Μιλάω για τον καλοπροαίρετο ανθρωπιστή. Νομίζω ότι αυταπατάται νομίζοντας ότι πιστεύει στον άνθρωπο, ενώ πιστεύει σε έναν κάποιο άνθρωπο, δηλαδή σε κανέναν.
Ο Ντοστογιέφσκι έλεγε, όταν αγαπώ την ανθρωπότητα, δεν αγαπώ κανέναν άνθρωπο.
Αν τα προβλήματα της ζωής τα έλυνε η λογική του ανθρώπου, θα μπορούσαμε ρίχνοντας ένα κέρμα σε κάποια μηχανή, να λάβουμε την λύση ο καθένας στο πρόβλημά του.,
Αυτό μας υπόσχεται το πονηρό πνεύμα, ένα κουταλάκι βύσινο, ενώ πίσω του κρύβει ένα καζάνι πίκρας στρατοπέδου συγκεντρώσεως.
Έχουμε την προπαγάνδα να μας βομβαρδίζει καθημερινά. Μπορείς να πετάξεις τον δέκτη σου στα σκουπίδια, αλλά δεν το κάνεις χάριν της αυταπάτης.
Η αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στην Εγρήγορση και στην αυτούπνωση, με διάφορα ονόματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου