Ο ΕΞΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Ο εξαμερικανισμός της ελεεινής μορφής δεν πεθαίνει από την πείνα, αλλά από την ανία.

Αυτοί που διάλεξαν τον εξαμερικανισμό τους της ελεεινής μορφής, να μην κλαίγονται για "χάλια αδιόρθωτα". Οι ίδιοι επέλεξαν τον εξαμερικανισμό τους.
Δεν τους τον επέβαλε κανείς .

Κι αφού ποτέ δεν είχαν απαίτηση για το νόημα της επιλογής τους , ας μην ζητούν νόημα εκεί όπου δεν υπάρχει.

ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στις προσωπικές σχέσεις δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο, αλλά ποιος αγαπάει.

Αν σε κατηγορήσει η γυναίκα σου ότι δεν έχεις δίκιο, ενώ δεν σ΄ αγαπάει, να της πεις.

-Δεν έχω δίκιο, αλλά εσύ δεν έχεις αγάπη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος ήταν μαθητής των Αποστόλων. Χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Απόστολο Πέτρο κι έγινε πατριάρχης Αντιοχείας.

Κάποτε πέρασε από την Αντιόχεια ο βασιλιάς Τραϊανός κι ο άγιος Ιγνάτιος τον φιλοξένησε και του μίλησε για την πίστη στο Χριστό. Ο Τραϊανός προσπάθησε να τον κάνει να αλλάξει την πίστη του κι όταν είδε ότι ο άγιος Ιγνάτιος έμενε σταθερός στην πίστη στο Χριστό, τον έστειλε δέσμιο, με τη συνοδεία δέκα δεσμοφυλάκων, για να τον φάνε τα θηρία.

Στην περίπτωση του Τραϊανού, που ξεπλήρωσε τη φιλοξενία του με αυτόν τον τρόπο, ταιριάζει οπωσδήποτε το ρηθέν:

"Ουδείς χειρότερος εχθρός του ευεργετηθέντος".

Οι διανοούμενοι φταίνε που οι λαοί δυστυχούν κ.α.

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Οι διανοούμενοι φταίνε που δυστυχούν οι λαοί. Αυτό πίστευε ένας τρομερός αρχιληστής, αρχηγός πενήντα χιλιάδων ληστών, ο φόβος και ο τρόμος στην αρχαία Κίνα.

Γιατί φταίνε οι διανοούμενοι που δυστυχούν οι λαοί από τον αρχαίο καιρό μέχρι σήμερα, ρώτησα την Αιμιλία, στο Ούρμπι, την ώρα που έγραφα στο σημειωματάριό μου για τον τρομερό Κινέζο αρχιληστή.

-Ξέρουν κάποια πράγματα, είπε η Αιμιλία, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν αν αυτά εφαρμόζονται στην πράξη. Έχουν μόνο γενικές θεωρίες στο μυαλό τους.

Παράδειγμα οι μηχανικοί που σχεδιάζουν κάποιος δρόμους που όταν οι οδηγοί περνούν από αυτούς τους δρόμους αναρωτιούνται: " μα καλά, αυτοί οι μηχανικοί βγήκαν ποτέ να οδηγήσουν σ΄ αυτούς τους δρόμους;"


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ

Ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος ήταν μαθητής των Αποστόλων. Χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Απόστολο Πέτρο κι έγινε πατριάρχης Αντιοχείας.

Κάποτε πέρασε από την Αντιόχεια ο βασιλιάς Τραϊανός κι ο άγιος Ιγνάτιος τον φιλοξένησε και του μίλησε για την πίστη στο Χριστό. Ο Τραϊανός προσπάθησε να τον κάνει να αλλάξει την πίστη του κι όταν είδε ότι ο άγιος Ιγνάτιος έμενε σταθερός στην πίστη στο Χριστό, τον έστειλε δέσμιο, με τη συνοδεία δέκα δεσμοφυλάκων, για να τον φάνε τα θηρία.

Στην περίπτωση του Τραϊανού, που ξεπλήρωσε τη φιλοξενία του με αυτόν τον τρόπο, ταιριάζει οπωσδήποτε το ρηθέν:

"Ουδείς χειρότερος εχθρός του ευεργετηθέντος".

O τόπος ανήκει σ΄ αυτούς που έγραψαν την ιστορία του

Λαρισινά

Δοκίμια

Μ.Ε.Λαγκουβάρδου



Ο τόπος ανήκει σ’ αυτούς που έγραψαν την ιστορία του*



«Αδελφοί, παρακαλώ υμάς δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες, και μη ή εν υμίν σχίσματα » (Κοριν.Α΄, Κεφ. Α΄, 10-17)



Ο τόπος ανήκει σ’ αυτούς που έγραψαν την ιστορία του. Οι αμφισβητίες της ιστορίας των Ελλήνων, αμφισβητούν την κυριότητα στον τόπο τους και εξυπηρετούν, εν γνώσει ή εν αγνοία, τα πονηρά σχέδια του Εχθρού.

Είχαμε, αγαπητέ αναγνώστη, την ησυχαστική παράδοσή μας για να μην αρρωσταίνουμε και για να θεραπευόμαστε από την αρρώστια του νου, όταν ξεφεύγαμε από αυτήν κι αρρωσταίναμε.

Ώσπου οι μοντέρνες ιδέες που εισέβαλαν στον τόπο μας , χάρις στην επιπολαιότητα και στη μίμηση που μας διακρίνει , μας έκαναν να εγκαταλείψουμε την δική μας ησυχαστική παράδοση και να εγκολπωθούμε τον ξενόφερτο τρόπο, που δεν ταιριάζει στην ελληνική ιδιοσυγκρασία μας.

Με τις ξενόφερτες ιδέες εγκαταλείψαμε οριστικά την ησυχαστική μας παράδοση κι είμαστε άρρωστοι και θεραπεία δεν βρίσκουμε στις αρρώστιες που προέρχονται από την αρρώστια του νου.

Η ησυχαστική παράδοσή μας είναι η καθαρή καρδιά ως προϋπόθεση για την διαρκή μνήμη του Θεού. Τώρα εγκαταλείψαμε την ησυχαστική παράδοση με αντάλλαγμα το άγχος που ήταν σε μας εντελώς άγνωστο και την διαρκή ταραχή.

Η διαρκής μνήμη του Θεού σημαίνει πως ό,τι κάνουμε , εις δόξαν Θεού το κάνουμε. Αυτό προϋποθέτει πως η καρδιά μας είναι καθαρή από τις σκέψεις και τους περισπασμούς.

Κι όπως εγκαταλείψαμε τη δική μας παράδοση , κινδυνεύουμε να χάσουμε και τη γη μας.

Ο τόπος ανήκει σ΄ αυτούς που γράφουν την ιστορία του. Εμείς εγκαταλείψαμε την παράδοσή μας. Δεν γράφει πια η δική μας παράδοση την ιστορία αυτού του τόπου. .Αφήνουμε να την γράψει άλλη παράδοση, ξένη σε μας, κι ο τόπος κινδυνεύει να περιέλθει στους ξένους.

Είναι επείγουσα ανάγκη, για να μην αρπάξουν οι ξένοι τον τόπο μας, όπως άρπαξαν και την ψυχή μας με υλικά ανταλλάγματα, να ακολουθήσουμε τη δική μας παράδοση, αντί να ζούμε όπως ζουν σε άλλες παραδόσεις.

Σ’ αυτό που ηττάται κανείς σ’ αυτό και υποδουλώνεται. Οι Ινδοί π.χ. ήταν υπόδουλοι στους Εγγλέζους, που τους επέβαλαν να ζουν με τον τρόπο, που τους έκανε δούλους. Ώσπου ο Γκάντι τους έπεισε να μην ζουν με τον τρόπο των Εγγλέζων, που τους κάνει δούλους σ΄ αυτούς, αλλά να ζουν ως Ινδοί. Έτσι η μεγάλη αυτή ψυχή ελευθέρωσε τον τόπο του από τους Άγγλους.

Ο Οδυσσέας στη σπηλιά του Κύκλωπα δεν ζούσε σαν τους Κύκλωπες. Το ίδιο κι η Πηνελόπη κράτησε το σπίτι της και το βασίλειό της, γιατί δε ζούσε με τον τρόπο που ζούσαν οι μνηστήρες της.

Τώρα εμείς ζούμε όπως αυτοί που θέλουν τη γη μας. Είμαστε πρόθυμοι να αφήσουμε και τη γλώσσα μας και να μιλάμε τη δική τους. Πώς θα αλλάξουμε; Στη δική μας παράδοση θεραπεύει μόνο εκείνος που έχει θεραπευτεί.



*Ζαν Λυκ Γκοντάρ, μιλώντας για τους Έλληνες (Ελεγεία του έρωτα).

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝ ΝΑ ΄ΝΑΙ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Οι γονείς θέλοντας να φυλάξουν τα παιδιά τους, τα συμβουλεύουν να μην μιλάνε με αγνώστους.

Η Γραφή συμβουλεύει κι εμάς τους μεγάλους κάτι παραπλήσιο: "Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν.
Αλλ΄ ή εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός." Ψαλμός Ι.

Πώς ξέρουμε ποιος είναι αυτός που γράφει και γιατί γράφει;

Κάποιος μοναχός για να φυλάξει τον εαυτό του εφάρμοζε μια αλάνθαστη τακτική: Κάθε φορά που ο δαίμονας πήγαινε να τον πειράξει, αλλαγμένος σε άγγελο φωτός, ο μοναχός του έλεγε: "Πάμε πρώτα να προσκυνήσουμε τον Δέσποτα Χριστό και μετά". Κι ο δαίμονας εξαφανιζόταν.

Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε την ίδια τακτική σε ό,τι διαβάζουμε, σε ό,τι ακούμε, σε ό,τι βλέπουμε;

Μπορούμε αν έχουμε πάντα στο νου πως ό,τι κάνουμε εις δόξαν Θεού το κάνουμε.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ

Προσθήκη λεζάντας

ΤΟ ΠΕΙΣΤΙΚΟ ΨΕΜΑ

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Το πειστικό ψέμα

Ένας φίλος μου γιατρός , στη Βέροια, απορούσε πώς ένας συνάδελφός του, δεν ήξερε ότι πάσχει απ΄ την ανίατη αρρώστια, ενώ ήταν φανερά τα συμπτώματα,( σε ένα γιατρό τουλάχιστον)! Ποτέ δεν πέρασε απ΄ το νου του ότι μπορεί να πάσχει από την αρρώστια αυτή κι απέδιδε τα συμπτώματα σε κάποια άλλη ακίνδυνη αρρώστια. Πώς μπορούσε να πιστεύει με τόση ευκολία σε ένα ψέμα; αναρωτιόταν ο φίλος μου. Είναι πιο πειστικά τα ψέματα απ΄ την αλήθεια;

Θυμήθηκα το φίλο μου από τη Βέροια ,σήμερα το πρωί , όταν αγόρασα το βιβλίο του Ιρβιν Γιάλομ για τον Επίκουρο και για το φόβο του θανάτου. Σκέφτηκα ότι πολλές δήθεν λυτρωτικές αλήθειες δεν είναι παρά μεγάλα ψέματα που ο κόσμος δεν μπορεί να τα δει γιατί ζητάει να πιστέψει σε οτιδήποτε θα τον έκανε να μην φοβάται και να μην υποφέρει.

Ο Λόρδος Βύρων υπέφερε απ΄ τα πόδια του. Ο Λόρδος Βύρων, που ήταν μεγάλος ποιητής και φιλέλληνας, στην αρχή δεν πίστευε στο Θεό. Στην πρώτη εγχείριση άρχισε να κλονίζονται οι αθεϊστικές ιδέες του. Μετά τη δεύτερη και την τρίτη εγχείριση ζητούσε σε τι άλλο να πιστέψει. Βέβαια ο τρόπος αυτός να «πιστεύεις», από φόβο θανάτου δεν είναι ο καλύτερος.

Ένα πολύ μεγάλο ψέμα που κρύβεται κάτω απ΄ τις «αλήθειες» δυτικών ψυχιάτρων και ψυχολόγων κι ανατολικών γκουρού και διδασκάλων, είναι ότι δεν χρειάζονται οι Εντολές. Φτάνει να μάθει κανείς τις τεχνικές που βρίσκονται στα διάφορα βιβλία μαγείας, παραψυχολογίας κλπ., για να είναι πλήρης κάτοχος των πνευματικών δυνάμεων! Έτσι μοσχοπουλιούνται τα βιβλία που καταφτάνουν στη χώρα μας από Δύση κι Ανατολή.

Εύκολα πιστεύουμε στο ψέμα.. Η ευχαρίστηση ,η διασκέδαση κι η αποφυγή του πόνου και της θλίψης έγιναν επιστήμη. Όλα αυτά τα βιβλία μοσχοπουλιούνται γιατί βοηθούν το κοινό να ξεχάσει κατά τις «συνταγές Ελληνο-Σύρων μάγων», όπως θά 'λεγε ο Καβάφης. Όλα αυτά τα βιβλία περί ψυχοθεραπείας δεν αναφέρουν τίποτα για την Εκκλησία και για την πίστη. Οι Εντολές για κείνον που δεν τις θέλει είναι βαριές. «Ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον ελαφρύ», λέει το Ευαγγέλιο, εννοείται σ΄ αυτούς που το θέλουν με ελεύθερη επιλογή και όχι από υποχρέωση και καταναγκασμό.

Η μουσική, είπε κάποτε ο Μίκης Θεοδωράκης , δεν πρέπει να σε κάνει να ξεχνάς. Η μουσική πρέπει να σε κάνει να θυμάσαι. Ο διάσημος Έλληνας μουσικοσυνθέτης δεν εννοούσε την αποχαυνωτική μουσική που παθητικά σαν να είναι ναρκωμένο δέχεται το ελληνικό κοινό. Εννοούσε τη μουσική που σου προσφέρει ψυχική και πνευματική ανάταση και αξίζει να την ακούσεις.

'Εχω γράψει πάλι για τον Επίκουρο και δε θα 'θάθελα να επανέλθω, εκτός αν ο ευγενικός αναγνώστης το ζητούσε. Απ' το βιβλίο του Γιάλομ, που υπόσχεται να βοηθήσει τον αναγνώστη του να αφήσει πίσω του τον τρόμο του θανάτου, χάρις στον Επίκουρο, παραθέτω την τελευταία φράση, της προτελευταίας σελίδας του βιβλίου, στην οποία περιλαμβάνεται το τελικό συμπέρασμά του, που είναι κατά λέξη το εξής: «Όλοι είναι πεπρωμένο να βιώσουν και την ευφορία της ζωής και τον φόβο της θνητότητας»!

Το συμπέρασμα αυτό σε ένα Αμερικανικό βιβλίο που υπόσχεται να σου μάθει πώς να μη φοβάσαι το θάνατο είναι σαν το πανάκριβο επίσης Αμερικανικό ρολόϊ, που δε σου δείχνει την ώρα, και σου δείχνει μόνο αν είναι μέρα ή νύχτα!

Το «ρολόϊ» αυτό, όπως γράφει η εφημερίδα που δημοσιεύει τη σχετική είδηση, εξαντλήθηκε μόλις κυκλοφόρησε στην Αμερική, όπου υπάρχουν εκτός απ΄ τους αστέγους , τους φτωχούς και τους ανασφάλιστους και εκείνοι που δεν ξέρουν που να ξοδέψουν τα λεφτά τους!

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΥ ΖΩΗ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η πίστη μου στην Αγία Τριάδα, όσον αφορά στην καθημερινή μου ζωή, σημαίνει τα εξής:

1. Γνωρίζω ότι ο Θεός με ξέρει ως άνθρωπος. "Επειδή τα παιδία κεκοινώνηκε σαρκός και πνεύματος και Αυτός παραπλησίως έσχεν". Δηλαδή ο Θεός γνωρίζει ως άνθρωπος τον άνθρωπο.

2. Συμμετέχω στη ζωή του Θεού.

3. Ενώνομαι με το Θεό (Θέωση) και σώζομαι από το θάνατο της ψυχής μου και από το φόβο του θανάτου.

4. Είμαι ενεργητικός με το Θεό και η ζωή μου έχει νόημα ως συγκατάθεση στη θέληση του Θεού να με σώσει και ως συνεργασία με το Θεό, όσον αφορά στην σωτηρία μου.

5.Είμαι ελεύθερος από την παθητικότητα, την μοιρολατρία, την μαγεία, τον αποκρυφισμό και την άγνοια γενικά , που μετατρέπει τον άνθρωπο σε δούλο των δυνάμεων του σκότους.

6.Ζω με το Θεό μου. Δεν έχει το Θεό του αυτός που δεν πιστεύει στην Αγία Τριάδα, ούτε ελπίζει στη σωτηρία του, διότι απιστία στην Αγία Τριάδα είναι αθεϊα.

Ο εαυτός μας ως άλλος

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Γνωρίζω κάποιον που στα τριάντα πέντε χρόνια της εργασίας του, δεν πήγε με τη θέλησή του ατην εργασία του, ούτε μια φορά!

100 φορές στις 100, ο άνθρωπος αυτός πήγαινε στην εργασία του ως να ήταν ο εαυτός του ένας άλλος. Αλλά μήπως ήταν μόνο στην εργασία του που γινόταν αυτό;

Ο άνθρωπος έζησε όλη του τη ζωή όπως μπορούσε, όχι όπως ήθελε. Από μικρό παιδί, ο πατέρας του, βλέποντάς τον ονειροπόλο, τον συμβούλευε: "Ζούμε όπως μπορούμε, όχι όπως θέλουμε."

Η Γραφή λέει να προσέχουμε την φιλοξενία. Και φέρνει το παράδειγμα του Αβραάμ , που εν αγνοία του φιλοξένησε Αγγέλους του Θεού.

Πού ξέρεις , μήπως αμελώντας τη φιλοξενία σου, να διώξεις τον ίδιο τον εαυτό σου;

Ο Κύριος Ιησούς τη μέρα της σύλληψής του στον κήπο της Γεθσημανή είπε στον μαθητή Του, τον Πέτρο, που χτύπησε κάποιον με το μαχαίρι του:"Βάλε τη μάχαιρα στη θήκη. Μάχαιραν έδωκας , μάχαιραν θα λάβεις."

Η Γραφή επίσης λέει: "Με αυτό που ζει κανείς, με αυτό και πεθαίνει". Που σημαίνει "όπως ζει κανείς , έτσι και πεθαίνει".

"ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ" ΚΑΙ "ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ"

Λαρισινά

δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                             "Αμερικανισμός"  και  "Αντικειμενικοποίηση"

     'Ενας φίλος μου είχε ένα "αμερικάνικο" όνειρο για ένα ολοκαίνουριο σπίτι στη θάλασσα
και το υλοποίησε ξοδεύοντας όλα τα λεφτά του. Αγόρασε σκύλο, προσέλαβε κηπουρό
και συχνά καλούσε κόσμο για να γλεντήσουν. Λέω "αμερικάνικο", γιατί στο σύγχρονο κόσμο επικρατεί η αγγλοσαξωνική άποψη, που δίνει μεγαλύτερη σημασία στα αντικείμενα, παρά στους ανθρώπους και στις μεταξύ τους σχέσεις,
     Οι δουλειές του όμως δεν πήγαν καλά. Αραίωσε λίγο λίγο τα πολυέξοδα τραπέζια ώσπου τα σταμάτησε εντελώς και περιορίστηκε στο να χαίρεται μόνος του,παρέα με το σκύλο του, το σπίτι του στη θάλασσα.
     Αλλά οι μέρες που καθόταν στην αυλή, μόνος, με την παρέα του σκύλου του, ήταν οι χειρότερες
μέρες της ζωής του. Ένιωθε φοβερή ανία. 'Ετσι αποφάσισε να πουλήσει το σπίτι του. Κανείς όμως
δεν αγόραζε πια ένα τόσο ακριβό σπίτι για να πηγαίνει στη θάλασσα.
     Μια μέρα ο φίλος μου ήταν πολύ στενοχωρημένος. Ένιωθε ότι κάτι άλλαξε σιγά σιγά στη ζωή του. Παρόλο που καλούσε κόσμο στο σπίτι του , δεν ένιωθε εκείνη τη ζεστασιά της παρέας, όπως ένιωθε άλλοτε. Κάτι άλλαξε στους ανθρώπους και στην κοινωνία μας. Γινόμαστε ολοένα και πιο απρόσωποι κι εμείς και η κοινωνία μας ως σύνολο. Νιώθουμε μόνοι ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους!
        Το σπίτι και η εμπειρία της μοναξιάς του σ΄αυτό, με κόσμο ή χωρίς κόσμο,του δίδαξε πως δεν γίνεται να μη νιώθεις μοναξιά με τα αντικείμενα ή με τους ανθρώπους που τους βλέπεις ως αντικείμενα. Ίσως γι΄ αυτό φοβούμαστε τόσο πολύ το θάνατο και την απόλυτη μοναξιά που νιώθουμε όταν τον σκεφτόμαστε. Ο άνθρωπος μόνο με μια άλλη ανθρώπινη ύπαρξη βγαίνει από την απομόνωση και τη μοναξιά.
    Θέλουμε να νιώθουμε ότι είμαστε πρόσωπα ανάμεσα σε άλλα πρόσωπα. Κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να έχει προσωπική σχέση με αντικείμενα ή με ανθρώπους που τους βλέπει ως αντικείμενα.
     Θα μου πείτε, δεν υπάρχουν άνθρωποι που τους βλέπουμε ως πρόσωπα, όπως είναι; Τους έχουμε μετατρέψει όλους  σε αντικείμενα;  Το κριτήριο είναι το αίσθημα της μοναξιάς. Η μοναξιά είναι η αντίσταση της ψυχής μας στην αποστέρηση της σημασίας της ως πρόσωπο, δηλαδή ως οντότητα μοναδική και όχι ως μέσον για οποιοδήποτε σκοπό.
      Μοναξιά νιώθει π.χ. η γυναίκα, όταν δεν την βλέπουμε ως άνθρωπο, αλλά ως "σκεύος ηδονής", όταν την "αντικειμενικοποιούμε"  κι όταν κι ή ίδια βλέπει τον εαυτό της , ως αντικείμενο  και όχι ως άνθρωπο, που αξίζει να τον σεβόμαστε.
     Με τους φίλους, με τους οικείους ,νιώθουμε ως πρόσωπα και εκείνοι νιώθουν μαζί μας το ίδιο γι΄ αυτό  επιζητούν  την παρουσία μας. Αυτό γίνεται επίσης όταν μετέχουμε σε μια κοινωνία προσώπων, όπως είναι η εκκλησία, όπου όλοι διατηρούν τη σημασία τους ως πρόσωπα. Στην εκκλησία νιώθουμε ως άνθρωποι που αξίζουμε το σεβασμό και την αγάπη ως μέλη του σώματος του Χριστού.
      Το σπουδαίο είναι ότι στην εκκλησία είμαστε όλοι ίσοι ως πρόσωπα. Μόνο στην εκκλησία δεν μετατρέπουμε τους άλλους σε αντικείμενα και μόνο στην εκκλησία δεν νιώθουμε μοναξιά, όπως νιώθουμε με την απρόσωπη κοινωνία.

ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το χρήμα είναι μέσον συναλλαγής. Η συναλλαγή προέρχεται από τις λέξεις "συν" και "αλλάσσω". Ο ναυαγός στο ερημονήσι που δεν έχει με ποιον να αλλάξει κάτι, δεν συναλλάσσεται και δεν έχει ανάγκη χρημάτων , ούτε νοιάζεται για την κατάσταση ελλείψεως χρημάτων.

Ο ναυαγός δεν έχει ούτε την ιδιότητα του πωλητή ούτε την ιδιότητα του αγοραστή. Άρα το χρήμα έχει αξία επειδή υπάρχουν οι άλλοι, οι αγοραστές και οι πωλητές. Οι έχοντες τα χρήματα χρεωστούν τη χρησιμότητά τους εξ ολοκλήρου στους άλλους. Αν δεν υπάρχουν οι άλλοι, τα χρήματά τους είναι άχρηστα.

Άρα τα χρήματα δεν είναι δικά τους, είναι των άλλων, των πωλητών και των αγοραστών. Τί είναι δικό τους; Τίποτε δεν είναι δικό τους. Ή μάλλον είναι δικό τους, ένα ίσο μερίδιο, αν μοιραστούν όλα τα χρήματα δια του αριθμού των πωλητών και των αγοραστών, αφού και αυτοί είναι εν δυνάμει πωλητές ή αγοραστές. Με αυτό ή κάποιο παραπλήσιο σκεπτικό, φαντάζομαι, ο Σόλων εξάλειψε τα χρέη, κατήργησε τα δάνεια επί των σωμάτων, μοίρασε ίσα όλα τα χρήματα στους Αθηναίους.

Το ότι συγκεντρώνονται τα χρήματα σε λίγους, αυτό δείχνει ότι η δικαιοσύνη και η ευγνωμοσύνη και εν γένει κάθε αρετή εξέλιπε από τους τωρινούς ανθρώπους.

Αλλά από την άποψη καθαρά της νομιμότητας, τα δικαστήρια πρέπει να θεωρούν τα χρήματα όταν δεν μοιράζονται εξίσου, ως μη έχοντα νόμιμη αιτία, ότι είναι κλοπιμαία και να μην τα αναγνωρίζουν, όπως κάθε συμφωνία με ανήθικη αιτία π.χ. η συμφωνία μεταξύ κλεπτών για τα κλοπιμαία.

Η σκέψη αυτή αν δεν υπήρχαν οι θεληματικά φτωχοί, θα έλεγε κανείς ότι είναι ουτοπία, αλλά δεν είναι. Η ύπαρξη αυτών που δωρίζουν τα χρήματά τους για να ανακουφίσουν τη φτώχεια δείχνει ότι είναι μια πραγματικότητα, οπωσδήποτε διαφορετική από τη συνηθισμένη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΜΕ ΜΗΠΩΣ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πρέπει να τρέμουμε μήπως αδικήσουμε κανέναν. Αλήθεια, πώς μπορούν να ζουν εκείνοι, που βλάπτουν ολόκληρους λαούς; "Οι άρχοντες καταδυναστεύουν τους λαούς".

Όταν αδικούμε τους άλλους με οποιοδήποτε τρόπο, οπωσδήποτε δεν τους αδικούμε με τον Άγγελο του Θεού. Με το διάβολο τους αδικούμε.

Γνωρίζουμε από την προσωπική μας εμπειρία , πού καταλήγει αυτού του είδους η συνεργασία με τον εχθρό του ανθρωπίνου γένους. Λίγο μυαλό νά ΄χει κανείς δεν κάνει συνεργάτη του το διάβολο.

Είμαστε αξιολύπητοι όταν αδικούμε τους άλλους ή και τον ίδιο τον εαυτό μας, με οποιοδήποτε τρόπο. Στερούμε τον εαυτό μας από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Η προϋπόθεση για τα υλικά αγαθά είναι τα πνευματικά αγαθά και όχι το αντίθετο. Προϋπόθεση για να απολαύσουμε ένα νόστιμο φαγητό είναι η όρεξη. Δίχως όρεξη το νόστιμο φαγητό δεν μπορούμε να το χαρούμε.

Οι αδικίες κι ο ανταγωνισμός γίνεται για τα υλικά αγαθά. Κανείς δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την χαρά εν Πνεύματι Αγίω.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ, ΕΒΡΑΙΟΙ Ή ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΙ Ή ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

 Με το παράδειγμα της μόρφωσης , όπως τη δεχθήκαμε οι χριστιανοί ορθόδοξοι , θα προσπαθήσουμε εν συντομία να μιλήσουμε για το τι σημαίνει ότι είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί. 

Πώς δεχόμαστε τη μόρφωση, αυτή την εποχή, οι ορθόδοξοι χριστιανοί; Δύσκολο να το πεις , γιατί δε δεχόμαστε τη μόρφωση. Δεχόμαστε γνώσεις και πληροφορίες και χάνουμε τη Γνώση και τη Μόρφωση.

Και πρώτα θα αναφερθούμε σε κάποιες έννοιες που είναι ξένες στη δική μας παράδοση, όπως π.χ. η έννοια της βουλησιοκρατίας (illuminismo), την οποία γνωρίζουμε τώρα με τον φιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση.

Στη βουλησιοκρατία δεν έχει σημασία ο Λόγος, αλλά αυτό που θέλει ο δυνατός που μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του στους άλλους.

Έτσι ο δυνατός δεν θέλει το Λόγο, ως θεμέλιο της ζωής, αλλά τη λογική του δυνατού. Με άλλα λόγια, σου λέει ο δυνατός, δεν είναι λογικό να κάνεις ό,τι θέλω με το καλό, αντί να σου το επιβάλλω με κάναν μικρό ή μεγάλο πόλεμο;

Και συ το βρίσκεις λογικό και βάζεις ως θεμέλιο της ζωής σου τη θεωρία της βουλησιοκρατίας των δυτικών και ξεχνάς τη διδασκαλία των πατέρων σου.

Η μόρφωση στους ορθοδόξους δεν είναι καρπός της γνώσης, αλλά της χάρης. (Η γνώσις φυσιοί, μας ρίχνει στην υπερηφάνεια και στην αλαζονεία).

Αυτό σημαίνει ότι δεν αποδίδουμε στις νοητικές μας ικανότητες και προσπάθειες την μόρφωση, αλλά στη χάρη, η οποία μας αποκαλύπτει την αλήθεια μέσα από την εμπειρία της καθημερινής ζωής.

Αυτό που προέχει στη μόρφωση είναι το πνεύμα και όχι η λογική ή το συναίσθημα.

Κι αφού αυτό που προέχει στη μόρφωση είναι ο Λόγος και όχι η βούληση , οι βαλτοί από τη Δύση στην Εκπαίδευση του ορθοδόξου λαού, εμποδίζουν τη μόρφωση, δεν παρέχει μόρφωση το σχολείο.

Μάταιο ο λαός φωνάζει πως όσα τραβάμε οι Έλληνες είναι από το έλλειμμα της παιδείας.

Αυτό που συνειδητοποιεί ο απλός λαός , για τις συνέπειες της έλλειψης της μόρφωσης, δεν το συνειδητοποιούν οι επιστήμονες, που αγνοούν τη μόρφωση και την συγχέουν με τις γνώσεις και πληροφορίες που δέχονται από τις διάφορες επαγγελματικές σχολές της ανώτερης και ανώτατης παιδείας.

Θα μου πείτε, αν περιμένουμε τη χάρη, δεν είμαστε παθητικοί; Δεν είμαστε παθητικοί, που αρκούνται στο να στοιβάζουν γνώσεις μέσα τους. Είμαστε ενεργητικοί με το Χριστό, δηλαδή μαζί με τις επαγγελματικές και άλλες γνώσεις ακολουθούμε τον πνευματικό δρόμο της κάθαρσης, του φωτισμού και της θέωσης.

Γι΄ αυτό δε θέλει ο νέος διαφωτισμός (illuminismo) την προσευχή , την εξομολόγηση και την εικόνα του Χριστού, στα σχολεία!

Ο "ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ" ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Είχε πάντα η πολιτική την αρνητική έννοια που έχει σήμερα; Το ότι ο ελληνικός λαός έχει ως παράδοση στη βάφτιση να εύχεται, στους συγγενείς του παιδιού, είτε αγόρι είναι , είτε κορίτσι "Και βασιλιάς στην πόλη", σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν είχε πάντα αυτή τη γνώμη , που έχει τώρα για την πολιτική. Αλλιώς δεν θα έκανε μια τέτοια ευχή και μάλιστα μέσα στην εκκλησία.

Ο ελληνικός λαός, ο οποίος συνεχίζει τον πολιτισμό του Βυζαντίου και όχι των δυτικών λαών, με τους οποίους δεν έχει πνευματική συγγένεια, δεν έχει επίσης για το βασιλικό θεσμό την ίδια ιδέα, που έχει η Δύση, λόγω της φεουδαρχίας.

Ποια είναι η διαφορά της φεουδαρχικής βασιλείας από την βασιλεία του Βυζαντίου (της Ορθοδοξίας), θα το δει κανείς αν παρατηρήσει τους πύργους και μελετήσει πώς τους χρησιμοποιούσαν στη Ορθόδοξη Ανατολή και πώς τους χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς στη φεουδαρχική Δύση.

Οι πύργοι στην Ανατολή κτίζονταν για να φυλάγουν τους λαούς, ιδίως τα παιδιά από τις επιδρομές αλλοφύλων.

Οι πύργοι στη φεουδαρχική Δύση κτίζονταν για να φυλάγουν τους ευγενείς από το λαό.

Καμία ομοιότητα. Οι ευρωπαϊστές κρίνουν από άγνοια με βάση τις γνώσεις τους της φεουδαρχικής Δύσης την Ορθοδοξία. Υπάρχει χάσμα μέγα.

Δείτε την ταινία "Ο θρύλος του Πύργου του Σουράμ", για να πάρετε μια ιδέα.

Ο λαός μας κουράστηκε να λέει στους μορφωμένους, πως αυτά που τραβάμε ως χώρα και ως λαός, είναι έλλειμμα παιδείας. Σε τί κόσμο παραδίδονται οι νέοι! Τα τελευταία πενήντα χρόνια, ούτε ένας με αληθινή γνώση του πολιτισμού μας υπήρξε υπουργός παιδείας!

Παπαγαλίζουμε ιδέες ξένες, που δεν έχουν καμία σχέση με εμάς. Ποια σχέση έχει ο ρατσισμός με τους Έλληνες;   Η ζωή και ο κόσμος σ΄ αυτόν εδώ τον τόπο δημιούργησε την έννοια του ρατσισμού ή του φασισμού; Και πώς αν δημιουργήθηκε με τα δεδομένα τα δικά μας, πώς δεν έχουν οι έννοιες αυτές ελληνικά ονόματα;  

Ή κρίνουν και κατακρίνουν  την Ελλάδα και τους Έλληνες  οι σπουδαγμένοι στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια με βάση αυτά που  ισχύουν στη Δύση;

Είναι ματαιοδοξία το "γράφειν";

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πολλοί βλέπουν το γράψιμο ως ματαιοδοξία. Αν και δεν διαφωνώ στην καυτηρίαση της ματαιοδοξίας, όπου υπάρχει, ωστόσο δεν μπορώ , από το φόβο μήπως γίνω ματαιόδοξος, να βλέπω παντού ματαιοδοξία και ματαιόδοξους ανθρώπους.

Γιατί δεν είναι το γράψιμο ματαιοδοξία:

!. Γιατί το γράψιμο είναι θεραπεία και καμιά θεραπεία δεν είναι ματαιοδοξία.

2.Γιατί το γράψιμο θεραπεύει την αληθινή ανάγκη της ψυχής για αναγνώριση.

3. Το ότι πολλοί θεωρούν το γράψιμο ματαιοδοξία οφείλεται στο ότι δεν κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στην αληθινή ανάγκη της αναγνώρισης και στην ψευδοανάγκη της δημοσιότητας.

4.Η πίκρα της ξενιτιάς δεν είναι επειδή δεν γνωρίζουμε τον ξένο τόπο, αλλά γιατί ο ξένος τόπος δεν μας γνωρίζει. Η πίκρα της ξενιτιάς, λοιπόν, είναι η πίκρα της αποξένωσης.

5.Αν δεν ικανοποιούμε την αληθινή ανάγκη της ψυχής για αναγνώριση θα νιώσουμε την πίκρα της αποξένωσης. Αυτό είναι το θέμα του ¨Ξένου" του Καμύ.

6. Ο Μερσώ, ο ήρωας του Καμύ στον "Ξένο" εύχεται τη στιγμή που οδηγείται στο θάνατο, να τον γνωρίσουν έστω και υβρίζοντάς τον, παρά να μην τον γνωρίσει κανείς.

7. Ακόμα κι οι πιο σκληροτράχηλοι εγκληματίες δεν αντέχουν στην αποξένωση.

8.Η βαρύτερη ποινή στους αντάρτες στο βουνό, βαρύτερη κι απ΄ την ποινή του θανάτου , ήταν η ποινή της "γενικής περιφρόνησης".

9.Μη αναγνώριση είναι μη αποδοχή. Τον πόνο από την αποστέρηση της αναγνώρισης , την εκφράζει ο Καμύ με αυτά τα λόγια: "Δεν έχω που να ακουμπήσω την ψυχή μου.

10. Τον πιο μεγάλο πόνο της αποξένωσης εξέφρασε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς με τα λόγια, "αι αλώπεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίναι".

(οι αλεπούδες έχουν φωλιές , και τα πουλιά έχουν καταφύγια. ο Υιός όμως του Ανθρώπου δεν έχει που να γείρει το κεφάλι). (Ματθ. 8,20)

ΔΙΩΓΜΟΣ, ΚΡΥΦΟΣ Ή ΦΑΝΕΡΟΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ανάμεσα στον κρυφό και στο φανερό διωγμό, προτιμώ το φανερό. 

Ελπίζω ότι κάποτε θα μας διώκουν φανερά για την πίστη μας στο Χριστό ή στη δημοκρατία ή στον πολιτισμό. 

-Γιατί δεν το κάνουν  μέχρι τώρα; 

-Γιατί είναι δίκοπο μαχαίρι για δύο λόγους:

Πρώτον, γιατί κάποιοι άνθρωποι θα ξεσηκωθούν και θα αγωνισθούν με ανδρεία και πίστη για την ελευθερία τους

Και δεύτερον, με το φανερό διωγμό θα αποκαλυφθούν οι υποκριτές, οι οποίοι μέχρι τώρα υπηρετούν, στα κρυφά ,τα σχέδιά τους.

Τρομάζοντας τα πουλάκια στο δάσος !

 Του Μόσχου Εμμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Εις ψυχήν μη φιλόζωον ουκ εισελεύσεται σοφία"
-Άγιος Ιερόθεος, προστάτης των ζώων
(Η Εκκλησία τιμά την μνήμην του στις 4 Οκτωβρίου)

"Χοντρή κλωστή
δε μπαίνει σε ψιλό βελόνι

Ούτε στοργή
σε κυνηγού ψυχή."

(Μόσχου Λαγκουβάρδου, Σπασμένη Φτερούγα,
Εκδόσεις Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη 1980)

Τα πουλιά με είχαν μάθει, βλέποντάς με να τριγυρνώ μόνος στο βουνό, κρατώντας αντί για όπλο, κάποιου μουσικό όργανο, λύρα, βιολί, βιολοντσέλο...

Με τον καιρό είχαν ξεθαρρέψει και με πλησίαζαν όχι μόνο τα πουλιά, που τους αρέσει ν΄ ακούν τον άνθρωπο να παίζει μουσική ή να τραγουδάει, ακόμα κι όταν γρατζουνάει το βιολί του, όπως εγώ.

Το γεγονός αυτό μ΄ έκανε να ανησυχώ. Τί θα γινόταν αν πλησίαζαν το ίδιο θαρρετά και τους ανθρώπους, που δεν κρατούν μουσικά όργανα, αλλά όπλα του κυνηγίου;

Έτσι άρχισα να τρομάζω τα πουλιά, κάνοντάς θόρυβο με τα χέρια μου ή χτυπώντας κάποιο ξύλο στους κορμούς των δέντρων ή κάτω στο χώμα και στις πέτρες.

Μια φορά εκεί που καθόμουν ήρθε δίπλα ένας λαγός και κάθισε κι αυτός κάτω στο χορτάρι χωρίς να πάψει ούτε στιγμή να με αφήσει από τα μάτια του. Ούτε η μακαρίτισσα η μάνα μου ήταν . Χαιρόμουν κι εγώ το καθαρό του βλέμμα και ευχαριστιόμουν την απροσδόκητη παρέα.

Ώσπου η ίδια ανησυχία κατέλαβε την ψυχή μου, καθώς ένιωσα τον κίνδυνο που διατρέχει με το θάρρος του το αθώο αυτό πλάσμα του Θεού! Έτσι με λύπη μου, χτύπησε ξαφνικά τις παλάμες μου κι ο λαγός αφού με κοίταξε χωρίς να πιστεύει στα μάτια του, έφυγε ύστερα από μια στιγμή , πηδώντας ελαφρά επάνω στο μαλακό χορτάρι.

ΜΙΜΗΣΗ

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όταν θέλω να κάνω μια καλή πράξη, βλέπω κάποιον που τον αγαπώ πολύ , να το κάνει και τον μιμούμαι.

Το ίδιο έκανα κι όταν ήθελα να πιστέψω στο Χριστό: έβλεπα κάποιον που αγαπούσα και θαύμαζα, να πιστεύει και τον μιμούμουν.

Έτσι εξηγείται πώς στους 'Ελληνες που είναι το πιο μιμητικό γένος, υπάρχει η πίστη στην Ορθοδοξία, την ανώτερη πίστη στον κόσμο.

Αν δεν γίνεται σαν τα παιδιά, είπε ο Κύριος Ιησούς, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία του Θεού. 

Οι Έλληνες είναι εκ φύσεως "παιδιά". "'Ελληνες αεί παίδες"! Γι΄ αυτό και μιμούνται πολύ. Χάρις στη μιμητική ικανότητα μαθαίνουμε εύκολα.

Δεν υπάρχουν όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Η πρόκληση του "νέου διαφωτισμού"

Του Μόσχου |Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Λαρισινά
δοκίμια
Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                        Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών;
                                              Η πρόκληση του "νέου διαφωτισμού"


          Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Ποιος καταργεί αυτά τα όρια;  Έχουμε εκ φύσεως, μέσα στην καρδιά μας ,έναν ιερό  και απαραβίαστο χώρο, για τον "αληθινό άνθρωπο" . Αυτός ο άνθρωπος της αγάπης υπήρξαν για μας τα πρόσωπα, που μας έφεραν στη ζωή. Αυτή είναι η θέση του αληθινού ανθρώπου, όπως μας τον αποκάλυψε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι το θεμέλιο της ζωής μας.
          Κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας τον αληθινό άνθρωπο, όπως κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας,  κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, χωρίς να μας προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, αγιάτρευτη σε όλη τη ζωή μας, πληγή. Πρέπει να το ξέρουν αυτό οι χωρισμένοι γονείς που προσπαθούν να μεταδώσουν το μίσος τους στα παιδιά τους . Το ίδιο πληγωνόμαστε όταν βγάζουμε από την καρδιά μας  το Λόγο του Θεού, το Χριστό.
         Η εμπειρία της ανθρωπότητας από τους ναζί, τους σταλινικούς, του μαοϊκούς και τους κάθε λογής ολοκληρωτικούς, διδάσκει πως τη θέση του αληθινού ανθρώπου, όταν τον βγάλουμε απ΄ την καρδιά μας , τον καταλαμβάνει ο υπάνθρωπος.
        Πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, στη γαλλική επανάσταση, με το "διαφωτισμό" οι άνθρωποι, ως κοινωνικό σύνολο, διακήρυξαν ότι δεν επιθυμούν να είναι το ήθος (ο Λόγος του Θεού) το θεμέλιο της ζωής τους. Πρώτη φορά  οι άνθρωποι ως κοινωνικό σύνολο,  υπό την επίδραση του διαφωτισμού διακήρυξαν ότι βγάζουν από την καρδιά τους το Λόγο.
         Δε χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβεις το μέγεθος της βλάβης στον άνθρωπο από την ηθική εκθεμελίωση του ανθρώπου. "Κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από εκείνο που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού  του ζώντος. Αυτό, λοιπόν, που ξέρει και ο πιο απλός χριστιανός ορθόδοξος, το αγνοεί ο δυτικός άνθρωπος υπό την επίδραση του "διαφωτισμού", που στη θέση του αληθινού ανθρώπου έβαλε την ασυδοσία των ισχυρών.
           Δεν υπάρχουν όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Δεν υπάρχουν. Αυτό προσπαθούμε να πούμε εδώ εν συντομία και όσο το δυνατόν πιο απλά. Κι  εμείς που απορούμε γιατί δεν υπάρχουν όρια, ούτε ηθικοί φραγμοί, δεχόμαστε τη νοοτροπία αυτή που καταργεί τα όρια και τους ηθικούς φραγμούς και ζούμε με τον τρόπο αυτό. Είμαστε παιδιά αυτής της νοοτροπίας που επιβλήθηκε με τον λεγόμενο ¨διαφωτισμό" και τον ανθρωπισμό στο δυτικό κόσμο.
         Ο διαφωτισμός ξεκίνησε κυρίως στη Γαλλία, μερικούς αιώνες πριν από τώρα, τον καιρό της γαλλικής επανάστασης. Παιδί του διαφωτισμού είναι ο φιλελευθερισμός χάρις στον οποίο,  όταν  πλούτος  εισρέει σε μια χώρα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι. Πράγματι στη μέση της κρίσης , οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. 9% αυξήθηκε ,εν μέσω κρίσης,  ο πλούτος της Ελλάδος, σύμφωνα με ανακοίνωση κάποιου διεθνούς οργανισμού.
       Η πρόκληση του νέου διαφωτισμού είναι η εξής: ή αρνείσαι τον Χριστό (Λόγο) ως θεμέλιο της ζωής σου ή δεν επιβιώνεις στην νέα εποχή. Τί σημαίνει να αρνηθείς το Λόγο ως θεμέλιο της ζωής , το γνωρίζουν οι παλιότερες γενιές που έζησαν το ναζισμό ή τον σταλινισμό και οποιοδήποτε άλλον ολοκληρωτισμό. Οι νέες γενιές που δεν έχουν την εμπειρία του ολοκληρωτισμού, δεν έχουν δυστυχώς ούτε τον πνευματικό καθρέφτη, να δουν πως είναι ο άνθρωπος που έβγαλε απ΄ την καρδιά του το Χριστό.
      Ο δυτικός  άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα "άβουλο ανθρώπινο πλαγκτόν"  με τον "προσωπικό του μύθο" , το "ιδιωτικό του όραμα" και το "ατομικό του όνειρο".
       Τη θηριωδία της αντικατάστασης του Λόγου από το συναίσθημα περιγράφει σε ένα στίχο του ο Ισπανός ποιητής Λόρκα, όταν πήγε στη Νέα Υόρκη:  "Έχουν μια μάταιη αστρονομία της βίας στα κρανία τους"*

 *Tienen una vaga astronomia de pistolas en sus calaveras" (El poeta en Nueva York).





























Ο διαφωτισμός , που προαναφέραμε,  είναι  η συντονισμένη προσπάθεια να διαδοθούν και να επικρατήσουν  ο φιλελευθερισμός, που βασανίζει τον τόπο μας τώρα  και οι ακρότητες του ολοκληρωτισμού, όπου αυτός επικράτησε π.χ. στη ναζιστική Γερμανία, στην Κίνα του Μάο κ.α.

Τώρα δεχόμαστε τη νέα πρόκληση του διαφωτισμού.

Το πρώτο χτύπημα κατά των αστών και κατά της αστικής δημοκρατίας, αν δεν κάνω λάθος, έγινε με την γαλλική επανάσταση. Στη γαλλική επανάσταση για πρώτη φορά σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, ένα κοινωνικό σύνολο διακήρυξε την επιθυμία του να μην έχει το ήθος ως θεμέλιο της ζωής του. Με αυτήν την έννοια η γαλλική επανάσταση αποτελεί ορόσημο όσον αφορά την πίστη στις ανθρώπινες αξίες και στον πολιτισμό γενικά.

Ποιοι συνέταξαν την διακήρυξη αυτή; Οπωσδήποτε όχι οι φτωχοί, που η που δεν είχαν την "παρηγοριά" και την ενίσχυση του πλούτου. Οι φτωχοί δεν θεωρούσαν παραπανίσια την πίστη στις αξίες της ζωής , μια που όπως είπαμε δεν είχαν άλλο στήριγμα, όπως είχαν οι πλούσιοι τον πλούτο τους. Οι φτωχοί δεν θα μπορούσαν επίσης από μόνοι τους να ξεσηκωθούν εναντίον της "αρχοντοχωριατίας" (μπουρζουαζίας), που κυβερνούσε εκείνη την εποχή τη Γαλλία, ούτε να σκεφτούν και να συντάξουν διακηρύξεις σαν την διακήρυξη της γαλλικής επανάστασης.


Ο ΑΣΤΟΣ ΑΠΕΘΑΝΕ μέρος 2ον

Μπουρζουαζία είναι όπως γράφει το γαλλικό λεξικό "La Rousse", κατηγορία κοινωνική, περιλαμβάνουσα τους ανθρώπους, τους σχετικά άνετους, οι οποίοι δεν εξασκούν κανένα επάγγελμα χειρωνακτικό.

Οι μπουρζουάδες, έγιναν οι πολίτες μιας πόλης που δημιουργήθηκε με το πνεύμα της μπουρζουαζίας και στην οποία απολάμβαναν ειδικά προνόμια.
Στα ειδικά προνόμια φαίνεται ότι το σπουδα...Δείτε περισσότερα

Η πρόκληση του "Νέου Διαφωτισμού"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

 Η πρόκληση του νέου διαφωτισμού είναι η εξής: ή αρνείσαι τον Χριστό (Λόγο) ως θεμέλιο της ζωής σου ή δεν επιβιώνεις στην νέα εποχή.

Η πρόκληση ενώ εμφανίζεται ως δίλημμα δεν είναι δίλημμα. Ο χριστιανός αν αρνηθεί το θεμέλιο της ζωής του το Χριστό (Λόγο) δεν ζει. Ο χριστιανός αγωνίζεται πάντοτε διότι πάντοτε διώκεται.

 Ο χριστιανός πάντοτε διώκεται και πάντοτε αγωνίζεται και νικάει. Απόδειξη ότι η Πίστη διώκεται δύο χιλιάδες χρόνια και εξακολουθεί να υπάρχει.

Για τον χριστιανό αυτό που προέχει είναι αυτά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου από την Επιστολή του προς τους Κορινθίους: "Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον, ειμή τον κείμενον, ός έστι Ιησούς Χριστός".

Την πίστη αυτή αντιμάχεται ο νέος , όπως και ο παλιός διαφωτισμός, και ηττάται.

 Οι αρχαίοι Έλληνες λόγιοι ήταν οι προ Χριστού χριστιανοί. Πίστευαν πως αν ο άνθρωπος αποφύγει τον αγώνα του για την ελευθερία και να επιβιώσει, θα χάσει κάθε τι, για το οποίο αξίζει κανείς να ζει.

Αυτό ζητεί με την πρόκλησή του ο νέος, όπως και ο παλιός διαφωτισμός, να μην αγωνίζεται κανείς για να είναι ελεύθερος, με ανδρεία και αρετή, χάριν δήθεν της επιβίωσης.

Οι Έλληνες την επιβίωση αυτή την αρνήθηκαν και εμπόδισαν με τους αγώνες τους, τους Ασιάτες να τη μεταδώσουν στον δυτικό κόσμο, για να μην επιβληθεί από τους δυνάστες η απολυταρχία σε όλο τον κόσμο.

Η πρόκληση του νέου διαφωτισμού, όπως και του παλιού, είναι το "ευχαριστώ" του δυτικού κόσμου, προς την Ελλάδα . Από τη γαλλική επανάσταση και οι παλιοί και νέοι διαφωτιστές του δυτικού κόσμου, επιδιώκουν να διαμορφώσουν έναν τύπο παθητικού ανθρώπου, ένα ανθρώπινο πλαγκτόν από άβουλα πλάσματα, που μην έχοντας θεμέλιο της ζωής τους το Λόγο, θα ζουν, όπως τον διατάσσουν οι εκάστοτε ισχυροί της γης.

  Για τον χριστιανό αυτό που προέχει είναι αυτά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου από την Επιστολή του προς τους Κορινθίους: "Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον, ειμή τον κείμενον, ός έστι Ιησούς Χριστός".

ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ

"Διαφωτισμός" είναι η συντονισμένη προσπάθεια που ξεκίνησε με τη γαλλική επανάσταση, να αντικαταστήσει το Λόγο με το συναίσθημα. Με τη γαλλική επανάσταση ο διαφωτισμός (Βολταίρος, Ντιντερό, Ρουσώ κ.α. ) διακήρυξαν ότι δεν επιθυμούν να είναι το ήθος και ο Λόγος το θεμέλιο της ζωής. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι επιθυμούν τη δύναμη χωρίς ηθικά όρια. .Αυτή είναι η θεωρητική βάσης του φιλελευθερισμού στην οικονομία και της βουλησιαρχίας στην φιλοσοφία.


Ο ΑΣΤΟΣ ΑΠΕΘΑΝΕ, ΖΗΤΩ Ο ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΟΣ!

O στρατηγός Ντε Γκωλ  είπε, κάποτε, πως όταν πλούτος και ειδικότερα δολάριο εισρέει σε μια χώρα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι. Απόδειξη η σημερινή Ελλάδα, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση κάποιου διεθνούς οργανισμού ή κάτι τέτοιου ο πλούτος της Ελλάδος αυξήθηκε κατά 9%.

Περί "Διαφωτισμού"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πότε , πώς κι από πού ξεκίνησε η τραγελαφική κατάσταση που ζούμε και ποιος την επέβαλε στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ξεκίνησε με το "Διαφωτισμό" της γαλλικής επανάστασης. Ο "Διαφωτισμός" είναι η συντονισμένη προσπάθεια να υποκατασταθεί ο Λόγος από το συναίσθημα.
(Βολταίρος, Ντιντερώ, Ρουσώ κ.α.).

Με το κόλπο αυτό, οι μεν ανίδεοι βλέπουν ως προσωπική κατάκτηση την αναγωγή αυτού που νιώθουν σε αδιαμφισβήτη αλήθεια , οι δε πονηροί απαλλάσσονται από το να δίνουν λόγο σε κανέναν για τις ανομίες τους. Επειδή για να έχει αξία να είναι αυτό που νιώθουμε ως αλήθεια, η αλήθεια, προϋποθέτει ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε την αυθαιρεσία μας στους άλλους.

Αυτό γίνεται αλλού με την ωμή βία, όπως στην Κίνα του Μάο π.χ. με τα εκατομμύρια των νεκρών κι αλλού με την "παιδεία". Τη θηριωδία της αντικατάστασης του Λόγου από το συναίσθημα περιγράφει με ένα στίχο που έγραψε με επίγνωση ή χωρίς ο Λόρκα, όταν επισκέφτηκε τη Νέα Υόρκη. tienen una vaga astronomia de pistolas en sus vagas carakolas (έχουν μια μάταιη αστρονομία της βίας μέσα στα κρανία τους). Η αγγλοσαξωνική νοοτροπία να επιβάλουν με τη βία στους λαούς ό,τι οι αγγλοσάξωνες θεωρούν γι΄ αυτούς καλό.

"Διαφωτισμός" είναι η συντονισμένη προσπάθεια που ξεκίνησε με τη γαλλική επανάσταση, να αντικαταστήσει το Λόγο με το συναίσθημα. Με τη γαλλική επανάσταση οι διαφωτιστές διακήρυξαν ότι δεν επιθυμούν να είναι το ήθος και ο Λόγος το θεμέλιο της ζωής. Το ίδιο που διακηρύσσουν και σήμερα οι απόγονοί τους στην Ελλάδα. Στην πράξη η θεωρία των διαφωτιστ΄πων σημαίνει ότι επιθυμούν τη δύναμη χωρίς ηθικά όρια. .Αυτή είναι η θεωρητική βάση του φιλελευθερισμού στην οικονομία και της βουλησιαρχίας στην φιλοσοφία.

"Ελεύθερη και κριτική σκέψη" δεν είναι συμβατή με την "βουλησιαρχία" και με την "δύναμη" χωρίς ηθικά όρια. Βουλησιαρχία και δίψα της δύναμης δίχως ηθικά όρια οδηγούν σταυς επιστήμονες των ναζί, που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους πειραματόζωα και στη χρησιμοποίηση του ανθρώπου ως μέσου.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι μέσον. Βουλησιαρχία είναι το "συμφέρει να χαθεί ένας άνθρωπος για να σωθεί ο λαός". Ο άνθρωπος είναι συγκεκριμένος και βάζοντας στη θέση του θύματος έναν έναν καταλαβαίνουμε ότι η θεωρητική έννοια του"λαού" είναι υποκρισία.

Ο Ιησούς για να σταματήσει το θυματοποιητικό μηχανισμό του ορθολογισμού, έγινε ο Ίδιος θύμα και απεκάλυψε την υποκρισία των διωκτών. Γιατί στα ιεροποιημένα θύματα έβρισκαν μομφή, στον Ιησού, ποια μορφή θα αποδώσουν. Τίς με ελέγχει;

Οι διώκτες πείθουν τα θύματα να δεχθούν την ενοχή τους. Όπως έκαναν με τον Ελληνικό λαό, κατά τη διάρκεια του "τελευταίου γεύματός" του, ως μελλοθανάτου.

Ο κόσμος, όταν του στερείς το πνεύμα του, δε νοιάζεται για την ελευθερία του. Τί με νοιάζει η ελευθερία. Τα λεφτά θέλουμε και τα σπίτια. Ναί, αλλά πρώτα θα σου πάρουν την ελευθερία και μετά θα σου πάρουν τα λεφτά και τα σπίτια.

-Δεν καταλάβαμε, πότε μας πήραν την ελευθερία;
-Γιατί δεν καταλάβαμε; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι οι εκλογές αναδεικνύουν αυτούς που θέλει ο λαός και ότι οι εκλεγόμενοι εκπροσωπούν τα συμφέροντα του λαού και όχι των ισχυρών, που τους ανέδειξαν;

Είναι η ¨ελευθερία του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι" αληθινή ελευθερία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι;

Αλλά ποιος νοιάζεται. Φτάνει να έχεις τα λεφτά και τα σπίτια κι ας πάει στα κομμάτια η ελευθερία ή η αρετή κι ανδρεία.

Μην ξεχνάς ποτέ,, πως αυτός που θα σου πάρει την ελευθερία σήμερα, θα σου πάρει τα λεφτά και το σπίτι σου, αύριο.

Αδιαφόρησες όλα αυτά τα χρόνια που η "ελευθερία του εκλέγειν και εεκλέγεσθαι" δεν είναι άληθινή "ελευθερία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι". Τώρα θα σου πάρουν και τα λεφτά και το σπίτι σου.

-Τί μπορούμε να κάνουμε;-Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι δύο πράγματα:

Πρώτον να συνειδητοποιήσουμε, πως όλοι βλάπτουμε την Ελλάδα.

Πώς; Ο έχων νουν για να σκέφτεται, ας σκέφτεται.

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΟΣ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΑΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Αν δείτε σε ανελκυστήρα δικηγόρων την εξής επιγραφή: "Μπαίνετε με δική σας ευθύνη. Ανελκυστήρας χωρίς συντήρηση. Υπογραφή, Ο συντηρητής", τί θα κάνετε;

Θα μπείτε με δική σας ευθύνη; Θα πάτε στην γραφειοκρατία να κάνετε παράπονα; Θα προσπαθήσετε να καταλάβετε, αν ανελκυστήρας δικηγόρων δεν συντηρείται τί συμβαίνει με τους άλλους; Θα μακαρίσετε τους παλιούς που δεν έκτιζαν περισσότερα από τρία πατώματα, το ισόγειο για τους γέρους, το δεύτερο πάτωμα για τους ενήλικες και το τρίτο για τους νέους;

Θα αλλάξετε πόλη, προτιμώντας να ζείτε σε μια μικρή πόλη, χωρίς ψηλά κτίρια;

Θα χωρίσετε τη γυναίκα σας που θέλει να ζει στην πόλη για να βλέπει τις βιτρίνες;

Η ιστορική προέλευση του οικονομ. όρου «κεφάλαιον»

Του Ι.Ν.Ηλιούδη*

Ο οικονομικός όρος «κεφάλαιον» (πρβλ. το έργο του Μάρξ «Das Kapital» ) έχει βέβαια ελληνική προέλευση(απαντά στους Νόμους του Πλάτωνος) και θεωρείται ότι σχετίζεται ετυμολογικά με την κε-φαλή, απ΄όπου προκύπτει κατά μεταφοράν η οικονομική σημασία.
Ομως μια πληροφορία από το έργο του Αθήναιου , Δειπνοσοφισταί εύλογα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο όρος καθιερώθηκε συμπτω-ματικά και με κάποια χιουμοριστική διάθεση από παλαιότερο λόγιο ονοματοθέτη.
Παραδίδει συγκεκριμένα ο Αθήναιος: « Χάρης δε ο Μυτιληναίος φησίν: Εις τούθ’ ήκον τρυφής οι των Περσών βασιλείς,ώστε έχεσθαι της βασιλικής κλίνης υπέρ κεφαλής οίκημά τι πεντάκλινον, εν ώ χρυ-σίου πεντακισχίλια διά παντός έκειντο τάλαντα και τούτο εκαλείτο προσκεφάλαιον βασιλικόν…».(Μτφρ. Λέγει ο (ιστορικός ) Χάρης ο Μυτιληναίος ότι οι Πέρσες βασιλείς έφθασαν σε τόσο μεγάλο βαθμό τρυφηλού βίου (σημ. και βλακείας, διότι κατά τους παλαιούς σοφούς ο άγαν τρυφηλός εθεωρείτο βλαξ) , ώστε πάνω από το κεφάλι της βασιλικής κλίνης συνείχετο μικρό οίκημα πεντάκλινο ,στο οποίο μονίμως ήταν θησαυρισμένα πέντε χιλιάδες τάλαντα και αυτό (το οίκημα) εκαλείτο βασιλικό προσκέφαλο).
Εκτιμάται λοιπόν εξ αυτού ότι ο παλαιός πνευματώδης λόγιος επι-βάλλοντας τον όρο «κεφάλαιον»(εκ του «βασιλικού προσκεφαλαίου» κατ’αφαίρεσιν της πρώτης συλλαβής) ελοιδόρησε τις περί δυνάμεως και βασιλικής ισχύος αντιλήψεις του υλόφρονος Πέρση μονάρχη συν- δέοντάς τες υπαινικτικώς με τη συμπεριφορά των αφελών χωρικών και απαιδεύτων, που υποκρύπτουν τα χρήματα και τιμαλφή κάτω από το προσκέφαλό τους.Αλλωστε, με το ίδιο πνεύμα, ο μέγας επιγραμμα-τοποιός Σημωνίδης με αίσθημα πνευματικής υπεροχής εμφαντικότερα ελοιδόρησε τους Πέρσες συγγράψας το γνωστό ηρωελεγείον επίγραμ-μα σε εντυπωσιακά «ρωμαλέο» ποιητικό λόγο: «Ελλήνων προμαχούν-τες Αθηναίοι Μαραθώνι / χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν».


*Ο Ι.Ν.Ηλιούδης είναι διδ.Φιλολογίας,σχολ.σύμβουλος Φιλολόγων.

ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΛΑΟΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Επί Ισαύρων στο Βυζάντιο , η άρχουσα τάξη κατήργησε την Ιουστιάνειο νομοθεσία και άφησε την επιγραφή την ίδια: "Ιουστιάνειος νομοθεσία, επί το φιλανθρωπέστερον μεταρρυθμισθείσα".

Αντιθέτως στη σύγχρονη Ελλάδα, η κυβέρνηση που διαδέχθηκε την δικτατορία των συνταγματαρχών , άφησε τη στρατιωτική υπηρεσία της ΕΣΑ όπως ήταν κι άλλαξε το όνομα από "ΕΣΑ" σε "ΕΣ".

Όταν η άρχουσα τάξη αλλάζει κάποιο πράγμα , αλλάζει το πράγμα κι αφήνει την εμφάνισή του, όπως είναι .

Όταν η άρχουσα τάξη πιέζεται απ΄ το λαό να αλλάξει κάποιο πράγμα , η άρχουσα τάξη αλλάζει την εμφάνιση του πράγματος κι αφήνει το πράγμα, όπως είναι.

Όσοι παρακινούν τον κόσμο να βγει στους δρόμους, για να αλλάξει η κατάσταση, απατώνται οι ίδιοι και απατούν και τους άλλους.

Ο κόσμος στους δρόμους δεν θα πετύχει τίποτε άλλο, εκτός από την αλλαγή της εμφάνισης ,ενώ η κατάσταση θα μείνει όπως είναι.

Ο λαός εκμυστηρεύθηκε την αλήθεια αυτή στην παροιμία του: "άλλαξε ο Μαγαλιός κι έβαλε την κάπα αλλιώς".

"ΟΤΑΝ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΣΡΕΕΙ..."

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                                     "Πλούτος εάν ρέει μη προστίθεσθε καρδίαν" (Ψαλμ.61)

Το πρώτο χτύπημα κατά των αστών , αν δεν κάνω λάθος, έγινε με την γαλλική επανάσταση. Στη γαλλική επανάσταση για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, κοινωνικό σύνολο διακήρυξε την επιθυμία του να μην έχει το ήθος ως θεμέλιο της ζωής του. Με αυτήν την έννοια η γαλλική επανάσταση αποτελεί ορόσημο όσον αφορά την πίστη στις ανθρώπινες αξίες και στον πολιτισμό γενικά. 

Ποιοι συνέταξαν την διακήρυξη αυτή; Οπωσδήποτε όχι οι φτωχοί, που δεν είχαν την "παρηγοριά" και την ενίσχυση του πλούτου. Οι φτωχοί δεν θεωρούσαν παραπανίσια την πίστη στις αξίες της ζωής , μια που όπως είπαμε δεν είχαν άλλο στήριγμα, όπως είχαν οι πλούσιοι τον πλούτο τους. Οι φτωχοί δεν θα μπορούσαν επίσης από μόνοι τους να ξεσηκωθούν εναντίον της "αρχοντοχωριατίας" (μπουρζουαζίας), που κυβερνούσε εκείνη την εποχή τη Γαλλία, ούτε να σκεφτούν και να συντάξουν διακηρύξεις σαν την διακήρυξη της γαλλικής επανάστασης.

Μπουρζουαζία , γράφει το γαλλικό λεξικό "La Rousse", είναι κατηγορία κοινωνική, περιλαμβάνουσα τους ανθρώπους, τους σχετικά άνετους, οι οποίοι δεν εξασκούν κανένα επάγγελμα χειρωνακτικό.

Οι μπουρζουάδες, έγιναν οι πολίτες μιας πόλης που δημιουργήθηκε με το πνεύμα της μπουρζουαζίας και στην οποία απολάμβαναν ειδικά προνόμια.
Στα ειδικά προνόμια φαίνεται ότι το σπουδαιότερο ήταν ότι ενώ δεν δούλευαν ήταν οι πλουσιότεροι. Ας με διορθώσουν οι γαλλομαθείς και οι κάτοχοι της γαλλικής ιστορίας.

Ο Λατίνος ρήτορας Κικέρων είναι ο θεωρητικός της διάκρισης της εργασίας σε ανώτερη (πνευματική) και σε κατώτερη (χειρωνακτική). Είναι παράδοξο πώς τη διάκριση αυτή εγκολπώθηκε η μπουρζουαζία αφού δε διάβαζε τον Λατίνο Κικέρωνα, δεδομένου ότι οι μπουρζουάδες ήταν αγράμματοι οι πιο πολλοί. Εν τούτοις έγινε παράδοση στη Γαλλία, την εποχή της γαλλικής επανάστασης.

Αντίστοιχη διάκριση δεν υπάρχει στο Ευαγγέλιο, οι μαθητές του Χριστού ήταν χειρώνακτες , εκτός από τις εξαιρέσεις, ούτε στον ορθόδοξο κόσμο, στον οποίο, το εργόχειρο θεωρείται εξίσου πνευματικό, αν όχι και ανώτερο από την θεωρητική εργασία. Βέβαια οι αντιλήψεις αυτές άλλαξαν υπό την επίδραση της ευρωπαϊκής παιδείας και οι χειρώνακτες και στην Ελλάδα δεν απολαμβάνουν από την άρχουσα τάξη των ίδιων τιμών με τους εργαζομένους "πνευματικά".

  Ο στρατηγός Ντε Γκωλ ,  μιλώντας κάποτε για την προσκόλληση της τάξης των πλουσίων στον πλούτο, είπε πως "όταν το δολάριο εισρέει σε μια χώρα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι". Ενδεικτική της αλήθειας των λόγων του Ντε Γκωλ είναι η περίπτωση της Ελλάδος. Σύμφωνα με ανακοίνωση κάποιου διεθνούς οργανισμού, ο πλούτος της Ελλάδος αυξήθηκε κατά 9%.

"Τί στην ευχή" , σκέφτηκα , όταν άκουσα κάποιους "παλιούς" να σχολιάζουν σκεφτικοί την είδηση για τον εθνικό πλούτο της Ελλάδος. "Οι Έλληνες με τίποτα δεν ευχαριστιούνται" .

Παλιούς και παλιές λέμε στην Κάλυμνο τους γέρους και τις γριές. Αν και δύσκολα συναντάς γέρους και γριές, στην Ελλάδα , αυτήν την εποχή. Δεν μπορείς να απαιτείς από τον καθένα να είναι στωικός ή κυνικός φιλόσοφος και να αποδέχεται τον εαυτό του όπως είναι, ακόμα και να θεωρεί τον εξευτελισμό ξεχωριστή τιμή.

