30.9.11

Πίστευε να χαρείς!


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


"και ευφρανθήτωσαν πάντες οι ελπίζοντες επί σε.
εις αιώνα αγαλλιάσονται,και κατασκηνώσεις εν αυτοίς.
και καυχήσονται εν σοι πάντες οι αγαπώντες το όνομά σου."
(Ψαλμ.5)

(Ας ευφραίνονται όσοι ελπίζουν σε σένα.
Ας χαίρονται παντοτινά. Θα κατασκηνώσεις σ΄ αυτούς.
Ας καυχιούνται για σένα όσοι αγαπούν το όνομά σου.)



Πίστευε να χαρείς! Η πίστη δίνει χαρά. Ο Κύριος δεν έκρυψε τη χαρά του για τους μαθητές του, που θα τους δινόταν η ευκαιρία να πιστέψουν. Αυτό συνέβη όταν πληροφορήθηκε το θάνατο του φίλου του Λαζάρου, που έμενε στη Βηθανία." Ο Λάζαρος πέθανε, είπε στους μαθητές του και χαίρομαι που δεν ήμουν εκεί γιατί θα πιστέψετε."

Νιώθω τον Ιησού γιατί χαίρομαι όταν συναντώ ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν αληθινά. Η πίστη τους στηρίζει και τη δική μου πίστη. Και λυπάμαι όταν διαπιστώνω ότι ο κόσμος γύρω μου δεν πιστεύει.Χαίρομαι επίσης όταν διαβάζω στη Γραφή ότι μεγάλη χαρά γίνεται στον ουρανό από τους Αγγέλους όταν κάποιος αμαρτωλός μετανοεί.


Στην προς Εβραίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος μιλάει για τη χαρά της πίστης: "Αδελφοί, ,βασιλείαν ασάλευτον παραλαμβάνοντες έχωμεν χάριν, δι΄ ής λατρεύομεν ευαρέστως (μετά χαράς) τον Θεόν... Αφιλάργυρος ο τρόπος, αρκούμενοι τοις παρούσιν. αυτός γαρ είρηκεν, ου μη σε ανώ ουδ΄ ου μη σε εγκαταλείπω. ώστε θαρρούντας ημάς λέγειν,Κύριος εμοί βοηθός μου, και ου φοβηθήσομαι. τί ποιήσει μοι άνθρωπος;"

(Αδελφοί, βασιλείαν ασάλευτον παραλαμβάνοντες έχουμε χάρη, με την οποία λατρεύουμε μετά χαράς το Θεό....Να μην είμαστε φιλάργυροι και να αρκούμαστε στα παρόντα. Ο Θεός είπε δε θα σ΄αφήσω μόνο, ούτε θα σ΄ εγκαταλείψω. Με θάρρος να λέμε, ο Κύριος είναι βοηθός μου και δεν θα φοβηθώ.Τί να μου κάνει ο άνθρωπος;)

29.9.11

Μια μικρή προσέγγιση στην Ορθόδοξη Παράδοση. Θά ΄θελες να ξέρεις και να εφαρμόζεις λίγα απλά πράγματα για να είσαι χαρούμενος σύμφωνα με τους Πατέρες;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Θα αναρωτιέσαι ίσως και συ μαζί μου, ευγενικέ αναγνώστη, γιατί δεν μας μαθαίνουν αυτά τα λίγα απλά πράγματα και γιατί δεν μας βοηθούν να τα εφαρμόζουμε για να είμαστε χαρούμενοι; Γιατί απομακρύνουν τον κόσμο από την Ορθόδοξη Παράδοση η οποία θεραπεύει το σώμα και την ψυχή;
Μια απάντηση είναι η άγνοια. 'Αλλη απάντηση είναι ότι ο θεραπευμένος δεν αγοράζει ό,τι τον διατάζουν ούτε χειραγωγείται από αυτούς που καταδυναστεύουν τον κόσμο.
Αυτό που απασχολεί τη σκέψη όλων μας αυτόν τον καιρό είναι πως θα αντιμετωπίσουμε τον πόνο και τη λύπη.Όταν είμαστε μόνοι γεμίζουμε σκέψεις και αισθήματα. Ό,τι χειρότερο για να αρρωστήσουμε. Τί μπορούμε να κάνουμε, για να έχουμε λίγη ησυχία μέσα μας;
Οι λογισμοί της διάνοιας δεν πρέπει να κατεβαίνουν στην καρδιά, γιατί από κει μπαίνουν στο νου και τον σκοτίζουν. Νους σκοτισμένος δεν έχει χαρά. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς προσευχόταν διαρκώς "Κύριε, διάλυσον το εν εμοί σκότος" (Κύριε, διάλυσε το σκοτάδι μέσα μου).
Εδώ πρέπει να κάνουμε μια διευκρίνηση, ότι άλλο είναι ο νους και άλλο η διάνοια. Η διάνοια είναι αυτό που λέμε "λογική". Η διαφορά μετξύ νου και λογικής είναι όταν προσπαθείς μάταια να εκλογικεύσεις μερικά πράγματα τα οποία υπερβαίνουν τη λογική. Η λογική μας βοηθάει στις πρακτικές ανάγκες της ζωής, αδυνατεί όμως να δώσει απαντήσεις στα βαθύτερα, στα εσωτερικά θέματα που μας βασανίζουν.
Αν δεν ξέρουμε αυτή την ουσιώδη διαφορά μεταξύ της διάνοιας (λογικής) και του νου, δεν θα προσέχουμε τους λογισμούς μας. Κι αν δεν προσέχουμε τους λογισμούς μας θα βρισκόμαστε σε τέτοια σύγχυση, που δεν θα διακρίνουμε το ουσιώδες από το επουσιώδες, ούτε το πολύτιμο από το φτηνό. Αυτό το νόημα έχουν τα λόγια "μη βάζεις καρδιά στα πράγματα". Δηλαδή μην αφήνεις τους λογισμούς της διάνοιας να μπαίνουν στην καρδιά κι από κει στο νου και να τον σκοτίζουν.
Όταν οι Γερμανοί υποχωρούσαν , έκαιγαν τα χωριά από όπου περνούσαν και ο κόσμος κατέφευγε στα βουνά για να σωθεί. Μια φορά οι Γερμανοί σκότωσαν ένα γέρο που προσπαθούσε να ανεβάσει στο βουνό το γουρούνι του. Όταν η γριά του πληροφορήθηκε το θάνατo του γέρου, το πρώτο πράγμα που ρώτησε να μάθει ήταν η τύχη του γουρουνιού! Η γριά είχε τον ίδιο λογισμό για τον άνθρωπο και το ζώο!
Πώς οι λογισμοί της διάνοιας δεν θα κατεβαίνουν στην καρδιά κι από κεί θα μπαίνουν στο νου και θα τον σκοτίζουν, για να μη μπορούμε ποτέ να χαρούμε με τό σκοτάδι στο νου μας; Πώς δεν θα βάζουμε καρδιά στα πράγματα; Πως δεν θα έχω εμπαθή (παθιασμένη) προσέγγιση των πραγμάτων; Πώς θα βλέπω τους λογισμούς της διάνοιας δίχως φόβο και πάθος;
Γνώρισα κάποιον που είχε την ικανότητα να διακρίνει αμέσως τους λογισμούς της διάνοιας και να τους εμποδίζει να κατεβούν στην καρδιά του και να σκοτίσουν το νου του. Όταν πάθαινε κάποια ζημιά, έλεγε στον εαυτό του: "Κάλιο που ήρθε στο βιος μου και όχι στο κεφάλι μου".
Μια Εντολή είναι κάπως δύσκολη να την καταλάβεις. Πρόκειται για την Εντολή, "Μη επιθυμήσαι όλως" , που σημαίνει να μην επιθυμείς καθόλου. Πώς μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς επιθυμία;
Για να κατανοήσουμε την Εντολή και να την εφαρμόσουμε πρέπει να διακρίνουμε την επιθυμία και να δούμε ποια επιθυμία πρέπει να την εγκαταλείψουμε όλωσδιόλου. Οπωσδήποτε η Εντολή δεν εννοεί την επιθυμία για τα πνευματικά, τα ανώτερα, τα μη βλεπόμενα, αλλά για τα πράγματα που όταν τα επιθυμούμε προκαλούμε την εξέγερση των άλλων.
Αυτό το είδος της επιθυμίας ονομάζεται "μιμητική επιθυμία". Γιατί επιθυμούμε μόνο ό,τι επιθυμούν και οι άλλοι. Ο Κϋριος λέει, πως όταν ο άνθρωπος επιθυμεί τη βασιλεία του Θεού , δεν θα στερηθεί τα πράγματα που είναι αναγκαία για τη ζωή του.
Στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των ναζί και των σοβιετικών επιβίωσαν εκείνοι που για να σώσοουν την ψυχή τους θυσίαζαν και τη ζωή τους. Αυτοί έσωζαν και την ψυχή και το σώμα τους.

Π ν ε υ μ α τ ι κ ό ς: "Ευλογημένε, μην εμποδίζεις τη χάρη του Θεού να σ΄ επισκεφθεί. Ακολουθώντας την Ορθόδοξη Παράδοση μέσα στην Εκκλησία θα περάσεις τα στάδια της κ ά θ α ρ σ η ς (τήρηση των Εντολών), της ν ή ψ η ς (νοερά προσευχή με οδηγό που έχει εμπειρία της νοεράς προσευχής) και της φ ώ τ ι σ η ς, που είναι η πλήρης θεραπεία, για να γίνεις πράος, ειρηνικός και χαρούμενος, δίκαιος, δηλαδή ένα με το Θεό.

Τρία είναι τα στάδια της θεραπείας, όσοι είναι και οι βαθμοί των κληρικών, του διακόνου, που αντιστοιχεί στην κάθαρση, του ιερέως που αντιστοιχεί στη φώτιση και του επισκόπου, που αντιστοιχεί στη θέωση στην οποία καλούμαστε να φτάσουμε όλοι και να γίνουμε ένα με το Θεό. Αυτό σημαίνουν τα λόγια "Εγώ είπα, θεοί εστέ".

28.9.11

Ο πειρασμός της απελπισίας (Ο Ιούδας στην απελπισία του έγινε προδότης)


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος


"Διότι όλες οι αξίες που συναπαρτίζουν τον πολιτισμό-ηθική, δίκαιο, τέχνη, επιστήμη,οικονομία, οσιότης- όλες έχουν θεμέλιο μα και δύναμη, δικαίωση μα και πραγμάτωση τον ένα θεμέλιο, τον Χριστό." Τόμας Έλιοτ



Σε εποχές βρώμικης προπαγάνδας , σαν την δική μας, ο κόσμος διψάει για τα λόγια που ενθαρρύνουν, που εποικοδομούν, που είναι για την ψυχή "οσμή ευωδιας πνευματικής". H ευωδία είναι αυτή που μένει στη μνήμη πιο πολύ από όλα ακόμα κι από τη μορφή ή από τον ήχο της φωνής. Είναι άραγε τα λόγια που ενθαρρύνουν, ενισχύουν, παρηγορούν αυτό που ονομάζει η Εκκλησία μας "οσμή ευωδίας πνευματικής".

Από τα αρχαία χρόνια, καθώς μαρτυρεί η Βίβλος οι λειτουργοί πρόσφεραν στον Θεό "ευωδία πνευματική", γιατί αυτή μένει. Χάρις σ΄ αυτήν πίστευαν ότι ο Θεός δεν θα ξεχνούσε το λαό Του. Συνέδεαν την ευωδία με το λόγο.

Το γεγονός της σύνδεσης της πνευματικής ευωδίας με το λόγο φαίνεται στο περιστατικό του μύρου με το οποίο η Μαρία άλειψε την κεφαλήν και τους πόδας του Ιησού. Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή στο πρωτότυπο. Είναι εύκολη η κατανόησή του, αν δώσεις λίγη προσοχή στά λόγια του ευαγγελικού κειμένου, ευγενικέ αναγνώστη.

Ο λόγος που κρίνουμε ότι πρέπει να διαβάσουμε την περικοπή αυτή είναι γιατί δείχνει πως όταν κανείς χάνει το πνεύμα και πέφτει στην απελπισία οδηγείται στην προδοσία. Μπορούμε να πούμε ότι ο προδότης δεν είναι παρά ένας άνθρωπος σε πλήρη απόγνωση. Με αυτό το νόημα διαβάστε την περικοπή που παραθέτουμε.

"Του δε Ιησού γενομένου εν Βηθανία εν οικία Σίμωνος του λεπρού, προσήλθεν αυτώ γυνή αλάβαστρον μυρου έχουσα βαρυτίμου, και κατεχεεν επί την κεφαλήν αυτού ανακειμένου . Ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού ηγανάκτησαν λέγοντες. εις τί η απώλεια αύτη; ηδύνατο γαρ τούτο το μύρον πραθηναι πολλού και δοθήναι τοις πτωχοίς. γνους δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς. τί κόπους παρέχετε τη γυναικί; περγον γαρ καλόν ηργάσατο εις εμ΄πε. τους πτωχούς γαρ πάντοτε έχετε μεθ΄ εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε. βαλούσα γαρ αύτη το μύρον τούτο επί του σώματός μου, προς το ενταφιάσαι με ε0οίησεν. αμήν λέγω υμίν, όπου αν κυρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής.
Τότε πορευθείς εις των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς είπε: τί θέλετε με δούναι, και εγώ υμιν παραδωσω αυτόν; οι δε έστησαν αυτώ τριάκοντα αργύρια."

"Εμέ δε ου πάντοτε έχετε". Τα λόγια αυτά του Ιησού πλημμυρίζουν την ψυχή με τη θεία ηρεμία τους. Χαίρεται η ψυχή μας. Ο Κύριος ελευθέρωσε όσους πιστεύουν σ΄Αυτόν από τη δουλεια του θανάτου. Ο πειρασμός της απελπισίας κάνει το θύμα του να φαντάζεται τον εαυτό του υποχρεωμένο από αυτό που ονομάζει ακόμα λογική, να περιορίζει το βλέμμα του στον ορατό κόσμο."Προς τί η σπατάλη του μύρου; σκέφτεται ο Ιούδας μέσα στην απελπισία του.

"Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι καταπιεσμένοι κι εγώ θα αναπαύσω την ψυχη σας. Πράος είμαι και ταπεινός.." Ο Κύριος συνδέει την πνευματική ευωδία με το λόγο.Δεν θα αξιοποιήσει ο άνθρωπος τη ζωή του και δεν θα προοδεύσει πραγματικά, αν δεν βρίσκει χρόνο για να αναπαύσει την ψυχή του και να προοδεύσει πνευματικά. Ο πειρασμός της απελπισίας είναι η επιθυμία να δίνει κανείς στα υλικά αγαθά ένα χαρακτήρα διαρκείας. Η κατάληξη γι΄ αυτόν που θα πέσει στον πειρασμό της απελπισίας είναι η προδοσία της αληθινής φύσης του και η αυτοκτονία.

"Θαύμαζα πάντοτε πολύ, γράφει κάποιος συγγραφέας στο βιβλίο του για τους Αγγέλους, τους ηλικιωμένους που αφιερώνονται σε κάποιο καθήκον, παρά το ότι βρίσκονται πολύ κοντά στο θάνατο. (Ο Σωκράτης μάθαινε κάποιο καινούριο σκοπό στη φλογέρα όσο ο δήμιος ετοίμαζε το κώνειο).Όλοι αυτοί γνωρίζουν πως η ουσία βρίσκεται σε κάτι που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό ή να περιοριστεί στο χωρόχρονο. Γνωρίζουν ότι η αγάπη πή η ενασχόληση με την εργασία τους είναι η αληθινή ουσία, ότι η αιωνιότητα μπορεί να γίνει μέρος κάθε ανθρώπινης πράξης. Ο πειρασμός της απελπισίας οδηγεί τα θύματά του στην προδοσία. Ζωντανό παράδειγμα ο Ιούδας. Ο Ιούδας είναι το πρότυπο του απελπισμένου ανθρώπου.

Με την επίμονη οικονομική τρομοκρατία κινδυνεύει το ηθικό μας. Η δύναμη των μικρών χωρών είναι το ακμαίο ηθικό καιη ενότητα του λαού; Εκείνο που προέχει είναι το πνεύμα. Το δυνατό πνεύμα πολεμάει επίμονα ο Εχθρός με τα όργανά του. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι συνειδητά ενεργούν για να πλήξουν την κοινωνική συνοχή και να οδηγήσουν στην κοινωνική εξέγερση, ακόμα και στην αναρχία.

Προσευχόμαστε ο Θεός να αναδείξει έναν άντρα που θα νικήσει τον πειρασμό της απελπισίας και αντί να γίνει προδότης του λαού , θα προσφέρει υπέρ του λαού οσμή ευωδίας πνευματικής , αντί τη βρωμερή προπαγάνδα της οικονομικής τρομοκρατίας.

Ο κόσμος είναι ανυπεράσπιστος πλέον στον πειρασμό της απελπισίας ύστερα από την βρώμικη οικονομική τρομοκρατία με την οποία μας βομβαρδίζουν καθημερινά τα ΜΜΕ. Με αυτά επιβάλλεται η παρουσα επικίνδυνη για τον τόπο εξουσία.

Θα μπορούσαμε να βγάλουμε το δηλητήριο του φιδιού πετώντας την τηλεόραση στα σκουπίδια! Η παθητικότητά μας δυστυχώς δεν θα μας βγει σε καλό. Η ησυχία που υπάρχει μοιάζει με την ησυχία πριν το ξέσπασμα της μπόρας.

27.9.11

Το φεουδαλικό κράτος.Όταν το κράτος γίνεται επικίνδυνο αυτοκτονεί

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Το κράτος όταν γίνεται επικίνδυνο για το λαό του αυτοκτονεί
μαζί με την αλαζονεία του και τη διαφθορά του"

Είναι το σύγχρονο κράτος φεουδαρχικό;
Είναι το σύγχρονο κράτος φεουδαρχικό; Τα ουσιώδη γνωρίσματα του φεουδαλικού συστήματος είναι το φέουδο και η υποτέλεια, Τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης φεουδαρχίας είναι 1) τα φέουδα (τα μεγάλα συμφέροντα) 2) η υποτέλεια του κράτους στα μεγάλα συμφέροντα και 3) η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Δεν είναι σεβαστός ο άνθρωπος ως πρόσωπο.
Στο φεουδαλικό σύστημα οι φεουδάρχες επιβάλλουν τις θελήσεις τους στο κράτος , το δε κράτος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη. Η εξουσία αντί να είναι σύμμαχος του πολίτη γίνεται αντίπαλός του. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Αποστερεί τον πολίτη από τη σοφία των πατέρων του νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο προσφέρει υπηρεσία στο λαό!
Το παράδοξο είναι ότι η Γαλλική Επανάσταση προέβη στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του πολίτη και συγχρόνως κήρυξε την αθεϊα, ενώ η αληθινή έννοια του πολίτη θεμελιώνεται στα διδάγματα της Χριστιανικής Διδασκαλίας!
Το παράδοξο της Γαλλικής Επανάστασης επαναλαμβάνεται έτσι στη σύγχρονη εποχή. Το σύγχρονο φεουδαρχικό κράτος νομίζει ότι υπηρετεί τους πολίτες με το να γίνεται άθεο, ενώ δεν διαθέτει κανέναν ανώτερο πολιτισμό να υποκαταστήσει τη Χριστιανική Διδασκαλία, γιατί απλώς δεν υπάρχει. Έτσι γίνεται ολοένα πιο εχθρικό προς τους υπηκόους του. Ο κόσμος εκφράζει τη δυσαρέσκειά του και την αγανάκτησή του από ένα τέτοιου είδους κράτος είτε με την αποχή του από τις εκλογές είτε με την απροθυμία του να συνεργαστεί μαζί του.
Το σύγχρονο κράτος με τον αθεϊσμό του όχι μόνο στερεί τους υπηκόους του από τα ανθρώπινα δικαιώματα του πολίτη, αλλά υποσκάπτει και τον ίδιο τον εαυτό του. Πολλοί πιστεύουν ότι η Εκκλησία έχει ανάγκη από το κράτος ενώ το αντίθετο συμβαίνει: το κράτος έχει ανάγκη από την Εκκλησία και την Χριστιανική Διδασκαλία, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του πολίτη. Η δημοκρατία δεν λειτουργεί όταν το κράτος δεν σέβεται τους υπηκόους του ως πρόσωπα, γιατί οι πολίτες δεν συνεργάζονται μαζί του.
Η σύγχρονη φεουδαρχία αντί να ανακουφίσει τον κόσμο απ΄ τις ασθένειες και τη φτώχεια χρησιμοποιεί την επιστήμη και την τεχνολογία για το κέρδος και αδιαφορεί για τις στρατιές των ανέργων που δημιουργούν οι μηχανές.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτοκρατορίες και πολιτισμοί καταποντίστηκαν στον απολυταρχισμό τους γιατί πολέμησαν τους συνεκτικούς δεσμούς των ανθρώπων κι αντί σύμμαχοι με τους λαούς τους έγιναν αντίπαλοι και εχθροί.
Το κράτος όταν γίνεται επικίνδυνο για το λαό του αυτοκτονεί μαζί με την αλαζονεία του και τη διαφθορά του.

24.9.11

Ο αδιάλειπτος πόλεμος


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου




Στον αδιάλειπτο πόλεμο μεταξύ του Εχθρού που απειλεί να καταστρέψει τη Δημιουργία και του Θεού, ο Εχθρός διαθέτει τις εξής δυνάμεις: Την αμαρτία, τον πλούτο, το κράτος, τα πολιτικά κόμματα, τα ΜΜΕ κ.ά.

Ο Εχθρός του Θεού χρησιμοποιεί δίχως έλεος τις δυνάμεις που διαθέτει, ιδίως όταν τις στρέφει κατά της κορυφαίας δημιουργίας του Θεού, κατά του ανθρώπου. Υποβάλλει μέσα στις καταστροφικές δυνάμεις τον ενδόμυχο φόβο του υπερπληθυσμού που γεννά μίσος εναντίον των λαών, των εθνών και ολοκλήρου της ανθρωπότητας.

Ο Θεός διαθέτει τους Αγίους και τους Αγγέλους Του και κανείς δεν ξέρει, αν τις χρησιμοποιήσει ή αν δεν εφαρμόσει την πάγια τακτική Του, αντί να ασκήσει βία η οποία θα δημιουργήσει θύματα, γίνεται ο Ίδιος θύμα, σαν πατέρας προς τέκνα.

Ο Θεός είναι αισιόδοξος. Μιλάει με την αιώνια προοπτική Του, ενώ εμείς σκεφτόμαστε με την προοπτική της σύντομης ζωής μας επάνω στη γη. Λέει ο Θεός: "Εάν τις περπατεί εν τη ημέρα ου προσκόπτει." (Αν περπατεί κανείς την ημέρα δεν σκοντάφτει).

Περπατώ την ημέρα σημαίνει ότι ακολουθώ το δρόμο του Θεού. Άρα πέραν του αν χρησιμοποιήσει ή όχι ο Κύριος τις δυνάμεις Του, όποιος δε θέλει να είναι με το στρατόπεδο του Εχθρού, δεν έχει παρά να ακολουθεί το δρόμο του Θεού και δεν θα πάθει τίποτα.

Αυτό μου θυμίζει τα λόγια που λέει ο Ιησούς στη Μάρθα την αδελφή του Λαζάρου.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μεταφέρει τον εξής διάλογο: "Είπε ουν η Μάρθα προς τον Ιησούν. Κύριε, ει ης ώδε, ο αδελφός μου ουκ αν ετεθνήκει.Αλλά και νυν οίδα ότι όσα αν αιτήση τον Θεόν, δώσει σοι ο Θεός.Λέγει αυτή ο Ιησούς. Αναστήσεται ο αδελφός σου. Λέγει αυτώ η Μάρθα. Οίδα ότι αναστήσεται εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα. Είπεν αυτή ο Ιησούς. Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται. και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Λέγει αυτώ. Ναι, Κύριε, εγώ πεπίστευκα ότι συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού ο εις τον κόσμον ερχόμενος."

Ανατωτιέμαι για το σκοπό του Θεού σ΄ αυτόν τον αδιάλειπτο πόλεμο. Θα μπορούσαμε άραγε να παραβάλουμε τον πόλεμο με την αρρώστια του Λαζάρου, και να πούμε ότι όπως η αρρώστια του Λαζάρου, έτσι και ο πόλεμος αυτός δεν είναι προς θάνατον, αλλά προς δόξαν Θεού;

Ο Θεός έχει μεγάλη υπομονή! Περιμένει άραγε να αντιληφθεί ο κόσμος ότι δεν μπορεί να ζει με μύθους και με ψευδαισθήσεις; "Η νύχτα προχώρησε η δε ημέρα πλησίασε." Τα λόγια αυτά του Αποστόλου Παύλου σημαίνουν ότι η νύχτα θα γίνει πιο φωτεινή από μέρα όταν ο κόσμος αντιληφθεί την αδυναμία του χωρίς το Χριστό και επιστρέψει σ΄Αυτόν.

Λύθηκε ο Διάβολος;


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Στην Αποκάλυψη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής περιγράφει την τελευταία εποχή με την εικόνα του λυμένου Διαβόλου. Ο Διάβολος λύεται από τα δεσμά του στα οποία τον έριξε η ενανθρώπιση του Χριστού και αφήνεται ελεύθερος μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και το τέλος του κόσμου. Αυτή είναι η τελευταία εποχή η εποχή του Αντιχρίστου.
Όλες αυτές οι εκφράσεις είναι ανθρωποπαθείς με την έννοια ότι δεν μπορούν να αποδοθούν παρά μόνο με τον τρόπο που μπορούμε να καταλάβουμε όπως μέσα απ΄ τα αινίγματα και όχι πρόσωπο με πρόσωπο. Η εικόνα του λυμένου Διαβόλου είναι μια παραβολή που σημαίνει την εποχή που το Κακό δρα απροκάλυπτα, δηλαδή τη σημερινή εποχή που ονομάζεται «Νέα Εποχή» ή «Νέα Τάξη» ή «Εποχή του Υδροχόου» κ.α.
Τι σημαίνουν τα λόγια «το Κακό δρα απροκάλυπτα;». Για να μπούμε στο νόημα αυτής της φράσης παραθέτουμε μερικά παραδείγματα μιας «φανταστικής» κυβέρνησης, που δείχνουν πώς το Κακό δρα απροκάλυπτα.
Μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει σκοπό π.χ. να καταργήσει την ομοιογένεια των πολιτών ώστε να μην συνδέονται οι πολίτες μεταξύ τους με ιδιαίτερους δεσμούς και με κοινά ιδανικά και να μην έχουν ενότητα και αγάπη.
Οι πολίτες με τα προγράμματα που εφαρμόζει η φανταστική κυβέρνηση φέρνοντας αλλόφυλους και αλλοεθνείς από όλο τον κόσμο γίνονται μειοψηφία στον τόπο τους. Η χώρα είναι ένα «ξέφραγο αμπέλι» σύμφωνα με την μαρξιστική αντίληψη ότι μοναδική αξία είναι η οικονομία .
Αν σου έτυχε ποτέ να μιλήσεις για την πατρίδα τους με υπηκόους των χωρών στις οποίες επικράτησε ο Μαρξισμός θα σε ξάφνιασε η οργή τους. Κανείς δεν ήθελε να ακούσει για πατρίδα . Τι τους έκαναν τους ανθρώπους αυτούς; Τους έκλεψαν τα παιδικά τους χρόνια, τους παιδικούς φίλους, τους δεσμούς τους με τον τόπο τους , με τους δικούς τους, με τη θρησκεία τους, με τα ήθη και έθιμά τους, τους έκλεψαν με άλλα λόγια την ψυχή με υλικά ανταλλάγματα;
Η Φύση πίσω απ΄ την οποία φαίνεται το χέρι του Δημιουργού διδάσκει να ζεις μαζί με αυτήν όχι εναντίον της. Αντίθετα με το νόμο της Φύσης η θεωρία του Μαρξισμού διδάσκει την αιώνια πάλη δηλαδή να ζεις εναντίον της Φύσης. Το αληθινό πρόσωπο του Μαρξισμού και του υλισμού της φανταστικής κυβέρνησης της Νέας Εποχής φαίνεται στην στάση των αναπτυγμένων οικονομικά κρατών απέναντι στη Φύση.
Η φανταστική κυβέρνηση συνεπής στους σκοπούς και στις επιδιώξεις της ,δρώντας ως απροκάλυπτο Κακό λαμβάνει μέτρα που διαλύουν την οικογένεια, εξευτελίζουν την πατρίδα και διαφθείρουν και αλλοιώνουν την Πίστη. Ο κόσμος αντί να τη σταματήσει στον κατήφορό της , ναρκωμένος με την καλοπέραση και συνηθισμένος στην παθητικότητα και στην ήττα την στηρίζει και την ενισχύει!
Το παράδειγμα της φανταστικής κυβέρνησης και της πολιτείας της δείχνει καθαρά τι περιμένει τον κόσμο μια εποχή στην οποία το Κακό δρα απροκάλυπτα. Αυτή είναι η εποχή στην οποία ο Διάβολος λύθηκε γιατί ο Χριστός και η πίστη στο Χριστό δεν τον δεσμεύει πια. Το κράτος είναι άθεο για να είναι φίλος του λαού (λαϊκό κράτος). Δεν μπορεί να αγαπήσει το Θεό και μπορεί να αγαπήσει το «λαό»!
Ο Απόστολος Παύλος εφιστά την προσοχή των Εβραίων στην επιστολή του προς αυτούς για την εποχή που το Κακό δρα απροκάλυπτα, χωρίς τη δέσμευση του Χριστού: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χτες, σήμερα και για πάντα. Μην παρασύρεστε από διάφορες ξένες διδασκαλίες. Είναι προτιμότερο να στηρίζετε την καρδιά σας στη χάρη του Θεού παρά σε φαγητά. Όσοι βασίστηκαν σ΄ αυτά, δεν είδαν καμιά ωφέλεια.» (Εβραίους 13,8-9)

23.9.11

Η ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου,

Οι εκλογές θέτουν κάθε φορά το ίδιο ερώτημα στους Έλληνες ψηφοφόρους: ποιο είδος κυβέρνησης είναι το καλύτερο; Και ποιο από τα κόμματα ή τους συνδυασμούς κομμάτων μπορεί να πλησιάσει περισσότερο σ’ αυτή τη μορφή της ιδανικής κυβέρνησης.; Με λίγα λόγια, ποιος είναι καλός κυβερνήτης και πώς κυβερνάει ο καλός κυβερνήτης; Με τη βία ή με το λόγο;
Η ερώτηση αυτή δεν αρέσει στους τεχνοκράτες , στους άθεους και γενικά στους υλιστές της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Όλοι τους δεν αναγνωρίζουν την αξία του σεβασμού του προσώπου καθώς και τις άλλες πνευματικές αξίες που απορρέουν από αυτόν. Αντιθέτως προτιμούν να θεωρούν τον άνθρωπο μια απρόσωπη οντότητα που μοιάζει με μια μηχανή! Η ερώτηση για τους τεχνοκράτες πρέπει να τεθεί γενικά και αόριστα για το ποιο κράτος είναι καλύτερο και όχι ποιος κυβερνήτης. Αλλά το κράτος δεν είναι ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο είναι μόνο μεγαλύτερο ή μικρότερο.
Από αυτήν την διαφορά στην εκτίμηση του κυβερνήτη ή της κυβέρνησης φαίνεται κιόλας από την αρχή ποια είναι η αιτία της αντικοινωνικότητας των σημερινών πολιτικών κομμάτων, που καθώς απομακρύνθηκαν απ΄ το Θεό, δεν έχουν κανένα σημείο αναφοράς προς κάτι που συγκεντρώνει τα μέλη στον ίδιο κυρίως πνευματικό αλλά και υλικό χώρο.
Τι είναι αυτό που συγκεντρώνει γύρω του τους πολίτες; Τους συγκεντρώνει το Σύνταγμα ώστε να αποτελούν κοινωνία με τη μετοχή τους στον πνευματικό του χώρο; Ένιωσε ποτέ κανείς ότι τον εκφράζουν γενικές έννοιες σαν αυτές που περιέχει ο οποιοσδήποτε νομικός χάρτης ή ηθικός κανόνας; Υπάρχει μεγαλύτερη ουτοπία από αυτήν των πολιτικών κομμάτων;
Ποια πολιτικά κόμματα θα θεραπεύσουν τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας , όταν τα ίδια τα κόμματα δεν μπορούν να θεραπεύσουν την αντικοινωνικότητά τους;

Πώς θα πεισθεί ο ψηφοφόρος; Μόνοι τους οι πολιτικοί έφεραν την Ελλάδα σ΄ αυτήν την κατάσταση;

Αξιότιμη Κυρία,

Διάβασα προσφάτως το κείμενό σας που απευθύνεται στον
ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ! Είναι ένα κείμενο-πιλότος! Μακάρι
όσοι μπορούν να βοηθήσουν να πεισθεί ο ψηφοφόρος.

Μόνοι τους οι πολιτικοί έφεραν την Ελλάδα σ΄ αυτήν την
κατάσταση;

Με φιλικά αισθήματα
Μόσχος Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος

Πώς θα πεισθεί ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ; Μόνοι τους οι πολιτικοί έφεραν την Ελλάδα σ΄ αυτήν την κατάσταση;

Αξιότιμη Κυρία,

Διάβασα προσφάτως το κείμενό σας που απευθύνεται στον
ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ! Είναι ένα κείμενο-πιλότος! Μακάρι
όσοι μπορούν να βοηθήσουν να πεισθεί ο ψηφοφόρος του
ΠΑΣΟΚ.

Μόνοι τους οι πολιτικοί έφεραν την Ελλάδα σ΄ αυτήν την
κατάσταση;

Με φιλικά αισθήματα
Μόσχος Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος

Αριστεροί και δεξιοί πολιτικοί


Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

«ότι αλλότριοι επανέστησαν επ’ εμέ και κραταιοί
εζήτησαν την ψυχήν μου, και ου προέθεντο τον Θεόν
ενώπιον αυτών»(Ψαλμ.53)

