πεθάνω. "Οι φίλοι μου και οι πλησιον μακρόθεν έστησαν". Δηλαδή κανένας δεν μπορεί να λάβει την ασθένειά μας και να την βαστάξει.

Μέσα στην υπερευαισθησία μου, έλαβα το μήνυμα του Δαβίδ εξ αντιδιαστολής: ο Ιησούς είναι μαζί μου. Βρίσκεται για μας πιο χαμηλά από εκεί όπου μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος. Αυτό είναι επίσης το μήνυμα της Σταύρωσής Του. Ότι θεληματικά δέχθηκε να σταυρωθεί, για τις αμαρτίες των ανθρώπων.

Ετικέτες:

Αυτογνωσία, Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη,  Φόβος του θανάτου,

Εγωισμού θεραπεία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν πολλές θεραπείες του εγωισμού. Η καυτηρίαση είναι μια καλή θεραπεία.

Η θεραπεία του εγωισμού με την καυτηρίαση ακολουθεί δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο δίνεις πολλή αέρα στο περιβάλλον. Όταν σου πάρουν τον αέρα, ακολουθεί το δεύτερο στάδιο, που είναι η καυτηρίαση.

Με ρωτάς, αν πονάει. Αν πιστεύεις ότι χρειάζεσαι καυτηρίαση εγωισμού δέχεσαι τον πόνο αγόγγυστα. Αν όμως  πιστεύεις ότι δεν χρειάζεσαι, καυτηρίαση , και παρόλα αυτά δίνεις αέρα στο περιβάλλον, γίνεται της παροιμίας "δώσε αέρα κλπ.". Στην περίπτωση αυτή η καυτηρίαση  πονάει λιγάκι. Πρόκειται για την περίπτωση  του Κομφούκιου. όπως διηγείται ο Κινέζος φιλόσοφος Τσουάγκ Τζου .Ο ίδιος ο Κομφούκιος αποσιωπεί την περιπέτειά του.

Ο Κομφούκιος πίστευε ότι δεν χρειάζεται καυτηρίαση και συμβούλεψε τον μεγαλύτερο αρχιληστή της Κίνας να μην ληστεύει, αλλά να γίνει άρχοντας.  (Διέθετε ολόκληρο στρατό ληστών, αποτελούμενο από 50.000 ληστές) Παρατρίχα γλύτωσε τη ζωή του.

- Οι διανοούμενοι είστε οι ληστές,  είπε ο αρχιληστής

Ο Κομφουκιος το έβαλε γρήγορα στα πόδια, μην τυχόν μετανιώσει ο τρομερός αρχιληστής  και του κόψει το κεφάλι.

-Καλά να πάθω" είπε στον εαυτό του ο Κομφούκιος. Γιατί πήγα για καυτηρίαση, ενώ  δεν χρειαζόμουν καυτηρίαση;"

Έτσι πίστευε ο Κομφούκιος, αλλά δεν υπάρχει άρρωστος από τον εγωισμό, που να μην την χρειάζεται. 

Ορθοδοξία και ορθολογισμός

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      Οι ορθόδοξοι δεν αρνούνται τον ορθό τρόπο του διανοείσθαι, δηλαδή την διαδικασία που οφείλει να ακολουθεί η διάνοια κατά την διατύπωση κρίσεων ή προτάσεων. Αλλά δεν θεωρεί κέντρον ψυχοπνευματικό την διάνοια, όπως οι ορθολογιστές. Το ψυχοπνευματικόν κέντρον των ορθοδόξων δεν είναι η διάνοια, η οποία ασχολείται με το περιβάλλον, αλλά η καρδιά. Η Νηπτική και Ησυχαστική Παράδοση της Ορθοδοξίας είναι προσοχή στην καρδιά ως ψυχοπνευματικό κέντρο. "Πρόσεχε", λέει η Γραφή "να μην γεννηθεί μέσα στην καρδιά σου ¨"αργός λόγος" (μάταιη επιθυμία). "Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί", λέγει ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Η αγρύπνια του Πνεύματος είναι ακατανόητη για την λογική σκέψη.
      Η λογική, αν βγει από τα στενά περιορισμένα πλαίσια, είναι παραλογισμός. Αν εφαρμοστεί παντού, γίνεται μονολιθική, δηλαδή "βρήκαμε παπά, να θάψουμε και τους ζωντανούς".
Η λογική θεωρεί ανύπαρκτο ό,τι δεν καταλαβαίνει. Για την λογική και τον λογικό άνθρωπο, το πνεύμα είναι ανύπαρκτο και η ψυχή επίσης. Και επειδή αν ο λογοκρατούμενος διαθέτει κάποιο ίχνος πνεύματος, πρέπει να το δεχθεί, χωρίς όμως να προσβάλει την λογική, γι΄ αυτό θεωρεί το πνεύμα ρομαντισμό, ουτοπία, ανειλικρίνεια κ.α΄.
     Αν ο λογικός δεν κάνει απιστίες στη λογική του, πρέπει να αρνηθεί και την ίδια την ζωή. Η ζωή για την λογική δεν υπάρχει, διότι δεν επαληθεύεται στο επιστημονικό εργαστήριο.
Θα πω ξανά το ανέκδοτο με τους ιχθυολόγους. Που ο ένας βρήκε ένα σπάνιο ψάρι και ο άλλος αρνούνταν ότι υπάρχει γιατί δεν αναφέρεται σε κανένα επιστημονικό σύγγραμμα και δεν είναι αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα. Ώσπου να γραφεί και να γίνει αποδεκτό, το ψάρι κατά την επιστήμη θεωρείται ότι δεν υπάρχει.
      Έτσι εξαιτίας της αναλυτικής μεθόδου της λογικής και της στατιστικής, η επιστήμη παίρνει διαζύγιο από τη ζωή, την ελευθερία και όλες τις αρετές, αφού η ζωή δεν αναλύεται ούτε αποτελεί αντικείμενο της στατιστικής.
      Ένα παράδειγμα πώς η λογική γίνεται παραλογισμός: Σύμφωνα με την λογική μεταξύ δύο αντιφατικών κρίσεων, η μία είναι αληθής  και η άλλη ψευδής. Αποκλείεται να είναι κι οι δύο προτάσεις αληθείς ή και οι δύο προτάσεις ψευδείς. Αυτό όμως δεν αποκλείεται καθόλου στη ζωή.
       Οι λογικοί για να μείνουν λογικοί αρνούνται την ύπαρξη του Υπέρλογου. Θεωρούν την επικοινωνία ανειλικρινή και την αγάπη, η οποία καλύπτει όλες τις αντιφάσεις της λογικής, ανέφικτη.

       Πώς με αυτόν τον κόσμο (Ορθολογισμός, παπισμός, προτεστάντες κ.ά. ) να ενωθεί η Ορθοδοξία; Η ένωση είναι εκ φύσεως αδύνατη. Η Ένωση που εννοούν οι διοικήσεις είναι συμβατική, ενώ η πραγματική ένωση είναι ένωση στην Πίστη, υπεράνω του ορθολογισμού και της παναίρεσης του οικουμενισμού.

Η αυταπάτη του Ανθρωπισμού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μιλάω για τον καλοπροαίρετο ανθρωπιστή. Νομίζω ότι αυταπατάται νομίζοντας ότι πιστεύει στον άνθρωπο, ενώ πιστεύει σε έναν κάποιο άνθρωπο, δηλαδή σε κανέναν.

Ο Ντοστογιέφσκι έλεγε, όταν αγαπώ την ανθρωπότητα, δεν αγαπώ κανέναν άνθρωπο.

Αν τα προβλήματα της ζωής τα έλυνε η λογική του ανθρώπου, θα μπορούσαμε ρίχνοντας ένα κέρμα σε κάποια μηχανή, να λάβουμε την λύση ο καθένας στο πρόβλημά του.,

Αυτό μας υπόσχεται το πονηρό πνεύμα, ένα κουταλάκι βύσινο, ενώ πίσω του κρύβει ένα καζάνι πίκρας στρατοπέδου συγκεντρώσεως.

Έχουμε την προπαγάνδα να μας βομβαρδίζει καθημερινά. Μπορείς να πετάξεις τον δέκτη σου στα σκουπίδια, αλλά δεν το κάνεις χάριν της αυταπάτης.

Η αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στην Εγρήγορση και στην αυτούπνωση, με διάφορα ονόματα.

Εκ φύσεως αδύνατη η ένωση των Ορθοδόξων με τους Παπικούς και τους Προτεστάντες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όσο μπορεί να ενωθεί η φωτιά με το χιόνι, άλλο τόσο μπορούν να ενωθούν σε μια κοινή πίστη οι Ορθόδοξοι με τους Παπικούς και τους Προτεστάντες.

Για να ενωθούν μεταξύ τους ή πρέπει οι Ορθόδοξοι να πάψουν να είναι Ορθόδοξοι ή οι Παπικοί και οι Προτεστάντες πρέπει να πάψουν να είναι Παπικοί και Προτεστάντες. Η Ορθοδοξία (εννοείται στην Διοίκησή της, όχι στον πιστό λαό) μπορεί να πάψει και ίσως ένα μεγάλο μέρος να έπαψε να είναι Ορθόδοξη. Όποιος όμως φαντάζεται ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες, δηλαδή τα ισχυρά κράτη του Δυτικού Κόσμου, θα δεχθούν να μην κυβερνούν τον κόσμο μέσω του Πάπα, πρέπει να διορθώσει την φαντασία του.

Είναι θέμα κοσμικής εξουσίας για την Δύση, και δεν διανοείται κανείς να παραιτηθεί από αυτήν, ούτε Διοίκηση, ούτε λαός, πλην ορισμένων περιπτώσεων που δέχθηκαν την Θεία Φώτιση. Αυτοί και τώρα βαφτίζονται Ορθόδοξοι. .

Είναι πιθανόν να υπογράψουν οι Διοικήσεις να υπογράψουν κάποιο "Συμφωνητικό Ένωσης".. Ο Ορθόδοξος Δρόμος, όμως και οι λαοί που τον ακολουθούν, θα εξακολουθεί να υπάρχει εις τους αιώνες των αιώνων και δεν θα πάψουν ποτέ να τον αναζητούν όσοι διψούν για τον Χριστό και να τον ακολουθούν, εκτός κι αν αρνηθούν τον Χριστό.

Αυτοί που τον αρνήθηκαν τον Ορθόδοξο Δρόμο, το έκαναν και χωρίς το συμφωνητικό. Οπότε ακόμα κι αν υπογραφεί το "συμφωνητικό" δεν θα προσθέσει τίποτε. Ούτε νέο σχίσμα πρόκειται να γίνει μεταξύ των πιστών.

Ενδεχομένως να γίνει ένα νέο είδος σχίσματος, αυτή τη φορά μέσα στους κόλπους της διοικήσεως, συν το μίσος (αντικληρικαλισμός) που είναι αναπόφευκτο να υπάρξει, όπως υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει στην Δύση.

Γογγυσμοί

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

        Ο κόσμος γογγύζει για αυτά που συμβαίνουν. Κάποιος Καθηγητής έλεγε στους φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο, πως οι απλοϊκοί αποδίδουν τις ασθένειες σε εξωτερικά αίτια. Έτσι έλεγε ο Καθηγητής και υπονοούσε ότι οι ασθένειες έχουν εσωτερικά αίτια. Έλεγε κάτι ανάλογο με αυτό που έλεγε ο Πλάτων με τα λόγια, "Οδός άνω, κάτω, μία και αυτή". Ο Καθηγητής φαντάζομαι ότι εννοούσε πώς "Οδός μέσα, έξω απ΄ την ψυχή, μία και αυτή".

       Οι ημιμαθείς προχωρούν λίγο περισσότερο απ΄ τους απλοϊκούς και αποδίδουν τις αρρώστιες και την κακία του κόσμου , γενικά, στο Θεό.

       Οι άθεοι πάλι, κάνουν τον συλλογισμό, αφού ο Θεός επιτρέπει την κακία στον κόσμο, άρα δεν υπάρχει.

       Οι οπαδοί του Επικούρου βρίσκουν μια συμβιβαστική λύση, ανάμεσα στους απλοϊκούς και στους άθεους. Λένε, ό Θεός υπάρχει, αλλά δεν ενδιαφέρεται για μας.

       Κάποιος θυμόσοφος περιγράφει τον κόσμο αυτόν με τα λόγια " κρασιά, τσίπουρα και κατάκριση". Απώθηση, προβολή, στη γλώσσα της ψυχολογίας

       Ουαί υμείς γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψιδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος , ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν.", λέει το αψευδές στόμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Απάντηση σε μήνυμα μοναχών για την προσευχή

Γερόντισσες, ευλογείτε!

Θεωρώ τους μοναχούς και τις μοναχές της Ορθοδοξίας τα ΛΟΚ που είχαμε στο στρατό, τις πνευματικές δυνάμεις που πολεμούν στην πρώτη γραμμή των εχθρών. Εμεις οι λαΪκοί ευρισκόμενοι στα μετόπισθεν νιώθουμε ευγνώμονες και μόνο που υπάρχετε και ειμαστε ευγνώμονες στο Θεό για τον Μοναχισμό της Ορθοδοξίας, γιατί γνωρίζουμε ότι βρισκόσαστε σε διαρκή προσευχή υπέρ ημών.

Επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή προσέγγιση στη διαφορά ανάμεσα στην προσευχή και στον διαλογισμό. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην Εγρήγορση της Ορθοδοξίας (Νήψη, Νοερά Προσευχή) και στο διαλογισμό και την έκσταση. Μεταξύ τους υπάρχει ριζική διαφορά, ώστε είναι αδύνατον να συνυπάρξουν , όπως είναι αδύνατον να συνυπάρξουν η φωτιά και το χιόνι.

Και είναι αδύνατο να συνυπάρξουν, διότι η νήψη και η νοερά προσευχή δεν είναι από την ίδια πηγή με τον διαλογισμό και την έκσταση. Η νήψη και η νοερά προσευχή έχει πηγή την Θεία Χάρη που τρέχει και δοξάζεται, ενώ ο διαλογισμός έχει πηγή την διάνοια, η οποία ενισχύεται για να υπερβή τον εαυτό της, χωρίς να ταπεινωθεί, διότι η διάνοια δεν γνωρίζει ταπείνωση, αλλά μόνον ενίσχυση. Γίνεται ολοένα πιο ισχυρή, για να νικήσει τον εαυτό της. Σαν να θέλεις να βγεις από το τέλμα, ενισχύοντας ολοένα πιο πολύ τις δυνάμεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός θεωρούν την Χάρη κτιστή και συγχέουν την Ενέργεια του Θεού, με τα αποτελέσματά της , δηλαδή τα ενεργήματα. Έτσι η χάρη είναι ενέργεια του ανθρώπου και ο δυτικός πιστεύει στον άνθρωπο και όχι στον Θεό.

Καλύτερα να μην βασιζόμαστε στις εμπειρίες μας, αλλά στις εμπειρίες των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας!

Συγχωρείστε με.
Με τον απαιτούμενε σεβασμό

Ετικέτες

Ορθόδοξος δρόμος
Νοερά προσευχή
Νήψη,

Θεοσοφία
Διαλογισμός
Έκστασις

Όταν παραχωρείς Εθνική Κυριαρχία παραδίδεις τον τόπο σου!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν παραχωρείς Εθνική Κυριαρχία παραδίδεις τον τόπο σου. Η Εθνική Κυριαρχία συνδέεται με τον τόπο σου. 

Η παραχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας δεν είναι παραχώρηση των νόμων, οι νόμοι είναι χαρτιά. Οι νόμοι αλλάζουν. Νεώτεροι νόμοι καταργούν παλαιότερους. Η παραχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας είναι παράδοση του τόπου σου στους ξένους. 

Αν παραδώσεις τον τόπο σου στους ξένους, πώς θα τον πάρεις πίσω; Μόνον βαριάς μορφής αμέλεια, ανοησία ή ιδιοτέλεια παραχωρεί την Εθνική Κυριαρχία. Αυτοί που ανέλαβαν δημόσια αξιώματα δεν ξέρουν τί κάνουν; 

Ο λαός αδιαφορεί, αντί να τους ελέγξει;

Ετικέτες

Εθνική Κυριαρχία
Ο δεσμός με τον τόπο

Καισαροπαπισμός

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

       Η ιστορία αυτού του κόσμου είναι ιστορία του αντιχρίστου, δηλαδή αυτών που δεν δοξάζουν τον Χριστό και αρνούνται τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, θεωρώντας ότι είναι πνεύμα του ανθρώπου. H παγανιστική λατρεία της γης μετατράπηκε σε προσωπολατρεία στο πρόσωπο του Πάπα της Ρώμης.

      Η Ιστορία του Χριστού είναι η Ιστορία της Εκκλησίας, αυτή που έγραψαν οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Ευαγγελιστές, οι Άγιοι Πατέρες, οι Άγιοι

      Οι βόρειοι κατακτητές της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι οποίοι δεν ήταν εις θέσιν να δεχθούν τον Χριστό ασπάστηκαν και τον καισαροπαπισμό της Ρώμης και τον συνεχίζουν μέχρι σήμερα.

     Ο πολιτισμός αυτός ήδη βρίσκεται στο τέλος του. Πολλοί φοβούνται ότι έρχεται το τέλος του κόσμου και ανησυχούν. Αυτό που έρχεται δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά το τέλος του πολιτισμού αυτού του κόσμου.

     Όσοι πιστεύουν ακόμα στον κόσμο αυτόν και στον πολιτισμό του, καλώς ανησυχούν γιατί φτάνει το τέλος του. Εμείς όμως που δεν πιστεύουμε στον πολιτισμό αυτού του κόσμου, αλλά στον Χριστό, δεν ανησυχούμε.Εμείς δεν έχουμε εδώ πολιτισμό. Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν. Την άνω επιζητούμεν.

Ετικέτες

Αντίχριστος

Βόρειοι κατακτητές της Ρώμης

Πολιτισμός
Καισαροπαπισμός
Παγανιστική λατρεία
'Αγιο Πνεύμα

ΔΥΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αλλοτριωμένη Δύση πολεμάει την Ορθοδοξία την εποχή της Αυτοκρατορίας, μετά με τους Τούρκους και τώρα με την Ενωμένη Ευρώπη και την Παγκοσμιοποίηση ή Δυτικοποίηση.

Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας είναι η αποξένωση από τον εαυτό της. Η Ορθοδοξία αντεπιτίθεται με το να παραμείνει Ορθοδοξία. Το όπλο της Ορθοδοξίας είναι τα λόγια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: " Να ζήτε σ΄ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου."

Οι αγαπώντες την Ορθοδοξία να αντισταθούμε στην Δυτικοποίηση, με μεγαλύτερη αγάπη στην Ορθοδοξία.

Τα λάθη στον τομέα της αγάπης, λέει ένας ποιητής δεν διορθώνονται με λιγότερη αγάπη. Τα λάθη στον τομέα της αγάπης, στον τομέα της υπομονής διορθώνονται με περισσότερη αγάπη, με περισσότερη υπομονή.

Μέθεξις

 Μέθεξις

«Η γνώση είναι στο χαρτί

Κι ο νους σου πέρα πέρα.»

Σε έρημους άνυδρους τόπους

Χάθηκε το πνεύμα σου.

Γνωρίζουμε τη χάρη του Ιησού.

Πτώχευσε.

Ώστε με την δική του πτωχεία

Εμείς να πλουτίσουμε.

Ω, αν μπορούσαμε να φέρουμε

Το πνεύμα σου στο Χριστό,

Όπως γράφει  στην επιστολή του

Ο Απόστολος Ιάκωβος,

Θα γλυτώνουμε μια ψυχή από το θάνατο

Και θα καλύπταμε πολλές

Αμαρτίες.

                     

                                           Μ.Λαγκουβάρδος

 moschoblog.blogspot.com

Ο Θεός εδημιούργησε τον ουρανόν και την γην (Αγία Γραφή)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Ο Θεός εδημιούργησε τον ουρανόν και την γην (Αγία Γραφή)

Ο Θεός που δημιούργησε τον πνευματικό κόσμο

Δημιούργησε και τον υλικό κόσμο

Συμφιλιώσου, ψυχή μου, με τον Θεό.

Εσύ η ίδια εμποδίζεις τη χάρη του Θεού.

Το ασυνείδητο ζητεί από το Θεό

Να του επιτρέψει να δοκιμάσει

Την πίστη του Ιώβ.

Ο Ιώβ ευλογεί το Θεό.

Ποιός δείχνει τις σφαίρες να βρουν τον δολοφόνο;

«Πας ο ποιών την αμαρτίαν μισεί την εαυτού ψυχήν»

Το ασυνείδητο είναι ο διάβολος, λέει ο  Γιουγκ. 

Το κριτήριο που κρίνει τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το κριτήριο που κρίνει τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς, που οι Έλληνες με την προπαγάνδα των ΜΜΕ, δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους, είναι αν διαπραγματεύονται θέματα τα οποία είναι για διαπραγμάτευση ή διαπραγματεύονται τα αδιαπραγμάτευτα, όπως είναι η ελευθερία και η επιβίωση του ελληνικού λαού!

Αν τους ζητούσαν να συζητήσουν την ηθική υπόσταση κάποιου προσφιλούς τους προσώπου, θα συζητήσουν μαζί τους ή δεν θα αρνούνταν κάθε συζήτηση μαζί τους ; Πώς, λοιπόν, κάθονται στο τραπέζι με αυτούς που θέτουν υπό συζήτηση την ελευθερία και την επιβίωση του ελληνικού λαού;

Αυτές δεν είναι διαπραγματεύσεις, αλλά παράδοση άνευ όρων, όπως γίνεται με τους  νικημένους στον πόλεμο, αλίμονο, οι οποίοι παραδίδονται άνευ όρων!

Πειρασμοί απιστίας

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας μεγάλος πειρασμός που με εμπόδιζε να ζητώ από τον Θεό να με προστατεύσει με το παντοδύναμο χέρι Του και να είμαι γαλήνιος, αντί να με τρώει η ανησυχία και το άγχος, ήταν αυτός:

Πώς θα είμαι ήσυχος ότι ο Θεός θα ακούσει την προσευχή μου και θα με προστατέψει με την Παντοδυναμία Του; Γιατί τόσους που χάνονται δεν τους προστατεύει ο Θεός και θα προστατέψει εμένα;

Ο Εχθρός του ανθρώπου, μου έλεγε, να μην προσεύχομαι. Γιατί να προσευχηθείς; Αν θέλει ο Θεός σε σώζει και χωρίς να του το ζητήσεις.

Αυτός ήταν ο δικός μου πειρασμός. Ένας άλλος πιο βλακώδης, είναι να σκέφτεσαι όπως κάνουν μερικοί που λένε, γιατί να προσευχηθώ, αφού ο Θεός ξέρει τί χρειάζεσαι.

Όταν είδα και τον τίτλο ενός βιβλίου (!) του ΑΪνστάΪν, με τίτλο, "Να μην λέμε στο Θεό, τί να κάνει", δεν το πίστευα. Είναι δυνατόν τόσο μυαλό να γράψει μια τόσο μεγάλη κουταμάρα;

Ένας άλλος πειρασμός ήταν του Ιώβ, η επιμονή των φίλων του να δεχθεί ότι πληρώνει για τις αμαρτίες του. Δεν με τιμωρεί ο Θεός για τις αμαρτίες μου. Τους έλεγε ο Ιώβ και ευλογούσε το Θεό.. Η γυναίκα του τον πίεζε επίσης: Τί ευλογείς το Θεό, του έλεγε. Δεν βλέπεις τί σου έκανε; Βλαστήμα τον και πέθανε. Ο Ιώβ τους έλεγε, γυμνός ήρθα και γυμνός απέρχομαι. Να είναι ευλογημένο το Όνομα του Θεού.

Ακόμα ένας πειρασμός είναι αυτός στον οποίο απαντάει ο Ίδιος ο Κύριος. "Παρήσαν δέ τινες εν αυτώ τω καιρώ,απαγγέλλοντες αυτώ περί των Γαλιλαίων, ων το αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών. και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς. δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους Γαλιλαίους εγένοντο; ότι τοιαύτα πεπόνθασιν; ουχί, λέγω υμίν. αλλ΄ εάν μη μετανοείτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε.

Μετανοώ για τις αμαρτίες μου και αναθεωρώ την ζωή μου. Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το ονομά Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.

Η απάντηση μου δίνονταν επί χρόνια, από τον πνευματικό μου, με τα ίδια πάντοτε λόγια, που δεν ήμουν εις θέσιν να καταλάβω: Μή, παιδί μου, εμποδίζεις την χάρη του Θεού να σε επισκεφθεί!

Ετικέτες:

Πειρασμοί,
Προσευχή,
Μετάνοια
Η Θείας Χάρη

Η Θεία Χάρη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Πώς διακρίνεται ο άνθρωπος από το πρόβατο;
-Ο άνθρωπος έχει σκέψη.
-Και το πρόβατο έχει σκέψη.
-Το πρόβατο δεν έχει πολλή σκέψη.
-Η πολλή σκέψη δεν μετατρέπει το πρόβατο σε άνθρωπο. Μόνο η Θεία Χάρη.

Χάρτης της ψυχής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο 37ος ψαλμός του Δαβίδ μοιάζει με χάρτη της ψυχής. Οι στίχοι που παραθέτω εδώ, αποτελούν τα στάδια που διέρχεται η ψυχή στην πορεία της προς την σωτηρία.

ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Τα βέλη σου ενεπάγησάν μοι και επεστήριξας επ΄ εμέ την χείραν σου. "

(Ακόμα δεν αποδίδουμε στο στάδιο αυτό την ταλαιπωρία μας στον θυμό και στον έλεγχο του Κυρίου. Ούτε αποδίδουμε τις αμαρτίες μας στον εαυτό μας).

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: "΄Οτι αι ανομίαι μου υπερήραν την κεφαλήν μου, ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν επ΄ εμέ."

(Είναι η πρώτη επίγνωση της αμαρτωλότητάς μας, που θα ξεχαστεί μόλις περάσει το κεντρί που μας κεντρίζει, μόλις γίνουμε καλά από κάποια αρρώστια ή περάσει ο φόβος μας).

ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: " Κύριε εναντίον πάσα επιθυμία μου και ο στεναγμός μου από σου ουκ απεκρύβη. Η καρδία μου εταράχθη."

(Πρώτη επίγνωση ότι ο Κύριος γνωρίζει τις επιθυμίες μας και τους στεναγμούς μας και η καρδιά μας είναι ταραγμένη. Νιώθουμε την επιθυμία να είμαστε καθαροί , ότι δεν μπορούμε να κρυβόμαστε από τον Κύριόν μας.)

ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Οι φίλοι μου και οι πλησίον μακρόθεν έστησα"

(Δεύτερη συνειδητοποίηση ότι μόνον ο Κύριος είναι η σωτηρία μας. Οι φίλοι μας και οι πλησίον δεν μπορούν. Είναι ίσως το πιο δραματικό στάδιο, το στάδιο της απελπισίας. Δεν ελπίζουμε πια στον κόσμο και στρέφουμε με ευγνωμοσύνη το βλέμμα μας στο Θεό. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη παρηγοριά από αυτό, το να είσαι βέβαιος ότι ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο, ο Κύριος είναι εκεί για σένα, πριν από σένα. Όσο χαμηλά μπορείς να φανταστείς.

ΠΕΜΠΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Ότι επί σοι, Κύριε, ήλπισα. συ εισακούση, Κύριε, ο Θεός μου."

(Το τελικό στάδιο στην αγωνιώδη πορεία της ψυχής προς τον Σωτήρα της, το στάδιο της βεβαιότητας, ότι ο Κύριος εισακούει την φωνή της. Είναι έτοιμη πια να δεχθεί κάθε πόνο, όταν ξέρει ότι ο Κύριος και Θεός την στηρίζει. Υπόσχεται στον Κύριο ότι θα μεριμνήσει να είναι καθαρή από την αμαρτία, για να είναι ενωμένη μαζί του.)

Το άνοιγμα της Τέταρτης Σφραγίδας

 Λαρισινά δοκίμια Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

                                                      
                             Το άνοιγμα της Τέταρτης Σφραγίδας

 Ο Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται, έστω κι αν δεν γίνεται αντιληπτός 

δια γυμνού οφθαλμού, στην καθημερινότητα της ζωής μας. 

(Μαρία-Νεγρεπόντη Δελιβάνη, Στη Δίνη του Γ΄Π.Π.)

       Κάποτε, οι Μαθητές του Ιησού, ταξιδεύοντας στην τρικυμισμένη θάλασσα της Γαλιλαίας, βλέπουν τον Ιησού πάνω στα κύματα και τρομάζουν. Νομίζουν ότι βλέπουν φάντασμα. «Μη φοβάστε», τους λέει ο Ιησούς, «εγώ είμαι». «Μη φοβάστε»: Αυτά τα λόγια απευθύνει πάντα ο Ιησούς, όταν εμφανίζεται στους Μαθητές Του. Τα ίδια λόγια, νιώθουμε ότι απευθύνει και σε μας, όταν Τον πλησιάζουμε. Ο Ιησούς ίδρυσε την Εκκλησία όχι σαν μια θρησκεία, αλλά ως μια Ιατρική Επιστήμη, η οποία θεραπεύει το φόβο. Ότι η αγάπη διώχνει το φόβο, είναι ίσως η κεντρική ιδέα της ιατρικής του Ευαγγελίου. Τώρα ο φόβος του θανάτου κυριαρχεί παντού και μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο. Ο φόβος αντί να διώχνει τον θάνατο τον προσελκύει. Παράδειγμα η αυτοκτονία ως μια πράξη απελπισίας.  Ο πλούτος ,πάλι, με τον ενδόμυχο φόβο του υπερπληθυσμού, («να μείνουμε λίγοι και καλοί»), αντί να φέρνει την ειρήνη, δημιουργεί πολέμους με τα όπλα που κατασκευάζουν και εμπορεύονται τα πλούσια βιομηχανικά κράτη. Τα πυρηνικά όπλα οδηγούν την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία.

       Ο Τόμας Στέρνς Έλιοτ, ο βραβευμένος με Νόμπελ Αμερικανός ποιητής, κάνει έκκληση να σταματήσει η αυτοκτονία της ανθρωπότητας. Στην αρχή σκέφτηκα η έκκλησή του απευθύνεται στους ηγέτες των λαών και στην ελίτ του πλούτου. Ότι αυτοί μπορούν να εμποδίσουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας, αλλά αυτοί την επισπεύδουν! Αργότερα κατάλαβα η έκκληση του Έλιοτ απευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους. Ο Έλιοτ ,ως χριστιανός , γνωρίζει ότι η επιθυμία  του πλούτου και ο ενδόμυχος φόβος του για τον υπερπληθυσμό, προκαλεί τους πολέμους. Ο Έλιοτ καλεί όλους τους ανθρώπους να  συνειδητοποιήσουν  τον ενδόμυχο φόβο τους και να τον θεραπεύσουν. Ο  φιλελευθερισμός, ως ασυνειδησία, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.  

       Εφτά σφραγίδες σφραγίζουν τις πληγές και τα βάσανα του ανθρώπου στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Ο συγγραφέας του, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης περιγράφει τις πληγές και τα βάσανα του ανθρώπου, με ποιητικό τρόπο. Είναι άραγε οι εφτά σφραγίδες της Αποκαλύψεως ένα σύμβολο του Ασυνειδήτου, που κατευθύνει την ζωή μας; Ασυνείδητο είναι το άγνωστο, το σκοτεινό που υπάρχει μέσα μας και κατευθύνει την ζωή μας, χωρίς να ξέρουμε σε κάθε πράγμα, τι είναι αυτό που κάνουμε και γιατί.

     Στο άνοιγμα της Τέταρτης σφραγίδας, αυτής που πιθανόν, απεικονίζει τις πληγές της εποχής μας, η Αποκάλυψη γράφει: «Και ότε ήνοιξε την σφραγίδα την τετάρτην, ήκουσα φωνήν του τετάρτου ζώου λέγοντος, έρχου. Και είδον, και ιδού ίππος χλωρός, και ο καθήμενος επάνω αυτού , όνομα αυτώ ο θάνατος, και ο άδης ηκολούθει μετ΄ αυτού. Και εδόθη αυτώ εξουσία επί το τέταρτον της γης, αποκτείναι εν ρομφαία και εν λιμώ και εν θανάτω και υπό των θηρίων της γης.» (Και όταν άνοιξε την τέταρτη σφραγίδα, άκουσα φωνή του τέταρτου ζωντανού όντος και ιδού, ίππος χλωρός και ο αναβάτης ονομάζεται θάνατος και ο Άδης ακολουθούσε κατόπιν του. Και τους δόθηκε εξουσία πάνω στο τέταρτο της γης να φονεύουν με ρομφαία και με πείνα και με θάνατο και με θηρία της γης.)

     Ο αναβάτης επάνω στον χλωρό ίππο της Αποκαλύψεως , είναι ο Άγγελος του βίαιου θανάτου, δηλαδή ο Άγγελος του πολέμου. Γιατί άραγε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο συγγραφέας της Αποκαλύψεως, ονομάζει το άλογο του Αγγέλου του θανάτου, ίππο χλωρό; Τι σημαίνει άραγε ο χλωρός ίππος; Χλωρός είναι ο άγουρος καρπός, αυτός που κόβεται πριν ωριμάσει ή το νέο κλαδί του δέντρου και μεταφορικά ,το παιδί του ανθρώπου, το χλωρό βλαστάρι του. Ο χλωρός ίππος της Αποκαλύψεως, αν είναι σωστή η ερμηνεία αυτή, συμβολίζει τον θάνατο των νέων, δηλαδή τον πόλεμο, αφού στον πόλεμο δεν σκοτώνονται οι γέροι, αλλά οι νέοι. Ο χλωρός ίππος συμβολίζει τον πόλεμο. Στην ποίηση εκφραζόμαστε με μεταφορές.

     Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει με απόλυτη βεβαιότητα - ακόμα και η Εκκλησία δεν αναγιγνώσκει το κείμενο της Αποκάλυψης- αν η Τετάρτη Σφραγίδα της Αποκάλυψης εννοεί την σημερινή εποχή. Η Αποκάλυψη μιλάει μεταφορικά. Ο μεταφορικός τρόπος έκφρασης,  ως σχήμα του Καλού Λόγου, μας μαθαίνει να κάνουμε αναγωγή, που σημαίνει ανέβασμα από τα πράγματα στο πνεύμα, από το πραγματικό επίπεδο στο πνευματικό. Η ποίηση δεν είναι απλή ανάγνωση, αλλά μέθεξη στο πνεύμα του ποιήματος.  Με την ποίηση δίνουμε τροφή στο πνεύμα μας. Το γράμμα σκοτώνει, το πνεύμα δίνει ζωή. Δεν γίνονται πόλεμοι και δεν σκοτώνονται τα νέα βλαστάρια του ανθρώπου, όταν οι άνθρωποι είναι δυνατοί στο πνεύμα και υπερασπίζονται την ελευθερία τους. Να υπερασπιζόμαστε την ελευθερία, διδάσκει το Ευαγγέλιο. Δεν θα καταντούσε η χώρα μας σε αυτήν την κατάσταση ανελευθερίας, μια αποικία τοκογλύφων, αν η γενιά που αφήνει τα παιδιά της άνεργα ή τα στέλνει στην ξενιτιά, υπερασπιζόταν την ελευθερία.

     Γιατί υπάρχει τόση αδικία στον κόσμο; Γιατί αφήνεται το Ασυνείδητο ανεξέλεγκτο να κατευθύνει τη ζωή μας ; Πολλοί με πρόφαση την αδικία του κόσμου, αρνούνται την ύπαρξη του Θεού! Σαν να είναι ο Θεός υπεύθυνος για το Κακό, και όχι αυτός που διαπράττει το Κακό, άνθρωπος ή δαίμονας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αλλά δεν δημιούργησε και την χρήση του κόσμου. Θα μου πείτε και οι θεομηνίες; Πώς το ξέρουμε ότι οι θεομηνίες δεν οφείλονται στην χρήση του κόσμου; Ποιος μέτρησε την διατάραξη του ρυθμού του κόσμου από τις δυνάμεις του Ασυνειδήτου;  Όλη η  κτίση, λέει ο Απόστολος Παύλος, στενάζει γιατί υποτάχθηκε στη φθορά. Ο άνθρωπος προσκολλημένος στα εφήμερα γίνεται καμιά φορά χειρότερος και από την άλογη κτίση. Ο ίδιος απομακρύνεται από το Θεό για να είναι ανεξέλεγκτος και να μην τον ελέγχει η συνείδησή του, όταν πράττει το κακό. Δεν αμφισβητεί κανείς τις άλογες δυνάμεις του Κακού.

    Ο Γάλλος φιλόσοφος Σαρτρ, σκεφτόταν, αφού επιτρέπονται όλα, δεν υπάρχει Θεός. Ο Σαρτρ δεν ενδιαφέρεται για την πίστη του στο Θεό, αλλά για την πίστη του, ως κομμουνιστής, στην βιοθεωρία του υλισμού. Ο συλλογισμός του είναι εσφαλμένος. Το αντίθετο ισχύει, επειδή επιτρέπονται όλα υπάρχει ο Θεός. Ο Σαρτρ δεν γνωρίζει την πραγματικότητα, διότι κρίνει από τον εαυτό του. Δεν πονάει για την αδικία που υπάρχει στον κόσμο. Αν πονούσε, θα αναρωτιόταν, αν ο κόσμος  ήταν έτσι από την αρχή, γιατί πονάω για την αδικία που υπάρχει; Γιατί μέσα μου νιώθω το αίσθημα της δικαιοσύνης, αν δεν υπάρχει Θεός και ζωή κοντά στο Θεό ούτε συνείδηση και συνειδητή κατεύθυνση της ζωής μου; Ο Θεός υπάρχει και το Πνεύμα Του θλίβεται , όπως θλίβεται το πνεύμα του ανθρώπου από την αδικία που υπάρχει στον κόσμο. Αν ο κόσμος έγινε για την αδικία, ποιος δημιούργησε την έμφυτη πίστη στην δικαιοσύνη και στην ειρήνη, αν όλα τελείωναν εδώ, με τον θρίαμβο των δυνάμεων του αιώνος του σκότους; Αν ήταν η αδικία η κανονική εξέλιξη και δεν ήταν παρέκκλιση και φθορά, πώς η αδικία δεν ανανεώνει το πνεύμα του ανθρώπου αλλά φθείρει το πνεύμα και την σάρκα;

     Όταν ο Καζαντζάκης, επηρεασμένος από την θεοσοφία και τον κομμουνισμό,  λέει,  ότι δεν πιστεύει και δεν ελπίζει σε τίποτα, εννοεί ότι δεν πιστεύει στο Θεό και γι΄  αυτό είναι ελεύθερος. Αλλά γνωρίζουμε καλά από την εμπειρία μας, πως ο άνθρωπος που δεν πιστεύει και δε ελπίζει, παραλύει στην απελπισία του.  Αυτόν τον τύπο του ακινητοποιημένου στην απελπισία του ανθρώπου , έχει σκοπό να διαμορφώσει η νέα εποχή, με τα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας;    

        ‘Όταν φυσάει ξένος άνεμος στην πατρίδα μας, προκαλεί παράξενα καιρικά φαινόμενα. Και με τον ήλιο το ίδιο. Ο ήλιος της Αφρικής κάνει κροκοδείλους, ενώ ο ήλιος της Ελλάδος ούτε τα φίδια της Αφρικής έχει ούτε κροκοδείλους. Φυσώντας ξένος άνεμος  στο Αιγαίο, ό,τι σκάρτο υπάρχει βγαίνει στην επιφάνεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Αιγαίο είναι σκάρτο, αλλά ότι φυσάει άνεμος ξένος. Το ίδιο και με τους ανθρώπους και με τις κοινωνίες, όταν δέχονται ξένες επιρροές, βγαίνουν στην επιφάνεια και οι σκάρτοι , που με κανονικές συνθήκες, θα ήταν στην αφάνεια. Ας δουλέψουμε  στον εαυτό μας  το σκάρτο, που βγάζει στην επιφάνεια ο ξένος άνεμος στην πατρίδα μας και ας θεραπεύσουμε το φόβο ενισχύοντας την πίστη στο Χριστό. Με το Χριστό μπορούμε να ελπίζουμε ότι η ανθρωπότητα θα υπερβεί και αυτόν τον κίνδυνο.  

ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

        Γιατί δίνονται χρηματικά βραβεία στους ποιητές; Όχι βέβαια για την δόξα. Για την δόξα, καλά λέει ο λαός ότι ο ποιητής δοξάζεται μετά θάνατον, για να δοκιμαστεί η δόξα του από τον χρόνο και τον φθόνο.

       Αλλά για τα χρηματικά βραβεία στους ποιητές, ο λαός δεν έχει αντίρρηση.Πώς να μην δοθούν χρηματικά βραβεία στους ποιητές; Πόσα ξοδεύουν οι ποιητές με την αφηρημάδα τους; Πόσες φορές ξεχνούν το φαγητό τους στην κουζίνα και γίνεται κάρβουνο;

       Ένας μουσικός γύρισε από την όπερα στο σπίτι του , περπατώντας μέσα στην βροχή και ακούμπησε την ομπρέλα στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκε επάνω της. Το πρωί τον βρήκαν πεθαμένο από το κρύο.