Το χρήμα είναι μέσον συναλλαγής. Η συναλλαγή προέρχεται από τις λέξεις "συν" και "αλλάσσω". Ο ναυαγός στο ερημονήσι που δεν έχει με ποιον να αλλάξει κάτι, δεν συναλλάσσεται και δεν έχει ανάγκη χρημάτων , ούτε νοιάζεται για την κατάσταση ελλείψεως χρημάτων.
Ο ναυαγός δεν έχει ούτε την ιδιότητα του πωλητή ούτε την ιδιότητα του αγοραστή. Άρα το χρήμα έχει αξία επειδή υπάρχουν οι άλλοι, οι αγοραστές και οι πωλητές. Οι έχοντες τα χρήματα χρεωστούν τη χρησιμότητά τους εξ ολοκλήρου στους άλλους. Αν δεν υπάρχουν οι άλλοι, τα χρήματά τους είναι άχρηστα.
Άρα τα χρήματα δεν είναι δικά τους, είναι των άλλων, των πωλητών και των αγοραστών. Τί είναι δικό τους; Τίποτε δεν είναι δικό τους. Ή μάλλον είναι δικό τους, ένα ίσο μερίδιο, αν μοιραστούν όλα τα χρήματα δια του αριθμού των πωλητών και των αγοραστών, αφού και αυτοί είναι εν δυνάμει πωλητές ή αγοραστές. Με αυτό ή κάποιο παραπλήσιο σκεπτικό, φαντάζομαι, ο Σόλων εξάλειψε τα χρέη, κατήργησε τα δάνεια επί των σωμάτων, μοίρασε ίσα όλα τα χρήματα στους Αθηναίους.
Το ότι συγκεντρώνονται τα χρήματα σε λίγους, αυτό δείχνει ότι η δικαιοσύνη και η ευγνωμοσύνη και εν γένει κάθε αρετή εξέλιπε από τους τωρινούς ανθρώπους.
Αλλά από την άποψη καθαρά της νομιμότητας, τα δικαστήρια πρέπει να θεωρούν τα χρήματα όταν δεν μοιράζονται εξίσου, ως μη έχοντα νόμιμη αιτία, ότι είναι κλοπιμαία και να μην τα αναγνωρίζουν, όπως κάθε συμφωνία με ανήθικη αιτία π.χ. η συμφωνία μεταξύ κλεπτών για τα κλοπιμαία.
Η σκέψη αυτή αν δεν υπήρχαν οι θεληματικά φτωχοί, θα έλεγε κανείς ότι είναι ουτοπία, αλλά δεν είναι. Η ύπαρξη αυτών που δωρίζουν τα χρήματά τους για να ανακουφίσουν τη φτώχεια δείχνει ότι είναι μια πραγματικότητα, οπωσδήποτε διαφορετική από τη συνηθισμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου