31.3.14

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ουκ επ΄ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος"
Ο ΚΥΡΙΟΣ

Τα γηροκομεία άδειασαν. Οι περισσότεροι γέροι, έγιναν πάλι δεκτοί στα σπίτια τους, από ανάγκη.

Υπάρχει μια ισορροπία στη Φύση. Στα ζώα που τα μικρά δεν χρειάζονται πολύ καιρό τη φροντίδα των γονέων τους, δεν τους κοιτάζουν τους γονείς καθόλου γι΄ αυτό και δεν τους γνωρίζουν και αποξενώνονται τελείως.

Στους ανθρώπους, που υπερτερεί των αναγκών η στοργή, (δε ζει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί) τα παιδιά χρειάζονται τη φροντίδα των γονιών τους. Περίπου το ένα πέμπτο της ζωής τους χρειάζονται τα παιδιά τη φροντίδα των γονιών τους και ανάλογη είναι και η φροντίδα των παιδιών για τους γέρους τους. Συνήθως είναι πολύ μικρότερη.

Αν και παρόλο που οι γονείς φροντίζουν τα παιδιά τους δέκα πέντε με είκοσι χρόνια, οι γέροι σπανίως χρειάζονται τη φροντίδα των παιδιών τους , τόσα χρόνια, συνήθως τελειώνουν πολύ νωρίτερα και απαλλάσσουν τα παιδιά τους από την υποχρέωση, στις περιπτώσεις που λείπει η στοργή.

Ο Πλάτων, ο μαθητής του Σωκράτη, πρότεινε την ποινή του θανάτου στα παιδιά που εγκαταλείπουν τους γέρους τους, Στη σημερινή εποχή, φταίνε και οι γονείς για την εγκατάλειψη , γιατί μεγαλώνουν τα παιδιά τους, χωρίς να τους μάθουν, ότι εκτός από δικαιώματα, έχουν και υποχρέωση απέναντι στους γονείς τους

ΔΥΟ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΥΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΤΣΕΧΩΒ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η πρώτη παροιμία για υλική ζημία είναι ενός από τους τελευταίους αστούς. (Οι αστοί διακρίνονται από τους μεγαλοαστούς γιατί αγαπούν αυτό που διαρκεί, ενώ οι μεγαλοαστοί αγαπούν το πρόσκαιρο).

Ο τελευταίος αυτός αστός, που πέθανε 98 ετών και στην τσέπη του βρέθηκε ένα απόκομμα εφημερίδας που έγραφε, "πώς να ζήσετε εκατόν είκοσι χρόνια" έλεγε αυτήν την παροιμία επί υλικής ζημίας: "Καλύτερα, που ήρθε στο βιος μου και δεν ήρθε στο κεφάλι μου".

Η άλλη παροιμία είναι για την ηθική ζημία και είναι του Άντον Τσέχωβ: "Αν σε πρόδωσε η γυναίκα σου, λέει ο Τσέχωβ, να λες στον εαυτό σου: "καλύτερα που πρόδωσε εμένα και όχι την πατρίδα".

Και μια συμβουλή επίσης του Τσέχωβ, είναι για το πώς να σ΄ αφήσει ήσυχο ένας φλύαρος. Για να μη βασανίζεσαι από τη φλυαρία, ο μόνος τρόπος να κάνεις έναν φλύαρο να σταματήσει αμέσως τη φλυαρία του και να φύγει, είναι να του ζητήσεις δανεικά."

30.3.14

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΠΛΟ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Φτωχοί, γέροι, άρρωστοι, παιδιά, ανήμποροι, υπό διωγμόν. Το μοναδικό μας όπλο, ο λόγος του Θεού. Πώς ο λόγος υπερασπίζεται τους διωκομένους απ΄ τους διώκτες τους; Δεν τους υπερασπίζεται η εξέγερση; Να βγούμε στους δρόμους με όπλα στους ώμους; Η εξέγερση είναι νυκτομαχία. Όταν ξημερώσει θα δεις "τίνος μάνα κολυμπάει".
Το μοναδικό όπλο των φτωχών είναι ο λόγος. Για να το καταλάβεις θα σου πω το παιχνίδι της τρέλας. Αν καταλάβεις το παιχνίδι της τρέλας, θα ξερεις δύο πράγματα: πρώτον πώς ο λόγος είναι το μοναδικό μας όπλο και δεύτερον, γιατί να μη γίνεσαι συμπαίκτης των διωκτών.

Ο Αμερικανός ψυχίατρος δρ. Έρικ Μπερν, στο βιβλίο του "Τα τρελά , τρελά παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι", εκδόσεις Αγκύρας, περιγράφει και αναλύει ,μεταξύ των άλλων παιχνιδιών, και το παιχνίδι της τρέλας, όπως το ονομάζει.

Σ' αυτό το παιχνίδι, ο παίχτης αν και ξέρει ότι δεν είναι ο μόνος δυνατός στον κόσμο, παριστάνει τον μοναδικό δυνατό. "Τι περιμένετε από τον μόνο δυνατό; ρωτάει. Οι συμπαίχτες συμφωνούν μαζί του, ότι από τον μόνο δυνατό, τα περιμένουν όλα.

Δηλαδή, αν το κράτος παίζει το παιχνίδι της τρέλας, τα κράτη που συμπαίζουν μαζί του, συμφωνούν μαζί του ότι από το μόνο δυνατό κράτος, τα περιμένουν όλα ,και βομβαρδισμούς αμάχων, και καταστροφή της οικονομίας των άλλων κρατών και οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Και ποιος είναι ο λόγος για να γίνονται όλα αυτά εις βάρος των άλλων, είναι ο λόγος ότι το κράτος αυτό , παίζει το παιχνίδι της τρέλας και δεν βρίσκεται κανένα κράτος να του πει, ε, τί κάνεις εκεί; Ξέρεις τί κάνεις;

Στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, το μόνο αντίδοτο στο παιχνίδι της τρέλας των δυτικών ήταν οι Έλληνες, που πήραν το μέρος των θυμάτων. Και οι παίκτες το φυσούν και δεν κρυώνει.

Αυτό είναι το αντίδοτο σ' αυτόν που το παίζει τρελός. Ο λόγος, που βοηθάει τον ασυνείδητο, να γίνει συνειδητός. Γι' αυτό ο λόγος είναι το μοναδικό όπλο των θυμάτων, γιατί βοηθάει τον τρελό διώκτη, να γίνει συνειδητός.

Με οποιοδήποτε άλλο τρόπο το θύμα γίνεται συμπαίκτης στο παιχνίδι της τρέλας, και με το όπλο της κοινωνικής εξέγερσης, ιδίως με αυτό, λόγω νυκοτομαχίας. Διότι αυτοί που κινούν τα νήματα δεν φαίνονται. Δικές τους είναι οι διώξεις , δική τους είναι και η εξέγερση. Όλα είναι δικά τους, εκτός από το λόγο του Θεού.

Το τυπικό του παιχνιδιού της τρέλας, είναι με λίγα λόγια το εξής: Ο παίχτης, ρωτάει: 'Τί περιμένετε από τον μόνο δυνατό; Οι συμπαίκτες απαντούν:|"Τί να περιμένεις από τον μόνο δυνατό; Από τον μόνο δυνατό, τα περιμένεις όλα. Ακόμα και το πιο τρελό, που δεν το βάζει ο νους σου."

Το αντίδοτο σ΄ αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, που είναι και το μοναδικό όπλο υπεράσπισης των θυμάτων, είναι η άρνηση της συμπαιγνίας, με αυτά τα λόγια: "Δεν περιμένουμε τίποτα. Εσύ τί περιμένεις από τον εαυτό σου."

29.3.14

Εξομολόγηση και μεγαλοπρέπεια

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

 Λαρισινά
Δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                  Εξομολόγηση και μεγαλοπρέπεια

                                   «Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβεν
                                    Και τας νόσους ημών εβάστασεν.»
                                                   (Ησαϊας 54,3 Ματθ. 8,17)

     Η σωματική υγεία επηρεάζεται τόσο από σωματικά όσο και από ψυχικά και πνευματικά αίτια. Ένας μνησίκακος π.χ. είναι πιο ευάλωτος στην ασθένεια από ό,τι είναι ένας που συγχωρεί τους εχθρούς του και προσεύχεται υπέρ αυτών.
     Μια έρευνα για την θνησιμότητα των ασθενών  στο μετεγχειρητικό στάδιο, απέδειξε ότι η μεγαλύτερη θνησιμότητα παρατηρείται στους ασθενείς που έχουν έλλειμμα στον τομέα της αγάπης, που δεν έχουν κανέναν να ενδιαφερθεί γι΄ αυτούς, ούτε οι ίδιοι ενδιαφέρονται για κανέναν.
     Όταν πηγαίνουμε , λοιπόν , για εγχείριση να προσέξουμε καλά, εκτός από τις εξετάσεις αίματος και ούρων, να εξετάσουμε και τη συνείδησή μας αν είναι καθαρή ή μήπως έχουμε στην καρδιά μας,  μίσος και κακία. Η μητέρα μου έλεγε, πάω στην εκκλησία άρρωστη και γυρίζω υγιής. Αργότερα, έμαθα το μυστικό της θεραπείας της στην εκκλησία: Προσευχόταν για τους εχθρούς της. 
     Ο Απόστολος Παύλος λέει "προσευχηθείτε υπέρ των άλλων , για να ιαθείτε". Η εξομολόγηση είναι θεραπεία. Αυτό είναι το καθαρτικό στάδιο της Ορθόδοξης Παράδοσης της Εκκλησίας μας. Αυτό που κρατάμε μέσα μας, η μνησικακία μας αρρωσταίνει. Αυτό το ίδιο, όταν το βγάζουμε έξω με την εξομολόγηση μας θεραπεύει.  
     Το πρότυπό μας της καθαρής συνείδησης της μεγαλοπρέπειας και της δύναμης είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς σε όλα αναφερόταν στον Ουράνιο Πατέρα. 
      Ο προφήτης Δαβίδ εξυμνεί την μεγαλοσύνη του Κυρίου, την λαμπρότητα του πνεύματος και την μεγαλοπρέπεια της παρουσίας Του. "Ενεδύσω φως ως ιμάτιον" ντύθηκες το φως ως ένδυμα, γράφει στον 103 ψαλμό του.
     Το Ευαγγέλιο παρομοιάζει την υγεία του σώματος με φως. Την παρομοίωση του φωτός χρησιμοποιούμε και στην καθημερινή μας λαλιά, όταν μιλάμε για ένα πράγμα που δεν έχει φθορά.»Είναι καθαρό σαν τζάμι, λέμε.    
      Η καθαρή συνείδηση είναι η υγεία, η οποία ως φως μεταδίδεται στο σώμα. "Ο λύχνος του σώματος εστιν ο οφθαλμός. εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται. εάν ο οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται."
(Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός. εάν , λοιπόν, ο οφθαλμός σου απλός (καθαρός) είναι, όλο το σώμα σου είναι φωτεινό, εάν ο οφθαλμός σου είναι  πονηρός, όλο το σώμα σου είναι  σκοτεινό, άρρωστο.)
   Η καθαρή συνείδηση είναι υγεία. Αυτή είναι η Παράδοση της Ορθοδοξίας.  Διδάσκεται άραγε  η αλήθεια αυτή του Ευαγγελίου στο σχολείο ή αδιαφορεί το υπουργείο  Παιδείας για την υγεία των μαθητών; Είναι η υγεία των παιδιών μας, ιδιωτική υπόθεση; Ξέρουν τί κάνουν οι γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στην Εξομολόγηση; 

28.3.14

Λαϊκές παροιμίες

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λγκουβάρδου

Οι λαϊκές παροιμίες, συνήθως, είναι παροιμίες της Εκκλησίας, τις οποίες αφομοιώνει ο λαός και τις αναμεταδίδει με λαϊκό τρόπο.

Μια λαϊκή παροιμία, που τη θεωρώ κλειδί για να καταλάβεις πολλά πράγματα και που δείχνει την άμεση προέλευσή της από το χώρο της Εκκλησίας είναι η παροιμία "Βρήκαμε παπά, να θάψουμε και τους ζωντανούς".

Η παροιμία αυτή κοροϊδεύει το στείρο, το κενό, το μονοκόμματο , το αδιάκριτο, το παράλογα αυστηρό, το ανεπιεικές πνεύμα.

Από αυτό το πνεύμα πάσχουν εκείνοι που όταν βρίσκουν κάτι που ταιριάζει σε ένα πράγμα, πλανώνται νομίζοντας ότι ταιριάζει παντού.

27.3.14

ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Δεν φοβάται την πείνα ο φτωχός, γιατί ο φτωχός δεν στηρίζει τη ζωή του στον ανύπαρκτο πλούτο του, αλλά στο Θεό.

Αντιθέτως ο πλούσιος φοβάται την πείνα γιατί δεν στηρίζει τη ζωή του στο Θεό, αλλά στον πλούτο του.

Ο φόβος είναι αρρώστια που θεραπεύεται με την Ορθόδοξη Πϊστης στον ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Για να σωθεί η θεραπευτική μέθοδος της Ορθοδοξίας νέφος μαρτύρων αγίων έδωσαν και δίνουν τη ζωή τους, για να διασωθεί η ιατρική, που δεν είναι για τους λίγους, γιατί μπορεί να θεραπεύσει όλους τους ανθρώπους.

Διαφορετικά, ο φόβος οδηγεί την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία. Όσοι δεν ζουν μισοκοιμισμένοι, ας δούν τον κίνδυνο κι ας αγωνιστούν να σταματήσουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.

Ο ενδόμυχος φόβος των πλουσίων για τον υπερπληθυσμό της γης, δεν είναι παρά η έλξη του θανάτου. Δείτε τις ομαδικές αυτοκτονίες και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Ο φόβος ως έλξη του θανάτου εκφράζεται με τον παραλογισμό των ανεξέλεγκτων και δίχως όρια εξοπλισμών με τα σύγχρονα όπλα απόλυτης καταστροφής,

Δεν λέω πλούσιο αυτόν που έχει πλούτο, αλλά αυτόν που στηρίζει τη ζωή του στον πλούτο και όχι στο Θεό. Και δε λέω φτωχό αυτόν που δεν έχει χρήματα, αλλά αυτόν που δεν είναι προσκολλημένος στα χρήματα.

Για να μη νομίσει κανείς ότι δαιμονοποιούμε τους πλούσιους. Με αυτήν την έννοια ερμηνεύει η Εκκλησία μας τα λόγια του Κυρίου για τον πλούσιο, ότι είναι δύσκολο να εισέλθη πλούσιος εις την βασιλείαν του Θεού.

26.3.14

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στην κατασκευή του ανθρώπου, μπορούμε να πούμε ότι ο σχεδιαστής και ο κατασκευαστής του είχε υπόψη του τον κόσμο των αισθητών πραγμάτων και το σχεδίασε σε αντιστοιχία με τους νόμους του αισθητού κόσμου. Υπήρχε φως και κατασκεύασε το αντίστοιχο όργανο , τα μάτια, για να βλέπει.

Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι το σώμα από μόνο του προσαρμόστηκε στις ανάγκες του υλικού κόσμου, για να επιβιώσει στον υλικό κόσμο, ώς ένα μέρος του υλικού κόσμου.

Ποια αισθητήρια όργανα όμως προσαρμόστηκαν σε πράγματα που είναι ανύπαρκτα στον υλικό κόσμο, όπως είναι το έμφυτο περί δικαίου αίσθημα;
Θα μου πείτε ότι το δημιούργησε ο εγκέφαλος.

Ο εγκέφαλος δέχεται τις πληροφορίες από τον έξω κόσμο μέσω των αισθητηρίων οργάνων και τις συνθέτει, όπως ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος συνθέτει τις πληροφορίες βάσει ενός προγράμματος.

Ο εγκέφαλος κατασκευάστηκε για να ανταποκριθεί στις ανάγκες για την επιβίωση του ανθρώπου στον υλικό κόσμο, ο οποίος συλλαμβάνεται από τον εγκέφαλο μέσω των αισθητηρίων οργάνων, της όρασης, της ακοής κλπ.

Με ποια αισθητήρια όργανα ο εγκέφαλος συλλαμβάνει τις πληροφορίες για το περί δικαίου αίσθημα ή για το αίσθημα του ωραίου και για χάρη ποιας προσαρμογής; Μήπως δεν ζουν τα ζώα και χωρίς το περί δικαίου αίσθημα;
Στον ίδιο υλικό κόσμο ζει κι ο άνθρωπος. Δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ο άνθρωπος, όπως τα ζώα, χωρίς το αίσθημα του δικαίου;

Αξίζει να σημειώσουμε εδώ την άποψη του Καντ, ότι ο εγκέφαλος συλλαμβάνει τις σκέψεις, δεν τις δημιουργεί. Θυμάμαι έναν ποιητή που παρομοίαζε τον άνθρωπο, σαν ένα ψάρι που κολυμπάει μέσα στις σκέψεις.

Ο Καντ απάντησε στο ερώτημα, πως είναι δυνατόν να υπάρχει ζωή και μετά την καταστροφή του εγκεφάλου. Ο ίδιος είπε, πως αν ο άνθρωπος γνώριζε αυτό που είναι πραγματικά, δεν θα υπήρχε φόβος θανάτου.

25.3.14

Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΟΛΊΑ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΟΥΤΕ "ΦΤΩΧΕΥΣΗ" !

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τα πολιτικά κόμματα σκοπίμως αφήνουν τον κόσμο να συγχέει την πτώχευση με την δολία χρεωκοπία και κάποιοι και με την "φτώχευση".

Να γιατί όταν οι πολίτες αγωνίζονται για την ελευθερία τους, αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Αν οι σύλλογοι ήταν ανεξάρτητοι από τα πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν , οι δικηγορικοί σύλλογοι στην προκειμένη περίπτωση, να ενημερώσουν τους πολίτες, λόγω επαγγέλματος.

Ούτε το έγκλημα της δολίας χρεωκοπίας διέπραξαν ομοθυμαδόν οι Έλληνες ως λαός, ούτε καμία δικαστική απόφαση τους τιμώρησε συλλήβδην, χωρίς κατηγορία και χωρίς δίκη.

Ούτε η πτώχευση είναι "φτώχευση", όπως είπε ο πρωθυπουργός, διότι είναι θεσμός του δικαίου, ο οποίος προστατεύει την τιμή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία , την περιουσία και τη ζωή των πολιτών , έναντι των δανειστών και εν πάση περιπτώσει και αυτή κηρύσσεται δια δικαστικής αποφάσεως, ύστερα από αγωγή των δανειστών.

Το πολιτικά κόμματα σκοπίμως αφήνουν τον κόσμο στο σκοτάδι για να προκαλέσουν αισθήματα ενοχής στους απλούς ανθρώπους, και να εφαρμόσουν τα απάνθρωπα μέτρα εναντίον τους, που ούτε σε καταδίκους που εκτίουν ποινές για βαρύτατα εγκλήματα δεν εφαρμόζονται στον πολιτισμένο κόσμο. .

24.3.14

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Εγρήγορση των πολιτών είναι η πατριωτική κινητοποίηση, η οποία έχει δύο στόχους: Πρώτος στόχος είναι ο έλεγχος και η συγκράτηση εκείνων των πολιτικών δυνάμεων , που εξαιτίας του ενδοτισμού τους, είναι κίνδυνος τόσο για τον εθνικό πλούτο της πατρίδος όσο και για την ύπαρξη της Ελλάδος και δεύτερος στόχος είναι η αφύπνιση των συμπολιτών και η έξοδος από την παθητικότητα και την απραξία.

Για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία


Λαρισινά
Δοκίμια
Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                       Για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία

      Οι Έλληνες απέδιδαν την παρακμή στο έλλειμμα της Παιδείας και προσδοκούσαν την ανανέωση της κοινωνίας μέσω της Παιδείας και της μόρφωσης. Το ενδιαφέρον τους αυτό τώρα ξεχάστηκε μαζί με το ενδιαφέρον για το σύνολο σχεδόν των αξιών της ζωής. Ίσως η Παιδεία είναι η τελευταία χαμένη αξία. Αλλά το γεγονός ότι οι πολλοί λησμόνησαν το ενδιαφέρον τους για την Παιδεία, επειδή πρόβαλαν άλλες αξίες πιο επιτακτικές δεν σημαίνει ότι οι αξίες της Παράδοσης έπαψαν να είναι πολύτιμες όχι μόνο για τον πολιτισμό του τόπου, αλλά και για αυτήν την επιβίωση του λαού.
     Πολλοί, με την καταρράκωση της πολιτικής αποφεύγουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να εργαστούν για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία στον τόπο τους. Φοβούνται ότι αν αγωνιστούν για τις αξίες της ζωής θα χάσουν την καλή τους φήμη. Θεωρούν την καλή τους φήμη πολυτιμότερη από την προσφορά τους στην πατρίδα τους.
     Η περιφρόνηση των αξιών της ζωής συνδέεται με την σκόπιμη υποβάθμιση του φιλολόγου καθηγητή, του οποίου η αποστολή είναι η ανανέωση της κοινωνίας, με την εμβάθυνση στη σοφία του παρελθόντος και την σύνδεση των νεωτέρων γενεών με αυτήν.
     Το ρόπτρο χτυπάει στην κάθε πόρτα. Δεν υπάρχει κανείς που να μην ακούει τα επίμονα χτυπήματα. Κανείς να μην κρύψει στη γη το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, για να εργαστεί για τους άλλους. Η συμβολή του καθενός από εμάς, ανάλογα, με αυτό που μπορεί ο καθένας να προσφέρει στον τόπο του, είναι απαραίτητη και κανείς δεν μπορεί να λείψει, χωρίς να βλάψει με την απουσία του, τη γενική προσπάθεια.
     Είναι πρώτιστο καθήκον να είμαστε παρόντες, ενωμένοι για την δικαιοσύνη και την ελευθερία.
Πώς φθάσαμε στο δίλημμα μπροστά στο οποίο βρίσκεται η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων και ποια είναι τα αίτια που οδήγησαν σ΄ αυτό: Παραδόξως εδώ και μερικές δεκαετίες κανείς δεν αποδίδει την παρακμή της Ελλάδος στην Εκπαίδευση. Η αξία της κλασικής παιδείας αγνοήθηκε και η μόρφωση εγκαταλείφθηκε, η δε παιδεία περιορίσθηκε στην μετάδοση επαγγελματικών πληροφοριών.
     Ακολούθησε η κατάργηση του επιθεωρητή η υποβάθμιση του φιλολόγου που έδιδε την ενότητα στη μάθηση και η άρνηση των αξιών της Παράδοσης με την δικαιολογία ότι δεν επαληθεύονται στο επιστημονικό πείραμα. Η απαξίωση του ανθρώπου και η προπαγάνδα υπέρ της μάζας. Εν συνεχεία διάλυση και της μάζας. «Ούτε μόνος, ούτε στην αγέλη» Οι Έλληνες βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα: Να αποδεχθούν ότι φταίνε ή να αρνηθούν. Αν έστω και λίγοι πολίτες αρνηθούν , η κατάσταση ανελευθερίας, δεν είναι θυσίες του ελληνικού λαού για δήθεν ιερό σκοπό, αλλά άδικες διώξεις. Γι’ αυτό η προπαγάνδα κόπτεται να πείσει τον κόσμο , ότι φταίει. .

21.3.14

Το φάρμακο για την κατάθλιψη

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Συνάντησα χθες έναν φίλο. Ανησυχεί για τον αδελφό του γιατί έχασε τη δουλειά του και τον απειλεί η κατάθλιψη.

Του είπα λίγα ενθαρρυντικά λόγια και χωρίσαμε. Αν και ασχολήθηκα όλη την υπόλοιπη μέρα με άλλα πράγματα, το ότι σήμερα ξύπνησα έχοντας το νου μου στο φίλο μου, σημαίνει ότι με απασχολεί η σκέψη του.

Θα επιδιώξω να τον βρω γιατί δεν του είπα το σπουδαιότερο, ότι το φάρμακο για την κατάθλιψη είναι το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο όταν το διαβάζεις ή το ακούς στην εκκλησία, με αγάπη για τον γλυκύτατο Ιησού.

Το διαβάζω και ξαναγυρνώ στο ίδιο θέμα, στη ζωή ως αποστολή. Να βλέπεις τη ζωή ως αποστολή και δεν θα κινδυνεύεις από την κατάθλιψη. Όταν σας έστειλα να κηρύξετε, χωρίς να πάρετε μαζί σας ούτε τα αναγκαία, σας έλειψε τίποτα; ρώτησε ο Ιησούς τους μαθητές Του, και συγκεκριμένα τον Πέτρο, Τίποτα, Κύριε, απάντησε ο Πέτρος.

20.3.14

ΟΙ "ΘΥΣΙΕΣ"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου






Όσοι μιλούν για θυσίες, λένε ψέμματα. Οι θυσίες δεν είναι αναγκαστικές. Οι θυσίες που επιβάλλονται με την εξαπάτηση και τον εξαναγκασμό δεν είναι θυσίες, αλλά άδικη σφαγή.

Ακόμα κι όταν οι θυσίες γίνονται δήθεν για κάποιον ιερό σκοπό δεν είναι θυσίες. Ούτε για ιερούς σκοπούς γίνονται, ούτε θεληματικές είναι. Γίνονται για να διατηρούν οι άρχοντες την εξουσία τους.

Ο Ιησούς κατήργησε τις θυσίες. Οι Φαρισαίοι υποκρίνονταν ότι είχαν σκοπό να φέρουν ειρήνη στο λαό. Η άδικη σφαγή του Ιησού αποκάλυψε την υποκρισία τους. Αν ήθελαν ειρήνη , γιατί δεν μιμήθηκαν την ειρήνη Του, αντί να Τον σταυρώσουν;

19.3.14

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πώς φθάσαμε στο δίλημμα μπροστά στο οποίο βρίσκεται η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων; Διατύπωση του διλήμματος και αίτια που οδήγησαν σ΄ αυτό:

!. Πριν μερικές δεκαετίες δεν υπήρχε κανείς Έλληνας, που δεν απέδιδε την κακοδαιμονία της Ελλάδος σε έλλειμμα της παιδείας.

2. Η Εκπαίδευση λάβαινε υπόψη την Παράδοση και την Διδασκαλία της Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποία η κοινωνία ανανεώνεται με την εμβάθυνση στη σοφία της Παράδοσης.

3. Την ενότητα στη μόρφωση των μαθητών έδιδε ο φιλόλογος καθηγητής, ο οποίος είχε την αποστολή της εμβάθυνσης στη γλώσσα, την αποκάθαρση των ονομάτων από την διαστρέβλωσή τους και την σύνδεση με τη σοφία της Παράδοσης. .

4. Παραδόξως εδώ και μερικές δεκαετίες κανείς δεν αποδίδει την παρακμή της Ελλάδος στην Εκπαίδευση.

5. Η αξία της κλασικής παιδείας αγνοήθηκε και η μόρφωση εγκαταλείφθηκε, η δε παιδεία περιορίσθηκε στην μετάδοση επαγγελματικών πληροφοριών.,

6. Ακολούθησε η κατάργηση του επιθεωρητή η υποβάθμιση του φιλολόγου και η άρνηση των αξιών , με την δικαιολογία ότι δεν επαληθεύονται στο επιστημονικό πείραμα. Η πραγματική αιτία είναι ότι εμποδίζουν την χρησιμοθηρία και τον αμοραλισμός, που εκφράζονται με το ρητό "παν ό,τι αποφέρει κέρδος,είναι θεμιτό".

7.Απαξίωση του ανθρώπου, ο οποίος έπαψε να είναι σεβαστός ως άνθρωπος και υπολογίζεται μόνο ως οικονομική μονάδα.

8.Προπαγάνδα υπέρ της μάζας, σύμφωνα με το ρητό "το πρόβατο έξω από το μαντρί το τρώει ο λύκος."

9.Διάλυση της μάζας (του μαντριού) διότι χωρίς το κόμμα είναι άχρηστες οι ενώσεις.

10.Ούτε μόνος, ούτε στην αγέλη έχει αξία ο άνθρωπος, αν είναι ακομμάτιστος.

11.Ούτε τα κόμματα έχουν αξία, διότι δεν εκπροσωπούν τους πολίτες.

12. Οι πολίτες βρίσκονται μπροστά στο εξής δίλημμα: Να αποδεχθούν ότι φταίνε για όσα παθαίνουν ή να αρνηθούν.

13. Η συναίνεση των πολιτών έχει σπουδαία σημασία για τα κόμματα. Με τη συναίνεση η κατάσταση ανελευθερίας είναι νόμιμη και ουδείς ποτέ θα διανοηθεί να εγκαλέσει τους υπευθύνους για τη βλάβη που υπέστησαν τα θύματα από την άδικη συμπεριφορά των διωκτών τους.

14. Αν αρνηθούν να συναινέσουν έστω και λίγοι πολίτες η κατάσταση ανελευθερίας δεν είναι νόμιμη, διότι δεν πρόκειται για θυσίες τις οποίες δέχθηκαν να υποστούν οι Έλληνες , αλλά για διώξεις μη νόμιμες εις βάρος αγνώστου αριθμού πολιτών.

                                                      ΓΕΝΙΚΑ

Είναι τόσο περιπλεγμένα τα πράγματα σήμερα, ώστε δυσκολευόμαστε με τη λογική να βρούμε άκρη. Η εποχή μας μοιάζει με την εποχή των σοφιστών στην αρχαία Αθήνα.

Οι σοφιστές με τις θεωρίες τους κλόνισαν την πίστη των πολιτών στις αξίες της πόλεως, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ένα κοινό μέτρο για όλους, και καθένας είχε ως κριτήριο αυτό που θεωρούσε ο ίδιος σωστό.

Οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν χαμένοι, όπως εμείς τώρα στο περίπλοκο. Σ΄ αυτή τη χρονική στιγμή, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνος εμφανίστηκε ο Σωκράτης, ο οποίος δίδαξε ότι το κριτήριο του Καλού είναι η συμφωνία με την αρετή που έχει ο άνθρωπος μέσα του, τη συνείδηση. Αυτός που αδικεί πράττει εναντίον της εσώτατης φύσης του.

Οι χριστιανοί ορθόδοξοι έχουμε θεμέλιο το Χριστό. Η οντότητα του ορθοδόξου χριστιανού σηρίζεται στην Πίστη. Το δίλημμα για μας να δεχθούμε τη σημερινή κατάσταση και να συναινέσουμε ότι φταίμε για όσα συμβαίνουν ή να αρνηθούμε έχει διαφορετική έννοια. Εμείς ως τέκνα Θεού μιμούμαστε το Θεό. "Μηδείς απατάτω κενοίς λόγοιος... μη ουν γίνεσθε συμμέτοχοι αυτών. "

18.3.14

ΤΟ ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Είναι πολιτικά ή οικονομικά τα αίτια τα οποία οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση;

Πιστεύω ότι δεν είναι ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά τα αίτια. Γι' αυτό και δεν ελπίζω ότι θα διορθώσουν την κατάσταση οι πολιτικοί ή οι οικονομολόγοι.

Πιστεύω ότι τα αίτια είναι ηθικά και είναι γνωστά σε όλους, αρκεί να ρωτήσει καθένας τον εαυτό του.

"Ο μεν γάμος έτοιμος εστιν, οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι." (Ματθ. ΚΒ΄, 2-14).

17.3.14

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΙΕΡΟ ΣΦΑΓΙΟ"


ι
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΙΕΡΟ ΣΦΑΓΙΟ"
(Απόσπασμα από το δοκίμιο του Μ.Λαγκουβάρδου "Ο Χριστός κατήργησε τις θυσίες)

"Η προπαγάνδα του (θυματοποιητικού μηχανισμού) εργάζεται πυρετωδώς με όλα τα μέσα που διαθέτει να πείσει τους Έλληνες ότι η θυσία τους είναι ιερή και οι ίδιοι είναι τα ιερά σφάγια. Αλλά κανένας δεν πείθεται. (...)

"Οι ορθόδοξοι δεν δεχόμαστε να είμαστε ούτε διώκτες ούτε θύματα. Δεν περιμένουμε να ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση. Ελπίζουμε ότι η οργή του λαού θα στραφεί στην πνευματική αφύπνιση και στη συνειδητοποίηση. Ο λαός μας δεν περιμένει αλλαγή τυραννίας, αλλά κατάργηση κάθε μορφής τυραννίας.

"Η ιεροποίηση των θυμάτων απαιτεί έναν ιερό σκοπό. Όπως επί Ιησού, που ήταν σκοπός η σωτηρία του λαού. “Συμφέρει να χαθεί ένας άνθρωπος για να σωθεί ο λαός”.

"Για να σταθεί η θυσία χάριν ενός ιερού σκοπού πρέπει το θύμα να συναινέσει ότι είναι φταίχτης. Πρέπει να πεισθεί το ίδιο το θύμα ότι φταίει.* Η άδικη σφαγή του Κυρίου αποκάλυψε την υποκρισία των διωκτών.Δεν υπάρχουν ιερά σφάγια, διότι δεν υπάρχουν ιεροί σκοποί που δημιουργούν διώκτες και θύματα.

Η ιεροποίηση των θυμάτων δεν γίνεται για κάποιον ιερό σκοπό, αλλά γιατί είναι μέρος του μηχανισμού της στήριξης της εξουσίας των διωκτών. Ιεροποιούν τα θύματα για να διαιωνίζεται η παραμονή τους στην εξουσία.

___________________________________________________
* Σημείωση: Αν δεν συναινέσουν τα θύματα, δεν είναι θυσία, αλλά έγκλημα.
Γι΄ αυτό προσπαθούν να πείσουν τα θύματα ότι φταίνε για ό,τι παθαίνουν.

16.3.14

Άκου το ρόπτρο

Του Μόσχου Ε.Λαγκουβάρδου

Η παθητικότητα οδηγεί στην αιματοχυσία., γράφει ο Κουβανός ποιητής Εμπέρτο Παντίλια.. Από καιρό σε καιρό το ρόπτρο του πολέμου χτυπάει την πόρτα μας, κι εμείς αντί να υψώσουμε παντού τη φωνή μας, σωπαίνουμε..
     Την Κυριακή, μετά την εκκλησία, βρέθηκα σ΄ ένα μικρό καφέ στην οδό Σωτήρη Σκίπη. Μπροστά από μένα κάθονταν μια παρέα, που αποτελούνταν από τρεις άντρες και μια νεαρή γυναίκα. Κουβέντιαζαν για τις προσεχείς εκλογές. Το θέμα της κουβέντας τους ήταν το Σύνταγμα. ΄"Παραβίασαν το Σύνταγμα", είπε  με ζωηρή φωνή, η γυναίκα της παρέας.
     Παντού το θέμα των συζητήσεων είναι η πολιτική κατάσταση. Πώς θα βγούμε από την κρίση.  Το ενδιαφέρον των πολιτών δεν στρέφεται στην πόλη τους , αλλά σε όλη την Ελλάδα. Οι πολίτες ανησυχούν για τον τόπο τους, σε τόσο μεγάλο βαθμό, που η ανησυχία τους αυτή δεν αφήνει περιθώρια για να σκεφθούν τα προβλήματα της πόλης τους.
     Οι υποψήφιοι δεν υπερτονίζουν τα σχέδια που έχουν για την πόλη. Μιλούν όσο γίνεται πιο διακριτικά. Ξέρουν ότι αυτό που ενδιαφέρει τώρα τους πολίτες δεν είναι η πόλη. Φοβούνται μήπως προκαλέσουν την οργή των πολιτών εναντίον τους.
     Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ενδιαφέρει τους πολίτες, αρκεί να δει τι ενδιαφέρει τον ίδιο, εκτός αν δεν αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με αυτούς. Ένας τόσο αδαής δεν κάνει και για δήμαρχος ή για δημοτικός σύμβουλος, όταν δεν γνωρίζει αυτό που ενδιαφέρει πάνω από όλα τους συμπολίτες του. Τόση αδιαφορία θα τους εξόργιζε και θα τους έδιωχνε απ΄ το συνδυασμό του. Θα ήταν ίσως ο μόνος που δεν πήρε είδηση για τα όσα συμβαίνουν και προκαλούν αγωνία και άγχος στους πολίτες της δυστυχισμένης Ελλάδας, με εξαίρεση αυτούς που είναι κοντά ή μέσα στα κόμματα.
   Άκουσα χθες τις δηλώσεις του υποψηφίου δημάρχου Καρδίτσας, κ. Ηλία Σχορτσιανίτη στην τηλεόραση: Η φωνή μας , είπε, θα ακουστεί όχι μόνο στο Κέντρο, αλλά θα φτάσει έως την Πόλη. Ο κ. Σχορτσιανίτης μίλησε με βεβαιότητα ότι εκφράζει το αίσθημα της πλειονότητας των συμπολιτών του.
    Έδειχνε τέτοια πίστη στον αγώνα που, δεν τον ενδιέφερε η ψήφος ιδίως εκείνων που δεσμεύονται με κάποιο πολιτικό πρόσωπο ή πολιτικό κόμμα. Αυτό που προέχει είναι να εκφράσει το αίσθημα των συμπολιτών του και να τους εκπροσωπήσει προβάλλοντας σε κάθε εξουσία το αίτημά τους, που είναι και αίτημα όλων των Ελλήνων. .
    Δεν είναι δύσκολο ν΄ ακούσεις το ρόπτρο που χτυπάει την πόρτα καθενός για γενικό προσκλητήριο Ελευθερία δια μέσου της δικαιοσύνης ζητούν οι πολίτες παντού, σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη, στο κέντρο ή στην περιφέρεια, είτε το εκφράζουν φανερά είτε, για λόγους σκοπιμότητας, το κρύβουν.            Φτάνει να ακούσεις τις συζητήσεις των συμπολιτών σου, για να πεισθείς γι΄ αυτό που τους ενδιαφέρει πιο πολύ από όλα,. είναι η αβεβαιότητα , η φτώχεια, η ανεργία, η διάλυση του κράτους, η σύγχυση , ο παραλογισμός, η ανευθυνότητα κ.α.
     «Από καιρό σε καιρό/ όταν ο πόλεμος δίνει το χτύπημά του,/ όλες οι πόρτες το δέχονται, / και συ άκουγες την κλήση/ και την έκρυβες/ με ζώα πληγωμένα/ ξαφνικά τυφλά./ (...) Από καιρό σε καιρό,/ έρχεται να ρίξει ανάμεσα στους ανθρώπους/ το συνηθισμένο λύκο, που μας μοιάζει.» ( Εμπέρτο Παντίλια, Ευθύνη 1999,τ.28ος,σελ.369)

ΕΥΛΟΓΙΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ευλογείτε και μην καταράσθε" (Ρωμ.12,14)

Η ευλογία είναι του Θεού. Ευλογία είναι ευχή για το καλό. Η κατάρα είναι ευχή για το κακό. Όταν ευχόμαστε το καλό μετέχουμε στην άκτιστη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Όταν ευχόμαστε το κακό μετέχουμε στο πονηρό πνεύμα.

Τί να κάνουμε; Να μην στηλιτεύουμε το κακό, για να μην το μνημονεύουμε και μετέχουμε στο πονηρό; Το πονηρό πνεύμα ζητεί να μετέχουμε σ΄ αυτό. "Βρίστε με", λέει ," και πείτε το όνομά μου καθαρά".

Η Εκκλησία απαντάει στο ερώτημα, ζητώντας από τους πιστούς να έχουν διάκριση και να μην βάζουν το πνεύμα να μετέρχεται έργα που ανήκουν στη διάνοια. Με άλλα λόγια,να μη βάζουν τον καπετάνιο στο κουπί και τον μούτσο στο τιμόνι.

"Μετέχω στο πνεύμα, σημαίνει το πνεύμα μου γίνεται ένα με το πνεύμα στο οποίο μετέχει. Όταν μετέχει στο πνεύμα του Θεού γίνεται ένα με το πνεύμα του Θεού, όταν μετέχει στο πονηρό πνεύμα, γίνεται ένα με το πονηρό πνεύμα. Να μην γίνεται το πνεύμα μας ένα με το πονηρό πνεύμα. Αρκεί η διάνοια να ασχοληθεί με αυτό. Αυτό σημαίνει ο λόγος των Πατέρων μας "Μη βάζεις καρδιά σ΄ αυτό" .

"Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου" (Ψαλμός 50ός).

15.3.14

ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όλα τα ονόματα έχουν φύγει από τη θέση τους. Είναι π.χ. το ταλαιπωρημένο όνομα της "δημοκρατίας" στη θέση του; Είναι η δημοκρατία, δημοκρατία; Είναι το επίσης ταλαιπωρημένο όνομα της ελευθερίας στη θέση του; Είναι η ελευθερία, ελευθερία;

Σκότωσε τον αδελφό σου,για να σε ονομάσουν "φιλάδελφο"! Να είσαι Σλάβος ή Αλβανός των Σκοπίων και θα σε ονομάσουν "Μακεδόνα"!

Η Ελληνική Γλώσσα πολεμάει για μας και μας υπερασπίζεται. Έτσι εξηγείται πως ένας μικρός λαός εξακολουθεί να υπάρχει και να τη μιλάει ακόμα, ο μόνος λαός, που έχει μητρική γλώσσα την Ελληνική.

Μπορούμε άραγε να κατανοήσουμε τη σημασία της Ελληνικής Γλώσσας για την ύπαρξή μας ως Έθνος και ως λαός και για τον πολιτισμό της ανθρωπότητας;

Σε όλο τον κόσμο διδάσκουν στα σχολεία την Ελληνική στο πρωτότυπο. Στην Ελλάδα τη διδάσκουν από μεταφράσεις. Η γλώσσα είναι σαν την ελευθερία. Δεν σου την παίρνει κανείς, αν δεν την δώσεις ο ίδιος. Δείτε τί γίνεται τώρα με το όνομα της Μακεδονίας, χάρις στους ενδοτικούς που κυβερνούν.

Ο αναγνώστης που θέλει να δει τί παθαίνουν εκείνοι που προδίδουν την ελευθερία και τη γλώσσα, ας διαβάσει το δοκίμιο "Η δύναμη της γλώσσας". Θα το βρει στο διαδίκτυο..

ΓΝΩΣΗ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η" ψιλή" γνώση είναι ανέξοδη. Είναι σαν να κάνεις μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα. Ψιλή γνώση είναι η γνώση της λογικής, της διάνοιας, του μυαλού, οι πληροφορίες, όπως θα λέγαμε σήμερα.

η "πνευματική γνώση" θέλει να τηρείς τις Εντολές. "Δος αίμα, λάβε πνεύμα". Να γιατί προτιμάει κανείς την ιδιοτέλεια, αντί την ανιδιοτέλεια. "Τα πνευματικά αγαθά , κόποις κτώνται" (ΤΑ πνευματικά αγαθά αποκτώνται με κόπους).

Προτιμάει κανείς την ιδιοτέλεια, γιατί πιστεύει ότι δεν θα κοπιάσει, ενώ κοπιάζει περισσότερο. Δεν κοπιάζει ίσως ο κλέφτης, αν και αυτός κοπιάζει και κινδυνεύει.

Οι Εντολές εντούτοις είναι ελαφρές, όπως είπε ο Ίδιος ο Κύριος, "ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ", -"τοις προαιρουμένοις" ερμηνεύουν οι Άγιοι τα λόγια του Κυρίου,- σ΄ αυτούς που θέλουν, " 'Οστις θέλει πίσω μου ελθείν".

"ΝΑ 'ΧΕΙΣ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ" (Άγιος Σιλουανός, ο Αγιορείτης)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει στην πράξη, νά 'χεις το νου σου στον Άδη και να μην απελπίζεσαι;

Η νοερά προσευχή σε βοηθάει να διακρίνεις το νου (λογική) από το πνεύμα (καρδιά), από τους καρπούς τους.

Καρποί του νου είναι οι λογισμοί και καρποί του πνεύματος είναι η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η πνευματική χαρά.

Νά 'χεις τη νου σου στον Άδη της λογικής και να μην απελπίζεσαι, σημαίνει να ΄χεις λογισμούς στο νου και συνάμα να μην παύεις να επικαλείσαι το Θεό, με πίστη, με ελπίδα, με αγάπη, με ειρήνη, με δικαιοσύνη, με πνευματική χαρά.

Στην ίδια τη λειτουργία τους διαφέρουν η λογική από το πνεύμα. Η λογική είναι στραμμένη στα εξωτερικά πράγματα, όπως το μάτι που βλέπει ό,τι είναι μπροστά του, αλλά δεν μπορεί να δει τον εαυτό του. Ενώ το πνεύμα, εξετάζει τα πνευματικά, και συνάμα εξετάζει και τον εαυτό του.

Ο πρώτος ψαλμός του Δαβίδ που αρχίζει με το στίχο "Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και επί καθέδραν λοιμών ουκ εκάθησεν..." πιστεύω ότι είναι μια παραβολή της νοεράς προσευχής.

ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πόσος χρόνος πρέπει να περάσει για να γνωρίσεις καλά ένα πράγμα, για να γίνει κτήμα σου;

Αναλόγως από τον τρόπο που ζεις. Ένας αλαζονικός τύπος, μπορεί να περάσει όλη τη ζωή του, χωρίς να μάθει την ταπείνωση.

Στα πρώτα χρόνια της ζωής μαθαίνουμε από τα βιβλία πολλά πράγματα. Όταν όμως προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε στην πράξη, συνειδητοποιούμε ότι δεν τα ξέρουμε καθόλου.

Παράδειγμα. Από πολύ νέος ήξερα ότι άλλο είναι η διάνοια και άλλο είναι το πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση. Και τώρα το ξέρω. Αλλά δεν με ωφελεί σε τίποτα να το ξέρω, αν δεν μου το διδάξει κάποιος που το εφαρμόζει στην πράξη.



TIME AND KNOWLEDGE

How much time must pass to meet a good thing to make your property ?

Depending on how you live. An arrogant guy can spend all his life without knowing the humiliation .

In the early years of life we learn from the books many things . When we try to apply them in practice , we realize that you do not know at all.

Example . From very young I knew that another is the mind and the other is the spirit in the Orthodox Tradition. And now I know. But do not benefit anything to know , if I do not teach someone who applies it in practice .



TIEMPO Y CONOCIMIENTO

¿Cuánto tiempo debe pasar para cumplir una buena cosa para hacer que su propiedad?

Dependiendo de cómo usted vive. Un chico arrogante puede pasar toda su vida sin conocer la humillación.

En los primeros años de vida que aprendemos de los libros de muchas cosas. Cuando tratamos de aplicarlas en la práctica , nos damos cuenta que no sabes nada.

Ejemplo . Desde muy joven supe que otra es la mente y el otro es el espíritu de la tradición ortodoxa. Y ahora lo sé. Pero no se benefician nada que saber, si yo no enseño a alguien que se aplica en la práctica.

13.3.14

"ΤΑ ΣΑ ΕΚ ΤΩΝ ΣΩΝ"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Κοιτάζω τα πράγματα που με περιτριγυρίζουν και δεν νιώθω καμιά χαρά. Έτσι ένιωθε εκείνος που έγραψε τα "δάκρυα των πραγμάτων" (λάκριμαι ρέρουμ).

-Τί πρέπει να κάνω για να χαίρομαι ό,τι μου δίνει ο Θεός;
-Να θυμάμαι ότι μου το δίνει ο Θεός και να το δέχομαι με ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη.

Να εμβαθύνω στο "Τα σα εκ των Σων", που εκφωνεί στην εκκλησία ο Ιερέας, αλλιώς να διαβάσω το ποίημα του Εκκλησιαστή που αρχίζει με το το στίχο "ματαιότης ματαιοτήτων , τα πάντα ματαιότης", που είναι ένα από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Τα πράγματα που δεν μας δίνουν χαρά, και μας δίνουν βάρος είναι νεκρά. Αυτό λέει ο Ρίλκε σ΄ ένα ποίημά του: "Μου έχετε τα πράγματα σκοτώσει".
Ο Ρίλκε αποδίδει στους άλλους τη νέκρα του κόσμου. Δεν νομίζω ότι φταίει ο κόσμος που τα πράγματα δεν έχουν ζωή για μας, και δεν μας δίνουν χαρά, αλλά προσθέτουν βάρος. Αν η Θεία Χάρη δεν ζωοποιεί τα πράγματα είναι γιατί εμείς εμποδίζουμε να μας επισκεφθεί, γιατί η καρδιά μας δεν είναι καθαρή.

Ο Δαβίδ ζητεί |"καρδίαν καθαράν" για να έχει πνεύμα ευθές (πνεύμα ευθές, έχουμε μετέχοντας στη Θεία Χάρη του Αγίου Πνεύματος

Όλα είναι του Θεού. Αν το βλέπουμε αυτό, θα νιώθουμε χαρά με το παραμικρό , όπως τα παιδιά.

"Αργία , μήτηρ πάσης κακίας". Αργός είναι ο μάταιος και αργία είναι η ματαιότητα. Η ματαιότητα είναι μήτηρ πάσης κακίας και όχι η τεμπελιά.

Ο δραστήριος δεν σημαίνει ότι είναι ζωντανός. Η δραστηριότητα, αν δεν είναι προς δόξαν Θεού, είναι ο θόρυβος, που κάνει η πτώση μας στην ανυπαρξία.

12.3.14

Περί υποχώρησης

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ο σοφός νικάει υποχωρώντας". Η ρήση αυτή αποδίδεται στον αρχαίο σοφό της Κίνας Λάο Τσε. Ο Λάο Τσε ως υποχώρηση δεν εννοεί την παθητικότητα, την μοιρολατρία, τη δειλία, την έλλειψη ανδρείας, που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη αντίληψη περί υποχώρησης. Αυτή δεν είναι υποχώρηση, αλλά άτακτη φυγή.

Ο Λάο Τσε ως υποχώρηση εννοεί την  τακτική υποχώρηση,  στην οποία ο υποχωρών διατηρεί το ηθικό του και τις δυνάμεις του ανέγγιχτες, και αποκτά συνάμα με την τακτική υποχώρηση το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού του εχθρού.

Η υποχώρηση, λοιπόν,  είναι δύο ειδών: είναι η άτακτη φυγή, την οποία ο κόσμος ταυτίζει με την υποχώρηση και είναι και η τακτική υποχώρηση, που ο σύγχρονος κόσμος φαίνεται ότι την αγνοεί.

Γιατί ο σύγχρονος κόσμος αγνοεί την τακτική υποχώρηση και γιατί συγχέει την τακτική υποχώρηση με την άτακτη φυγή; Μήπως ο σύγχρονος κόσμος αποτελείται από δειλούς, μοιρολάτρες, παθητικούς, ενδοτικούς ανθρώπους, που εύκολα γίνονται δούλοι για να επιβιώσουν, γιατί δεν πιστεύουν στις πνευματικές αξίες; Οπωσδήποτε όχι. Απλώς η ανδρεία δεν προβάλλεται και προβάλλεται η παθητικότητα. Ο νοών νοείτω.

Η άτακτη φυγή είναι εγκατάλειψη της μάχης. Στην άτακτη φυγή ο υποχωρών εγκαταλείπει τον αγώνα και γυρίζοντας  τις πλάτες στον εχθρό , προσπαθεί να σωθεί με τη φυγή. Τέτοια άτακτη φυγή ζούμε στις μέρες μας.

Εδώ μας οδήγησε η αμφισβήτηση και η άρνηση των πνευματικών αξιών  στα τελευταία χρόνια. 

Ένα παιδικό παιχνίδι της Δεσκάτης σαν παραβολή

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στη Δεσκάτη παίζουν  ένα παιδικό παιχνίδι που μοιάζει με παραβολή. Το παιδί ζητάει φωτιά κι ο μεγάλος του λέει να ανεβεί παραπάνω:

-Δος μου φωτιά.
-Ανέβα παραπάνω.

-Δος μου φωτιά.
-Ανέβα παραπάνω.

Το τέλος των διαδοχικών αναβάσεων και του παιχνιδιού είναι το παιδί να συναντήσει το δράκο. Ίσως πρόκειται για τον αρχαίο δράκο, την υπερηφάνεια.

Αυτό είναι το τέλος του παιδικού παιχνιδιού. Το παιδί μαθαίνει ότι δεν μπορεί να είναι σε όλη του τη ζωή απαιτητικό και επαναστατημένο. Ως ενήλικος πρέπει να εγκαταλείψει την ιδιοτέλεια και την αγάπη για τις πρωτοκαθεδρίες.

Γιατί να εγκαταλείψει την ιδιοτέλεια και την επιθυμία για τις πρωτοκαθεδρίες; Γιατί η ιδιοτέλεια και η επιθυμία για τις πρωτοκαθεδρίες (υπερηφάνεια) εμποδίζουν τη Θεία Χάρη και χωρίς τη Θεία Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ο κόσμος είναι νεκρός και δεν ανταποκρίνεται στην αγάπη μας.

9.3.14

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Στις τελευταίες εκλογές το ποσοστό αποχής ανήλθε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, γύρω στο 48 % του εκλογικού σώματος. Εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν δεν είναι ακριβής ο αριθμός αυτός, το ποσοστό της αποχής είναι πολύ μεγάλο.
     Αυτό σημαίνει ότι ένα πολύ μεγάλο τμήμα των δικαιουμένων να ψηφίσουν απέχουν από την ψηφοφορία για διαφόρους λόγους. Ο σπουδαιότερος λόγος για τον οποίο ο μισός πληθυσμός της Ελλάδος δεν έχει πολιτική εκπροσώπηση είναι ότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν τον εκφράζει και δεν τον εκπροσωπεί.
     Οι μισοί Έλληνες στην πραγματικότητα, στερούνται του δικαιώματος να εκλέγουν και να εκλέγονται, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμιά πολιτική ισχύ. Είναι θα λέγαμε οι παρίες της πολιτικής ζωής. Βρίσκονται κάτω και από την τελευταία τάξη του εκλογικού συστήματος.
     Κατ΄ αναλογίαν με τις κοινωνικές τάξεις, οι πολιτικές τάξεις διακρίνονται στις εξής πέντε τάξεις συν τους παρίες, οι οποίες, όπως είπαμε πιο πάνω, βρίσκονται κάτω από την τελευταία τάξη, χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα.
      Πρώτη, είναι η τάξη που ασκεί την εξουσία. Δεύτερη είναι η τάξη που διαδέχεται την κυβερνώσα τάξη στην εξουσία. Τρίτη είναι η τάξη των ψηφοφόρων από ιδιοτέλεια. Τέταρτη είναι η τάξη των ψηφοφόρων από παράδοση και πέμπτη είναι η τάξη, η οποία θεωρητικά μόνον υπάρχει, των ψηφοφόρων από ιδεολογία.
      Κάτω από τίς τάξεις και εκτός συστήματος είναι οι μισοί Έλληνες, οι οποίοι στην πραγματικότητα στερούνται, όπως οι παρίες στις Ινδίες, από κάθε πολιτικό δικαίωμα και από κάθε πολιτική εκπροσώπηση.
     Για ποιο λόγο κανένας στο ισχύον πολιτικό σύστημα δεν εκπροσωπεί το μέγιστο αυτό ποστοστό των ψηφοφόρων χωρίς ψήφο; Δεν υπάρχει κανείς ευαίσθητος δέκτης που να ακούσει τα αιτήματα, τους πόθους και τις προσδοκίες των μισών Ελλήνων και να τους εκπροσωπήσει ή μήπως το εκλογικό σύστημα χρησιμοποιεί μεθόδους στις οποίες δεν είναι αρεστοί, αυτού του είδους οι ψηφοφόροι; Τί είδους είναι άραγε οι ψηφοφόροι που απέχουν;
      Όταν η Οδός δεν τηρείται στις πόλεις, λέει η Αγία Γραφή, οι άγιοι φεύγουν στην έρημο.Γνωρίζουν ότι όταν η Οδός δεν τηρείται μετατρέπεσαι σε πρόβατο, που το βόσκουν για να το αρμέξουν. Φεύγουν όλοι όπως δραπετεύει κανείς από μια φυλακή.
      Ένας φίλος, ο Κυριάκος, μου έστειλε από την Αθήνα, αυτό το μήνυμα: Υπάρχουν και αυτοί που ψηφίζουν μία παράταξη, για να μην βγει μία άλλη. Έχω ακούσει και αυτή την άποψη. Αυτή η κατηγορία νομίζω είναι ιδιόμορφη. Πιστεύω ότι άλλες φορες ανήκει στην Τρίτη τάξη και άλλες φορές στην Πέμπτη, με βάση το σύστημα ταξινόμησης που παρέθεσες.
      Ευχαριστώ τον φίλο Κυριάκο για την παρέμβασή του , που δείχνει ότι η αποχή, ενδιαφέρει τον κόσμο, κι ας μη μιλάει κανείς γι΄ αυτήν. 

8.3.14

Για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Οι Έλληνες απέδιδαν την παρακμή στο έλλειμμα της Παιδείας και προσδοκούσαν την ανανέωση της κοινωνίας μέσω της Παιδείας και της μόρφωσης. Το ενδιαφέρον τους αυτό τώρα ξεχάστηκε μαζί με το ενδιαφέρον για το σύνολο σχεδόν των αξιών της ζωής. Ίσως η Παιδεία είναι η τελευταία χαμένη αξία.

Αλλά το γεγονός ότι οι πολλοί λησμόνησαν το ενδιαφέρον τους για την Παιδεία, επειδή πρόβαλαν άλλες αξίες πιο επιτακτικές δεν σημαίνει ότι οι αξίες έπαψαν να είναι πολύτιμες όχι μόνο για τον πολιτισμό του τόπου, αλλά και για αυτήν την επιβίωση του λαού.

Πολλοί, με την καταρράκωση της πολιτικής αποφεύγουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να εργαστούν για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία στον τόπο τους. Φοβούνται ότι αν αγωνιστούν για τις αξίες της ζωής θα χάσουν την καλή τους φήμη. Θεωρούν την καλή τους φήμη πολυτιμότερη από την προσφορά τους στην πατρίδα τους.

Η περιφρόνηση των αξιών της ζωής συνδέεται με την σκόπιμη υποβάθμιση του φιλολόγου, του οποίου η αποστολή είναι η ανανέωση της κοινωνίας, με την εμβάθυνση στη σοφία του παρελθόντος και την σύνδεση των νεωτέρων γενεών με αυτήν.

Το ρόπτρο χτυπάει στην κάθε πόρτα. Δεν υπάρχει κανείς που να μην ακούει τα επίμονα χτυπήματα. Κανείς να μην κρύψει στη γη το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, για να εργαστεί για τους άλλους. Η συμβολή του καθενός από εμάς, ανάλογα , με αυτό που μπορεί ο καθένας να προσφέρει στον τόπο του, είναι απαραίτητη και κανείς δεν μπορεί να λείψει, χωρίς να βλάψει με την απουσία του, τη γενική προσπάθεια.

Είναι πρώτιστο καθήκον να είμαστε παρόντες , ενωμένοι για την δικαιοσύνη και την ελευθερία.

ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Θυμάμαι κάποτε, στη Βέροια, μπήκα σε κάποιο μανάβικο κρατώντας στα χέρια μου ένα βιολί. Ο μανάβης, ένας λεπτός ωραίος τύπος μικρασιάτη, μόλιις είδε το βιολί, παράτησε τους πελάτες του για να μου μιλήσει για τον πατέρα του, που έπαιζε ωραίο βιολί και τραγουδούσε. Κι άρχισε να τραγουδάει ένα όμορφο τραγούδι της Μικράς Ασίας: "Σε περίμενα και δεν ήρθες/ σ' αγαπούσα και δεν τό ΄ξερες/ όμως έτσι κι αλλιώς,/ στην καρδιά μου θα βρεις ανταπόκριση."

Ο μανάβης όταν τέλειωσε το τραγούδι του αναστέναξε και είπε: Αχ, χωρίς αγάπη δε γίνεται! Ήταν ένας ωραίος τύπος. Μου άρεσαν τα λόγια που είπε , γιατί τα πίστευε. Οι απλοί άνθρωποι βιώνουν αυτό που οι σκεπτόμενοι αγνοούν, ότι η αγάπη είναι βαρύς σταυρός και ότι μέσα στον πόνο θα ευλογήσεις το Θεό.

Θυμήθηκα τώρα το μανάβη της Βεροίας, γιατί κάθε φορά που τα αντίθετα απειλούν να κάμψουν το ηθικό μου, αυτά τα ίδια συμβάλλουν στο να να ενδυναμώσουν το ηθικό μου. Πώς γίνεται αυτό; Μήπως είναι αυτό που πάλι οι απλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός δίνει δύναμη; Οι απλοί, οι φτωχοί, οι βασανισμένοι άνθρωποι αυτό το ζουν, γιατί το περιμένουν απ΄ το Θεό. Οι άλλοι που δεν το περιμένουν δεν μπορούν να το δουν, γιατί δεν το περιμένουν. Η μητέρα μου έλεγε κάθε φορά: ο Θεός ορφανά κάνει, εγκαταλειμμένα δεν κάνει.

Τη νύχτα της προδοσίας, όταν ο Ιησούς στον μυστικό δείπνο προείπε αυτά που θα συνέβαιναν οι μαθητές Του αποθαρρύνθηκαν. Πώς ο Θεός θα αφήσει να συμβούν όλα αυτά; Ο Ιησούς τους ενθάρρυνε. Είπε στον Πέτρο: "Πέτρε, ότε απέστειλα υμάς άτερ βαλαντίου, και πήρας και υποδημάτων, μή τινος υστερήσατε; Οι δε είπον, Ουδενός. Λέγω γαρ υμίν, ότι έτι τουτο το γεγραμμένον δε τελεσθήναι εν εμοί. το "Και μετά ανόμων ελογίσθη."

"Χωρίς αγάπη δε γίνεται" λέει ο λαός ,εννοώντας ως αγάπη κάθε αρετή. Χωρίς αγάπη δε γίνεται σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι πολυτιμότερος από τα πράγματα. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον άνθρωπο όπως τα πράγματα . Ο άνθρωπος δεν είναι μέσον για οποιοδήποτε σκοπό και κανείς δεν μπορεί να τον χρησιμοποιεί ως μέσον.

Ή φεύγεις από τον τόπο που σε πειράζει ή ζεις εκεί με διαρκή προσοχή και αυτοεξέταση. Ο πρώτος τρόπος είναι ο αναχωρητισμός, ο οποίος αντιστοιχεί με την χειρουργική επέμβαση κι ο δεύτερος τρόπος είναι η προσοχή (νηστεία και προσευχή), που αντιστοιχεί με την συντηρητική αγωγή στις ασθένειες που θεραπεύονται με φάρμακα. Ο λαός συνειδητοποιεί ότι η ζωή είναι αγώνας για να διατηρούμε την καρδιά μας καθαρή από τα πάθη. Με καρδιά δούλη στα πάθη ο άνθρωπος ματαιοπονεί.

5.3.14

ΠΩΣ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ;

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

 Πώς να βγούμε από το σκοτάδι; Αν το σκοτάδι είναι από βλακεία ή από κακοήθεια, για να βγεις από αυτό  πρέπει να βάλεις τους βλάκες και τους κακοήθεις να νηστέψουν, ώστε να μην έχουν δύναμη να επιβάλουν το σκοτάδι.

Με τον ίδιο τρόπο μπορείς, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, να ελευθερωθείς από τα πάθη. Για να ελευθερωθείς από τα πάθη να μην τα τρέφεις για να είναι αδύνατα και να τα ελέγχεις εσύ , αντί να σε ελέγχουν εκείνα και να σ' έχουν δούλο τους.

Τα ερωτήματα είναι τα εξής: Πρώτον , με ποιο τρόπο δε δίνεις τροφή στα πάθη και δεύτερον πώς βάζεις τους βλάκες και τους κακοήθεις να νηστέψουν; Πώς γίνεται νηστεία με το ζόρι; Οι Νινευίτες νήστεψαν με τη θέλησή τους. Πώς θα κάνεις κάποιον να νηστέψει αν δεν του αρέσει να νηστεύει και να τρέφεται λιτά;

Θα τους κάνεις να νηστέψουν αν προβληθούν στην πολιτική σκηνή πρόσωπα τα οποία έχουν διακριθεί ως δημιουργικοί άνθρωποι και έχουν αναγνωριστεί από την προσφορά τους στην κοινωνία, στην επιστήμη, στην Τέχνη, στον πολιτισμό, που ζουν λιτά χωρίς να τους ενδιαφέρει η καλοπέραση, η διασκέδαση ή ο πλουτισμός.

Υπάρχουν τέτοια πρότυπα δημιουργικών ανθρώπων. Είναι οι άγιοι κι οι πατέρες της Εκκλησίας. Είναι οι αληθινοί καλλιτέχνες και οι αληθινοί ερευνητές επιστήμονες. Όλοι αυτοί έχουν το νου τους στην διακονία των άλλων, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, "δεν ήρθα να διακονηθώ, αλλά να διακονήσω".

Ένα τελευταίο ερώτημα είναι το εξής: Με ποιο τρόπο κυβερνούν οι δημιουργικοί άνθρωποι, ώστε να είναι οι πολίτες, όπως λέει ο Πλάτων, ευτυχισμένοι;

Πιστεύω ότι ο τρόπος που κυβερνούν οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι ο τρόπος μέσω δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Πώς να βγούμε από το σκοτάδι; "Η νύχτα αυτού του κόσμου , γράφει στο βιβλίο του "Ο Καινούριος 'Ανθρωπος" , ο Τόμας Μέρτον, είναι η σύγχυση, η ρουτίνα, η μετριότητα και η νωθρότητα της καθημερινής ζωής και οι πειρασμοί της.Όταν ο Χριστός μας λέει ότι η επαγρύπνηση και η ετοιμότητα είναι βασικό καθήκον του χριστιανού, μας λέει, μ΄ άλλα λόγια, ότι πρέπει να διατηρούμε την ελευθερία μας σε κατάσταση επαγρύπνησης, έτοιμη να ξεπεράσει σε κάθε στιγμή την αποβλακωτική συμβατικότητα της συνηθισμένης καθημερινής ζωής, με αποφάσεις μας που στερεώνουν την εσωτερική πνευματική μας ταυτότητα παιδιών του Θεού." Πώς διατηρούμε την ελευθερία μας σε κατάσταση επαγρύπνησης;

Ο Τόμας Μέρτον όταν έγραφε το βιβλίο του,  δεν είχε υπόψη του, βέβαια, την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, γιατί το βιβλίο του αυτό γράφτηκε πολλά χρόνια πριν. Τα λόγια του όμως αυτά μιλούν στην καρδιά μας, γιατί όλους τους Έλληνες αυτόν τον καιρό, τους βασανίζει το ίδιο ερώτημα: Πώς θα βγούμε από το σκοτάδι. Αυτός είναι και ο τίτλος που βάζει ο Μέρτον στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Καλός Τύπος".