Σ’ ένα κόσμο διαφθοράς αριστεροί και δεξιοί πολέμησαν την Πίστη και την Παράδοση, οι πρώτοι με τη χλεύη, την ψυχολογική ή την απόλυτη βία κι οι δεύτεροι με την καπηλεία. Τώρα αυτοί οι αριστεροί και οι δεξιοί χύνουν κροκοδείλια δάκρια γιατί οι νέοι δεν έχουν ιδανικά και γιατί οι πάντες έχουν διαφθαρεί και δεν υπάρχει ούτε ένας με καθαρή συνείδηση.
Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ έγραψε πριν χιλιάδες χρόνια αυτόν τον ψαλμό σ΄ έναν κόσμο διαφθοράς. Πρόκειται για τον 52ο ψαλμό, που σε ελεύθερη απόδοση λέει: «Είπε ο άφρων μέσα του, δεν υπάρχει Θεός. Αυτός και οι όμοιοί του διεφθάρησαν απ΄ την κακία τους. Έγιναν αηδιαστικοί και σιχαμεροί με τις παρανομίες τους. Κανείς από αυτούς δεν σκέφτεται και δεν πράττει το αγαθό. Ο Θεός έσκυψε απ΄ τον ουρανό για να δει τους υιούς των ανθρώπων, αν υπάρχει κανείς μεταξύ τους που να έχει σύνεση και γνώση του Θεού ή που να αναζητεί το Θεό και να προσεύχεται σ’ αυτόν. Είδε ότι όλοι έχουν παρεκκλίνει από την ορθή οδό. Έγιναν διεφθαρμένοι και αχρείοι. Δεν υπάρχει κανείς που να ζητεί το αγαθό, δεν υπάρχει ούτε ένας. Δεν θα βάλουν επί τέλους ποτέ γνώση και δεν θα συνετισθούν όλοι αυτοί που διαπράττουν παρανομίες; Αυτοί που κατατρώγουν τον λαό μου με τόση ευκολία. Ποτέ δεν στράφηκαν προς το Θεό, ποτέ δεν επικαλέσθηκαν τον Κύριο. Αυτοί φοβήθηκαν και πανικοβλήθηκαν εκεί όπου δεν υπήρχε φόβος.»
Η Αριστερά με τον άκρατο ιδεαλισμό της αποξένωσε τους νέους από την Πίστη και την Παράδοση. Σ' αυτό βοήθησε και η Δεξιά που καπηλεύτηκε όπως επί δικτατορίας των συνταγματαρχών, την πίστη στην Ορθοδοξία, στην Πατρίδα, στην Οικογένεια. Οι πατροπαράδοτες αξίες παραδόθηκαν στη χλεύη και αντί αυτών προβλήθηκε η ιδέα της διαρκούς ανάπτυξης της οικονομίας και της αδιάκοπης προόδου με τη διαστρεβλωμένη έννοια του μίσους για το παλιό, για τη συντήρηση. Η πρόοδος σήμαινε μίσος για το παλιό με αποτέλεσμα την αποτελμάτωση της κοινωνίας. Οι κοινωνίες δεν ανανεώνονται με το μίσος στην αρχαία σοφία, αλλά με την εμβάθυνση σ΄ αυτήν.
Αριστερά και δεξιά κόμματα έχουν κοινό σύνθημα το «ολοένα μπροστά», «ανήκομε στη Δύση» ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιο που δείχνει ότι έχουν καταληφθεί από το δαίμονα της φυγής, οτιδήποτε αρκεί να φύγουμε απ’ την ελληνική πραγματικότητα.
Άλλη ξενόφερτη ιδέα που η Αριστερά αντέγραψε από τη Δύση και την διαστρέβλωσε είναι η ιδέα του διεθνισμού, που οδήγησε στην υποτίμηση σε καθετί εθνικό, ενώ η έννοια του διεθνισμού δεν είναι η υποτίμηση του Έθνους, αλλά η ανύψωση του Έθνους και η υπέρβαση. Δεν υποτιμούνται τα έθνη, αλλά υπερβαίνονται τα εμπόδια που βάζουν στο δρόμο τους αυτοί που πολεμούν ή καπηλεύονται τα έθνη και κάνουν τα έθνη και τους λαούς να στενάζουν.
Η διαστρέβλωση και η παρανόηση των ξενόφερτων ιδεών της Αριστεράς οφείλεται στο ότι δεν είχαμε ποτέ ελληνική επιστήμη ούτε ελληνική παιδεία από τότε που η φραγκοκρατία διαδέχθηκε την οθωμανική αυτοκρατορία. Η φραγκοκρατία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τον ίδιο πάντοτε στόχο τη διάλυση και την εξουθένωση του Ελληνισμού και ειδικότερα της Ορθοδοξίας, αν και δεν νοείται Ορθοδοξία μη πολεμουμένη. Η ουσία της Ορθοδοξίας είναι ότι μετατρέπει την ήττα σε νίκη. Αυτή είναι η χαρά δια του Σταυρού.
Η Αριστερά και η Δεξιά στην Ελλάδα ούτε οι ίδιες μπορούν να ανανεωθούν και να αφήσουν τους μύθους, τις προκαταλήψεις και τις προσκολλήσεις , ούτε το λαό αφήνουν να ασχοληθεί με τα ειρηνικά του έργα για να μη γίνεται θύμα των ξένων.
Μερικοί διανοούμενοι της Αριστεράς στην Ελλάδα, που έστω και αργά ελευθερώθηκαν απ΄ τον ιδεαλισμό τους και αντιλήφθηκαν την ελληνική πραγματικότητα, επικαλούνται το ήθος, τη μόρφωση και τον πολιτισμό για τη σωτηρία της πατρίδος, αν και οι ίδιοι συνέβαλαν στην απομάκρυνση του κόσμου απ΄ το Θεό και στην αποξένωση των νέων από την Πίστη. Δεξιά και Αριστερά με τον τρόπο της η καθεμιά αρπάζει την ψυχή του λαού, τα βιώματα και τις εμπειρίες του, με αντάλλαγμα τις ξενόφερτες φροϋδικο-νιτσεϊκο-μαρξιστικές ιδέες της. Βιώματα του Ελληνικού λαού ευτελίζονται ως αναχρονιστικά για να προβληθεί ο δυτικός κόσμος (ένας κόσμο που δύει) και για να καταδειχθεί η άγνοια και η περιφρόνηση για την ελληνική πραγματικότητα.
"Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" είπε ο Κύριος. Ο Απόστολος Παύλος γράφει για την ανανέωση της κοινωνίας και για την αναγέννηση του Έθνους και της Πατρίδας: «Καθένας ας προσέχει πώς εποικοδομεί. Κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός». (Κορ.Α΄,3,10)

22.9.11

ΕΠΩΝΥΜΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ

Αναδημοσιεύουμε την παρακάτω
επώνυμη επιστολή Ανωτάτου Αξιωματικού,
η οποία δείχνει στη σημερινή κατάσταση
ανελευθερίας, τα αισθήματα
εκείνων που υπερέβησαν τον εαυτό
τους στην αγάπη της πατρίδας !
"Λαός μου τί εποίησά σοι και τι μοι
ανταπέδωκας/ Αντί του μάνα χολήν, αντί
του ύδατος όξος".

Ευχαριστούμε την φίλη ΦΙΛΙΚΙΤΑΤΗ
ΠΑΡΟΥΣΙΑ που μας έστειλε αντίγραφο
της εν λόγω επιστολής!

"Επώνυμη επιστολή Ανωτάτου Αξιωματικού
που πήραμε πριν λίγο
(http://taxalia.blogspot.com/2011/09/55.html)

22 Σεπτεμβρίου 2011
> Είμαι κάτω από 55 ετών Ανώτερος
> Αξιωματικός ε.α και φτύνω στα μούτρα
> σας .
>
>
> Εχω τιμηθεί με όλα τα μετάλια και τα
> παράσημα ,με εύφημο μνεία για τις
> υπηρεσίες μου , δεν 'έχω τιμωρηθεί
> ποτέ μου και έχω υπηρετήσει σε όλο τον
> κόσμο .
>
> Έχω υπηρετήσει 22 χρόνια στην ειδική
> μονάδα ΧΩΚ και ήμουνα παντού και
> πάντα και στην κρίση των Ιμίων
> ενεργοποίησα τους Πυραύλους ΧΩΚ .
>
> Στα 39 μου έπαθα έμφραγμα και
> υπεβλήθηκα σε εγχείρηση ανοικτής
> καρδιάς ..
>
> Από τότε υπηρέτησα σε υπηρεσία
> γραφείου αποφάσισα να παραιτηθώ στα 50
> μου με σκοπό να φροντίσω την υγεία μου ..
>
> Επειδή σύμφωνα με τα στατιστικά
> στοιχεία τα μοσχεύματα έχουν
> ορισμένο χρόνο ζωής δεν πρόκειται να
> φτάσω στην ηλικία των 55 ετών , φτύνω
> τώρα στα μούτρα σας γιατί δεν
> προλαβαίνω να φτύσω στους τάφου σας
>
> Λυπάμαι μόνο που από τους
> Αξιωματικούς του Κέντρου
> Επιχειρήσεων είμαι ο μόνος στην Ζωή
> από τους( 3 )τρεις συμμαθητές μου στην
> ίδια υπηρεσία έχουν πεθάνει οι δύο σε
> ηλικία 40 χρονών και φέτος πέθανε και ο
> αντικαταστάτης μου σε ηλικία 35 ετών
> όλοι από ο έμφραγμα και όλοι από το
> υψηλό στρες
>
> Λυπάμαι μόνο που δημιούργησα
> οικογένεια με τρία παιδιά και τα τρία
> επιστήμονες και άνεργα !!
>
> Λυπάμαι που τόσα χρόνια ήμουν δίκαιος
> και τίμιος ,λυπάμαι που για τα χάλια
> της Πατρίδος μου που εσείς είστε οι
> μοναδικοί υπεύθυνοι και την
> πληρώνουμε μόνο εμείς .
>
> Λυπάμαι που με υποχρέωσαν να πληρώνω
> τα ταμεία σας και δεν μπορώ να
> εισπράξω τα χρήματα ούτε καν τις
> εισφορές μου (λόγω αδυναμία πληρωμής
> ΜΤΣ ΒΕΑ ) και δεν μπορώ να βοηθήσω τα
> παιδιά μου .
>
> Επειδή κάποιοι τα φάγανε και δεν
> τιμωρήθηκαν ΠΟΤΕ
>
> Λυπάμαι που τόσα χρόνια δεν σας πήγα
> στα δικαστήρια γιατί επί 30 χρόνια με
> υπολογισμένα 10 χρόνια υπηρεσίες και
> πέραν του ωραρίου ,νυχτερινά και
> αργίες δεν πήρα ούτε μια δραχμή ..
> υπερωρία ενώ οι πλασματικές
> υπερωρίες πάνε σύννεφο παντού
>
> Υ.Γ
>
> Επειδή δεν ήμουνα ποτέ ζήτουλας θα
> ψάξω για μαύρη εργασία να βοηθήσω την
> οικογένεια μου για να μην φτάσω στο
> σημείο να σκοτώσω κάποιον πολιτικό
> ανεύθυνο .
>
> Παραθέτω τα προσόντα μου αν κάποιος
> μπορεί να με χρειαστεί
>
> Γνωρίζω Αγγλικά ,γνωρίζω υπολογιστές
> γνωρίζω από ασυρμάτους ,γνωρίζω όλα
> όπλα ατομικά και ομαδικά ,μπορώ να
> σκοτώσω από 300μ απόσταση με μια
> σφαίρα , μπορώ να αναχαιτίσω ολόκληρο
> σμήνος αεροσκαφών και
> ελικοπτέρων ,μπορώ να ανατινάξω
> οποιοδήποτε κτίριο, μπορώ να κάνω
> υποκλοπές τηλεπικοινωνιών ,μπορώ να
> κάνω παρεμβολές, μπορώ να κάνω ότι
> δολιοφθορά μπορείτε να
> φανταστείτε .Έχω ειδική εκπαίδευση
> στους υπολογιστές με ότι αυτό
> συνεπάγεται ..
>
> Μακρυγιάννης Χρήστος
> Ανώτερος Αξιωματικός ε.α
http://taxalia.blogspot.com/2011/09/55.html
Επώνυμη επιστολή Ανώτατου
Αξιωματικού, που πήραμε πριν λίγο:


