"Λόγος υγιής"

  


   







 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου







        Η μακαρίτισσα η μητέρα μου, η Ελένη, έμεινε τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής της παράλυτη στο κρεββάτι. Μπορούσε να κινήσει μόνο το δεξί της χέρι κι αυτό δύσκολα. Το βάρος που την ακινητοποίησε στο κρεβάτι δεν μπόρεσε να ακινητοποιήσει και το πνεύμα της. Η μακαρίτισσα η  μητέρα μου διέκρινε τον πνευματικό της εαυτό. Χάρις σ΄ αυτό  δεν ταύτισε τον εαυτό της με τα πράγματα. Δεν έγινε αιχμάλωτη στους τέσσερις τοίχους.

    Με έβλεπε λυπημένο και με τον τρόπο της πολεμούσε τη λύπη μου, για να μη με ρίξει κάτω. Σαν να μου έλεγε, παιδί μου, μη δίνεις σημασία σ΄ αυτό το κορμί, που είναι σχεδόν νεκρό. Δεν είναι ο Θεός εκεί. Μή δίνεις σημασία σε πράγματα. Δεν είναι ο Θεός εκεί.

     Αυτό καταλάβαινα κάθε φορά, που πήγαινα να τη δω. Μόλις άκουγε τη φωνή μου στην πόρτα φώναζε  με δύναμη  το "πάτερ ημών". Άρχιζε εκείνη πρώτη και συνεχίζαμε μαζί μέχρι το τέλος. Αυτό γινόταν σε κάθε συνάντησή μας, το πάτερ ημών και μετά σιωπή.

     Πώς μπορούσε με λόγια να μου δείξει το δυνατό πνεύμα που αντιτασσόταν με τη δύναμη της αγάπης στην  αρρώστια που καθήλωσε το κορμί της, έτσι που η αρρώστια δεν μπορούσε να κάνει τίποτε στο πνεύμα της: "Μητέρα, αυτός που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν φοβάται την αρρώστια. Αυτός που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν φοβάται τίποτα!"

   Κάποιος παλαιός αεροπόρος, που είχε λάβει μέρος με το αεροπλάνο του στον πόλεμο, απάγγελνε τον ύμνο στην Παναγία, την ώρα που δεχόταν καταιγισμό πυρών από τα αντιαεροπορικά πυροβόλα του εχθρού. Μέσα από τον καταιγισμό των πυρών πέρασε αλώβητος, με την αγάπη της Παναγίας, με το θείο έρωτα! Αυτό είναι η θεία γέννησή μας: το να ζούμε με τρόπο θεϊκό, λέει ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης.

      Ο ύμνος της Παναγίας αρχίζει με τα λόγια "ιταμώ θυμώ τε και πυρί, θείος έρως αντιταττόμενος",  αν δε με απατάει η μνήμη μου. Δηλαδή με το θείο έρωτα αντιτασσόταν ο πιστός πολεμιστής στον ιταμό θυμό και στο πυρ του εχθρού. Ο υπέροχος αυτός άνθρωπος ζούσε κατά τρόπο θεϊκό!

      Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τον Τίτον αναφέρεται στο λόγο: Έτσι που το καταλαβαίνω νομίζω ότι θεωρεί προϋπόθεση του υγιούς λόγου την καθαρότητα του νου και της συνειδήσεως. Γράφει: "πάντα μεν καθαρά τοις καθαροίς, τοις δε μεμιαμμένοις και απίστοις ουδέν καθαρόν, αλλά μεμίανται αυτών ο νους και η συνείδησις...Συ δε λάλει α πρέπει τη υγιαινούση διδασκαλία.....σεαυτόν παρεχόμενος τύπον καλών έργων, εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν, συμνότητα, αφθαρσίαν, λόγον υγιή, ακατάγνωστον, ίνα ο εξ εναντίας εντραπή μηδέν έχων περί ημών λέγειν φαύλον." (Τίτ.Α΄, 15-16,B΄, 1-10)

      Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέει, πως η θεϊκή γέννησή μας είναι να ζούμε κατά τρόπο θεϊκό. Ο  Έντγκαρ Λη Μάστερς στο ποίημά του Ντέϊβις Μάντλοκ γράφει πως ο άνθρωπος είναι μοναδικός και πως δεν μοιάζει με την απρόσωπη φύση. Παραθέτουμε λίγους στίχους από το ωραίο ποίημα του Λη Μάστερς, που αποτελούν παράφραση των λόγων του Αγίου:

                        ...του ανθρώπου η φύση είναι πλατύτερη
                       από την ανάγκη της φύσης στην κυψέλη.
                       Κι ότι πρέπει να σηκώνεις το βάρος της ζωής,
                       καθώς και την παρόρμηση απ΄  το περισσό σου πνεύμα-
                       σου λέω, λοιπόν, να τήνε ζήσεις ως θεός,
                       σίγουρος για την αθανασία, μ΄ όλο που αμφιβάλλεις,
                       Είναι ο μόνος τρόπος να τη ζήσεις.

                      (Έντγκαρ Λη Μάστερς, Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ, Μετάφραση
                       Σπύρου Αποστόλου, Εκδόσεις Gutenberg)

     Ανέφερα το παράδειγμα της μητέρας μου , η οποία με τη δύναμη του Θεού νίκησε την αλλοτρίωση, που είναι η παράλυση της ψυχής. . Η αλλοτρίωση είναι η  διαδικασία της αποξένωσης του ανθρώπου από τον  ίδιο τον εαυτό του και της  ταύτισης με την υλική πραγματικότητα, καθώς και της απόλυτης ταύτισης από αυτήν. Η αλλοτρίωση ηττάται όταν ο άνθρωπος πιστεύει στον Ιησού Χριστό!

   

     

«Άλλοι μετατρέπουν τα γεγονότα σε ψεύδη»*

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

      "Άλλοι μετατρέπουν τα γεγονότα σε ψεύδη". Με τα λόγια αυτά ο Λατίνος ιστορικός Γάϊος Κορνήλιος Τάκιτος δίνει μια εικόνα της "φιλοσοφίας", η οποία επικρατούσε στον ρωμαϊκό κόσμο, τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν.

      Όσο κι αν φαίνεται παράξενο ή ίδια "φιλοσοφία" επικρατεί και στον δυτικό κόσμο, δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, καθώς και σε μας , στην Ορθοδοξία, η οποία αγωνίζεται να αντισταθεί στη λαίλαπα του οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης!

     Οι Ρωμαίοι επέβαλαν στον κόσμο το δικό τους πρότυπο, ώσπου να καταρρεύσει η αυτοκρατορία τους, διότι δεν συνειδητοποίησε το άλυτο πρόβλημα της εποχής της, το πρόβλημα της δουλείας.

     Τώρα οι αγγλο-σάξωνες επιβάλλουν το δικό τους πρότυπο,  χωρίς να συνειδητοποιούν το άλυτο πρόβλημα της εποχής μας, το πρόβλημα της ανεργίας των νέων.

     Όταν οι κοινωνίες δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τα άλυτα προβλήματα της εποχής τους,, καταρρέουν κάτω από το βάρος της ενοχής.

      Σύμφωνα με την επικρατούσα  αγγλο-αμερικάνικη φιλοσοφία  ό,τι αποφέρει κέρδος υπάρχει. Ό,τι δεν αποφέρει κέρδος δεν υπάρχει. Τα γεγονότα δεν είναι πραγματικά. Πραγματική είναι η ερμηνεία των γεγονότων. Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, η οποία να ισχύει παντού και πάντοτε (καθολικότητα), ούτε νόημα, ούτε πνευματικές αξίες!

      Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας   Ρομαίν Ρολλάν, σε  άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ευθύνη", καταδικάζει τη νοοτροπία αυτή των αγγλο-σαξώνων, οι οποίοι έχουν την αξίωση να ακολουθούν οι λαοί το δικό τους πρότυπο. Κατά τον Ρομαίν Ρολλάν οι αγγλο-σάξωνες  επιβάλλουν τη δική τους εκδοχή,  είτε με το καλό είτε με τη βία.  

      Η νοοτροπία αυτή κατά τον  Ρομαίν Ρολλάν θα προκαλέσει την εξέγερση όλου  κόσμου, εναντίον τους.  Οι λαοί θα αγωνιστούν για να υπερασπιστούν την ιδιοπροσωπία τους κι οι αγγλο-σάξωνες θα απομονωθούν από όλα τα έθνη. 

      Μέχρι στιγμής η πρόβλεψη του Ρομαίν Ρολλάν δεν επαληθεύτηκε, διότι το πρότυπο των αγγλο-σαξώνων τείνει να γίνει παγκόσμιο!  Εκεί όπου θα κριθεί η άποψη του Ρομαίν Ρολλάν είναι η Ελλάδα και η Ορθοδοξία. Η αγγλο-αμερικάνικη «φιλοσοφία» , παρόλο που έχει στην Ελλάδα τους ζηλωτές της (πρβλ. τα ιστορικά ψεύδη περί "συνωστισμού" στη Σμύρνη) συναντά την καθολική αντίσταση του Ελληνικού λαού!

      Η αντίσταση των Ελλήνων στον ξενόφερτο τρόπο ζωής και στο  ξένο προς την ιδιοσυγκρασία τους πρότυπο, παρουσιάζεται από τα φερέφωνα των ξένων , ως αδυναμία των Ελλήνων και όχι ως αγώνας για την υπεράσπιση της ιδιο-προσωπίας τους!

     Σε μια εποχή στην οποία η πολιτική, η παιδεία, το εμπόριο, η λεγόμενη άρχουσα τάξη του τόπου ωθεί τους Έλληνες να θεωρούν  τους μύθους, τις ψευδαισθήσεις ως πραγματικότητα, δεν  είναι υπερβολή να πούμε πως σήμερα όλοι είμαστε σχιζοφρενείς με την έννοια ότι δεν έχουμε τη δύναμη να διακρίνουμε το πραγματικό από το μη πραγματικό.

        Καθένας λοιπόν από εμάς έχει καθήκον να παλέψει με τον εαυτό του, με τις σκέψεις του, τις ψευδαισθήσεις του, με τους προσωπικούς του δαίμονες, ώστε με τον προσωπικό του αγώνα, να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο να αποκτήσει αυτό-κατανόηση ως σύνολο και όχι ως διαλυμένο κοπάδι.

         Η τραγωδία της ύφεσης και της ανεργίας των νέων στην πατρίδα μας θα καταλήξει εκεί όπου όλες οι τραγωδίες καταλήγουν, στην καταστροφή. Κανένας εκτός από εμάς τους ίδιους δεν μπορεί να κάνει τίποτε, για να θεραπευτούμε από την αδράνειά μας, από την αλλοτρίωση κι  από την σχιζοφρένεια.

       Η φιληδονία, η φιλοχρηματία κι η ματαιοδοξία είναι οι μεγαλύτεροι δαίμονες που πολεμούν τον καθένα από μας, και μόνο καθένας από μας μπορεί να αγωνιστεί για να διαλύσει τους μύθους και τις ψευδαισθήσεις που τους συντηρούν.

* Μόττο στο βιβλίο του Ρόμπερτ Γκρέηβς "Εγώ, ο Κλαύδιος", Εκδόσεις Κέδρος.

Σημείωση: Φιλοσοφία έλεγαν οι αρχαίοι την απλότητα και την ανιδιοτέλεια. Εκείνους που χρηματίζονταν   τους έλεγαν σοφιστές και τη φιλοσοφία τους, σοφιστεία.

DEJAN LUCIC:"Η Ελλάδα δέχθηκε επίθεση γιατί είναι Ορθόδοξη χώρα"

Πηγή:ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Σάββατο, 25 Αυγούστου 2012

DEJAN LUČIĆ :«Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα»!

Ἕλληνες, ἦρθε ἡ ὥρα νὰ καταλάβετε τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ αντιδράσετε. Ὁ Σέρβος συγγραφέας DEJAN LUČIĆ απευθύνει μήνυμα προς τον Ελληνικό λαό. Διαβάζοντας τὸ μήνυμα, δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ μὴ φέρει στὴ μνήμη του τὶς πολιτικὲς κινήσεις τῶν τελευταίων ἐτῶν, τὴν ὠμὴ ἐπέμβαση τῶν ξένων, τὴν «πτώχευση», τὸν ρόλο τῶν ἡγετῶν τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἀδρανοποίηση Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, τὸν παραμερισμὸ τῆς Ρωσίας, καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅποιος, μάλιστα, ἔχει παρατηρήσει λίγο ἔστω καὶ τὶς ὑπόγειες σχέσεις τῆς Νέας Τάξης πραγμάτων μὲ τὸ Βατικανὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, καταλαβαίνει καλύτερα τὴν φράση… τοῦ DEJAN LUČIĆ: «Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα»!

Τὸ «Μήνυμα πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς Ἕλληνες
Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξυπνήσετε καὶ νὰ καταλάβετε τὴν Ἀλήθεια. Ἐμεῖς στὴν Σερβία λέμε: ἡ ἀρκούδα χόρευε στὸ κατώφλι μας, καὶ τώρα ἔρχεται καὶ στὸ δικό σας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀποσταθεροποιήθηκε λόγω τῶν χρηματικῶν δανείων, τὰ ὁποῖα ἦρθαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Δὲν ξοδέψατε ἐσεῖς δισεκατομμύρια εὐρώ. Αὐτὰ τὰ δισεκατομμύρια ἦρθαν στὴν Ἑλλάδα καὶ ἔφυγαν μὲ σκοπό νὰ χρεωθεῖτε καὶ νὰ τὰ πληρώνετε, μὲ σκοπὸ κάποιος νὰ ἁρπάξει τὴν ἱερή σας Ἑλληνικὴ χώρα.

Οἱ Τοῦρκοι καὶ οἱ Γερμανοὶ θέλουν τὰ νησιὰ κοντὰ στὴν τουρκικὴ ἀκτή, ὅπου στὴ θάλασσα ὑπάρχει πετρέλαιο. Ἡ Κρήτη εἶναι σὲ κίνδυνο.

Κρητικοί: νὰ εἶστε ἡ ἀρχὴ τῆς ἀντίστασης κατὰ τῆς κατοχῆς τῆς Ἑλλάδας. Ἐσεῖς τὸ μπορεῖτε, ἐσεῖς τὸ ξέρετε, ἐσεῖς ὅλοι σὰν τοὺς Σπαρτιᾶτες, σὰν τὸν Ἀχιλλέα. Ὁ κάθε Κτηρικὸς εἶναι σὰν αὐτόν.

Ἐσεῖς Ἀθηναῖοι, Θεσσαλονικεῖς, ξέρετε τί πρέπει νὰ κάνετε. Νὰ εἶστε σοφοί. Χρησιμοποιεῖστε τὴν ἑλληνικὴ διασπορά. Χρησιμοποιεῖστε τὴν ἑλληνικὴ διπλωματία μέσῳ Ἐκκλησίας. Παντοῦ στὸν κόσμο. Ἐνεργοποιεῖστε τὸ ἑλληνο-αμερικανικὸ λόμπι σας. Συνεδεθεῖτε μὲ τοὺς Ἀρμενίου.

Ἡ Σερβία δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα. Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα. Τοὺς Ἀρμένιους στὴν Τουρκία τοὺς καταπιέζουν γιατὶ εἶναι Ἀρμένιοι, Ὀρθόδοξοι. Ὁ σκοπός, βέβαια, εἶναι ἡ Ρωσία. Ὁ σκοπὸς εἶναι νὰ ληστέψουν τὴν Ρωσία. Σ’ αὐτὴν τὴν προσπάθεια ληστείας τῆς Ρωσίας, τὸ πρῶτο ἐμπόδιο ἦταν ἡ Σερβία, τὸ δεύτερο ἐμπόδιο εἶστε ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἐμεῖς οἱ Σέρβοι κι ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες, καὶ ἴσως οἱ Βούλγαροι, πρέπει νὰ ἑνωθοῦμε, ἀλλιῶς θὰ ἐξαφανιστοῦμε. Ἡ Τουρκία, καὶ τὸ ἰσλάμ εἶναι ὁ κινητήριος μοχλὸς τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Σερβίας, καὶ τῆς Εὐρώπης στὸ μέλλον.

Ἡ Γερμανία θέλει νὰ ἀπαλλαχθεῖ ἀπὸ τὸ πλεόνασμα τῶν Τούρκων στὸ δικό της ἔδαφος ἐπιστρέφοντάς τους στὰ Βαλκάνια. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ καταστραφεῖ καὶ νὰ μικρύνει ἡ Ἑλλάδα. Ἐσεῖς ξέρετε σὲ τί κατάσταση βρίσκεται ὁ Στρατός σας. Λένε ὅτι θὰ γίνει πόλεμος μικρός, σύντομος στὴ θάλασσα. Μπορεῖ νὰ εἶναι σύντομος γιατὶ θὰ γίνει προδοσία στὴν κορυφὴ τῆς ἡγεσίας σας ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους κατασκόπους, οἱ ὁποῖοι δὲν δουλεύουν γιὰ τὰ συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας.

Ἕλληνες ξυπνῆστε. Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξυπνήσετε καὶ νὰ σηκωθεῖτε νὰ σταματήσετε τὴν καταστροφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἑλλάδα, στὰ Βαλκάνια καὶ στὸν κόσμο. Ἐνεργοποιεῖστε τὴ διπλωματία σας καὶ πρὸς τὴν Ἀνατολὴ καὶ πρὸς τὴν Δύση. Ψάξτε συμμάχους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐχθροὶ τῶν ἐχθρῶν σας. Νὰ εἶστε σοφοί.

ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σχιζοφρένεια ή πίστη στον Ιησού Χριστό "δι΄ αγάπης ενεργουμένη" ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                         
                                   "Η θεϊκή γέννησή μας είναι να υπάρχουμε με τρόπο θεϊκό"
                                                             Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης



        Το έναυσμα να γράψω αυτό το άρθρο μου έδωσε η είδηση ότι ένα νεαρό ζευγάρι Άγγλων προτίθεται να έρθει στην Ελλάδα όπου θα μείνει έπί ένα χρόνο, με σκοπό να διδαχθεί τον τρόπο να επιβιώσει στην κρίση που απειλεί το δυτικό κόσμο. Για να βγούν αληθινά τα λόγια του Γάλλου φιλοσόφου Αλμπέρ Καμύ, ο οποίος είπε ότι οι λαοί της Δύσης θα μάθουν πάλι από  τους Έλληνες τον τρόπο να ζουν! Ο διάσημος Γάλλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ γύρισε μια ταινία για να αποδείξει πως ο κόσμος ανήκει σ΄ αυτούς που έγραψαν την ιστορία του, δηλαδή στους Έλληνες!
     
    Όταν εμείς στην Ελλάδα δεν ξέραμε τί είναι άγχος , ερχόταν  στην Ελλάδα ένας αλλοτριωμένος κόσμος για να θεραπευτεί. Κατόπιν ερχόταν ένας πεινασμένος κόσμος για να χορτάσει  φιλοξενία και ψωμί. Τριάντα ή και πενήντα χρόνια αργότερα μεταδόθηκε στους Έλληνες, στην αρχή στις γυναίκες το εσώτατο υπαρξιακό άγχος,  η αλλοτρίωση, ως ασθένεια της αφθονίας των υλικών αγαθών, η αισθητοφαγία, όπως ονομάζεται στην  Εκκλησιαστική γλώσσα . Πρόκειται για ένα είδος σχιζοφρένειας καθώς ο άρρωστος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το απατηλό από το πραγματικό και τον εαυτό του από το περιβάλλον.

      Οι Έλληνες έγιναν "αισθητοφάγοι" σαν τους αρχαίους προγόνους των, τους συντρόφους του Ομηρικού Οδυσσέα, που είχαν γίνει "λωτοφάγοι", και δεν μπορούσαν να διακρίνουν το πολυτιμότερο από το ευτελέστερο.

       Η ασθένεια της αλλοτρίωσης είναι ακριβώς αυτό.Ο ασθενής δεν διακρίνει το πραγματικό από το απατηλό, ταυτίζεται με το απατηλό και ξεχνάει την πατρίδα του, για την οποία έδινε ακόμα και τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του, ξεχνάει την πίστη του και ταυτίζει τον εαυτό του με το περιβάλλον του. Η αλλοτρίωση είναι ειδωλολατρία. Ο ειδωλολάτρης δεν λατρεύει το Θεό, αλλά τον εαυτό του, τον οποίο ταυτίζει με τον κόσμο των αισθητών πραγμάτων.

      Η Δύση διαλύθηκε από θεολογική αίρεση, διότι συγχέει την πραγματικότητα με τη γνώση για την πραγματικότητα. Η αρρώστια αυτή μεταδόθηκε στους νέους μας με την αρρωστημένη λογοτεχνία, την οποία αδαείς και ημιμαθείς, όσο και πληρωμένοι δημοσιογράφοι την πρόβαλαν. Η αρρωστημένη λογοτεχνία διδάσκει στους νέους, πως αυτό που σκέφτεται ή φαντάζεται κανείς είναι η πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να σηκωθείς από το κάθισμά σου στην τηλεόραση ή στην καφετέρια.

    Οι νέοι δέχθηκαν μηνύματα παθητικής αποδοχής της πραγματικότητας: Να μην κυνηγάς ούτε την ειρήνη. Να την αφήνεις να σε κυνηγάει εκείνη. Ο κόσμος τραβάει το δρόμο του και το χορτάρι φυτρώνει μοναχό του. Η ανδρεία εξέλιπε, για να μην υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα.

       Όταν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες ζήτησαν από τους Αθηναίους να τους στείλουν έναν στρατηγό, οι Αθηναίοι αντί στρατηγό, έστειλαν έναν ποιητή. Είναι ο Αλκμάν, αν δεν κάνω λάθος, ο οποίος συνέθετε για τους Σπαρτιάτες τους εγερτήριους παιάνες του!

       Πολλοί περιμένουν να βρεθούν άξιοι ηγέτες οι οποίοι να επικαλεστούν την νομιμότητα και να β βάλουν στη θέση τους τους διεθνείς τοκογλύφους. Η πτωχευτική νομοθεσία με κανένα τρόπο δεν θέτει υπό διακινδύνευση τη ζωή και την ποιότητα της ζωής του πτωχού. Δεν είναι μόνο ανήθικο αυτό που κάνουν οι τοκογλύφοι εις βάρος της Ελλάδος , είναι και παράνομο αλλά δεν υπάρχουν άξιοι ηγέτες να τους σταματήσουν. Όχι μόνο δεν τους εμποδίζουν, αλλά τους βοηθούν από πάνω για να τελειώσουν το καταστροφικό τους έργο είς βάρος της Ελλάδος! Θα λογοδοτήσουν στη Θεία Δικαιοσύνη τόσον οι ίδιοι, όσο και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα!

    Οι Έλληνες έχουν την  Ορθόδοξη Παράδοση. Η Εκκλησία έχει την μοναδική αποστολή, να αγιάζει τον κόσμο και μπορεί να θεραπεύσει τον κόσμο από την αλλοτρίωση. Η επιλογή είναι δική μας, αν θα διαλέξουμε τη μαλθακότητα και την σχιζοφρένεια ή την πίστη στον Ιησού Χριστό,  η οποία ενεργείται με την αγάπη!

    

Στο πνεύμα του μηδενισμού!

Γιατί δεν καλλιεργείται η αρετή της ανδρείας στους νέους; (Οι βλαβερές συνέπειες της θηλυπρέπειας στην εξουσία!)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Το ερώτημα αν κυβερνάει η ανδρεία ή η θηλυπρέπεια τον σύγχρονο κόσμο, πρέπει να απασχολήσει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Πρέπει να απασχολήσει ιδίως τους γονείς, για να ασκήσουν πίεση σ΄ αυτούς που διοικούν το Υπουργείο Παιδείας, για να είναι καθαρό, ποιο είδος ανθρώπου επιθυμούν να διαμορφώσουν; Τον ανδρείο που αγωνίζεται για την προσωπική του ελευθερία και για την ελευθερία των άλλων ή τον παθητικό τύπο, που εκτελεί ό,τι τον διατάζουν;

       Ποιος κυβερνάει τον κόσμο; Αν ξέρουμε ποιος κυβερνάει τον κόσμο, θα καταλάβουμε γιατί εξέλιπε η ανδρεία και γιατί δεν καλλιεργείται η αρετή της ανδρείας στους νέους. Δείτε μόνο τη  στολή των στρατιωτών πώς "εξελίχθηκε" τα τελευταία χρόνια και θα καταλάβετε, αν η εξάλειψη της ανδρείας είναι τυχαία ή θεληματική.

    Στην εποχή μας το αγγλοσαξωνικό πρότυπο τείνει να γίνει παγκόσμιο. Κατά το πρότυπο αυτό η κορυφαία αξία είναι η ωφελιμότητα. Παν ό,τι αποφέρει κέρδος είναι θεμιτό. Ό,τι δεν αποφέρει κέρδος δεν υπάρχει. Η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος, δεν υπάρχει.

   Γιατί η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος είναι ένα ερώτημα που θέλει μεγαλύτερη συζήτηση. Το αγγλοσαξωνικό πρότυπο όπως φαίνεται από την ενδυμασία που προτείνει για τους άντρες και τις γυναίκες,  δεν θέλει να τονίζεται η διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων. Είναι η γνωστή ενδυμασία γιούνισεξ.

    Η ενδυμασία όμως δεν εξαφανίζει τη διαφορά στα δύο φύλα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς από πίσω την κίνηση του άντρα και της γυναίκας και συγκεκριμένα τον τρόπο που κινείται η μέση του καθενός φύλου για να διακρίνει τη διαφορά του κάθε φύλου. Η μέση του άντρα στο βάδισμα  μένει αλύγιστη, ενώ η μέση της γυναίκας κινείται λυγίζει θυμίζοντας την κίνηση του φιδιού ή του μεθυσμένου.

    Η μέση της γυναίκας λυγίζει επίσης όπως το φίδι μπρος πίσω ή όπως το νερό, όταν υπερβαίνει κάποιο εμπόδιο. Η κίνηση του φιδιού, ενός ζώου, το οποίο διακρίνεται για την μη επιθετικότητά του, όπως επίσης και η κίνηση του νερού που παρακάμπτει τα εμπόδια είναι το σύμβολο της παθητικότητας και του ενδοτισμού και φυσικά το σύμβολο της γυναίκας. Άλλωστε το φίδι που την εξαπάτησε, αν είναι η σεξουαλικότητα, εκδηλώνεται με τις κινήσεις της γυναικείας μέσης. Με την οφιοειδή κίνηση των γυναικών και των φιδιών οπωσδήποτε δεν διεξάγονται αγώνες για την ελευθερίας. Ένας κόσμος που το ρυθμό τον δίνει ο αρχαίος όφις έχει ξεχάσει την ελευθερία. Αγωνίζεται για την αφθονία των υλικών αγαθών.

    Σ΄ αυτό το σημείο πρέπει να θυμηθούμε τη στάση των γυναικών όσον αφορά τη μόδα και τη διαφήμιση, η οποία υποβάλλει στην ψυχή της γυναίκας να αγοράζει αυτό που τη διατάζουν. Η διαφήμιση και η μόδα ευνοεί την παθητικότητα. Με άλλα λόγια το εμπόριο και η βιομηχανία κερδίζουν περισσότερα με τις γυναίκες και τους άντρες που απέβαλαν την ανδρεία τους και σαν τους μεθυσμένους κινούνται με οφιοειδείς κινήσεις πίσω από έναν απατηλό κόσμο.

    Στο βιογραφικό μυθιστόρημα με τον τίτλο Στην έρημο, ο Αμερικανός συγγραφέας Κρακάουε περιγράφει τη ζωή ενός νέου, ο οποίος αρνήθηκε την αφθονία των υλικών αγαθών της πόλης και κατέφυγε βαθιά στην έρημο, για να σκοτώσει τον απατηλό εαυτό του, όπως γράφει στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου. Οι κυνηγοί βρήκαν μετά από μήνες το πτώμα του.

     Το δίλημμα μεταξύ του πραγματικού και του απατηλού είναι δίλημμα του κάθε ανθρώπου ιδίως των νέων της σημερινής εποχής. Ο επίσης Αμερικανός συγγραφέας και μοναχός Τόμας Μέρτον, γράφει στο βιβλίο του Το βουνό με τα επτά πατώματα, πως η δήθεν έντονη δραστηριότητα πολλών ανθρώπων της σημερινής εποχής, δεν είναι παρά ο πάταγος που κάνει ο άνθρωπος που πέφτει στην ανυπαρξία.

    Ο Άγιος Αντώνιος, γράφει στο βιβλίο του "Σχιζοφρένεια και ασκητισμός" ο καθηγητής κ. Κορναράκης, χρειάσθηκε είκοσι χρόνια αυτοπειθαρχίας και σκληρών πνευματικών αγώνων για να φθάσει στη διάκριση μεταξύ πραγματικού και απατηλού."



     

Ο κόσμος δεν περιμένει τίποτε από σας!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Ο κόσμος δεν περιμένει τίποτε από σας! Εσείς τί περιμένετε από τον εαυτό σας; Η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορείτε να προσφέρετε είναι να παραιτηθείτε! Η Ελλάδα χρειάζεται άξιους ηγέτες, οι οποίοι δεν βάζουν την πολιτική τους σταδιοδρομία πάνω από το εθνικό συμφέρον!

     Ο κόσμος έχει γεμίσει από μεγάλα παιδιά που παίζουν τους ηγέτες! Αλλά δεν ξέρετε τί είναι αυτό που αποκαλύπτει τα παιδιά και τα παιχνίδια τους, για να μπορέσετε να το κρύψετε.

      Σε όλες σας τις ενέργειες υποκρύπτεται η υστερόβουλη απολαβή, όπως συμβαίνει με όλα τα άσχημα παιχνίδια που παίζει η υποκρισία! Ο Ιησούς τους μόνους που καταδικάζει είναι τους υποκριτές! Οι πόρνοι και οι μοιχοί είναι πιο μπροστά από αυτούς στη βασιλεία του Θεού!

     Παραιτηθείτε! Τα αξιώματα που καταλάβατε εξαιτίας της μη λειτουργίας της δημοκρατίας, δεν είναι για τους ώμους σας. Παραιτηθείτε πριν σας οδηγήσουν στον Κριτή, για να δώσετε λόγο των πράξεών σας! Ήδη είναι αργά!

   

    

Η υπερβολή είναι αμαρτία!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                   "Την ειρήνη επιδιώκουμε και ό,τι συντελεί στην πνευματική οικοδομή του

                    συνόλου της Εκκλησίας" (Ρωμ.ΙΔ΄,19)

      Αν η ποσότητα της τροφής που εισάγουμε στον οργανισμό μας κατά τη διάρκεια των τριών γευμάτων είναι μεγαλύτερη από αυτήν που έχουμε ανάγκη, πρέπει να βρούμε τρόπους να τη μειώσουμε. Τροφή με μέτρο είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχει το σώμα μας το κανονικό του βάρος. 

     Η Εκκλησία θεωρεί αμαρτία  την υπερβολή γενικά. Η μέση οδός σε όλα είναι η ενδεδειγμένη τόσο για το σώμα όσο και για το πνεύμα. Η υπερβολική τροφή εμποδίζει την προσευχή, επειδή οι αναθυμιάσεις των τροφών σκοτίζουν το νου και γεμίζουν την καρδιά με λογισμούς. Μέτρο επίσης χρειάζεται και στη λίγη τροφή, για να μη στερείται το σώμα τις δυνάμεις του. 

    Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να μειώσουμε την τροφή, όταν είναι υπερβολική. Ένας τρόπος είναι το χειρουργείο (!) όπου κομποδένουν το στομάχι για να μειώσουν τη χωρητικότητά του και να περιορίσουν την ποσότητα της τροφής. Εκτός του ότι ο τρόπος αυτός είναι βάναυσος σε ένα όργανο του σώματος, που μας τρέφει και μας κρατάει, με τη χάρη του Θεού, στη ζωή, φαίνεται επί πλέον ότι δεν έχει νόημα, αφού το στομάχι προσαρμόζεται. Δηλαδή, μετά από κάμποσα χρόνια και το δεμένο στομάχι θα δεχθεί περισσότερη τροφή, αν ο "κάτοχός" του επιμένει να μην τηρεί το μέτρο.

    Άλλος τρόπος μείωσης της ποσότητας της τροφής είναι το αργό φαγητό ή το διακοπτόμενο. Βρίσκουμε κάποια πρόφαση για να διακόψουμε το φαγητό.  Στη μέθοδο του αργού φαγητού περιλαμβάνεται και το αργό ξεκίνημα του φαγητού. Το να μην πέφτουμε στην αρχή με τα μούτρα. Στο Μαραθώνιο, όσοι ξεκινούν γρήγορα φουσκώνουν ύστερα από μερικά χιλιόμετρα και δεν μπορούν να συνεχίσουν. Όλο το πάθος είναι στην αρχή.

     Ο έλεγχος του πάθους ενδείκνυται επίσης στον έρωτα και στην πολιτική. Να μην πέφτουν οι ερωτευμένοι με τα μούτρα στην αρχή. Ο Σωκράτης έλεγε, πως όταν οι πολίτες δεν αυτοσυγκρατούνται, η δημοκρατία δε λειτουργεί. Ο Σωκράτης δεν εννοούσε τη σύγχρονη δημοκρατία στην οποία απουσιάζει το πάθος, γιατί οι περισσότεροι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο είναι ανέραστοι. Δεν έχουν ανάγκη και δεν τους ταπεινώνει κανείς! 

     Η προσευχή στην αρχή του γεύματος βοηθάει επίσης στο να συγκρατούμε τον εαυτό μας από του να πέφτει με τα μούτρα στο φαγητό και να κατεβάζει μεγάλη ποσότητα χωρίς έλεγχο. Αν δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να μείνει ήρεμος στην αρχή, θα είναι ήρεμος και αυτοσυγκρατημένος μέχρι το τέλος.

    Άλλος τρόπος είναι ο περιορισμός των τριών γευμάτων σε δύο. Οι Ρώσοι λένε το πρωί να τρως για δύο, το μεσημέρι για τον εαυτό σου, το βράδι μην το δίνεις ούτε στον εχθρό σου, τόσο μεγάλη ζημία προκαλεί το βραδινό φαγητό!

    Ο τρόπος που επινόησα για τον εαυτό μου είναι αυτός που τον ονομάζω "Μέθοδο της τσίχλας". 

Είχα διαβάσει σε κάποιο βιβλίο, ότι τη στερεά τροφή πρέπει να την πίνουμε και την υγρή τροφή να τη μασάμε! Προφανώς ο συγγραφέας του βιβλίου εννοούσε ότι πρέπει να μασάμε τόσο πολύ την τροφή ώστε να γίνεται σαν το νερό που πίνουμε. Η μάσηση της τροφής χρειάζεται για να ενωθεί με το σάλιο, το οποίο περιέχει ουσίες, που βοηθούν την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών της. 

   Η σύσταση του συγγραφέα "να πίνουμε την τροφή" με παρεκίνησε να σκεφτώ επάνω στη σύσταση της τροφής και στη συνήθεια του φαγητού. Σκέφτηκα ότι αφού είναι δύσκολο, τουλάχιστον στην αρχή, να τρώω το βράδυ, αντί να κόψω εντελώς το τρίτο γεύμα, έκοψα τη στερεά τροφή και περιορίστηκα στον χυμό της τροφής. Έτσι το απόγευμα, την ώρα που τρώνε οι φαντάροι, βάζω στο πιάτο μια μικρή ντομάτα και τρεις ελιές και τρώω το φαγητό μου αργά, μασώντας πολλές φορές και πίνοντας τους χυμούς της τροφής. Όταν νιώθω ότι η μπουκιά στο στόμα μου έχει δώσει όλους τους χυμούς της την αφήνω σε κάποιο κρυμμένο σκεύος, δίχως να την καταπιώ΄, όπως κάνεις με την τσίχλα, που την μασάς και δεν την καταπίνεις. Εννοείται ότι  ο τρόπος αυτός του φαγητού δεν ενδείκνυται σε κοινωνικό επίπεδο! 

     'Οταν το στομάχι συνηθίσει στα δύο γεύματα περιττεύει και η μέθοδος της "τσίχλας". Για να βοηθήσει κανείς τον εαυτό του να κόψει το βραδινό φαγητό, να θυμάται τους λαούς της Αφρικής στους οποίους η μεγάλη πλειονότητα δεν εξασφαλίζει όχι τα τρία γεύματα, αλλά ούτε το ένα. Σε κάποια χώρα τρώνε μέρα πάρα μέρα και σε άλλες δεν έχουν γάλα για τα παιδιά τους, ούτε φάρμακα!

Οι άνθρωποι αυτοί που στενάζουν κάτω από τη φοβερή φτώχεια αναρωτιούνται για  τους λαούς που ζουν σε υλική ευμάρεια: Το ότι εμείς δεν έχουμε τροφή και φάρμακα για τα παιδιά μας, δεν θα έχει για σας καμιά συνέπεια;

     

       

Τρεις Ρωσικές Παροιμίες!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Από τους αγαπητούς ομοδόξους Ρώσους, από τους οποίους το Ελληνικό Γένος περιμένει στις δύσκολες αυτές ώρες, συμπαράσταση, θυμάμαι τρεις παροιμίες.
Δεν είναι οι μόνες που έτυχε να μάθω. Διαβάζοντας την πανέμορφη λογοτεχνία τους συνάντησα πολλές παροιμίες και γνωμικά. Οι τρεις όμως αυτές παροιμίες έμειναν στην μνήμη μου, επειδή δεν τις διάβασα, αλλά τις άκουσα να λέγονται από φίλους, τη στιγμή ακριβώς που τις χρειαζόμουν. Έτσι μπορώ να πω ότι οι παροιμίες αυτές ήταν , για μένα, θεόσταλτες!

       Εκείνη που θυμάμαι περισσότερο είναι η παροιμία που λέει, "Δίχως το Θεό, ούτε έξω από το κατώφλι". Οι Ρώσοι λένε, "νε μπόγα, νε πιρόγα" που κατά λέξη σημαίνει: Όχι Θεός, όχι κατώφλι! Την παροιμία αυτή τη χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα, αν και πέρασαν πολλά χρόνια  από τότε που  μου την είπε κάποιος μανάβης, στη Βέροια, τη δεκαετία του 70.

      Βέβαια η παροιμία έχει βαθύτερο περιεχόμενο από αυτό που καταλαβαίνει κανείς με την γραμματική ερμηνεία. Θα έλεγα ότι είναι μια παραβολή. Ναι μεν λέει, να μη βγεις από το σπίτι σου, χωρίς να θυμηθείς το Θεό, αλλά η βαθύτερη σημασία της είναι να μην βγεις έξω από το νου σου και να ξεχάσεις το Θεό.

       Πρόκειται για μα παροιμία η οποία αναφέρεται στη αδιάλειπτη ευχή του Ιησού, η οποία όπως είναι λιγόλογη ή και μονολεκτική δεν διακόπτεται ποτέ, όταν με τη χάρη του Θεού γίνεται αυτενεργούμενη, δηλαδή γίνεται από μόνη της, χωρίς νοητική προσπάθεια.

      Δεύτερη παροιμία, η οποία επίσης παραμένει πάντοτε καινούρια στο νου μου και ποτέ δεν χάνει την λάμψη της και τη χάρη της είναι αυτή: "Μπόζε, Μπόζε, νες λιμπόφ νε μόζε" που σημαίνει "Θε μου, Θέ μου, δίχως αγάπη δε γίνεται."

       Η τρίτη παροιμία δεν έχει βέβαια την πνευματικότητα των δύο προηγουμένων, δεν αφορά άμεσα στο πνεύμα, αλλά στο σώμα. Λέει η παροιμία αυτή: "Το πρωί να τρως για δύο (εννοείται αν σου περισσεύει για να τρως για δύο). Το μεσημέρι να τρως για τον εαυτό σου. Το βράδυ  ούτε στον εχθρό σου!