4.3.14

Το νόημα της ύπαρξης

του Μόσχου.Λαγκουβάρδου

 Με προβληματίζει που δεν γράφω για την οικονομική κατάσταση κι ασχολούμαι πάλι με τα αγαπημένα μου θέματα, που αφορούν το πνεύμα και το νόημα της ζωής ειδικότερα. Αλλά αυτό γινόταν πάντοτε. Ποτέ δεν λείπουν οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν, όπως εγώ,  έξω από την επικαιρότητα. Και δεν είναι αυτοί κάποιοι διανοούμενοι, που ζουν στον κόσμο τους. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι σαν εμάς. Να σκεφτείς ότι στην Κίνα συνήθιζαν όποιος έλεγε ένα παραμύθι, να αρχίζει με αυτά τα λόγια: " Όποιος έχει δυνατό το πνεύμα του ,δεν πεθαίνει ποτέ."
Πάντοτε με έθελγε το δυνατό πνεύμα. Στην αρχή νόμιζα ότι θα αποκτήσω δυνατό πνεύμα διαβάζοντας βιβλία. Έτσι διάβαζα όποιο βιβλίο βρισκόταν μπροστά μου. Το αποτέλεσμα του ότι δεν είχα πνευματικό οδηγό,ήταν να κάνω ένα μεγάλο κύκλο για να φτάσω εκεί από όπου ξεκίνησα, όχι χωρίς περιπέτειες, δράματα, πληγές. Ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούν πουθενά τα διαβάσματα βιβλίων στην τύχη, οι θεωρίες, οι ιδέες και ο σκεπτικισμός ή μάλλον οδηγούν στο μηδενισμό, στο πουθενά.
'Ενιωθα παγιδευμένος, σαν να έπεσα σ΄ένα βαθύ πηγάδι, από όπου δεν μπορεί κανείς να με ελευθερώσει. Η εμπειρία αυτή ίσως είναι οριακή για τις καταστάσεις στις οποίες δεν νιώθεις ακόμα την ανάγκη να αναζητήσεις το Θεό. Μετά από την εμπειρία αυτή ή ζητάς το μόνο που μπορεί να σε ελευθερώσει, τη χάρη του Θεού ή απελπίζεσαι εντελώς και χάνεσαι. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Ιησού "ζητείτε και ευρήσετε, χτυπάτε και θα σας ανοίξουν την πόρτα." Αυτές είναι οι πόρτες που πίσω τους είναι η ζωή. Αλλά όσο δεν αναζητάμε το Θεό, χτυπάμε μόνο τις πόρτες που δεν ανοίγουν και που πίσω από αυτές βρίσκεται ο θάνατος.Κάθε στιγμή προσθέτουμε ζωή ή θάνατο, ανάλογα με αυτό που ζητάμε, τη ζωή ή το θάνατο.Κάποιος είπε, πολύ επιτυχημένα, πως στη ζωή αυτή όλα είναι σαν τις βίδες που δεν βιδώνουν πουθενά.
Τί είναι κρίση; Βρείτε μια άλλη λέξη για την κρίση. Κρίση είναι ότι ο κόσμος έγινε παθητικός. Έχασε τη δημιουργικότητά του. Είναι γιατί έμαθε από παιδί στο "έτοιμο". Αν δεν έχει υποχρεώσεις, βάλε εσύ ο ίδιος υποχρεώσεις και καθήκοντα στον εαυτό σου. Αν δεν έχεις καμιά αποστολή, μην πιστεύεις ότι είσαι εδώ στην τύχη και κανένας δε νοιάζεται αν υπάρχεις. Αν δεν έχεις αποστολή να βρεις μία αποστολή. Πολύ με συγκινεί αυτή η παράγραφος απ΄ το βιβλίο του Κνουτ Χάμσουν "χορταριασμένα μονοπάτια", που το έγραψε όταν όλοι τον εγκατέλειψαν γιατί καταδικάστηκε ως προδότης της πατρίδας του:
"Σκέφτομαι τον Μάρτιν από το Κλότραν του Χαμαρόγια. Πάει ενάς ενάμισης χρόνος από τότε που ήρθε σε μένα εδώ στο δάσος. Κι αυτός έχει να πηγαίνει μόνος του. Αυτός είχε μια αποστολή, εγώ δεν έχω. Γυρνούσε βουνά και κάμπους και προσευχόταν."
Ο αλκέλαστος είναι το ταχύτερο και το πιο ακούραστο ζώο στη γη. Δεν μπορεί κανένα άλλο ζώο να το φτάσει. Ζει χάρη στη γρηγοράδα του και στην ετοιμότητά του. Κι από μας ο Θεός ζητεί εγρήγορση και ετοιμότητα. Ο Κύριος χρησιμοποιεί μια ωραία εικόνα από την αγροτική ζωή. Το όργωμα με το αλέτρι. Όταν ο γεωργός βάλει τα χέρια του στο αλέτρι δεν γυρίζει πίσω. , όπως κάνουμε εμείς με το σκεπτικισμό μας, την απιστία μας, τις αμφιβολίες μας, που δεν μας οδηγούν πουθενά παρά στην στασιμότητα. Η στασιμότητα είναι και η αχίλλειος πτέρνα του ταχύτατου αλκέλαστου. Έχει τη συνήθεια να σταματάει να δει ποιοι τον κυνηγούν και δίνει καιρό στους εχθρούς του να τον φτάσουν και να τον σκοτώσουν..

1.3.14

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΌ ΤΑ ΠΑΘΗ

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Πώς προετοιμαζόμαστε για το μέλλον; Κανένας δεν ξέρει τί θα συμβεί δέκα λεπτά αργότερα. Κάποιοι προβλεπτικοί αγοράζουν τρόφιμα και χάπια , για την περίπτωση που θα παρουσιαστεί έλλειψη.

Τί άλλη προετοιμασία να κάνουμε; Δεν είναι η ζωή το πιο πολύτιμο από όλα; Πώς θα τη διαφυλάξουμε με άλλο τρόπο, εκτός από την εξασφάλιση της τροφής;

Οι γιατροί λένε ότι ο χειρότερος κίνδυνος είναι ο φόβος κι η ανησυχία; Πώς θα φυλάξουμε τον εαυτό μας απ΄ το φόβο και την ανησυχία; Πώς θα είμαστε ελεύθεροι από όλα τα πάθη;

Το "ελευθερία ή θάνατος" δε σημαίνει μόνο ότι οι πρόγονοί μας προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζουν χωρίς ελευθερία. Σημαίνει επίσης πως η ελευθερία είναι ζωή, γιατί η έλλειψη της ελευθερίας είναι θάνατος.

Η ελευθερία με το νόημα που της έδιναν οι αγωνιστές της ελευθερίας ήταν ελευθερία από όλα τα πάθη και βέβαια πάνω από όλα ήταν ελευθερία από το φόβο και την ανησυχία. Οι αγωνιστές ανάμεσα στη ζωή χωρίς ελευθερία και στο θάνατο επέλεγαν το θάνατο.

Σε κάποιο σεισμό βρέθηκε μετά από μέρες ένα παιδάκι καταπλακωμένο στα χαλάσματα. Πώς έζησε τόσες μέρες - νομίζω ήταν δέκα τρεις μέρες- χωρίς νερό, χωρίς τροφή, μόνο του στο σκοτάδι, μέρες και νύχτες!

Μόνο το παιδί και ο άγιος θα μπορούσε να επιβιώσει με αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες! Γιατί μόνο το παιδί και ο άγιος έχουν καθαρή καρδιά, ελεύθερη από τα πάθη.

Ο Κύριος είπε πως δε ζη μόνο με ψωμί ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο εκπορευεύομενο από το στόμα του Θεού. Σήμερα εκείνον που φοβούμαστε περισσότερο δεν είναι το Θεό, για τις αμαρτίες μας, αλλά τον ίδιο τον εαυτό μας. Αν μέναμε μόνοι μας με τον εαυτό μας, όπως το παιδάκι θα τρελαινόμασταν ή ο εαυτός μας θα μας σκότωνε, πριν τρελαθούμε.

Ο κάτοικος των μεγαλουπόλεων της Δύσης δεν φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος βγάλει το περίστροφό του και τον πυροβολήσει με αυτό. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το περίστροφό του και αυτοπυροβοληθεί.

Με αυτήν την έννοια είπε ο Γάλλος φιλόσοφος Βλάσιος Πασκάλ, πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι ότι δεν μπορεί κανείς να μείνει μόνος στο δωμάτιό του χωρίς να κάνει τίποτα.
Φωτογραφία: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Πώς προετοιμαζόμαστε για το μέλλον; Κανένας δεν ξέρει τί θα συμβεί δέκα λεπτά αργότερα. Κάποιοι προβλεπτικοί αγοράζουν τρόφιμα και χάπια , για την περίπτωση που θα παρουσιαστεί έλλειψη.

Τί άλλη προετοιμασία να κάνουμε; Δεν είναι η ζωή το πιο πολύτιμο από όλα; Πώς θα τη διαφυλάξουμε με άλλο τρόπο, εκτός από την εξασφάλιση της τροφής;

Οι γιατροί λένε ότι ο χειρότερος κίνδυνος είναι ο φόβος κι η ανησυχία; Πώς θα φυλάξουμε τον εαυτό μας απ΄ το φόβο και την ανησυχία; Πώς θα είμαστε ελεύθεροι από όλα τα πάθη;

Το "ελευθερία ή θάνατος" δε σημαίνει μόνο ότι οι πρόγονοί μας προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζουν χωρίς ελευθερία. Σημαίνει επίσης πως η ελευθερία είναι ζωή, γιατί η έλλειψη της ελευθερίας είναι θάνατος.

Η ελευθερία με το νόημα που της έδιναν οι αγωνιστές της ελευθερίας ήταν ελευθερία από όλα τα πάθη και βέβαια πάνω από όλα ήταν ελευθερία από το φόβο και την ανησυχία. Οι αγωνιστές ανάμεσα στη ζωή χωρίς ελευθερία και στο θάνατο επέλεγαν το θάνατο.

Σε κάποιο σεισμό βρέθηκε μετά από μέρες ένα παιδάκι καταπλακωμένο στα χαλάσματα. Πώς έζησε τόσες μέρες - νομίζω ήταν δέκα τρεις μέρες- χωρίς νερό, χωρίς τροφή, μόνο του στο σκοτάδι, μέρες και νύχτες!

Μόνο το παιδί και ο άγιος θα μπορούσε να επιβιώσει με αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες! Γιατί μόνο το παιδί και ο άγιος έχουν καθαρή καρδιά, ελεύθερη από τα πάθη.

Ο Κύριος είπε πως δε ζη μόνο με ψωμί ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο εκπορευεύομενο από το στόμα του Θεού. Σήμερα εκείνον που φοβούμαστε περισσότερο δεν είναι το Θεό, για τις αμαρτίες μας, αλλά τον ίδιο τον εαυτό μας. Αν μέναμε μόνοι μας με τον εαυτό μας, όπως το παιδάκι θα τρελαινόμασταν ή ο εαυτός μας θα μας σκότωνε, πριν τρελαθούμε.

Ο κάτοικος των μεγαλουπόλεων της Δύσης δεν φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος βγάλει το περίστροφό του και τον πυροβολήσει με αυτό. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το περίστροφό του και αυτοπυροβοληθεί.

Με αυτήν την έννοια είπε ο Γάλλος φιλόσοφος Βλάσιος Πασκάλ, πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι ότι δεν μπορεί κανείς να μείνει μόνος στο δωμάτιό του χωρίς να κάνει τίποτα.