22 Σεπτεβρίου 2011
> Είμαι κάτω από 55 ετών Ανώτερος
> Αξιωματικός ε.α και φτύνω στα μούτρα
> σας .
>
> Εχω τιμηθεί με όλα τα μετάλια και τα
> παράσημα ,με εύφημο μνεία για τις
> υπηρεσίες μου , δεν 'έχω τιμωρηθεί
> ποτέ μου και έχω υπηρετήσει σε όλο τον
> κόσμο .
>
> Έχω υπηρετήσει 22 χρόνια στην ειδική
> μονάδα ΧΩΚ και ήμουνα παντού και
> πάντα και στην κρίση των Ιμίων
> ενεργοποίησα τους Πυραύλους ΧΩΚ .
>
> Στα 39 μου έπαθα έμφραγμα και
> υπεβλήθηκα σε εγχείρηση ανοικτής
> καρδιάς ..
>
> Από τότε υπηρέτησα σε υπηρεσία
> γραφείου αποφάσισα να παραιτηθώ στα 50
> μου με σκοπό να φροντίσω την υγεία μου ..
>
> Επειδή σύμφωνα με τα στατιστικά
> στοιχεία τα μοσχεύματα έχουν
> ορισμένο χρόνο ζωής δεν πρόκειται να
> φτάσω στην ηλικία των 55 ετών , φτύνω
> τώρα στα μούτρα σας γιατί δεν
> προλαβαίνω να φτύσω στους τάφου σας
>
> Λυπάμαι μόνο που από τους
> Αξιωματικούς του Κέντρου
> Επιχειρήσεων είμαι ο μόνος στην Ζωή
> από τους( 3 )τρεις συμμαθητές μου στην
> ίδια υπηρεσία έχουν πεθάνει οι δύο σε
> ηλικία 40 χρονών και φέτος πέθανε και ο
> αντικαταστάτης μου σε ηλικία 35 ετών
> όλοι από ο έμφραγμα και όλοι από το
> υψηλό στρες
>
> Λυπάμαι μόνο που δημιούργησα
> οικογένεια με τρία παιδιά και τα τρία
> επιστήμονες και άνεργα !!
>
> Λυπάμαι που τόσα χρόνια ήμουν δίκαιος
> και τίμιος ,λυπάμαι που για τα χάλια
> της Πατρίδος μου που εσείς είστε οι
> μοναδικοί υπεύθυνοι και την
> πληρώνουμε μόνο εμείς .
>
> Λυπάμαι που με υποχρέωσαν να πληρώνω
> τα ταμεία σας και δεν μπορώ να
> εισπράξω τα χρήματα ούτε καν τις
> εισφορές μου (λόγω αδυναμία πληρωμής
> ΜΤΣ ΒΕΑ ) και δεν μπορώ να βοηθήσω τα
> παιδιά μου .
>
> Επειδή κάποιοι τα φάγανε και δεν
> τιμωρήθηκαν ΠΟΤΕ
>
> Λυπάμαι που τόσα χρόνια δεν σας πήγα
> στα δικαστήρια γιατί επί 30 χρόνια με
> υπολογισμένα 10 χρόνια υπηρεσίες και
> πέραν του ωραρίου ,νυχτερινά και
> αργίες δεν πήρα ούτε μια δραχμή ..
> υπερωρία ενώ οι πλασματικές
> υπερωρίες πάνε σύννεφο παντού
>
> Υ.Γ
>
> Επειδή δεν ήμουνα ποτέ ζήτουλας θα
> ψάξω για μαύρη εργασία να βοηθήσω την
> οικογένεια μου για να μην φτάσω στο
> σημείο να σκοτώσω κάποιον πολιτικό
> ανεύθυνο .
>
> Παραθέτω τα προσόντα μου αν κάποιος
> μπορεί να με χρειαστεί
>
> Γνωρίζω Αγγλικά ,γνωρίζω υπολογιστές
> γνωρίζω από ασυρμάτους ,γνωρίζω όλα
> όπλα ατομικά και ομαδικά ,μπορώ να
> σκοτώσω από 300μ απόσταση με μια
> σφαίρα , μπορώ να αναχαιτίσω ολόκληρο
> σμήνος αεροσκαφών και
> ελικοπτέρων ,μπορώ να ανατινάξω
> οποιοδήποτε κτίριο, μπορώ να κάνω
> υποκλοπές τηλεπικοινωνιών ,μπορώ να
> κάνω παρεμβολές, μπορώ να κάνω ότι
> δολιοφθορά μπορείτε να
> φανταστείτε .Έχω ειδική εκπαίδευση
> στους υπολογιστές με ότι αυτό
> συνεπάγεται ..
>
> Μακρυγιάννης Χρήστος
> Ανώτερος Αξιωματικός ε.α

"Κύριε, ίδε ον φιλείς ασθενεί"


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


"Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμμία σημασία ας μου επιτραπεί να πώ ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρεί τον εαυτό του."
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ


Αξίζει να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο ώστε τίποτε να μη γίνεται χωρίς το Θεό. Το αψευδές στόμα του Κυρίου μας είπε,"Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν".Με τον Ιησού οδηγό και συμπαραστάτη δεν θα πέσουμε θύματα της προπαγάνδας και της τρομοκρατίας του Εχθρού.

Στο κεφάλαιο ιδ΄του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου διαβάζουμε τα εξής:
"Τω καιρώ εκείνω, ην τις ασθενών Λάζαρος από Βηθανίας, εκ της κώμης Μαρίας και Μάρθας της αδελφής αυτής(...)Απέστειλαν ουν αι αδελφαί προς αυτόν λέγουσαι. Κύριε, ίδε ον φιλείς ασθενεί. Ακούσας δε ο Ιησούς είπεν. Αύτη η ασθένεια ουκ έστι προς θάνατον, αλλ΄ υπέρ της δόξης του Θεού, ίνα δοξασθή ο υιός του Θεού δι΄ αυτής."

Θα περίμενε κανείς, ότι ο Ιησούς θα πήγαινε αμέσως στη Βηθανία να θεραπεύσει τον φίλο του που αγαπούσε. Αυτός όμως μένει στον τόπο όπου βρισκόταν δυο μέρες ακόμα και μετά λέει στους μαθητές του ότι πηγαίνουν στην Ιουδαία. Οι μαθητές του απορούν γιατί εκεί θέλουν να τον λιθοβολήσουν και του λένε."Ραββί, νυν εζήτουν σε λιθάσαι οι Ιουδαίοι και πάλιν υπάγεις εκεί;" (Διδάσκαλε, μόλις τώρα ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν οι Ιουδαίοι, κι εσύ θες να πας πάλι εκεί;)

Ο Κύριος χρησιμοποιεί κάθε πράγμα και κάθε γεγονός σαν αφορμή για να μεταδώσει τη διδασκαλία Του.Λέει στους μαθητές του:"Ουχί δώδεκα εισιν ώραι της ημέρας; εάν τις περιπατή εν τη ημέρα, ου προσκόπτει, ότι το φως του κόσμου τούτου βλέπει. εάν δε τις περιπατεί εν τη νυκτί, προσκόπτει, ότι το φως ουκ έστιν εν αυτώ."

Ο Ιησούς χρησιμοποιεί την παραβολή του φωτός για να μιλήσει για τον εαυτό του.
Οι μαθητές του δεν ήταν ακόμα έτοιμοι να ακούσουν να τους μιλάει άμεσα ότι είναι ο Υιός του Θεού. Το ίδιο δεν μιλάει άμεσα και για το θάνατο του Λαζάρου. Δεν τους λέει ότι ο Λάζαρος πέθανε, αλλά ότι κοιμάται.

Με τον ίδιο τρόπο της παραβολής ο Ιησούς απαντάει στις αδελφές του Λαζάρου που εκφράζουν το παράπονο, πως αν ήταν εκεί ο αδελφός τους δεν θα πέθαινε."Κύριε,ει ης ώδε, ο αδελφός μου ουκ αν ετεθνήκει (...) Λέγει αυτή ο Ιησούς.Αναστήσεται ο αδελφός σου." (Ο αδελφός σου θα αναστηθεί)

Στην περικοπή για την ανάσταση του Λαζάρου οι αδελφές του Λαζάρου λένε στον Ιησού,"Κύριε,αυτός που αγαπάς,ασθενεί". Παραφράζοντας τα λόγια αυτά θα μπορούσαμε να πούμε κι εμείς στον Ιησού,"Κύριε, η πατρίδα μας, η χώρα που γέννησε τόσους αγίους και τόσους ήρωες της ελευθερίας, η χώρα που αγαπάς ασθενεί."

Όταν ο Κύριος πήγε στη Βηθανία, οι αδελφές του Λαζάρου του είπαν, "Κύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μας". Πολλοί ίσως σκέφτονται πως και τώρα σε μας ο Ιησούς δεν είναι εδώ, πώς αν ήταν εδώ η πατρίδα μας δεν θα βρισκόταν σ΄ αυτήν την κατάσταση.

Διαβάζοντας την σχετική με το Λάζαρο περικοπή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου θα δούμε ότι εμείς απομακρυνόμαστε από το Θεό. Εμείς δεν νιώθουμε την παρουσία του Ιησού κοντά μας. "Δεν θα σ΄ αφήσω μόνο, ούτε θα σε εγκαταλείψω" μας είπε με το στόμα του προφήτου. Ώστε να έχουμε θάρρος και να λέμε ο Κύριος είναι βοηθός μου και δεν θα φοβηθώ. "τί ποιήσει μοι άνθρωπος;"

21.9.11

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

Αθήνα 20/9/2011


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΠΡΟΣ

ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ



Την «χαριστική βολή» στην πολιτική διευκολύνσεων που εφαρμόζει η ΔΕΗ προς τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες αλλά και προς τους συνεπείς πελάτες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες θα δώσει η τυχόν επιβολή του επαχθούς τέλους ακινήτων.

Μέχρι σήμερα σε ετήσια βάση πάνω από 320.000 υπέργηροι, χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι κλπ εξασφάλιζαν από τη ΔΕΗ διευκολύνσεις, που εγκρίνονταν με πολύ απλές διαδικασίες.

Η σχετική πολιτική, που έγινε περισσότερο ευέλικτη και κοινωνικά υπεύθυνη με σχετικά πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ, τινάζεται πλήρως στον αέρα σε βάρος όλων εκείνων των εκατοντάδων χιλιάδων πελατών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.

Η προωθούμενη τροπολογία για το τέλος ακινήτων υποχρεώνει τη ΔΕΗ να εισπράττει άμεσα τις δόσεις για το τέλος ακινήτων, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για όλους εκείνους που μέχρι σήμερα μπορούσαν να ζητήσουν με απλές διαδικασίες ένα διακανονισμό. Έτσι:

· Η υπερδιόγκωση των λογαριασμών που στέλνει η ΔΕΗ με τα τέλη ακινήτων θα καταστήσουν ακόμη πιο δυσβάστακτα τα οικονομικά βάρη για πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες της ΔΕΗ.
· Μέχρι σήμερα η ΔΕΗ μπορεί να κάνει διακανονισμούς με βάση το συνολικό ύψος του λογαριασμού: δηλαδή συμπεριλαμβάνοντας το σύνολο των δαπανών για καταναλισκόμενη ενέργεια που παρέχει η ΔΕΗ και για δαπάνες υπέρ τρίτων (τέλη ΑΠΕ, δικαιώματα Τελωνειακών, δημοτικά τέλη, ΕΡΤ, ΦΠΑ, Ειδικός Φόρος κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας, Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας κλπ). Σε περίπτωση οικονομικής αδυναμίας το συνολικά οφειλόμενο ποσό καταβάλλεται σε αρκετές μηνιαίες δόσεις, ενώ διακανονισμός για επιμέρους λογαριασμούς δεν είναι εφικτός.
· Όμως, ενώ πριν η ΔΕΗ είχε τη δυνατότητα να κάνει διακανονισμούς, τώρα αυτό θα είναι ανέφικτο καθώς η τροπολογία νόμου επιβάλλει την άμεση είσπραξη του ειδικού τέλους για τα ακίνητα. Γιατί, διαφορετικά – εάν οι πελάτες δηλώνουν οικονομική αδυναμία να πληρώσουν τους λογαριασμούς, καθώς θα έχουν υπερδιογκωθεί λόγω των ειδικών τελών ακινήτων - θα υποχρεούται η ΔΕΗ να αποκόπτει το ρεύμα τους, καθώς δεν θα μπορεί να κάνει διακανονισμούς.
· Σημειωτέον ότι, επειδή οι έξι δόσεις θα πρέπει να καταβληθούν μέσα στο επόμενο 12μηνο, αυτό σημαίνει ότι θα είναι αδύνατη η πραγματοποίηση οιουδήποτε διακανονισμού σχεδόν για ένα ολόκληρο χρόνο εάν εντωμεταξύ δεν επιβληθούν νέα «χαράτσια» μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
· Τα «σπασμένα» αυτής της πολιτικής θα πληρώσουν κυρίως οι Ευπαθείς Ομάδες Οικιακών Πελατών – που είναι ενταγμένοι στο Κοινωνικό Οικιακό τιμολόγιο, πελάτες με σοβαρά προβλήματα υγείας που χρειάζονται αδιάλειπτη παροχή ρεύματος κλπ – αλλά και όλες οι άλλες κατηγορίες οικιακών πελατών που έχουν οικονομικά προβλήματα. Για παράδειγμα, υπερήλικες άνω των 70 ετών που είναι χαμηλοσυνταξιούχοι και δεν έχουν να πληρώσουν το λογαριασμό της ΔΕΗ, σήμερα η επιχείρηση τους παρέχει τη δυνατότητα να πληρώσουν το λογαριασμό τους σε έξι (6) διμηνιαίες δόσεις. Εάν τους έλθει και το «χαράτσι» του τέλους ακινήτων αυτό θα πρέπει να εισπραχθεί άμεσα – μαζί με το λογαριασμό – χωρίς να γίνει κανένας διακανονισμός…
· Η φορομπηχτική πολιτική που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει στη ΔΕΗ να κάνει τις διευκολύνσεις που παρέχει σήμερα προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Έτσι, επιχειρήσεις που θα έχουν πρόσθετες δυσκολίες να καταβάλλουν το τέλος ακινήτων δεν θα μπορούν να απευθύνονται στη ΔΕΗ και να ζητούν διευκολύνσεις. Διαφορετικά – σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής του τέλους – η ΔΕΗ θα υποχρεώνεται να τους αποκόπτει την ηλεκτροδότηση, βυθίζοντας δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις στο σκοτάδι…