Οι πολλοί κρύβονται είτε βάφοντας τα μαλλιά τους για να νεάζουν είτε φορώντας παρδαλά ρούχα και κωμικά καπέλα για να μην θυμίζουν σε τίποτα τους γέρους τους της προηγούμενης γενιάς. Κανένας δεν δέχεται την ηλικία του.

Κανένας δεν δέχεται πολλά πράγματα στον εαυτό του και στον τόπο του, χαρακτηριστικό σύμπτωμα γενικής κατάθλιψης. Οι Έλληνες από σύμπλεγμα κατωτερότητος έναντι των ξένων, εκθειάζουν όλους τους ξένους, και κάθε τί ξένο, ιδίως τους Γερμανούς, με τους οποίους έζησαν και εργάστηκαν, όταν βρίσκονταν στην ξενιτιά. Είναι υπερβολική και κατευθυνόμενη για πολιτικούς λόγους, η κατηγορία της ξενοφοβίας για τους Έλληνες.

Όπως δείχνουν τα πράγματα τον τελευταίο καιρό, ο φόβος δεν είναι από την εισροή των ξένων, που νιώθουν στη χώρα μας σαν στο σπίτι τους, όσο είναι από την εισροή του ευρώ, πράγμα που δείχνει ότι είναι αληθινά τα λόγια του Ντε Γκωλ." Όταν το δολάριο εισρέει σε μια χώρα οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι".

Η ΓΕΦΥΡΑ

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος" (Από το απολυτίκιον της εορτής του Αγίου Αντωνίου, του οικιστού της ερήμου)

Η φαντασία, λένε οι Πατέρες, είναι η γέφυρα από την οποία περνούν οι δαίμονες στην ψυχή.

Δεν κάνω σχέδια για το μέλλον, σημαίνει δεν φαντάζομαι τη ζωή μου, αλλά τη ζω, όπως μου τη χαρίζει ο Θεός.

Φαντασία είναι η εικονοποιητική λειτουργία του νου. Πρέπει να τη διακρίνουμε στην παθητική φαντασία, την ανεξέλεγκτη, το ονειροπόλημα, από την ενεργητική φαντασία, την δημιουργική φαντασία.

Γέφυρα για τους δαίμονες είναι η παθητική, η ανεξέλεγκτη από τον "εν εγρηγόρσει" νου φαντασία. "Γρηγορείτε και προσεύχεσθε". Να μην αφήνουμε ανεξέλεγκτη την φαντασία μας.

Πώς σώθηκε η αρχαία Νινευή

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο προφήτης Ιωνάς απεσταλμένος του Θεού πήγε στην αρχαία Νινευή, πόλη εξακοσίων χιλιάδων κατοίκων και κήρυξε στους Νινευίτες την αυτοσυγκράτηση (νηστεία).

Οι Νινευίτες υπάκουσαν και νήστεψαν όχι μόνον οι ίδιοι, αλλά και τα ζώα. Προφανώς εννοεί, αυτούς που δεν είχαν επίγνωση του κινδύνου. Έτσι αποφεύχθηκε ο κίνδυνος, στον οποίο έφερε την πόλη η υλική ευμάρεια και η διαφθορά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σωκράτης πίστευε πως δεν λειτουργεί η δημοκρατία, αν οι πολίτες δεν αυτοπεριορίζονται!


Κάποτε συνάντησα στο δρόμο έναν γνωστό δικηγόρο, που ετοιμαζόταν να "βγει" στη σύνταξη.

Ξέρεις τί φοβάμαι; είπε. Φοβάμαι μήπως πω κάποτε στον εαυτό μου : "τώρα που έμαθα να ζω, δεν έχω ζωή".


Στη σημερινή κατάσταση ταιριάζει ένα όνομα: "νυκτομαχία". Στη "νυκτομαχία" ο "νυκτομαχών" πυροβολεί στον αέρα.

Το "ξέσπασμα της λαϊκής οργής" είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Η αναρχία είναι χειρότερη από το χειρότερο καθεστώς.

Υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα δέκα άνθρωποι που ζουν διαφορετικά από αυτό που τους επιτάσσει το σύστημα; Δεν το πιστεύω. Αν υπάρχει έστω και ένας, ας δούμε πώς ζει κι ας τον μιμηθούμε.

Η λαϊκή οργή συνήθως εφαρμόζει στους αντιπάλους τα ίδια που εφαρμόζουν τώρα εκείνοι στο λαό, αν όχι και χειρότερα.

Γιατί καυγαδίζουν οι σύζυγοι;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου 

Η σπουδαιότερη αιτία η οποία προκαλεί τους συζυγικούς καυγάδες είναι η αποφυγή του έρωτα! Οι σύζυγοι καυγαδίζουν για να αποφύγουν τον έρωτα. 

Κάποιος από τους δυο θέλει να αποφύγει τον έρωτα και παγιδεύει και τον άλλον στον καυγά, που εξαφανίζει την ερωτική διάθεση, καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Κανείς δεν θέλει τον έρωτα, όταν έχει μπλέξει σε καυγά με τον σύντροφό του.

Αυτό υποστηρίζει ο Αμερικανός ψυχίατρος Έρικ Μπεν στο βιβλίο του ¨Τα τρελά, τρελά, τρελά παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι".

Ο Έρικ Μπεν παρατήρησε ότι οι περισσότεροι καυγάδες γίνονται όταν τα πράγματα οδηγούν στον έρωτα, π.χ. επιστρέφοντας από μια διασκέδαση ή όταν ο σύζυγος υπήρξε υπερβολικά λεπτός, ευγενικός, γενναιόδωρος, ώστε να μην μπορεί η σύζυγος να του αρνηθεί τον έρωτα.

Ένας παρατηρητικός φίλος, που υπέφερε από τους καυγάδες με τη σύζυγό του, μου έδειξε μια φορά ένα βιβλίο που με δεν περίμενα να τον ενδιαφέρει. Ο τίτλος του: " Πώς να γίνεις αλήτης".

-Γιατί το διαβάζεις; τον ρώτησα.
-Δεν είδες ότι οι αλήτες περνούν μια χαρά στο γάμο τους; είπε. Ούτε καυγάδες , ούτε τίποτα. Οι γυναίκες τους κοιτάζουν στα μάτια. Είναι πάντα ξεκούραστες, περιποιημένες και ποτέ δεν αποφεύγουν τον έρωτα.

Μια φορά ζήτησα από έναν γέρο αλήτη, να μου πει έναν λόγο Θεού. 
-Είσαι παντρεμένος;  ρώτησε.
-Ναι.
-Να προσεύχεσαι κρυφά.  

Τους αγαπώ τους Ισπανούς!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τους αγαπώ τους Ισπανούς, γιατί είναι σοβαρός , πονεμένος και περήφανος λαός κι αγαπούν τους Έλληνες και την Ελληνική Γλώσσα. Μ' αρέσουν γιατί δεν κόβουν τις λέξεις και γιατί υπερασπίστηκαν τη γλώσσα τους από το εμπόριο και τους εμποριοκράτες. 

Σύσσωμος ο Ισπανικός λαός, δεν επέτρεψε ούτε μία οξεία να αφαιρεθεί από τη γλώσσα του. Στους εμπόρους διεμήνυσαν πως αν αφαιρέσουν το παραμικρό από τη γλώσσα τους  δεν θα αγοράσει κανείς τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους, κι οι έμποροι έκαναν πίσω. 

Στην Ελλάδα τριάντα βουλευτές  κατήργησαν σε μια νύχτα , την γραπτή γλώσσα και την αντικατέστησαν με  την προφορική. Για να το κάνουν αυτό απάλειψαν όλες σχεδόν τις προθέσεις, με αποτέλεσμα να μη μπορεί κανείς να συντάξει το λόγο του. Ο Έλληνας είναι αναγκασμένος να  μιλάει και να γράφει όπως μιλάνε και γράφουν οι αγράμματοι ! 

Να ποια είναι η  "προσφορά" που έκαναν στον ελληνικό λαό: Αντί να μάθουν γράμματα και να γυμνάσουν το νου των απαίδευτων, τους έκαναν όλους απαίδευτους. Μοναδικό φαινόμενο σε όλον τον κόσμο, ένας λαός να έχει μόνο προφορική γλώσσα, χωρίς σταθερούς κανόνες, με κίνδυνο να διαρρεύσει σαν άμμος μέσα από τα δάχτυλά του, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Σεφέρης , χαρακτηρίζοντας τη γλώσσα που επέβαλαν στον ελληνικό λαό ως " γκορμπέτισσα" ή κάτι τέτοιο, δεν το θυμάμαι τώρα. Ως "κατσιβέλα" ή κάπως έτσι.

Με αυτόν τον δόλιο τρόπο δεν διδάσκεται η ετυμολογία της γλώσσας στους νέους. Ήδη δεν διδάσκουν την ετυμολογία γιατί δεν είναι δυνατόν να τη διδάξουν. Και ποιες θα είναι οι συνέπειες της άγνοιας της ετυμολογίας, η οποία στην Ευρώπη διδάσκεται καθημερινώς, δείτε το εθνικό γαλλικό κανάλι 5.

 Ο Κομφούκιος δίδαξε τους Κινέζους να μαθαίνουν ετυμολογία στους νέους. "Θα χάσει γρήγορα την ελευθερία του ο λαός που ξέχασε την ετυμολογία της γλώσσας του", είπε.

Κανένας δεν ησυχάζει πια!

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Κανένας δεν ησυχάζει πια! Ακόμα και εκείνοι που υπεραγαπούν την ησυχία και τη σιωπή, ακούν το ρόπτρο που χτυπάει όλες τις πόρτες και δεν θέλουν να μένουν ήσυχοι στον κόσμο τους.

Δεν ησυχάζουν ακόμα κι οι αγαπημένοι μας στον ουρανό, δεν θέλουν την ησυχία. Θέλουν να προσεύχονται για μας. Δεν μπορώ να φαντάζομαι τους αγαπημένους μου, αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για μένα, ήσυχους στον κόσμο τους. Οι νεκροί έχουν διαύγεια και ξέρουν πολύ περισσότερα για την κατάσταση που βιώνουμε.

Επίσης δεν ησυχάζουν οι άγγελοι, που βρίσκονται ανάμεσά μας και μας ενισχύουν, όσο δεν τους εμποδίζουμε εμείς να παρεμβαίνουν και να μας γλιτώνουν από κάθε κακό.

Το ίδιο ανήσυχοι είναι κι οι άγιοι. Προσεύχονται για μας και για όλο τον κόσμο. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε που ο τόπος μας είναι γεμάτος αγίους του Θεού!

Εμπέρτο Παντίλια (Κούβα)

ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΚΑΙΡΟ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

Από καιρό σε καιρό
ο πόλεμος έρχεται να μας αποκαλύψει την παθητικότητά μας,
να μας συνηθίσει στην ήττα.
Και με το μάτι στεγνό
βλέπουμε το δρόμο από όπου πρόβαλε
το αίμα.

Από καιρό σε καιρό,
όταν ο πόλεμος δίνει το χτύπημά του,
όλες οι πόρτες το δέχονται,
και συ άκουγες την κλήση
και την έκρυβες
με ζώα πληγωμένα
ξαφνικά τυφλά.

Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήχησε το ρόπτρο
με τέτοιο επικείμενο κίνδυνο,
δεν υπήρξαν ποτέ ξύλα, που άντεξαν
τόσο σφοδρά χτυπήματα.

Από καιρό σε καιρό,
έρχεται να ρίξει ανάμεσα στους ανθρώπους
το συνηθισμένο λύκο, που μας μοιάζει.

Μεταφρ. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Περιοδικό "ΕΥΘΥΝΗ", τόμος ΚΗ', σελ.369

Η γνώση και η ουσία

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου 

Είναι διαφορετικό πράγμα να προσθέτεις γνώση και διαφορετικό να είσαι ή να γίνεσαι.

Είναι διαφορετικό να διαβάσεις στην εγκυκλοπαίδεια για τον ανιδιοτελή άνθρωπο και διαφορετικό να είσαι ανιδιοτελής.

Κατά την θεωρία η οποία χάρις στα ΜΜΕ και στην σύγχρονη πνευματική νωθρότητα, επικρατεί στην εποχή μας , δεν υπάρχει ουσία, παρά μόνο γνώση της ουσίας!

Η θεωρία αυτή είναι αρχαία ανατολική θεωρία, ξεπερασμένη πριν χιλιάδες χρόνια. Η θεωρία εμποδίστηκε από τους αρχαίους  ΄Ελληνες, να μεταδοθεί από την απολυταρχική Ασία στην Ευρώπη, ήδη χάρις στην πνευματική νωθρότητα του σύχρονου κόσμου, εισήχθη από την Αμερική.

Και για να φανεί η ακρίβεια και η αλήθεια  της θεωρίας , ονομάζεται ... πραγματισμός ή ρεαλισμός , κατά τους ευρωπαϊζοντες!

Συγκλονιστική ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού για την Ευρώπη: «Η πίστη, η εκκλησία, το έθνος και η οικογένεια δεν ανήκουν στο παρελθόν μας, αλλά στο μέλλον μας

Συγκλονιστική ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού για την Ευρώπη: «Η πίστη, η εκκλησία, το έθνος και η οικογένεια δεν ανήκουν στο παρελθόν μας, αλλά στο μέλλον μας»

Αξίζει να διαβάσετε όλη την ομιλία του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Viktor Orban που δόθηκε στην Διάσκεψη «Ελπίδα και η Χριστιανική Αντιμετώπιση της Κρίσης», που έλαβε χώρα στηΜαδρίτη της Ισπανίας και στο Πανεπιστήμιο του Αγ. Παύλου, στις 17 Νοεμβρίου 2012. (Ελάχιστα κομμάτια της ομιλίας παραλείφθηκαν). Πέραν από τη γνώμη που μπορεί να έχει κάποιος για τον συγκεκριμένο δεξιό πολιτικό, (το Spiegel έγραψε ότι «έχει ποδοπατήσει τις ευρωπαϊκές αξίες» - sic και το ΒΗΜΑ τον λέει "ακροδεξιό"), σπάνια «δυτικός» ηγέτης μπορεί να πει τα λόγια που θα διαβάσετε.

Αγαπητοί φίλοι, Κυρίες και Κύριοι,

Εμείς οι Ούγγροι καταλαβαίνουμε τον πόνο που αισθάνονται οι Ισπανοί σήμερα, και καταλαβαίνουμε το σκληρό αγώνα που κάνει η ισπανική κυβέρνηση που κληρονόμησε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση. Κατανοούμε την απογοήτευση, το θυμό και την ανυπομονησία του ισπανικού λαού. Εμείς οι Ούγγροι τα γνωρίζουμε και εξακολουθούμε να τα γνωρίζουμε αυτά καλά.

Μια ολόκληρη σειρά από διαδηλώσεις και απεργίες σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο δείχνουν ότι οι άνθρωποι παντού ψάχνουν για την απάντηση στο ερώτημα: πώς γίνεται το «όνειρο», αυτό που μια κοινή Ευρώπη σήμαινε για όλους μας, να έχει θρυμματιστεί; Πώς μπορεί η Ευρώπη να έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της; Γιατί υποφέρει από τέτοια προβλήματα τώρα, που καταστρέφουν το βιοτικό επίπεδο και τον τρόπο ζωής εκατομμυρίων οικογενειών; Αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα. Εγώ πιστεύω ότι αυτό δεν είναι μια απλή υποθετική κρίση. Δεν είναι ότι στη θέση της προηγούμενης ευημερίας υπάρχει τώρα μια βαριά ύφεση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Είναι κάτι άλλο. Θεωρώ ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και δεν αξίζει να εξαπατάμε τους εαυτούς μας. Μια αναδιοργάνωση εξουσιών συμβαίνει στον κόσμο, η οποία καθιστά αδύνατο η Ευρώπη μετά την κρίση να είναι η ίδια όπως ήταν πριν από την κρίση. Οι ζωές μας δεν θα είναι και πάλι ίδιες όπως ήταν πριν από την κρίση. Και ως εκ τούτου - τουλάχιστον εμείς οι Ούγγροι αυτό πιστεύουμε – οι μεταρρυθμίσεις ή οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι επαρκείς στην πολιτική. Στην Ουγγαρία λέμε ότι απαιτείται πλήρης ανανέωσης της πατρίδας μας, της Ουγγαρίας. Συνολική ανανέωση και ριζική αναδιοργάνωση μέσα σε κάθε διάσταση: την πνευματική, την ηθική, την πνευματική, την οικονομική και την κοινωνική. Αυτό δεν είναι εύκολο.

Ο Ορμπάν σε νεότερη ηλικία

Κυρίες και κύριοι,

Πρέπει πρώτα απ’ όλα να σας καταστήσω σαφές τι δεν μπορείτε να περιμένετε από μένα. Δεν είμαι ένας ιερέας ή ένας εκκλησιαστικός ηγέτης. Και δεν είμαι φιλόσοφος ούτε και λόγιος, και έτσι δεν πρέπει να περιμένετε μια θεολογική, φιλοσοφική ή επιστημονική προσέγγιση από μένα. Όπως λένε στα αγγλικά, είμαι ένας "doer" («ένας που κάνει»). Ένας άνδρας με ένα αίσθημα πολιτικής κλήσης, που συμβαίνει να είναι ο πρωθυπουργός, και που εργάζομαι για να «κάνω». Όσον αφορά τον εαυτό μου, επιτρέψτε μου να σας πω με λίγα λόγια ότι κατάγομαι από ένα μικρό χωριό, και από μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Πήγα στη Νομική Σχολή και αργότερα στην Οξφόρδη. Πήρα μέρος στον παράνομο αγώνα κατά του κομμουνισμού και της Σοβιετικής Ένωσης, στην οργάνωση κινημάτων νεολαίας, μετά στην ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος και έβαλα κι εγώ το δικό μου καρφί στο φέρετρο του κομμουνισμού. Έγινα μέλος του Κοινοβουλίου στα 26 μου χρόνια και πρωθυπουργός στην ηλικία των 35 χρονών. Μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης βρέθηκα στην αντιπολίτευση, και οκτώ χρόνια αργότερα, το 2010, επέστρεψα με πλειοψηφία των δύο τρίτων. Αυτά που θα σας πω σήμερα είναι ως εκ τούτου με βάση μια εμπειρία, μια συσσωρευμένη πολιτική εμπειρία από την Κεντρική Ευρώπη και την Ευρώπη.

Κυρίες και κύριοι,

Οι άνθρωποι που ακολουθούν χριστιανικές παραδόσεις, λαϊκοί, κληρικοί, Καθολικοί και Προτεστάντες, συνδέονται με ένα κοινό αίσθημα. Την ευθύνη του φρουρού που του έχει ανατεθεί η φύλαξη. Μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ, ότι αν ο φρουρός δει τον ένοπλο εχθρό να πλησιάζει, αλλά δεν σαλπίσει για να προειδοποιήσει τους λαό του, τότε ο Θεός θα τον καλέσει να λογοδοτήσει για τις ανθρώπινες ζωές που θα χαθούν. Κατά την άποψή μου, ο Θεός τοποθέτησε εκκλησιαστικούς και κοσμικούς ηγέτες να είναι τέτοιοι άγρυπνοι φρουροί και αυτό περιλαμβάνει και τους πολιτικούς. Και έτσι γνωρίζω πολύ καλά τις ευθύνες μας ότι πρέπει να διακηρύξουμε ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που συμβαίνει στην Ευρώπη δεν είναι κάποιο τυχαίο γεγονός το οποίο λίγοι προικισμένοι τεχνοκράτες θα είναι σε θέση να διορθώσουν. Η κρίση που συμβαίνει στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας αποσύνθεσης που έχει παρουσιάσει εδώ και αρκετό καιρό η ήπειρός μας. Πιστεύω ότι πρέπει να μιλήσουμε και να δηλώσουμε ότι στην Ευρώπη σήμερα, αυτές οι μορφές και διαμορφώσεις της ανθρώπινης συμβίωσης, όπως το έθνος και η οικογένεια έχουν πέσει σε μια αμφισβήτηση. Ομοίως, οι αληθινές και αυθεντικές έννοιες της εργασίας και της πίστωσης έχουν γίνει αβέβαιες στην οικονομική ζωή. Αυτό γιατί αυτά τα σημαντικά πράγματα – η εργασία, οι πιστώσεις, η οικογένεια, το έθνος - διαλύονται από τα ηθικά θεμέλια που ο Χριστιανισμός μας παρείχε και έτσι έχουν χάσει το βάρος και τη σημασία τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν ξέρω πότε ξεκίνησε η διαδικασία αυτή, ίσως οι ιστορικοί να γνωρίζουν, αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι αυτή η κατάσταση έχει αναπτυχθεί στην Ευρώπη σήμερα, η οποία Ευρώπη - στην πολιτική βεβαίως - έχει αρχίσει να αισθάνεται ντροπή για τις ρίζες της. Για το λόγο αυτό το νέο ευρωπαϊκό «Σύνταγμα» δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά στις χριστιανικές ρίζες. Όχι ότι το ξέχασαν, αλλά, αντίθετα, υπήρξε μια μεγάλης κλίμακας ευρωπαϊκή συζήτηση η οποία κατέληξε στο ότι δεν πρέπει να περιληφθεί. Ο Schuman, ένας από τους ιδρυτές της ιδέας της Ευρώπης, είπε κάποτε ότι η Ευρώπη είτε θα είναι χριστιανική, είτε δεν θα υπάρχει. Ωστόσο, σήμερα, έχουμε φτάσει στο σημείο όπου η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών πολιτικών εργάζεται και κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να εξοριστεί ο Χριστιανισμός και να περιοριστεί μόν στις εκκλησίες, στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων και στα βιβλία της ιστορίας.

Κυρίες και κύριοι!

Αν μια ισλαμική χώρα αρχίσει να αισθάνεται ντροπή, λόγω των διδασκαλιών του Κορανίου, θα ξυπνήσει ο θυμός των άλλων ισλαμικών χωρών. Αν κάποιος στην Ινδία αρχίσει να αμφισβητεί τις θεμελιώδεις αρχές του Ινδουισμού, ή κάποιος στην Κίνα, τις θεμελιώδεις αρχές του βουδισμού, τότε πολύ γρήγορα θα θεωρηθεί προβληματικός και ακατανόητος. Αντίθετα, στην Ευρώπη βλέπω κάθε μέρα εκείνους που επιθυμούν να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις αξίες του Χριστιανισμού στην πολιτική και κοινωνική ζωή, να θεωρούνται «προβληματικοί». Σε σχέση με την κρίση, αυτό που έχω βιώσει στο σύγχρονο κόσμο είναι ότι σε περιόδους κρίσης υπάρχει μια πνευματική, ανυψωτική δύναμη μέσα σε κάθε επιτυχία της εθνικής οικονομίας - επειδή επιτυχημένες εθνικές οικονομίες υπάρχουν, έστω και εκτός Ευρώπης. Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι ο Χριστιανισμός, στην Ινδία είναι ο Ινδουισμός και στην Κίνα, είναι ο Βουδισμός. Στην σημερινή καπιταλιστική Δύση, οι άνθρωποι συχνά γελούν αν κάποιος βλέπει το επάγγελμά του ως λειτούργημα και όχι απλά ως μια πηγή εισοδήματος και δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, εφόσον ισχυρίζεται ότι έχει λάβει την ευθύνη από τον Θεό για όλες τις κοινότητες που αποτελούν μέρος του κτιστού κόσμου. Η εκκοσμικευμένη Ευρώπη βλέπει τις παραδοσιακές μορφές της κοινωνικής ζωής, το έθνος, την εκκλησία και την οικογένεια, με σκεπτικισμό, σαν να επρόκειτο για κάποια απομεινάρια του παρελθόντος, και η Ευρώπη δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, πολλά εκατομμύρια, που δεν είναι πλέον σε θέση να ζήσουν και να βιώσουν τις ανθρώπινες σχέσεις τους στο πραγματικό βάθος τους. Εν τω μεταξύ, ο πληθυσμός της Ευρώπης βρίσκεται σε σταδιακή συρρίκνωση, επειδή η οικογένεια είναι υπό συνεχή επίθεση, και πολλοί θεωρούν την δημιουργία οικογένειας ως κάτι που εμποδίζει την ικανοποίηση του εγώ. Η μείωση των οικογενειακών κοινοτήτων είναι μια γενική τάση σε όλη την Ευρώπη. Στην Ουγγαρία, το ποσοστό των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου είναι 42 τοις εκατό, και η ηλικία των γυναικών κατά τη γέννηση του πρώτου παιδιού τους είναι 30 ετών. Δεν κάνουν παιδιά πριν, αλλά μόνο μετά την ηλικία των 30. Η Ουγγαρία - η χώρα της Αγίας Ελισάβετ - είναι μία από εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες η επιθυμία για παιδιά είναι χαμηλότερη, και αυτό μόνο εν μέρει συνδέεται με τα υπαρξιακά προβλήματα που έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα της κρίσης. Ο λαός μας, επίσης, υποφέρει από πιο βαθιά ριζωμένα προβλήματα.

Αγαπητοί φίλοι,

Κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού, οι θρησκευτικές κοινότητες στην Ουγγαρία είχαν να αντιμετωπίσουν μια σοβαρή κατάσταση. Η κόκκινη δικτατορία εξέδωσε μια αντι-εκκλησιαστική πολιτική, πρώτα ανοιχτά, στη συνέχεια με πανουργία, με την οποία θέλησε να τερματίσει τη σύνδεση του ουγγρικού λαού με τις δικές του εκκλησιαστικές κοινότητες. Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να το πετύχουν, αν και κατάφεραν να τις αποδυναμώσουν. Το 95% του ενήλικου πληθυσμού στην Ουγγαρία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της απογραφής, δηλώνουν ότι ανήκουν σε ένα θρησκευτικό δόγμα, ενώ μόνο το 16% πηγαίνει στην εκκλησία σε εβδομαδιαία βάση. Σε απάντηση στο ερώτημα, αν είναι θρησκευόμενοι, πολλοί απάντησαν ναι, αλλά η πλειοψηφία λέει ότι θρησκεύεται με το δικό της τρόπο, και πολύ λίγοι ομολογούν ότι θρησκεύονται σύμφωνα με τις διδασκαλίες της εκκλησίας τους. Αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα και την ίδια στιγμή στέλνουν προειδοποιητικά σήματα.

Κυρίες και κύριοι,

Πρέπει να πω ότι η γήρανση της Ευρώπης που αρνείται τις χριστιανικές ρίζες της, και μέσα σε αυτήν και η Ουγγαρία, είναισαν τον άνθρωπο στη γνωστή παραβολή που έχτισε το σπίτι του πάνω στην άμμο. Οι πλημμύρες ήρθαν και χτύπησαν το σπίτι. Και αυτό το κτίριο βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η Ευρώπη η ίδια ευθύνεται για το γεγονός ότι μόλις μετά βίας μπορεί να αντέξει την πλημμύρα, και πίσω από τα προβλήματα βρίσκεται η αδυναμία, και πίσω από αυτή την ευρωπαϊκή αδυναμία βρίσκονται ακριβώς αυτά τα πράγματα: η κρίση της οικογένειες, της κοινότητας και του έθνους. Αυτά έκαναν την Ευρώπη ισχυρή και κυρίαρχη σε παγκόσμιο επίπεδο, ακριβώς επειδή η Ευρώπη στηρίχθηκε σε ένα χριστιανικό σύστημα ηθικής: στο εμπόριο, στην οικονομία, στην οικογένεια και στο έθνος. Θα ήθελα να επισημάνω μόνο ένα ζήτημα για να σας δείξω τι εννοώ. Και αυτό είναι το θέμα της πίστωσης. Στην Παλαιά Διαθήκη, η λέξη τοκογλυφία, σημαίνει να δαγκώσεις ένα άλλο πρόσωπο, όπως ένα φίδι κάνει. Η Καθολική Εκκλησία θέσπισε επίσης απαγόρευση συλλογής τόκων από τα δάνεια. Προφανώς ήθελε να προστατεύσει τους ανθρώπους από την αγωνία και τη βαρβαρότητα των τοκογλύφων. Εκείνη την εποχή, η εμπιστοσύνη, η ιερότητα του λόγου και η έντιμη επιχειρηματική ηθική ήταν ακόμα συνδεδεμένη με την πίστωση. Δεν είμαι αφελής ρομαντικός. Η απληστία και η ανθρώπινη επιθυμία να γίνει ο άνθρωπος πλούσιος προφανώς δεν ήταν άγνωστες έννοιες σε εκείνους τους χρόνους. Παραμένει, ωστόσο, σημαντικό ότι εκείνες τις ημέρες κάθε θέμα που σχετίζονταν με την πίστωση ήταν μέρος ενός χριστιανικού συστήματος αξιών και συμπεριφοράς, και μετριόνταν σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα. Αν κοιτάξουμε τη λίστα των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρώπης, τότε βλέπουμε ότι τα δάνεια από τα οποία οι χώρες μας υποφέρουν δεν έχουν πλέον καμία σχέση με οποιοδήποτε είδος ηθικών αρχών. Οι προϋποθέσεις για την επιτυχή λήψη πίστωσης σήμερα είναι τέτοια που θέτει σε κίνδυνο την κυριαρχία του κάθε έθνους, και οι δανειστές πιέζουν τις κυβερνήσεις να πάρουν τα χρήματα από τους ίδιους τους ανθρώπους στους οποίους πρέπει να τα χορηγούν.

Είναι πεποίθησή μου ότι μια Ευρώπη που αντιπροσωπεύει τις χριστιανικές αξίες ίσως να μην είχε επιτρέψει στους ανθρώπους να σπαταλήσουν το μέλλον των οικογενειών τους με τη λήψη ανεύθυνων δανείων. Στην Ουγγαρία, αυτό είναι που συνέβη σε ένα εκατομμύριο οικογένειες. Μια Ευρώπη που αντιπροσωπεύει τις χριστιανικές αξίες θα είχε ίσως προειδοποιήσει όλους ότι τελικά θα πρέπει να εργαστούν για να κερδίσουν κάθε ευρώ που ξοδεύουν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δανείζονται. Μια Ευρώπη που αντιπροσωπεύει τις χριστιανικές αξίες θα μπορούσε ίσως να προσφέρει δάνεια σε εκείνους που βλέπει ότι εργάζονται για να κερδίσουν και θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται προκειμένου να κερδίσουν. Μια κοινή Ευρώπη, που αντιπροσωπεύει τις χριστιανικές αξίες ίσως ποτέ δεν θα επέτρεπε σε ορισμένες χώρες να πέσουν στη δουλεία του χρέους. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα για το ισπανικό έθνος. Δεν είναι η δουλειά μου, αλλά θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι η Ισπανία είναι πολύ κοντά στο να πέσει στη δουλεία του χρέους. Και μια χώρα μπορεί να κατακτηθεί με δύο τρόπους: με το σπαθί ή μέσω του χρέους, και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε. Και τέλος, μια Ευρώπη που αντιπροσωπεύει τις χριστιανικές αξίες θα ήταν ίσως, στη θέση σήμερα, να κατανείμει με δικαιοσύνη τα βάρη της οικονομικής κρίσης.

Κυρίες και κύριοι,

Αν σήμερα στην Ευρώπη μια κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να δανειστεί από ένα ευρωπαϊκό ή ακόμα και διεθνές οργανισμό, τότε θα πρέπει να θεσπίσει τέτοια μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση θα χάσει την αξιοπιστία της από το εκλογικό σώμα. Το παράδειγμα της Ελλάδας δεν είναι απλώς ένα παράδειγμα ενός έθνους, αλλά μια προειδοποίηση για το σύνολο της Ευρώπης. Δυστυχώς, η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι στην Ευρώπη η πιο σοβαρή ηθική κρίση υπάρχει ακριβώς εξ αιτίας αυτών των πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών οι οποίοι δεν λαμβάνουν υπόψη άλλα κριτήρια, λόγω της δικής τους βραχυπρόθεσμης καριέρας και των οικονομικών συμφερόντων. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Η αγάπη του χρήματος είναι η ρίζα κάθε κακού: όσοι επιθύμησαν να πλουτίσουν, έχασαν την πίστη τους, και διαπέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες." Η ηθική κρίση μπορεί επίσης να αναγνωριστεί στην περίπτωση των ηγετών που, ομολογούν μια φιλοσοφία του «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε», ή τουλάχιστον «αύριο δεν θα είμαι στην κυβέρνηση».

 Κυρίες και κύριοι,

Υπάρχουν πολλοί στην Ευρώπη, και παρόλο που μπορεί να είναι μια μειονότητα, αλλά είμαστε πολλοί, των οποίων ο κοινός στόχος είναι να οικοδομήσουμε και πάλι την Ευρώπη στα στερεά θεμέλια του Χριστιανισμού. Θα ήθελα να σας πω λίγο για την Ουγγαρία. Στην Ουγγαρία ακολουθούμε αυτή την πορεία από το 2010. Έχουμε δημιουργήσει ένα νέο σύνταγμα που το πρώτο κεφάλαιο καλούμε «Εθνική Πίστη». Αυτή είναι η ουσία του συντάγματος, το πνευματικό πλαίσιο, η ραχοκοκαλιά του. Η πρώτη γραμμή του νέου συντάγματος αρχίζει με τις λέξεις: «Κύριε, ευλόγησε τον ουγγρικό λαό!» Αυτή είναι επίσης η πρώτη γραμμή της εθνικής μας προσευχής. Η πρώτη λέξη του ουγγρικού Συντάγματος είναι ο Θεός. Η Ουγγαρία είναι μια χώρα της οποίας ο πρώτος βασιλιάς, ο οποίος ονομαζόταν Άγιος Στέφανος,κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν, μετά που το πρώτο του παιδί πέθανε και δεν είχε απογόνους, πρόσφερε το στέμμα της Ουγγαρίας στηνΠαναγία. Βλέπουμε την Ουγγαρία ως μια χώρα που ο πρώτος βασιλιάς μας αφιερώθηκε στην Παναγία. Αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός. Δεν πρόσφερε την φύλαξη του έθνους σε μια ξένη δύναμη, ή σε ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, αλλά στη Παρθένο Μαρία. Αυτό αντανακλάται στο Σύνταγμα. Ένας από τους λόγους για τους οποίους αναπτύξαμε ένα σύνταγμα αυτού του είδους ήταν ότι θεωρήσαμε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ευρωπαϊκές πολιτικές και πνευματικές τάσεις και δυνάμεις που στοχεύουν να απωθήσουν και να υπονομεύσουν τον χριστιανικό πολιτισμό και τις χριστιανικές αξίες. Γνωρίζαμε ότι αυτό θα οδηγήσει σε σύγκρουση. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που επιθυμούν να υπονομεύσουν την ισχύ του Χριστιανισμού είναι ισχυρές και καλά οργανωμένες δυνάμεις. Πρόκειται για ένα σημαντικό παράγοντα στο εσωτερικό της Ευρώπης. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, είναι καλύτερα να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια. Αλλά είμαι σίγουρος ότι αν δεν έρθουμε σε σύγκρουση μαζί τους, τότε θα μας εξοβελίσουν τόσο από την ευρωπαϊκή δημόσια ζωή όσο και από την εθνική δημόσια ζωή. Για το λόγο αυτό, η Ουγγαρία αποφάσισε ότι θα αντιμετωπίσει αυτήν τη σύγκρουση. Έχουμε συμπεριλάβει επίσης τις ακόλουθες σκέψεις στο σύνταγμά μας. «Πρεσβεύουμε ότι η βάση της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρεσβεύουμε ότι η ανθρώπινη ελευθερία μπορεί να αναπτυχθεί μόνο σε συνεργασία με τους άλλους. Πρεσβεύουμε ότι το πιο σημαντικό πλαίσιο της συνύπαρξης μας είναι η οικογένεια και το έθνος, και ότι οι αξίες για την συνύπαρξη είναι πίστη, η εμπιστοσύνη και η αγάπη. Πρεσβεύουμε ότι τα θεμέλια της δύναμης της κοινότητας και της τιμής του κάθε ανθρώπου είναι η εργασία και η εκδήλωση του ανθρώπινου πνεύματος. Πρεσβεύουμε το καθήκον να βοηθήσουμε τους αδύνατους και τους φτωχούς. Πρεσβεύουμε ότι ο κοινός στόχος του κράτους και των πολιτών είναι η ευημερία, η ασφάλεια, η τάξη και η επίτευξη της αλήθειας και της ελευθερίας. Αναγνωρίζουμε την εξουσία του Χριστιανισμού στη διατήρηση του έθνους", Αυτό είναι που προκάλεσε τη μεγαλύτερη σύγκρουση: Αναγνωρίζουμε την εξουσία του Χριστιανισμού στη διατήρηση του έθνους.

Ο Θεμελιώδης Νόμος μας έχει γίνει στόχος της διεθνούς και της ουγγρικής αριστεράς, παρά το γεγονός ότι οι αναφορές στις χριστιανικές αξίες περιλαμβάνονται στα συντάγματα πολλών χωρών. Ποια είναι λοιπόν η εξήγηση για το τυφλό αυτό μίσος; Λοιπόν, η γνώμη μου είναι ότι οι εκπρόσωποι των βασικών ευρωπαϊκών σημερινών πολιτικών δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το γεγονός ότι ο Χριστιανισμός είναι και πάλι ικανός να υιοθετήσει μια όλο και πιο αποφασιστική πολιτική θέση. Απέχω από τη χρήση όρων όπως φιλελεύθερη και αριστερήπλευρά, γιατί δεν ξέρω αν αυτοί οι όροι σημαίνουν τα ίδια όπως και στην Ουγγαρία, και γι' αυτό θα μάλλον να πω ότι - η ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής σκέψης, η κυρίαρχη τάση της, έχει μια σαφή εικόνα για το μέλλον της Ευρώπης. Νομίζουν ότι η Ευρώπη κινείται προς μια κατάσταση όπου το θρησκευτικό θα γίνει άθρησκο, όπου το εθνικό θα φύγει για να έρθουνσχηματισμοί υπερ-εθνικοί και όπου οι οικογένειες θα αντικατασταθούν από άτομα. Το λένε αυτό «πρόοδο». Αυτή είναι η κυρίαρχη πνευματική τάση στην ευρωπαϊκή πολιτική σήμερα. Η δική μας ‘αμαρτία’, είναι ότι στον 21ο αιώνα έχουμε τολμήσει να συμπεριλάβουμε στο σύνταγμά μας, το γεγονός ότι η πίστη, η εκκλησία, το έθνος και η οικογένεια δεν ανήκουν στο παρελθόν μας, αλλά στο μέλλον μας. Αυτός είναι ο λόγος για την τεράστια επίθεση μίσους που εξαπολύθηκε ενάντια στο ουγγρικό Σύνταγμα και τους δημιουργούς του ουγγρικού Συντάγματος.

Πιστεύουμε, κυρίες και κύριοι, ότι όπως έχει γίνει στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια της ιστορίας, μια βασιζόμενη στον χριστιανισμό πολιτική θα ανανεώσει για μια ακόμη φορά την Ευρώπη. Πιστεύουμε σε αυτό που ο Schuman δήλωσε: Η Ευρώπη είτε θα είναι χριστιανική, είτε δεν θα υπάρχει. Και πιστεύουμε ότι εμείς, που ο Θεός έβαλε μέσα σε αυτό τον αγώνα ως ευσυνείδητους φύλακες της Ευρώπης, ως πολιτικοί, έχουμε την ευθύνη να δώσουμε πίσω σε ξεθωριασμένες και κενές αξίες μας την Χριστιανική ηθική σημασία, έτσι ώστε η αλληλεγγύη να μην θεωρείται η ισότητα των συμφερόντων, αλλά, αντίθετα, μια δέσμευση προς το άλλο άτομο και το άλλο πρόσωπο, και έτσι ώστε η προστασία του κτιστού κόσμου να μην είναι απλώς ένα πολιτικό πρόγραμμα, η αναγνώριση της εργασίας των ανθρώπων πρέπει να είναι τόσο ισχυρή ώστε ο καθένας που εργάζεται από τον ανειδίκευτο εργάτη ως τον ατομικό φυσικό να μπορεί να βλέπει την εργασία του ως λειτούργημα, ένα είδος ιερής αποστολής. Πρέπει να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι η πίστωση θα προσδιορίζεται από την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο μερών. Για να ανανεώσουμε την επιτυχία της Ευρώπης σύμφωνα με το πνεύμα των χριστιανικών αξιών χρειαζόμαστε μια πολιτική κουλτούρα, μια προσωπική νοοτροπία και διακυβέρνηση, και την παροχή προσωπικών παραδειγμάτων όπως ορίζονται και καθορίζονται από τη χριστιανική διδασκαλία. Χρειαζόμαστε πολιτικούς και ηγέτες των οποίων ο πολιτισμός δεν είναι χτισμένος στην ζηλοφθονία, στην καύχηση, στην ματαιοδοξία, στην επιθετική συμπεριφορά, στο κυνήγι του προσωπικού κέρδους. Αν δεν μπορούμε να τα υιοθετήσουμε αυτά, τότε δεν θα έχουμε ποτέ την πλειοψηφία στην ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτό είναι το πιο δύσκολο στην πολιτική, αλλά κυρίες και κύριοι, δεν βλέπω και κανένα άλλο μονοπάτι στην πολιτική που να μην οδηγεί με βεβαιότητα στην καταδίκη ή τον αφανισμό. Έτσι, ας διαλέξουμε αυτή την πορεία, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / ΠηγήΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΥΓΓΡΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