Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Πώς προετοιμαζόμαστε για το μέλλον; Κανένας δεν ξέρει τί θα συμβεί δέκα λεπτά αργότερα. Κάποιοι προβλεπτικοί αγοράζουν τρόφιμα και χάπια , για την περίπτωση που θα παρουσιαστεί έλλειψη.
Τί άλλη προετοιμασία να κάνουμε; Δεν είναι η ζωή το πιο πολύτιμο από όλα; Πώς θα τη διαφυλάξουμε με άλλο τρόπο, εκτός από την εξασφάλιση της τροφής;
Οι γιατροί λένε ότι ο χειρότερος κίνδυνος είναι ο φόβος κι η ανησυχία; Πώς θα φυλάξουμε τον εαυτό μας απ΄ το φόβο και την ανησυχία; Πώς θα είμαστε ελεύθεροι από όλα τα πάθη;
Το "ελευθερία ή θάνατος" δε σημαίνει μόνο ότι οι πρόγονοί μας προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζουν χωρίς ελευθερία. Σημαίνει επίσης πως η ελευθερία είναι ζωή, γιατί η έλλειψη της ελευθερίας είναι θάνατος.
Η ελευθερία με το νόημα που της έδιναν οι αγωνιστές της ελευθερίας ήταν ελευθερία από όλα τα πάθη και βέβαια πάνω από όλα ήταν ελευθερία από το φόβο και την ανησυχία. Οι αγωνιστές ανάμεσα στη ζωή χωρίς ελευθερία και στο θάνατο επέλεγαν το θάνατο.
Σε κάποιο σεισμό βρέθηκε μετά από μέρες ένα παιδάκι καταπλακωμένο στα χαλάσματα. Πώς έζησε τόσες μέρες - νομίζω ήταν δέκα τρεις μέρες- χωρίς νερό, χωρίς τροφή, μόνο του στο σκοτάδι, μέρες και νύχτες!
Μόνο το παιδί και ο άγιος θα μπορούσε να επιβιώσει με αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες! Γιατί μόνο το παιδί και ο άγιος έχουν καθαρή καρδιά, ελεύθερη από τα πάθη.
Ο Κύριος είπε πως δε ζη μόνο με ψωμί ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο εκπορευεύομενο από το στόμα του Θεού. Σήμερα εκείνον που φοβούμαστε περισσότερο δεν είναι το Θεό, για τις αμαρτίες μας, αλλά τον ίδιο τον εαυτό μας. Αν μέναμε μόνοι μας με τον εαυτό μας, όπως το παιδάκι θα τρελαινόμασταν ή ο εαυτός μας θα μας σκότωνε, πριν τρελαθούμε.
Ο κάτοικος των μεγαλουπόλεων της Δύσης δεν φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος βγάλει το περίστροφό του και τον πυροβολήσει με αυτό. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το περίστροφό του και αυτοπυροβοληθεί.
Με αυτήν την έννοια είπε ο Γάλλος φιλόσοφος Βλάσιος Πασκάλ, πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι ότι δεν μπορεί κανείς να μείνει μόνος στο δωμάτιό του χωρίς να κάνει τίποτα.
Φωτογραφία: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Πώς προετοιμαζόμαστε για το μέλλον; Κανένας δεν ξέρει τί θα συμβεί δέκα λεπτά αργότερα. Κάποιοι προβλεπτικοί αγοράζουν τρόφιμα και χάπια , για την περίπτωση που θα παρουσιαστεί έλλειψη.
Τί άλλη προετοιμασία να κάνουμε; Δεν είναι η ζωή το πιο πολύτιμο από όλα; Πώς θα τη διαφυλάξουμε με άλλο τρόπο, εκτός από την εξασφάλιση της τροφής;
Οι γιατροί λένε ότι ο χειρότερος κίνδυνος είναι ο φόβος κι η ανησυχία; Πώς θα φυλάξουμε τον εαυτό μας απ΄ το φόβο και την ανησυχία; Πώς θα είμαστε ελεύθεροι από όλα τα πάθη;
Το "ελευθερία ή θάνατος" δε σημαίνει μόνο ότι οι πρόγονοί μας προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζουν χωρίς ελευθερία. Σημαίνει επίσης πως η ελευθερία είναι ζωή, γιατί η έλλειψη της ελευθερίας είναι θάνατος.
Η ελευθερία με το νόημα που της έδιναν οι αγωνιστές της ελευθερίας ήταν ελευθερία από όλα τα πάθη και βέβαια πάνω από όλα ήταν ελευθερία από το φόβο και την ανησυχία. Οι αγωνιστές ανάμεσα στη ζωή χωρίς ελευθερία και στο θάνατο επέλεγαν το θάνατο.
Σε κάποιο σεισμό βρέθηκε μετά από μέρες ένα παιδάκι καταπλακωμένο στα χαλάσματα. Πώς έζησε τόσες μέρες - νομίζω ήταν δέκα τρεις μέρες- χωρίς νερό, χωρίς τροφή, μόνο του στο σκοτάδι, μέρες και νύχτες!
Μόνο το παιδί και ο άγιος θα μπορούσε να επιβιώσει με αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες! Γιατί μόνο το παιδί και ο άγιος έχουν καθαρή καρδιά, ελεύθερη από τα πάθη.
Ο Κύριος είπε πως δε ζη μόνο με ψωμί ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο εκπορευεύομενο από το στόμα του Θεού. Σήμερα εκείνον που φοβούμαστε περισσότερο δεν είναι το Θεό, για τις αμαρτίες μας, αλλά τον ίδιο τον εαυτό μας. Αν μέναμε μόνοι μας με τον εαυτό μας, όπως το παιδάκι θα τρελαινόμασταν ή ο εαυτός μας θα μας σκότωνε, πριν τρελαθούμε.
Ο κάτοικος των μεγαλουπόλεων της Δύσης δεν φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος βγάλει το περίστροφό του και τον πυροβολήσει με αυτό. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το περίστροφό του και αυτοπυροβοληθεί.
Με αυτήν την έννοια είπε ο Γάλλος φιλόσοφος Βλάσιος Πασκάλ, πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι ότι δεν μπορεί κανείς να μείνει μόνος στο δωμάτιό του χωρίς να κάνει τίποτα.