     

   

   

      

Η δυσκολία των νέων σ΄ έναν αβέβαιο κόσμο!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

              " Όπου αν εισπορεύετο εις κώμας ή πόλεις ή αγρούς εν ταις αγοραίς ετίθεσαν 
                   τους ασθενούντας και παρεκάλουν αυτόν, ίνα καν του κρασπέδου του ιματίου           
                    αυτού άψωνται και όσοι αν  ήπτοντο αυτού εσώζοντο." (Μάρκ.στ΄54'55,ζ΄1-8)

     
        Το μήνυμα που μας στέλνουν, αυτόν τον καιρό,  οι νέοι μας και  δεν το λαμβάνουμε, είναι  να έχουμε πίστη, για να τους ενθαρρύνουμε στο ξεκίνημά τους, σ΄  ένα αβέβαιο κόσμο. Στην πραγματικότητα ζητούν να έχουμε την ελπίδα μας στο Θεό και όχι στον άνθρωπο! Ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκτητος, ένα χριστιανός προ Χριστού, έλεγε:  "Αν ήμουν  πουλί θά  πετούσα..Είμαι άνθρωπος και προσεύχομαι."

       Κάθε φορά που αντιμετωπίζω ένα άλυτο πρόβλημα ο Γρηγόρης μου με συμβουλεύει να το κάνω θέμα προσευχής Οι άγιοι μας παρακινούν να προσευχόμαστε διαρκώς! Η ζωή είναι γεμάτη άλυτα προβλήματα!

      Τα πουλιά , όταν βλέπουν ότι τα παιδιά τους μπορούν να πετούν με τα δικά τους φτερά ,τα ωθούν να πετάξουν. Αντίθετα οι άνθρωποι νομίζουν ότι για να κρατήσουν τα παιδιά τους δεμένα με την  οικογένεια, πρέπει να τους βάζουν εμπόδια στο πρώτο τους πέταγμα.

      Όσοι  τηρούν αυτή τη στάση δεν έχουν την ελπίδα τους στο Θεό, αλλά στον άνθρωπο. Έχουν ουσιαστικά απομακρυνθεί από την Εκκλησία. Η στάση τους δεν είναι πνευματική, αλλά ψυχική, συναισθηματική, ασταθής. Το πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι θεολογικό!

      Ο δόκτωρ Έρικ Μπέρν, Αμερικανός ψυχίατρος, θεωρεί ότι μέσα στον άνθρωπο υπάρχουν τριών ειδών ψυχικές και πνευματικές καταστάσεις, οι καταστάσεις του "Παιδιού", αφού όλοι υπήρξαμε παιδιά, των "Γονέων" και του "Ενηλίκου".

     Όταν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις τρεις αυτές καταστάσεις είμαστε ήσυχοι και ειρηνικοί. Όταν οι καταστάσεις αυτές βρίσκονται σε σύγκρουση είμαστε ταραγμένοι. Δεν έχουμε άμεση επαφή με τους άλλους. Στις σχέσεις μας παίζουμε διάφορα παιχνίδια  τα οποία μας δίδαξε η οικογένεια
Όποιος δεν έχει άμεση επαφή με τους άλλους, χρησιμοποιεί διάφορα παιχνίδια στα οποία ο απώτερος στόχος είναι η ιδιοτέλεια.
   
     Οι νέοι  πρέπει  να εξισορροπήσουν τις τρεις καταστάσεις μέσα τους, το Παιδί, τους Γονείς και τον Ενήλικο. Συνήθως το Παιδί είναι επαναστατημένο, οι Γονείς ανασφαλείς και ο Ενήλικος σε εξασθενισμένη θέση.

      Ο νέος θα ηρεμήσει το επαναστατημένο Παιδί μέσα του, αν το πείσει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του. χωρίς  να κρατάει τους Γονείς σε διαρκή ανησυχία. Πρέπει επίσης να πείσει του Γονείς μέσα του, να τον ενθαρρύνουν για να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις και να μη φοβούνται, ότι θα διακοπεί η σχέση τους. Έτσι θα είναι σε ισορροπία και οι τρεις, Παιδί, Γονείς και Ενήλικος.
Η θεραπεία τελειώνει με το να μην κατακρίνει κανείς και να μην απωθεί κανείς.

      Πόσο γνώστες της ψυχής ήταν οι άγιοι Προφήτες, Απόστολοι κι οι άγιοι γενικά που εφάρμοζαν τη θεραπεία της Ορθόδοξης Παράδοσης! Μόνον τώρα, χιλιάδες χρόνια αργότερα  η επιστήμη ερευνά αυτά τα θέματα τα οποία οι Άγιοι γνώριζαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος: Ο Απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του γράφει να προσευχόμαστε υπέρ των άλλων, για να θεραπευτούμε. Τα λόγια του αυτά είναι η απάντηση στο ερώτημα, τί να κάνουμε για να ηρεμήσουμε τις ψυχικές και πνευματικές καταστάσεις μέσα μας , που ευρισκόμενες σε διαρκή σύγκρουση, κάνουν τη ζωή μας δύσκολη;

    Το ερώτημα που βασανίζει πολλούς είναι, πώς ο νέος  που αρχίζει τώρα τη ζωή του, θα ακούσει ότι η θεραπεία της ανησυχίας του βρίσκεται στην προσευχή και στην συμμετοχή του στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας; Ιδίως όταν οι γονείς του δεν πιστεύουν και δεν έχουν άμεση επαφή με τους άλλους; Πώς θα ακούσει ο νέος περί προσευχής, όταν  η  προπαγάνδα ακόμα και της πολιτείας   εξευτελίζει τις πνευματικές αξίες, για να τις υποκαταστήσει με το χρήμα;

    Πράγματι η ανησυχία των νέων και των γονιών τους είναι η μεγάλη αρρώστια της εποχής μας.
Το μήνυμα της Εκκλησίας προς τους νέους είναι να προσεύχονται για τους άλλους, για να γιατρευτούν, τώρα που ξεκινούν τη ζωή τους σ΄ ένα αβέβαιο κόσμο.

   Πόσο έβλαψαν και συνεχίζουν να βλάπτουν τους νέους οι δήθεν πνευματικοί ηγέτες του κόσμου, οι  οποίοι ούτε οι ίδιοι πίστεψαν  ούτε τους νέους αφήνουν να πιστέψουν!!

    Η Ορθόδοξη Παράδοση, επί χιλιάδες χρόνια ασκεί την θεραπευτική της μέθοδο της καρδιακής κάθαρσης , του φωτισμού και της ένωσης με το Θεό, η οποία στην εποχή μας τεκμηριώνεται και επιστημονικώς ύστερα από την εργασία των ψυχολόγων του βάθους , ιδίως του Κάρλ Γιούνγκ, ο οποίος θεωρεί τη δυσκολία της  θρησκευτικής συνειδητοποίησης ως αιτία των ασθενειών.

   
   

   

   

   

     

     

       

     
       

Μια γυναικεία ενδυμασία με ιστορική και επιστημονική σημασία!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Ότι το κρεμμύδι είναι ένα φυσικό φάρμακο οπωσδήποτε είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Να όμως που ένα γεγονός της νεώτερης ιστορίας ενός τόπου, και συγκεκριμένα του χωριού Κρανιάς Ελασσόνος ή Ξηροκρανιάς έρχεται να το επιβεβαιώσει με ένα πράγματι περίεργο τρόπο.

      Το χωριό Κρανιά Ελασσόνος ή Ξηροκρανιά είναι χτισμένο στην ανατολική πλευρά της οροσειράς των Καμβουνίων. Είναι χτισμένο σε ένα τόπο τόσο πετρώδη και τόσο ξηρό, ώστε δικαιολογημένα το ονόμασαν Ξηροκρανιά.

     Αντίθετα με τον θεσσαλικό κάμπο που ήταν γεμάτο έλη και από την πολλή υγρασία ήταν ο περισσότερο νοσογόνος τόπος της Ελλάδας. Ο Ιπποκράτης , ο  πατέρας της Ιατρικής, γι΄ αυτό το λόγο ήρθε να ζήσει εδώ και μάλιστα τον αγάπησε, ώστε ονόμασε το γιο του Θεσσαλό. Ο Ιπποκράτης ήρθε στον υγρό θεσσαλικό κάμπο για να μελετήσει τις ασθένειες και τον τρόπο της θεραπείας τους.

    Ο Ιπποκράτης γνώριζε ότι όλες οι ασθένειες θέλουν υγρασία για να αναπτυχθούν και να φέρουν εις πέρας το φθοροποιό έργο τους. Ο υγρός τόπος είναι νοσηρός, ενώ ο ξηρός τόπος είναι ο κατάλληλος τόπος για την υγεία και για τη θεραπεία.  Ένας τέτοιος ξηρός τόπος, θα λέγαμε η "μάνα όλων των ξηρών τόπων", είναι η περιοχή της Ξηροκρανιάς!

    Με τις σκέψεις αυτές αναρωτιέται ο επισκέπτης της Ξηροκρανιάς, μετά την πρώτη εντύπωση που είναι η απορία, γιατί ήρθε αυτός ο πληθυσμός να μείνει σε ένα τόσο ξηρό τόπο, έρχεται η απάντηση ότι προφανώς οι άνθρωποι ήρθαν από κάπου αλλού, κυνηγημένοι από κάποια αρρώστια, με την γνώση ότι ο ξηρός τόπος είναι ο κατάλληλος τόπος για την περίπτωσή τους.

  Έτσι εξηγείται πώς οι πρόγονοι των Κρανιωτών επέλεξαν  τον τόπο αυτόν για να κατοικήσουν. Τη σκέψη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει μια μαρτυρία , πραγματικά παράδοξη.Είναι η μαρτυρία της ενδυμασίας των γυναικών της Κρανιάς μέχρι τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα μέχρι τη δεκαετία του 40, ίσως και του 50.

      Οι γυναίκες της Κρανιάς τοποθετούσαν στην κορυφή του κεφαλιού τους ένα κρεμμύδι που το έδεναν με το μαντύλι που συγκρατούσε τα μαλλιά τους, ενώ πάνω από αυτό φορούσαν δεμένη πιο χαλαρά  την εξωτερική μανδύλα, το λεγόμενο φακιόλι, αν δεν κάνω λάθος.

     Το κρεμμύδι στο κεφάλι εκτός από την αρχαιοπρεπή εμφάνιση τους χάριζε και κάμποσους πόντους ύψος. Μέχρι σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές πίστευα ότι το κρεμμύδι το έβαζαν οι Κρανιώτισσες για λόγους αισθητικής και δεν αναζήτησα άλλη αιτία. Μέχρι που χρειάστηκε να ψάξω για να βρω με ποιο φυσικό  τρόπο απωθεί κανείς τα βλαβερά ζωύφια χρησιμοποιώντας διάφορα φυτά, μεταξύ των οποίων είναι το σκόρδο, η μέντα, ο ευκάλυπτος, ο βασιλικός, η λεβάντα, το ξύδι κ.α.

    Με αφορμή την αναζήτηση των εντομοαπωθητικών φυτών  θυμήθηκα το κρεμμύδι. Σκέφτηκα πως είναι δύσκολο να ανεχθεί μια γυναίκα τη μυρουδιά του, αν δεν υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος. Έκανα λοιπόν την εξής υπόθεση: Σε κάποιον  οικισμό που βρίσκεται σε υγρό τόπο ενσκήπτει κάποια φοβερή επιδημία! Οι γιατροί της εποχής δεν βλέπουν άλλο τρόπο θεραπείας και συμβουλεύουν τους κατοίκους να αλλάξουν τόπο και να κατοικήσουν σε κάποιον ξηρό πετρώδη τόπο, για να θεραπευτούν.

    Ίσως κάτι τέτοιο συνέβη με τους προγόνους των Κρανιωτών που έχτισαν το χωριό τους επάνω στην πέτρα και το ονόμασαν Ξηροκρανιά, επειδή στο πετρώδες έδαφός του δεν φύτρωνε  καμιά άλλη βλάστηση εκτός από τον θάμνο της κρανιάς.

    Να μια ευκαιρία για τον ιστορικό της Κρανιάς να ερευνήσει, αν η υπόθεση αυτή είναι αληθινή.
Αυτό όμως που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση είναι ότι το κρεμμύδι είναι φάρμακο, γνωστό από τα αρχαία χρόνια, από τον Ιπποκράτη ακόμα, πράγμα που το επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά η ενδυμασία της Κρανιώτισσας!

   Είναι γεγονός ότι η γυναικεία ενδυμασία είναι σύμβολο και έχει πολλές σημασίες. Στην περίπτωση της παλιάς κρανιώτικης ενδυμασίας  έχει εκτός των άλλων και ιστορική και επιστημονική σημασία!




  

Χωρίς αγάπη δε γίνεται!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                                            
                                                "Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν"


        Πόσο σημαντικό είναι για την σωματική και την ψυχική υγεία μας το να αγαπούμε και να μας αγαπούν; Είναι η αγάπη στην πρώτη προτεραιότητα μεταξύ των πραγμάτων που ενδιαφέρουν τον σύγχρονο άνθρωπο;

       Υπάρχει κάποιο πρόσωπο αληθινά αξιαγάπητο ή δεν υπάρχει ένα τέτοιο πρόσωπο για μας;  Κι αν δεν υπάρχει ένα τέτοιο πρόσωπο στην προσωπική μας ιστορία, δεν είναι το πρόσωπο του Ιησού αληθινά αξιαγάπητο σε οποιαδήποτε περίσταση; Ο Ιησούς είναι για όλους τους ανθρώπους παρών ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο. Είναι εκεί για εμάς, πριν από εμάς.

      Ένας Ιταλός γιατρός , βλέποντας πόσο μεγάλη άγνοια είχαν οι ασθενείς του για τον εσωτερικό τους κόσμο, μαζί με τη συνταγή για τα χάπια, τους έγραφε και κάποιο βιβλίο να διαβάσουν για να αποκτήσουν αυτογνωσία! Πιστεύω ότι το πρώτο βιβλίο που θα τους έγραφε είναι το Ευαγγέλιο. Είναι το βιβλίο με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στον κόσμο!

     Αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον καθένα ποιο αγαθό είναι πάνω πάνω στην κλίμακα των αξιών του, το πιο πιθανόν είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό θα θεωρούσε ως πρώτιστο αγαθό την υγεία.

      Το ερώτημα είναι γιατί παρόλο που όλοι σχεδόν θέλουν να είναι υγιείς, συνάμα σχεδόν όλοι ακολουθούν διαφόρους αυτοκαταστρεπτικούς δρόμους όπως κάπνισμα, ποτό, ξενύχτι, όσον αφορά το σώμα και όσον αφορά την ψυχή, απώθηση, κατάκριση, αδικία κ.α.

     Στις προσωπικές σχέσεις το ζητούμενο, ενώ θα περίμενε κανείς να είναι η αγάπη, δεν είναι η αγάπη. Το ζητούμενο είναι το δίκιο. Αυτό που ενδιαφέρει στις προσωπικές σχέσεις είναι ποιος έχει δίκιο.

     Η διεκδίκηση του δίκιου από μέρους των "φίλων", από μέρους των μελών της οικογένειας και ιδίως από τον πατέρα και τη μητέρα, είναι αρρώστια. Είναι άρρωστοι αυτοί που ενδιαφέρονται περισσότερο για το δίκιο παρά για την αγάπη. Δεν αγαπήθηκαν από τους δικούς τους και δεν αγαπούν και εκείνοι.

     Αν η προσοχή μας ήταν στραμμένη στο να αγαπούμε τους "αγαπημένους" μας ,δεν θα ήταν η έλλειψη αγάπης αιτία ασθενειών τόσο για τους άλλους, όσο και για μας τους ίδιους.

     Ο θανατοποινίτης Ντοστογιέφσκι, όταν πήρε χάρη, ένιωσε μέσα του ένα ξεχείλισμα αγάπης για όλα τα πλάσματα. Η πρώτη σκέψη που του ήρθε στο νου μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ήταν γιατί δεν αγαπάει όλους τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη αγάπη του κόσμου!

    Λίγο πριν το θάνατό του, ο πνευματικός μου φίλος Ρόμπερτ, μου είπε στο τηλέφωνο με κομμένη ανάσα, να τους αγαπάς όλους, μα όλους! Ο γέρων Παϊσιος έλεγε πως εκείνος που δεν αγαπάει τους εχθρούς του δεν ξέρει τίποτε από το Θεό.

    Πριν πολλά χρόνια, τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μας  με τον ποιητή Ρόμπερτ Λαξ, στην Κάλυμνο, του ζήτησα να μου υπαγορεύσει την πνευματική του υποθήκη στους νέους: Θυμάμαι τα λόγια του για την αγάπη.

       Ο αγαπημένος αυτός ποιητής, φιλόσοφος και ερημίτης της Καλύμνου και της Πάτμου, είπε:
Τα λάθη στον τομέα της υπομονής, τα λάθη στον τομέα της αγάπης δεν διορθώνονται με λιγότερη υπομονή, με λιγότερη αγάπη. Τα λάθη στον τομέα της υπομονής, στον τομέα της αγάπης, διορθώνονται με περισσότερη υπομονή, με περισσότερη αγάπη!

    Κάποτε προσπαθούσα να συμφιλιώσω ένα ζευγάρι που ήθελε να χωρίσει. Η γυναίκα είπε στον άντρα της, έχεις δίκιο, αλλά δεν αγαπάς!

   Πόσο  ανυπολόγιστο κακό γίνεται στον εαυτό μας και στους άλλους γιατί δεν αγαπούμε. Ο Ντοστογιέφσκι λέει πως η κόλαση είναι να μην αγαπάς. Η κόλαση της ασθένειας είναι επίσης να μην αγαπάς. Διεκδικώντας το δίκιο μας, απωθούμε και κατακρίνουμε. Κάποιος μεγάλος γιατρός στο βιβλίο του γράφει, πως οι δυο κύριες αιτίες της ασθένειας είναι η απώθηση και η κατάκριση.

Ο Κύριός μας λέει, μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε. Η κρίση είναι η ασθένεια. Αν ήξεραν οι γονείς πως οδηγούν τα παιδιά τους στην ασθένεια θα έδειχναν μεγαλύτερη αγάπη.Αυτός είναι ο λόγος που η άγνοια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία.

Συμπέρασμα: Να μην αμαρτάνουμε, για να μην πέσουμε στα χέρια των γιατρών.

 
      

"Όταν δεν τηρείται η οδός, οι τιμές είναι ντροπή!"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                                         "Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν"

     

       Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, για να ελέγξει τον βασιλιά παραιτήθηκε από τα πλούτη, από τις τιμές, από τα αξιώματα και γενικά από τα αγαθά αυτού του κόσμου. Ο Κύριός μας, επίσης , έζησε σ΄ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είναι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Το ίδιο παράδειγμα έδωσε και σε μας: Όποιος κάνει κάτι γι΄ αυτούς τους ελαχίστους, δηλαδή γι΄ αυτούς που στερούνται τα αγαθά αυτού του κόσμου, σε μένα το κάνει, είπε.

     Οι πολιτικοί της Ελλάδος διαφωνούν στη βουλή, για τα μάτια του κόσμου και δέκα λεπτά αργότερα είναι μαζί. Την εικόνα αυτή την βλέπει ο λαός. "Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει,", λέει.

     Η εικόνα είναι σύμβολο. Οι πιστοί βλέπουν τον Κλήρο μαζί με την εξουσία. Η εικόνα αυτή των κληρικών με την εξουσία είναι επίσης ένα δυνατό σύμβολο του ότι κλήρος και εξουσία είναι ένα. Αργά η γρήγορα η εικόνα αυτή μεταφέρει την αντιπάθεια, αν όχι και το μίσος του κόσμου για την εξουσία στον Κλήρο. Αυτό έγινε στη Δύση.

    Στη Δύση ο καθολικισμός αποσχίστηκε από την Εκκλησία, γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο: για την εξουσία. Ενώ η Εκκλησία παρέμεινε στην αρχική Οδό που δίδαξε ο Κύριός μας, στην πνευματική Οδό. 

    Η απόσχιση του καθολικισμού για την εξουσία προκάλεσε στο δυτικό κόσμο μίσος για τον καθολικισμό, τον γνωστό "αντικληρικαλισμό". Αντικληρικαλισμός δεν υπάρχει στην Ορθοδοξία, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, παρά τον πόλεμο που κάνουν οι εχθροί κατά της Εκκλησίας και του Κλήρου. 

     Οι πιστοί γνωρίζουν τον προορισμό της Εκκλησίας που είναι να αγιάζει τον κόσμο και να μην διακρίνει τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, σε καλούς και σε κακούς. Για την Εκκλησία όλοι οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού.

    Στον ορθόδοξο κόσμο δεν υπάρχει αντικληρικαλισμός επειδή η οδός της Ορθοδοξίας είναι η εκζήτηση του Αγίου Πνεύματος και όχι η "φιλία" του Μαμωνά. Από τη "φιλία" του Μαμωνά θέλουμε να θεραπευτούμε και ακολουθούμε την ορθόδοξη ησυχαστική και ασκητική παράδοση, της καρδιακής κάθαρσης, του φωτισμού και της ένωσης με το Θεό! 

   Η οδός αυτή ονομάζεται νηπτική , διότι στηρίζεται στην νοερά προσευχή, την οποία ασκούν οι πιστοί με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Κανένας δεν μπορεί να πει "Κύριε Ιησού" χωρίς να το πει μέσα του το Άγιο Πνεύμα. Αυτό σημαίνει ότι η νοερά προσευχή δεν είναι μια μέθοδος αυτοτελείωσης και αυτοσωτηρίας, δίχως τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.  

 
     Ρώτησαν κάποιον γέροντα σχετικά με την ποιότητα της νοεράς προσευχής, δηλαδή της επίκλησης του Ονόματος του Ιησού και απάντησε ότι δεν εξαρτάται από μας η ποιότητα της προσευχής, αλλά η ποσότητα.

    Ο Κλήρος τώρα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην εικόνα του να εμφανίζεται μαζί με την εξουσία

και στην εμπιστοσύνη των πιστών, την οποία κινδυνεύει αργά ή γρήγορα να απωλέσει, αν επιλέξει τις "τιμές" μαζί με την εξουσία. 

    "Όταν δεν τηρείται η Οδός, οι τιμές είναι ντροπή."

     

      

Αδνάτισμα κι αυτογνωσία!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Αν είσαι υπέρβαρος πρέπει να κάνεις ενδοσκόποηση, να εξετάσεις καλά τον εαυτό σου, για να βεβαιωθείς ότι θέλεις πραγματικά να αδυνατίσεις . Με άλλα λόγια πρέπει να βρεις τον εαυτό σου.Αλλιώς δεν θα αδυνατίσεις, γιατί δεν θέλεις να αδυνατίσεις, δεν θέλεις με όλη σου την καρδιά να κάνεις κάτι για να αδυνατίσεις, να βγεις απ΄ την παθητικότητα και την αδράνειά σου.

Η δυσκολία έγκειται στη νοοτροπία του  "έτοιμου" που επικρατεί τα τελευταία χρόνια παντού. Το "έτοιμο" μετέτρεψε το καθετί σε εμπόρευμα και δημιούργησε την πεποίθηση πως όλα αγοράζονται φτάνει να διαθέτεις χρήματα για να τα αγοράσεις. Χάθηκε η έννοια της χαράς της δημιουργίας. Να κάνεις κάτι με κέφι και με κόπο. Να το χαίρεσαι καθώς το δημιουργείς, είτε έργο είναι, είτε κάποια δημιουργική απασχόληση, όπως είναι η άσκηση.

Με αυτήν την νοοτροπία δεν είναι βέβαιο, αν εκείνος που προσπαθεί να χάσει το περιττό βάρος του , θέλει πράγματι να το χάσει.Για να αδυνατίσεις αν είσαι  υπέρβαρος πρέπει να απαλλαγείς από την εσφαλμένη αντίληψη ότι καθετί είναι εμπόρευμα.

Πρέπει κατά δεύτερο λόγο, να δεις τί παιχνίδι σου παίζει η βούλησή σου. Μπορεί η λογική σου να λέει πως πρέπει να χάσεις βάρος και να κάνει προσπάθειες να το επιτύχεις, αλλά για κάποιο λόγο η βούλησή σου να λέει άλλα. Η βούλησή σου μπορεί να μην το θέλει. Συνήθως δεν το θέλει η βούληση γιατί έχει κάποια κρυφή απολαβή.

Η απολαβή είναι ότι η βούληση δεν θέλει να μπει στον κόπο να κάνει κάτι για να χάσει βάρος. Θέλει το αδυνάτισμα έτοιμο, όπως είναι όλα τα πράγματα που μας περιτριγυρίζουν. Στην πραγματικότητα ο άνθρωπος που προσπαθεί να χάσει βάρος και δεν το κατορθώνει, έχει μια βούληση που λέει, καλύτερα με το παραπανίσιο βάρος και χωρίς να βγω απ΄ την αδράνειά μου, παρά αδυνάτισμα και κόπος και μόχθος.

Με τέτοια βούληση πρέπει να βρεις ένα άλλο δώρο, μια άλλη απολαβή για τη βούληση. Να της βρεις έναν άλλο θησαυρό. Όπου είναι ο θησαυρός σου, εκεί είναι κι η καρδιά σου. Που είναι ο θησαυρός της βούλησής σου; Για την ώρα ο θησαυρός σου είναι η αδράνεια (το έτοιμο) και γι΄ αυτό η προσπάθειά σου δεν έχει αποτέλεσμα, γιατί γίνεται χωρίς καρδιά!

Πρώτα βγάλε απ΄ το μυαλό σου ότι όλα είναι εμπορεύματα, ότι όλα αγοράζονται και το αδυνάτισμα επίσης. Έπειτα μάθε για τη χαρά της δημιουργίας. Με το όλα είναι εμπόρευμα γίναμε όλοι μεταπράτες, κανένας δεν είναι δημιουργός. Η βούληση θέλει τη χαρά της δημιουργίας. Βρες μια δημιουργική απασχόληση στο αδυνάτισμα κι η βούληση θα ακολουθήσει.

Η αδράνεια μένει με τις υπεκφυγές και σου παίζει παιχνίδια. Δεν ξέρεις τις αληθινές προθέσεις της. Άφησε τις υπεκφυγές και δες τα πράγματα όπως είναι. Άφησε τη φαντασία. Να πατάς γερά τα πόδια σου στην πραγματικότητα.

Τί είναι η αδράνεια άλλο από ανία και έλλειψη νοήματος; Πώς μπορείς να βρίσκεις χαρά στην έλλειψη νοήματος, αν δεν σε έχει ξεγελάσει η αδράνεια με την υποκρισία της και τα παιχνίδια της; Φύγε από την ανία του έτοιμου. Να χαίρεσαι να δημιουργείς κάτι. Δημιουργία είναι κι ο εαυτός σου.

Μην κοιμάστε. Σηκωθείτε και προσεύχεσθε για να μην σας νικήσει ο πειρασμός, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του, τη νύχτα της προδοσίας, στον κήπο της Γεσθημανή.

Ένας Καλύμνιος μάστορας στο καρνάγιο είπε, είμαι εξήντα πέντε ετών και ακόμα προσπαθώ να κάνω τα καϊκια πιο όμορφα γιατί τα αγαπώ! Βρες κάτι δημιουργικό με το αδυνάτισμα. ‘Εγώ π.χ. γράφω ημερολόγιο αδυνατίσματος. Μου αρέσει το γράψιμο περισσότερο κι απ΄ το αδυνάτισμα. Για την ώρα μένω σταθερός με το βάρος. Λες και διστάζει να φύγει. Με τη δύναμη του Θεού θα φύγει. Γιατί το πιο σπουδαίο είναι να μην είμαστε οκνηροί και κοιμισμένοι. Να ξυπνήσουμε και να προσευχόμαστε για να μη μας νικήσει ο πειρασμός.

Γεωργίου Βιζυηνού, Παιδί στο ποτάμι

Ποίηση... poesis...

Πέμπτη, 31 Μαρτίου 2011

Τὸ παιδὶ στὸ ποτάμι (Γεώργιος Βιζυηνός)Σὰν κρυστάλλι κυλᾷ τὸ ποτάμι,
τὸ παιδὶ τὸ θωρεῖ καὶ γελᾷ:
Τί κακὸν εἰμπορεῖ νὰ τοῦ κάμῃ
τὸ καθάριο νερὸ ποῦ κυλᾷ;
Δυὸ κρίνοι στὸ ρεῦμα σαλεύουν
πότ᾿ ἐδῶ πότ᾿ ἐκεῖ σταυρωτοί.
Τὸ παιδάκι θαρρεῖ πὼς τὸ γνεύουν,
σὰν νὰ θὲν νὰ τοῦ ποῦν κάτι τί.
Πότ᾿ ἐδῶ πότ᾿ ἐκεῖ τοὺς προσκλίνει
τὸ νερὸ ποὺ περνᾷ μὲ σπουδὴ
τί νὰ γνεύουν οἱ κίτρινοι κρίνοι,
τί νὰ θέλουν νὰ ποῦν στὸ παιδί;
Στῆς ἰτιᾶς τὸ κλωνάρι θαρριέται,
ἄχ! ν᾿ ἀκούσ᾿ ὁ μικρὸς προσπαθεῖ!
Ξάφνου σπᾷ τὸ κλωνί, ποὺ κρατιέται,
καὶ κυλᾷ στὸ νερὸ τὸ βαθύ!
Μιὰ τὸ φῶς ἀπ᾿ τὰ μάτια του σβύνει,
μιὰ σὰν κόκκιν᾿ ἀστράφτει βαφή,
ὡς ποὺ πέσαν οἱ κίτρινοι κρίνοι
σὰν σταυρὸς στὴ νεκρή του μορφή!
Ποιὸ παιδί, ποὺ σιμόνει ποτάμι,
δὲν τὸ βλέπ᾿ ἀπ᾿ ἐδῶ καὶ καλά,
τί κακὸν εἰμπορεῖ νὰ τοῦ κάμῃ
τὸ καθάριο νερὸ ποῦ κυλᾷ;

Ορθόδοξη ησυχαστική και ασκητική παράδοση

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Τίς δε συγκατάθεσις Θεού μετά ειδώλων; Υμείς γαρ
ναός Θεού εστέ ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός."
(Β΄Κορ.ΣΤ΄23-28)

Κάθε ορθόδοξος χριστιανός είναι μέρος της ορθόδοξης ησυχαστικής και ασκητικής παράδοσης.Για τους μοναχούς λέγεται ότι κάθε μοναχός είναι όλη η ησυχαστική και ασκητική παράδοση. Αν χαθούν όλα τα συγγράμματα της ορθόδοξης ησυχαστικής και ασκητικής παράδοσης, ένας μοναχός είναι σε θέση να τα ξαναγράψει.

Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να γνωρίζει ο ορθόδοξος χριστιανός , τί είναι η ορθόδοξη ησυχαστική και ασκητική παράδοση για να μιλήσει γι΄ αυτήν. Φτάνει να γνωρίζει τον εαυτό του και να μετέχει της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας. Όταν μας ρωτούν τί είναι ορθόδοξη ησυχαστική και ασκητική παράδοση είναι σαν να μας ρωτούν ποιοι είμαστε ή τί είναι η ζωή μας ή τί είναι Εκκλησία. Η απάντηση είναι "έρχου και ίδε".

Όταν ρώτησαν τον άγιο Νείλο, τί είναι θεολογία; απάντησε. Θεολογία είναι να προσεύχεσαι σωστά. Όταν προσεύχεσαι σωστά είσαι θεολόγος. Ο άγιος Πατέρας σωστή προσευχή εννοεί την προσευχή του Ονόματος του Ιησού,την νοερά προσευχή. Στην νοερά προσευχή η προσοχή μας είναι στραμμένη στις λέξεις "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό", τις οποίες επαναλαμβάνουμε με το νου μας αδιαλείπτως.

Μια φορά ο Άγιος Αντώνιος είδε τις παγίδες του διαβόλου ανοιχτές παντού κι αναρωτήθηκε, ποιος θα σωθεί; Άκουσε τότε μια φωνή να του λέει, πάρε τις παγίδες και κανείς δεν σώζεται.

Οι άγιοι, χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, γνώριζαν ότι μετέχοντας στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, η σκοτεινή νύχτα μέσα μας γίνεται πιο φωτεινή από μέρα.

Όταν είμαστε παιδιά ,από ένα μέχρι εφτά ή οχτώ χρονών, μπαίνουμε σ΄ ένα λαβύρινθο και την υπόλοιπη ζωή μας προσπαθούμε να βγούμε από αυτόν.Αυτό γίνεται γιατί ως παιδιά δεν έχουμε ακριβή αντίληψη των πραγμάτων. Είναι σαν να βλέπουμε αντί τα ίδια τα πράγματα, τις σκιές τους στον τοίχο. Η γάτα μοιάζει με τρομερή τίγρη που μας φοβίζει. Έτσι ο εσωτερικός μας κόσμος γεμίζει στα παιδικά μας χρόνια με τρομερά τέρατα. Η κριτική σκέψη δεν μπορεί να ρίξει φως και να δείξει στον άνθρωπο που φοβάται να κοιτάξει ότι οι φόβοι του είναι αστήρικτοι.

Η Εκκλησία έχει την πειθώ να δείξει ότι αυτό που μέσα μας φαίνεται λιοντάρι και μας τρομάζει δεν είναι παρά ένα μυρμήγκι, ένας μυρμηγκολέων, όπως λέγεται στην εκκλησιαστική γλώσσα ο εχθρός του ανθρώπου, ο διάβολος. Δεν είμαστε εμείς δυνατοί. Δυνατός είναι ο Ιησούς που μας αγαπάει.

Η ενδοσκόπηση κι η αυτοπαρατήρηση ονομάζεται στην εκκλησιαστική γλώσσα "νήψη". Η λέξη "νήψη" προέρχεται από το ρήμα "νήφω" που σημαίνει "είμαι νηφάλιος". Οι νηπτικοί πατέρες της Εκκλησίας με την ενδοσκόπηση και τη διαρκή νοερά προσευχή πέτυχαν την καρδιακή κάθαρση, το φωτισμό και την ένωση με το Θεό.

Ο απώτερος σκοπός κάθε ορθοδόξου χριστιανού είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. ΔΕν μπορεί κανείς να πει Κύριε Ιησού χωρίς να το πει το Άγιο Πνεύμα μέσα του. Το Άγιο Πνεύμα μέσα μας προσεύχεται αδιαλείπτως. Η καρδιά μας πρέπει να είναι καθαρή για να μη διώχνει τη θεία χάρη και να μη διακόπτεται η προσευχή.

Θα μου πείτε μπορούμε να προσέχουμε τις λέξεις της νοεράς προσευχής, όταν είμαστε απασχολημένοι με τις φροντίδες της καθημερινής ζωής. Ο νους του ανθρώπου είναι αεικίνητος. Δεν στέκεται πουθενά. Ακόμα κι όταν είμαστε απασχολημένοι με τις φροντίδες της καθημερινής ζωής ο νους δεν είναι εκεί όπου είμαστε και σ΄ αυτό που κάνουμε. Η νοερά προσευχή φέρνει το νου μας εκεί όπου βρισκόμαστε και σ΄ αυτό που κάνουμε.

Η ορθόδοξη ησυχαστική και ασκητική παράδοση της καρδιακής κάθαρσης, του φωτισμού και της ένωσης με το Θεό, που ίσχυε επί χιλιάδες χρόνια, διεκόπη επί Βαυαρών. Η ησυχαστική μελέτη και η άσκηση διώχθηκαν και εξευτελίστηκαν. Ήδη όμως τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται μια καινούρια άνθηση της ορθόδοξης ησυχαστικής και ασκητικής παράδοσης από τότε που τα έργα των νηπτικών πατέρων, ιδίως η Φιλοκαλία μεταφράστηκε στο εξωτερικό.

Πολλοί που δεν ακολουθούν την ησυχαστική και ασκητική παράδοση μέσα στην Εκκλησία συγχέουν την νοερά προσευχή με άλλες παραδόσεις, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθοδοξία και μόνον επιφανειακή ομοιότητα έχουν σε κάποια στοιχεία της Ορθόδοξης Παράδοσης, όπως είναι η γιόγκα π.χ. Στην γιόγκα επαναλαμβάνουν κάποια λέξη (μάντραμ) ή κάποιον ήχο (ομ)ώσπου φθάνουν σε μια κατάσταση έκστασης, την οποία θεωρούν ως φώτιση (σατόρι).

Πρόκειται για μέθοδες αυτοτελείωσης και αυτοσωτηρίας, που θυμίζουν την πτώση του εωσφόρου, ο οποίος αρνήθηκε την ευλογία του Θεού και λάτρεψε τον εαυτό του ως θεό.
Όλες αυτές οι μορφές αυτονομίας, όπως κάθε αίρεση, προέρχονται απ΄ τον εγωισμό ο οποίος μεταβάλει τον εαυτό του σε είδωλο και αρνείται την εξάρτησή του απ΄ το Θεό και την Θεία Χάρη. Όσοι παρασύρονται και ακολουθούν αυτές τις πλάνες, απλώς δεν γνωρίζουν την δωρεά του Θεού! Ισχύουν γι΄ αυτούς τα λόγια "δεν ηθέλησαν την ευλογία και απομακρύνθηκε από αυτούς. Ιδού ο οίκος αυτών αφίεται έρημος."

O ορθόδοξος χριστιανός εκζητεί ταπεινά το έλεος του Θεού και εναποθέτει τις ελπίδες του στον Κύριο σύμφωνα με τα λόγια του 32ου ψαλμού:"Γένοιτο, Κύριε, το έλεός σου εφ΄ ημάς. Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω."

Στην Ορθοδοξία δεν περιμένουμε να δικαιωθούμε από τον εαυτό μας. Όσοι δικαιώνουν τους εαυτούς τους επαναλαμβάνουν την πτώση του εωσφόρου. Ο Ίδιος ο Κύριός μας είναι το πρότυπο της ταπείνωσης.

Η Δύση, ένας κόσμος που δύει!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

-Η Δύση,ένας κόσμος που δύει, είναι ο τίτλος ενός σπουδαίου συγγράμματος κάποιου συγγραφέα του οποίου το όνομα μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.Από το βιβλίο του δεν θυμάμαι παρά μόνο τον τίτλο του, επειδή πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που το διάβασα. Τώρα δεν το βλέπω στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Tα ενδιαφέροντα βιβλία δεν εκδίδονται ξανά. Οι εκδότες λένε ότι δεν πωλούνται, διότι δεν υπάρχει ζήτηση.Η αλήθεια είναι ότι τα αξιόλογα βιβλία για ευνοήτους λόγους δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ.

-Γιατί άραγε ο δυτικός συγγραφέας του βιβλίου Η Δύση, ένα κόσμος που δύει, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Δύση δεν έχει μέλλον και ότι οδηγείται στο μαρασμό και στην εξαφάνιση; Και ποιο θα είναι το τέλος της; Ποιος πολιτισμός θα διαδεχθεί τον νεκρό πολιτισμό της Δύσης;

-Υπάρχουν νεκροί πολιτισμοί, όπως νεκρές ψυχές;Ο Κύριος είπε, αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους;

-Κι αν η Δύση είναι ένας κόσμος που δύει, τί να πεις γι΄αυτούς που έχουν ίνδαλμά τους έναν κόσμο που δύει;

-Ένας κόσμος που δύει διαλύει τις οικογένειες, εξευτελίζει τους γέρους, δημιουργεί ανεργία για τους νέους,στηρίζει την οικονομία του στην κατασκευή όπλων κ.α. Εκατόν σαράντα πέντε πόλεμοι έγιναν μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, με τα όπλα που κατασκευάζει η Δύση!

-Σε τί να μιμηθεί η Ορθόδοξη Ελλάδα τη Δύση; Στον αθεϊσμό;Στη εγκληματικότητα; Στις αυτοκτονίες; Πενταπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Δύση οι απόπειρες αυτοκτονίας των νέων!

-Να μιμηθεί ο κόσμος τη Δύση στην αποικιοκρατία της; Στη δυστυχία στην οποία βύθισε τους λαούς που την υπέστησαν και την υφίστανται ακόμα με τη νέα της μορφή της ξενοκρατίας;

-Να μιμηθεί ο ορθόδοξος πατριάρχης τον πάπα, που δήλωσε ότι ο δυτικός κόσμος αποδέχεται την παιδεραστία;

-Τέτοια κηρύγματα ακούν οι τελευταίες κυβερνήσεις στην Ελλάδα και προπαγανδίζουν το πρότυπο της νέας εποχής για την ελληνική οικογένεια, ένα παιδί και ένα σκύλο. Στην αρχαία Αθήνα της παρακμής όλες οι Αθηναίες έκοβαν βόλτες στην αγορά με ένα σκυλί στην αγκαλιά τους, Κάποιος κυνικός φιλόσοφος όταν τις είδε, είπε, οι Αθηναίες δεν γεννούν παιδιά, αλλά σκύλους;