Για να καταδείξουμε την προχειρότητα με την οποία υιοθετήθηκε το σχετικό μέτρο θέλουμε να επισημάνουμε ότι:

·
· Σε ότι αφορά τις 4 δόσεις του 2012 αυτές τελικά θα επεκταθούν και μέσα στους πρώτους μήνες του 2013…
· Δεν είναι εφικτό το κόψιμο της παροχής ρεύματος, καθώς σε παρά πολλά ακίνητα είναι ανέφικτη η είσοδος σε συνεργεία της ΔΕΗ, επειδή οι μετρητές βρίσκονται σε εσωτερικούς απροσπέλαστους χώρους κλπ.
· Εφόσον πολλοί καταναλωτές αρνηθούν την είσοδο σε συνεργεία της ΔΕΗ για αποκοπή των παροχών ρεύματος θα χρειασθούν «στρατιές εισαγγελέων» και απεριόριστες διμοιρίες ΜΑΤ για να τεθούν σε εφαρμογή τέτοιου είδους αντιλαϊκά μέτρα…

Εξάλλου, η τυχόν εφαρμογή του μέτρου του καταλογισμού

επιβάρυνσης στη ΔΕΗ για μη είσπραξη του τέλους ακινήτων – που θα φθάνει στο 25% των ανείσπρακτών απαιτήσεων του Δημοσίου, σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα – θα προκαλέσει μια ανυπολόγιστη αιμορραγία στη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, πιθανόν και την πρόωρη πτώχευσή της…






ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ 2



ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΝΕΡΓΟ, ΣΤΟΝ ΦΤΩΧΟ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΥΓΙΣΕΙ.


Σύσσωμο το Δ.Σ της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ σταθερά και αταλάντευτα επαναλαμβάνει πως η ΔΕΗ φτιάχτηκε με το υστέρημα του Ελληνικού λαού για να τον υπηρετεί και όχι να τον εκβιάζει, το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσω εκβιασμού.

Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ με όλες της τις δυνάμεις και με όλους τους τρόπους και μέσα θα αντισταθεί.


ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΥΒΟΥΜΕ



ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ


ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΓΓΕΛΗΣ

ΚΑΤΣΑΡΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


ΑΔΑΜ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

ΜΑΣΤΡΟΛΕΩΝ

ΗΛΙΑΣ


ΑΔΑΜΙΔΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΡΙΖΟΣ

ΡΙΖΟΣ


ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

ΣΥΜΕΩΝ (ΜΑΚΗΣ)

ΧΑΤΖΑΡΑΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ


ΚΑΛΑΙΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΙΟΡΔΑΝΗΣ

ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


ΚΑΡΡΑΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ

ΚΑΡΑΛΕΥΘΕΡΗΣ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ


ΚΑΤΣΙΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΜΑΝΕΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ


ΚΟΛΛΑΤΟΣ

ΕΥΓΕΝΙΟΣ

ΓΚΑΡΑΒΕΛΛΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ


ΜΙΧΑΙΛΙΔΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ

ΧΡΙΣΤΟΓΟΥΛΑΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ


ΜΟΥΝΤΡΙΧΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΔΗΜΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ


ΜΠΙΤΖΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΠΑΠΠΑΣ

ΘΩΜΑΣ


ΜΠΡΟΥΜΑΣ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

ΚΑΤΑΝΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ


ΠΑΛΟΥΚΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

ΠΗΛΙΧΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ


ΠΑΠΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΡΕΛΙΑΣ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ


ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ




ΤΑΤΑΡΙΔΗΣ

ΠΕΤΡΟΣ



ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

20.9.11

Οι ζηλωτές των μεταφράσεων των εκκλησιαστικών κειμένων είναι απλοϊκοί!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Οι ζηλωτές των μεταφράσεων των εκκλησιαστικών κειμένων είναι απλοϊκοί ! Τί θέλουν να κάνουν; Κατά λέξη μετάφραση; Ελεύθερη απόδοση; Τα εκκλησιαστικά κείμενα ούτε μεταφράζονται κατά λέξη, ούτε προσφέρονται σε ελεύθερη απόδοση, η οποία θα δημιουργούσε άπειρες αμφισβητήσεις ως προς την ορθότητά της από άποψη δογματική.

Δεν έχουν λίγη αυτογνωσία; Γιατί δεν δίνουν ένα δείγμα των ικανοτήτων τους δημιουργώντας πρωτότυπα εκκλησιαστικά κείμενα; Οι ίδιοι εγγυώνται τις ικανότητές τους;
Εξάλλου παραθεωρούν ότι τα εκκλησιαστικά αυτά κείμενα είναι γραπτός λόγος και ουδέποτε υπήρξε κοινή λαλιά. Πώς αυτοί θα εισάγουν στη λατρεία την κοινή λαλιά χωρίς να την εκκοσμικεύσουν;

Σε όλα τα έθνη υπάρχει γραπτή και προφορική γλώσσα, με εξαίρεση τους νεοέλληνες που για πολιτικούς λόγους χρησιμοποίησαν την προφορική γλώσσα ως γραπτή, τη γνωστή ξύλινη γλώσσα.
Με αυτόν τον τρόπο, λόγω του ότι η κοινή γλώσσα δεν έχει αυστηρούς κανόνες, δεν δύναται να έχει, κινδυνεύουμε από την ανοησία και την απερισκεψία των ανθρώπων αυτών να χάσουμε τη γλώσσα μας!

Αν συγχωρείται η κοινή λαλιά στην Εκκλησία, γιατί να μη ισχύει το ίδιο και στα άμφια και στις εικόνες και στη μουσική; Ο Ίδιος ο Κύριος έθεσε όριο στην εκκοσμίκευση αυτού του είδους, με την παραβολή του γάμου στην οποία αποπέμπεται στο σκότος το εξώτερον ο μη φέρων ένδυμα γάμου.

Είναι όλες οι μέρες κοινές; Δεν είναι οι θρησκευτικές εορτές και οι τελετουργίες μέρες επίσημες, δηλαδή με σημασία. Κάθε τι που υπάρχει είναι σύμβολο, και κάθετί που συμβαίνει είναι παραβολή.
Στην Εκκλησία μετέχουμε στις ακολουθίες, στις οποίες δεν πηγαίνουμε να μάθουμε καινούρια πράγματα για το Θεό.

Πιστεύουν οι απλοϊκοί αυτοί άνθρωποι , οι οποίοι πειράζονται από το δαίμονα της ιδιορρυθμίας, ότι μαθαίνει κανείς για το Θεό ανοίγοντας το Λεξικό;

Γράμμα στον κ. Παληοκώστα, στη Φυλακή


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου



Αγαπητέ κ. Παληοκώστα, χαίρετε

Διάβασα το βιβλίο του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλωφ με θέμα τις καταστάσεις ανελευθερίας,γραμμένο από προσωπική εμπειρία. Ο ίδιος υπήρξε κρατούμενος στις σοβιετικές φυλακές.Ο Μιχαήλωφ υποστηρίζει ότι μόνο στη φυλακή θα βρεις ανθρώπους με αξιοπρέπεια!

Θυμήθηκα με τί πολιτισμένο τρόπο αποδράσατε με το ελικόπτερο από τη φυλακή της Λάρισας, αν δεν κάνω λάθος. Ούτε ίχνος βίας. Η πράξης σας εντυπωσίασε τους Έλληνες, γιατί είμαστε λαός ήπιος και δεν αγαπάμε τη βία.

Κύριε Παληοκώστα, δεν θα μπορούσατε να πάρετε ένα ελικόπτερο και να πιάσετε αυτούς του ΔΝΤ για λίγες μόνο ώρες και να τους αφήσετε ελεύθερους; Έτσι για να γελάσουμε λίγο.

Αν μάθει ο κόσμος τί σκοπεύετε να κάνετε όχι μόνο ελικόπτερο θα σας διαθέσει, αλλά και οτιδήποτε άλλο χρειαστεί. Και να είσθε βέβαιος ότι όλη η Ελλάδα θα σας συνδράμει, γιατί όλοι μας έχουμε ανάγκη να γελάσουμε λίγο και να χαλαρώσουμε.

Προς Θεού, μην πειράξετε τους πολιτικούς. Αυτοί ζούνε στον κόσμο τους!

Θα ήταν περιττό να μπείτε στον κόπο να κάνετε οτιδήποτε, αγαπητέ φίλε, αν οι συμπατριώτες σας πετούσαν στα σκουπίδια το όργανο της προπαγάνδας και της τρομοκρατίας, την τηλεόραση. Δεν θα το κάνουν όμως ποτέ. Ιδίως τώρα με τα τούρκικα έργα!

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε, πως εκεί μαζί σας στη φυλακή βρίσκεται!
Τις ώρες της μοναξιάς σας προσευχηθείτε και για μας.

Οι θαλασσινοί και η διαρκής μνήμη του Θεού


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου





Στην Κάλυμνο υπάρχουν αμέτρητες εκκλησιές και παρεκκλήσια! Το ίδιο και στα άλλα ελληνικά νησιά. Δεν είναι αυτό ένα δείγμα ότι οι θαλασσινοί ζουν με τη διαρκή μνήμη του Θεού;
Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση στον στεριανό είναι πόσο οι θαλασσινοί είναι δεμένοι με τον καιρό! Καιρός στη γλώσσα των θαλασσινών είναι ο αέρας. Η υγεία τους, η διάθεσή τους, οι δουλειές τους και η ζωή τους ακόμα εξαρτάται από τον καιρό. Αυτό σημαίνει ότι οι θαλασσινοί δεν έχουν θεμέλιο στη ζωή τους, όπως οι στεριανοί, τη γη, αλλά τον Ιησού Χριστό.
Τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ας προσέχει έκαστος πώς εποικοδομεί, θεμέλιον άλλον ουδείς δύναται θείναι ειμή τον κείμενον, όστις εστί Ιησούς Χριστός, έχει τέλεια εφαρμογή στους θαλασσινούς. Οι θαλασσινοί με τη ζωή τους να κρέμεται στον αέρα δεν έχουν άλλο θεμέλιο από τον Ιησού Χριστό.Για τους θαλασσινούς έχουν γραφεί οι στίχοι του Δαβίδ, Σύ Κύριε φυλάξαις ημάς και διατηρήσεις ημάς. Σώσον με, Κύριε, ότι εξέλιπεν όσιος.
Όταν διαβάζω την περικοπή του Ευαγγελίου για την τρικυμία στη θάλασσα θυμάμαι τους Καλύμνιους, επειδή έζησα τέσσερα χρόνια κοντά τους και τους αγάπησα, δηλαδή τους ξέρω καλά, αφού η μεγαλύτερη γνώση είναι αυτή που μαθαίνεις αγαπώντας.
Οι θαλασσινοί άφησαν τους πολλούς. Αυτό νιώθουν κάθε φορά που ταξιδεύουν στη θάλασσα με εμπιστοσύνη στο Θεό, ότι τους φυλάει και τους διατηρεί.Οι θαλασσινοί είναι ένα παράδειγμα πώς πρέπει να ζούμε με εμπιστοσύνη στον Κύριο. Αυτός θα μας φυλάξει και θα μας διατηρήσει.
Η μακαρίτισσα μητέρα μου μου έλεγε πάντα αυτά τα λόγια, που τα έχω γράψει στο ευαγγέλιό μου και θα τα θυμάμαι πάντα σ΄ αυτή τη ζωή και σε όλη την αιωνιότητα:"Κάνε το σταυρό σου και μη φοβάσαι."
Ο Απόστολος Παύλος ερμηνεύοντας τους στίχους του Δαβίδ γράφει στη δεύτερη επιστολή του προς του Κορινθίους:" Ο Θεός μας στερεώνει στο Χριστό. Ο Ίδιος μας εγγυάται το μέλλον και σαν πρόγευσή του, δίνει μέσα στις καρδιές μας το πνεύμα."
Παραθέτω την περικοπή από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο για την τρικυμία για να τη διαβάζω όχι μόνο σαν ένα πραγματικό γεγονός, αλλά και ως μια σπουδαία μεταφορά:" Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς. Διέλθωμεν εις το πέραν. Και αφέντες τον όχλον, παραλαμβάνουσιν αυτόν ως ην εν τω πλοίω. και άλλα δε πλοία ην μετ΄αυτού. Και γίνεται λαίλαψ ανέμου μεγάλη. τα δε κύματα επέβαλλεν εις το πλοίον, ώστε ήδη αυτό βυθιζεσθαι. Και ην αυτός επί τη πρύμνη, επί το προσκεφάλαιον καθεύδων. και διεγείρουσιν αυτόν, και λέγουσιν αυτώ. Διδάσκαλε, ου μέλει σοι ότι απολύμεθα; Και διεγερθείς επετίμησε τω ανέμω, και είπε τη θαλάσση. Σιώπα, πεφίμησο. Και εκόπασεν ο άνεμος, και εγένετο γαλήνη μεγάλη. Και είπεν αυτοίς. Τί δειλοί έστε ούτω; Πώς ούκ έχετε πίστιν; Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν, και έλεγον προς αλλήλους. Τίς άρα ούτος εστιν, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ;

19.9.11

Γιατί οι πολιτικοί της παρακμής πολεμούν την πίστη στο Χριστό;




Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου





1. Οι πολιτικοί που έφεραν τη χώρα σ΄αυτήν την στασιμότητα και την παρακμή πρέπει να φύγουν. Η Ελλάδα για να βγει απ΄την στασιμότητα πρέπει να πιστέψει σε πρόσωπα τα οποία να είναι άξια της εμπιστοσύνης της και να μην έχουν την παραμικρή σχέση με την πολιτική όλο αυτό χρονικό διάστημα από το 1975 και μετά.

2. Οι πολιτικοί αυτής της χρονικής περιόδου μετέτρεψαν την κατάχρηση της εμπιστοσύνης των πολιτών σε άθλημα! Αφού εξασφάλισαν την ατιμωρησία τους συγκέντρωσαν γύρω τους σωρεία μικρών ανθρώπων οι οποίοι κατέλαβαν δημόσια αξιώματα με κομματικά κριτήρια.

3. Η αναξιοπιστία των πολιτικών αποθάρρυνε κάθε δημιουργική συμμετοχή των πολιτών στη γενική προσπάθεια, με αποτέλεσμα η χώρα να περιέλθει σε κατάσταση στασιμότητας, παρακμής και μαρασμού. Στη στασιμότητα το μεγάλο απομακρύνεται και η μικρότητα πλησιάζει.

4. Δεν θα βγει η χώρα μας από την στασιμότητα και την παρακμή, αν δεν φύγουν οι πολιτικοί, η παρουσία των οποίων αποτρέπει κάθε εποικοδομητική δραστηριότητα των πολιτών, γιατί τα θεμέλια είναι σάπια. Όταν την πολιτική κατάσταση επηρεάζουν οι φαύλοι επικρατεί η αμοιβαία δυσπιστία.

5. Ο ανώτερος άνθρωπος δεν παίρνει μέρος στα κοινά αφού δεν μπορεί να επιδοκιμάσει την μικρότητα των άλλων.

6. Η στασιμότητα ωστόσο δεν διαρκεί πάντοτε. Τα σημάδια ότι πλησιάζει η έξοδος από αυτήν είναι κυρίως τα εξής: Πρώτον. Ο ανώτερος άνθρωπος υπομένει τις συνέπειες προσωπικά. Ελογίσθημεν ως πρόβατα επί σφαγήν. Κάθε μέρα θανατούμεθα. Είναι η απάντηση του πιστού στην κλήση του Κυρίου, όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακουλουθείτω μοι.
Δεύτερον. Το αίσθημα ντροπής και αναξιότητας των ανώριμων ανθρώπων οι οποίοι έχουν ανεβεί με κομματικά κριτήρια στην εξουσία. (Δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας...). Και τρίτον. Η δημιουργική στάση που παίρνει κάθε άνθρωπος ο οποίος καλλιεργεί το χαρακτήρα του, όσο εμποδίζεται να προσφέρει στα κοινά. Αυτή είναι η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο.

7. Αυτοί είναι κυρίως οι λόγοι για τους οποίους διώκεται η πίστη στο Χριστό, γιατί η πίστη είναι η θεραπεία στην αμοιβαία δυσπιστία, στην στασιμότητα, και στο μαρασμό. Αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικοί της παρακμής πολεμούν την πίστη στο Χριστό.

18.9.11

Ό,τι δεν έχει αξία στον ουρανό, πέταξέ το!


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου










Οι αρχαίοι έχτιζαν τις πόλεις τους κοντά σε ποτάμια, λίμνες και θάλασσες. Οι κάτοικοι αυτών των πόλεων έχουν μεγαλύτερη ψυχική αντοχή από τους καμπίσιους.
Εκτός απ΄ τον αναζωογονητικό αέρα που αναπνέεις έχεις την ευκαιρία να βλέπεις πιο καθαρά μέσα στην καρδιά σου και να βάζεις τάξη μέσα της. Στη θάλασσα και στους ποταμούς και στις λίμνες εξαγνίζεις την καρδιά σου κάθε στιγμή. Γι’ αυτό οι αρχαίοι λάτρεψαν το νερό σαν τη θεότητα.
Εκείνοι που έζησαν στη θάλασσα δεν την ξεχνούν ποτέ. Δεν ξεχνώ ποτέ τον περίπατο στην προκυμαία δίπλα στις βάρκες. Θαύμαζα την τάξη που υπήρχε στο εσωτερικό τους. Κάθε βαρκάρης είναι ένας δάσκαλος του εσωτερικού εξαγνισμού της ψυχής. Αν θέλεις να εξαγνίζεις την ψυχή σου από τα περιττά, πρέπει να πάρεις μαθήματα απ΄ τους βαρκάρηδες. Να δεις με αυτό το πνεύμα τις βάρκες τους.
Η βάρκα είναι σύμβολο της ήσυχης ζωής. Είναι ένα παράδειγμα για το τι πρέπει να κάνεις αν θέλεις να ζεις ήσυχη ζωή. Η βάρκα δεν έχει τίποτε που δε χρειάζεται στη θάλασσα. Το ίδιο πρέπει να είναι και η καρδιά του ανθρώπου, δίχως τίποτε περιττό μέσα της. Δεν πρέπει να έχει τίποτα που δε χρειάζεται στον ουρανό. Η καρδιά είναι μια βάρκα τ’ ουρανού. Είναι η βάρκα της ήσυχης ζωής.
Τι είναι περιττό στην καρδιά αυτού που αγαπάει την ησυχία; Οτιδήποτε δεν έχει αξία στον ουρανό είναι περιττό στην καρδιά αυτού που αγαπάει πάνω από όλα την ησυχία και πρέπει να το βγάζει αμέσως από εκεί μέσα. Έτσι εξαγνίζεις την καρδιά σου.
Κάθε φορά που δίνεις αξία σε κάτι περιττό να λες στον εαυτό σου: «Μη βάζεις καρδιά εκεί».
Αν είσαι κάποιος που ψάχνει με όλη του την καρδιά να βρει το Θεό πρέπει να προσέχεις κάθε φορά, αν ο Θεός βρίσκεται εκεί. Πρέπει να είσαι άγρυπνος για να μην ξεχνάς αυτό που είναι το πιο σημαντικό για σένα. Όπως δεν ξεχνάς ποτέ ένα φίδι που μπήκε στο δωμάτιό σου και έχεις πάντοτε την προσοχή σου στραμμένη σ΄ αυτό.
Όταν βλέπεις ότι ξέφυγες απ΄ το δρόμο σου να λες στον εαυτό σου: «Δεν είναι ο Θεός εκεί». <<Για σένα ένας μόνο να υπάρχει σκοπός, ο Θεός, και μάλιστα κρυμμένος μέσα στο γνόφο της αγνωσίας.>>

17.9.11

Η αποχή της Αποκάλυψης


του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα μη
λάβητε εκ των πληγών αυτής.

Αυτά τα λόγια της Αποκάλυψης είναι απειλητικά για όσους παρασύρουν το λαό να συγκατανεύσει
στην υποδούλωσή του και να νομιμοποιήσει την αδικία. .

Ο λαός του Θεού , διατηρεί μέσα στην καρδιά του την αλήθεια του
Ευαγγελίου . Ακούει τα λεγόμενα της Αποκάλυψης με την ευαισθησία του και με τη συνείδησή
του. Ό,τι λέγεται με αγάπη θα ακουστεί. Ο λαός ακούει την Αποκάλυψη και επιλέγει
την αποχή γιατί δεν επιθυμεί να είναι είναι κοινωνός στις αμαρτίες της εξουσίας και στις πληγές που
έρχονται, ως οργή Θεού εναντίον της. Δεν ακολουθεί αυτούς που τον θέλουν συγκοινωνό τους: Μαζί
τα φάγαμε.

Ο λαός φεύγει από τα χαμηλά αυτά πεδία και σαν τον Λωτ που εγκαταλείπει τα Σόδομα
ανεβαίνει στο όρος Σιγώρ. Ανάβαση στο όρος είναι η αποχή. Σήκωσα τα μάτια μου στα βουνά, από
όπου περιμένω να έρθει η βοήθειά μου. Στα βουνά της μη ανάμιξης στις πονηρίες, τις δολοπλοκίες,
στις υποκρισίες και στα ψεύδη.

Η Αποκάλυψη του Ιωάννου μιλάει για την αποχή του λαού ως φυγή από κάθε συμμετοχή
σε μια πολιτεία η οποία διαβάλλεται παντού , ακόμα και η ίδια διαβάλλει τον εαυτό της.
Είναι η εποχή που το κακό δρα απροκάλυπτα.

Η Αποκάλυψη του αγίου Ιωάννη περιγράφει την διεφθαρμένη πολιτεία (τη Βαβυλώνα) ως σύμβολο
κάθε διαβεβλημένου καθεστώτος. Λέει στο λαό να αποδώσει στη διαφθορά της Βαβυλώνας διπλά
σύμφωνα με τα έργα της όταν αποκαλυφθούν. Έφτασαν λέει οι αμαρτίες των διεφθαρμένων
καθεστώτων μέχρι το ουρανό.

Η Βαβυλωνία, η πόρνη η μεγάλη, λέει είμαι βασίλισσα, δεν είμαι χήρα, εννοεί έχει προστάτες, και πένθος
δεν θα δω. Αλλά η Αποκάλυψη προειδοποιεί, ότι θα έρθουν σ΄ αυτην μέσα σε μια μέρα (θυμηθείτε τον
καιρό που έπεσε η Σοβιετική Ένωση, η μεγάλη) πληγές και θάνατος και πένθος και λιμός. Και εν πυρί
κατακαυθήσεται.

Φύγετε από αυτήν ο λαός μου, για να μη συγκοινωνήσετε, να μην γίνετε συμμέτοχοι στις ανομίες της
και για να μην λάβετε από τις πληγές της.

Ο γέρος δε λυπάται, μάλλον χαίρεται!


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Είμαι γέρος και δεν λυπάμαι, μάλλον χαίρομαι γι΄ αυτό! Ξυπνώ πολύ πρωί με τον αγώνα να βάλω τα λόγια της ευχής του Ιησού στο νου μου και στην καρδιά μου. Ευχαριστώ το Θεό που ακόμα ζω.Δεν βιάζομαι. Οι κινήσεις μου είναι αργές. Δεν με κυνηγάει κανείς. Ευχαριστώ το Χριστό και την Παναγία που ζω. Ευχαριστώ το Θεό στην πρωινή μου προσευχή με τα λόγια αυτά, που με τον καιρό τα έχω αποστηθίσει.

"Εξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομέν σοι αγαθέ και των αγγέλων τον ύμνον βοώμεν σοι δυνατέ. Άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς."
"Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με, Κύριε, τον νουν μου φώτισον και την καρδίαν μου και τα χείλη άνοιξον εις το υμνείν σε Αγία Τριάς, άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια την Θεοτόκου ελέησον ημάς."
"Αθρόον ο κριτής επελεύσεται και εκάστου αι πράξεις γυμνωθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός, άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς."

Το επόμενο βήμα,στην αρχή της ημέρας είναι να επικεντρώσω το νου μου στη μετάνοια,και στην επίγνωση γιατί γράφω. Δεν έχω άλλη έννοια από το γράψιμο. Μετανοώ ενώπιον του Θεού για τις αμαρτίες μου. Αναθεωρώ τη ζωή μου και αναγνωρίζω ότι χωρίς το Θεό δεν θα υπήρχα.

Διαβάζω στο Ευαγγέλιο του Λουκά, στο 16ο κεφάλαιο αυτά τα λόγια, που μου φαίνονται ότι απευθύνονται σε μένα:

"Υμείς εστέ οι δικαιούντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο δε Θεός γινώσκει τας καρδίας υμών."

(Εσείς θέλετε να παριστάνετε το δίκαιο μπροστά στους ανθρώπους, ο Θεός όμως γνωρίζει τί κρύβετε στις καρδιές σας. γιατί αυτό που τιμούν οι άνθρωποι, το σιχαίνεται ο Θεός.)

Διαβάζω αυτά τα λόγια και σκέφτομαι, εγώ είμαι αυτός, και παρακαλώ το Θεό να με θεραπεύσει από την υπερηφάνεια και την ανθρωπαρέσκεια. "Εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι". Πέρασαν οι μέρες της ζωής μου στη ματαιότητα. Μετανοώ. Ο Κύριος που είπε να συγχωρούμε αυτούς που μετανοούν θα συγχωρήσει κι εμένα.

"Προσέχετε εαυτοίς. Εάν δε αμάρτη εις σε ο αδελφός σου, επιτίμησον αυτώ. και εάν μετανοήση, άφες αυτώ. και εάν επτάκις της ημέρας αμάρτη εις σε, και επτάκις της ημέρας επιστρέψει προς σε λέγων, μετανοώ, αφήσεις αυτώ."

(Προσέχετε τη συμπεριφορά σας. Αν ο αδελφός σου σου κάνει κακό, επιτίμησέ τον, κι αν μετανοήσει συγχώρησέ τον. Αν σου κάνει κακό πολλές φορές την ημέρα κι έρθει άλλες τόσες και σου πει "μετανοώ", να τον συγχωρήσεις.)

Όσο για το γράψιμο, νομίζω ότι αυτός που γράφει για να αρέσει στο Θεό, πρέπει να έχει στο νου του αυτά τα λόγια της πρώτης προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου,κεφ.14ο:" πάντα προς οικοδομήν γινέσθω (...) ίνα πάντες μανθάνωσι και πάντες παρακαλώνται."

(Όλα να γίνονται προς οικοδομήν της εκκλησίας...ώστε όλοι να μαθαίνουν και όλοι να ενισχύονται).

16.9.11

Πώς να ζεις και να δημιουργείς;


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου




Μια ζωή ολόκληρη με όλα όσα έχω τραβήξει με πείθει ότι η καρδιά του ανθρώπου πλάστηκε απ΄ το Δημιουργό του για το καλό και το αληθινό, πλάστηκε για τον Ίδιον το Θεό. Ο πόθος μας για την ελευθερία είναι πόθος δικός Του. Ο Θεός ζητάει από μας να είμαστε ελεύθεροι. Η Αγία Γραφή λέει ότι κληθήκαμε να ζήσουμε ελεύθεροι.
Με τα χρόνια ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι οι μέρες που πέρασαν δίχως να ετοιμάζεται κανείς να συναντήσει το Θεό πήγαν χαμένες. Χάθηκε η ζωή σε μάταια πράγματα. Η καρδιά του ανθρώπου πρέπει να είναι έτοιμη γι΄ αυτό που πλάστηκε,για το καλό και το αληθινό.Δεν έχει άλλη επιθυμία εκτός απ΄ την επιθυμία για το καλό και το αληθινό.
Με την καρδιά έτοιμη ο Δαβίδ δοξολογεί το Θεό στην ωδή ψαλμού 107."Μέγα επάνω των ουρανών το έλεός σου και έως των νεφελών η αλήθειά σου." H παραβολή των δέκα παρθένων έχει επίσης ως θέμα της την ετοιμασία της συναντήσεως με τον Κύριον Ιησού.

Η συγγραφεύς Τερέζ Μπερτερά γράφει σχετικά με την ετοιμασία:"Πρέπει να γνωρίσει το ίδιο το άτομο τον εαυτό του και μάλιστα να δεχτεί την ευθύνη να γνωρίσει τον εαυτό του καλύτερα από οποιονδηποτε άλλον. Διαφορετικά θα ψάχνει πάντοτε να βρίσκεται στην εξουσία κάποιου άλλου. Μπορεί να τύχει να επαναστατήσει εναντίον αυτών των εξουσιών που ο ίδιος δέχτηκε, θα του είναι όμως αδύνατο να ελευθερωθεί από αυτές."

Ρώτησαν κάποτε το συγγραφέα Άρθουρ Μύλλερ:

-Κύριε Μύλλερ, ο κόσμος δεν γράφει, δεν παίζει μουσική, δε ζωγραφίζει. Πώς δεν τρελαίνεται. Και ο συγγραφέας απάντησε:
-Είναι τρελός.

Πώς να ζεις και να δημιουργείς σ’ ένα κόσμο στον οποίο η δημιουργικότητα καταδιώκεται, σ΄ ένα κόσμο που δε ζητεί από σένα παρά να καταναλώνεις ό,τι έχουν άλλοι σκεφτεί για σένα. Σ΄ένα κόσμο όπου όλα είναι προκαθορισμένα, η ενδυμασία σου, το φαγητό σου, ο ύπνος σου...

Ο άνθρωπος γεννιέται ποιητής, προφήτης, εφευρέτης..Η δημιουργικότητα είναι η ίδια η ελευθερία του να ανακαλύπτει τον εαυτό του στον κόσμο που τον περιβάλλει. Η μεγαλύτερη χαρά του είναι η χαρά της δημιουργίας. Σε ό,τιδήποτε κάνεις με δημιουργικό τρόπο νιώθεις τη χαρά του δημιουργού. Ανακαλύπτεις παντού καινούριους τρόπους να υπάρχεις. Η ζωή μοιάζει με ταξίδι. Τίποτε δεν είναι δοσμένο εκ των προτέρων. Δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η ζωή μπροστά σου.

Έτσι ήταν πριν το "έτοιμο" ισοπεδώσει τα πάντα. Το αίσθημα που νιώθουμε σήμερα είναι ότι πεθαίνουμε κάθε μέρα. Κάθε μέρα οδηγούμαστε ως πρόβατα στη σφαγή.
Το "έτοιμο" άλλαξε ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δεν είναι πια δημιουργός αλλά μεταπράτης. Κάποιος που μεσολαβεί ανάμεσα στις μηχανές και στον καταναλωτή.
Ο συγγραφέας Κάρλος Φουέντες γράφει για τον βορειοαμερικανικό κόσμο:"O βορειοαμερικανικός κόσμος μας τυφλώνει με τη λάμψη του.Μας εμποδίζει να δούμε τον εαυτό μας,αναγκάζοντάς μας να βλέπουμε μονάχα αυτόν."
Με το ίδιο πνεύμα γράφει ο συγγραφέας Αλαίν ντε Μπενουά τα εξής:"Θα προτιμούσα να βρισκόμουν κάτω απ΄ το ζυγό του Κόκκινου Στρατού,παρά να πρέπει να τρώω χάρμπουργκερ."

"Έτσι σαν ένα πουλί του βάλτου πετάει το πνεύμα. Δεν ξέρει τί είναι μπροστά, τί πίσω, τί είναι πάνω, τί κάτω." λέει ένας στίχος του Ρόμπερτ Λαξ.Η πνευματική ζωή δεν είναι μονοδιάστατη. Δεν υπάρχει πνευματική ζωή όταν όλα είναι προκαθορισμένα.

Η "ετοιμασία" είναι μια λέξη που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει. Ιδίως οι νεώτεροι που γεννήθηκαν μετά την εισβολή του έτοιμου παντού , δεν ξέρουν τί είναι ετοιμασία, διότι δεν μετείχαν ποτέ σ’ αυτήν. Ο κόσμος γύρω τους (και μέσα τους) είναι ήδη έτοιμος. Τίποτε δε ζητεί τη συμμετοχή τους σε κανενός είδους ετοιμασία.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν χρειάζεται να ετοιμαστεί για τίποτε, γιατί όλα είναι ήδη έτοιμα, ακόμα και οι σκέψεις του και τα αισθήματά του!

Η εμποριοκρατία δεν έχει κανένα νόημα ζωής. Το αντίθετο, ευτελίζει τις αξίες της ζωής γι΄ αυτό είναι μισητή από όλους τους λαούς κι από όλα τα έθνη. Είναι ο ολοκληρωτισμός με μία άλλη μορφή. "Πρέπει να επαναφέρουμε τις εμπορικές δραστηριότητες εκεί όπου ανήκουν" γράφει ο Πασκάλ Μπρύκνερ στο βιβλίο του "Η μιζέρια του πλούτου", να ξαναδημιουργήσουμε χώρο σ΄αυτό που δεν είναι εμπορικό: πρόκειται απλούστατα για το ίδιο το νόημα της ζωής μας."

Από καιρό σε καιρό ο πόλεμος! (Η παθητικότητα οδηγεί στην αιματοχυσία)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τους πολέμους οι κυβερνήσεις τους αρχίζουν και οι κυβερνήσεις τους σταματούν. Οι κυβερνήσεις κι αυτοί που τις κατευθύνουν όπως εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους. Οι πόλεμοι δεν γίνονται για όφελος των λαών, αλλά για όφελος των κυβερνήσεων και των συμφερόντων. Ποτέ κανείς λαός δεν ωφελήθηκε απ΄ τους πολέμους. Τα μόνα που ωφελούνται είναι τα συμφέροντα που χειραγωγούν τις κυβερνήσεις και τις σπρώχνουν στον πόλεμο. Οι φιλοπόλεμες κυβερνήσεις αποτελούνται από ανθρώπους που δεν αγαπούν τον λαό τους, και που υπακούουν τυφλά στη φωνή του κυρίου τους.
Το πιο σπουδαίο για να ειρηνέψουν οι αντίπαλοι δεν είναι να πεισθούν να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και να βρουν τα κοινά στοιχεία που τους ενώνουν. Δεν πρόκειται να ειρηνέψουν έτσι. Αντί να συμφιλιωθεί ο ένας με τον άλλο, να συμφιλιωθούν κι οι δυο με την ιδέα, ότι πρέπει να "πληρώσουν", αυτούς που τους οδηγούν στον πόλεμο, αντί στην ειρήνη.
Δεν είναι αντίπαλοι οι λαοί μεταξύ τους. Αντίπαλοι είναι αυτοί που μπορούν όποτε θέλουν να αρχίζουν τον πόλεμο κι όποτε θέλουν να τον σταματούν. Αυτό που φοβούνται μόνο είναι να μη γίνουν επικίνδυνοι για τους ίδιους τους πολίτες τους, να μη γίνουν «αντίπαλοι» με τους πολίτες τους. Ακόμα και η κυβέρνηση της πιο μεγάλης υπερδύναμης, όπως είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ φοβάται να μη γίνει επικίνδυνη για τους ίδιους τους πολίτες της. Ακόμα κι αυτή έχει το «αντίπαλον δέος».
Οι κυβερνήσεις και τα συμφέροντα που υπηρετούν θέλουν ικανοποίηση (πληρωμή), για να μην αρχίζουν κι όταν αρχίζουν να σταματούν τον πόλεμο.
Το ερώτημα είναι τι είδους πληρωμή είναι αυτή η πληρωμή, για να ικανοποιηθούν κυβερνήσεις και συμφέροντα; Εδώ χρειάζονται οι άξιες πνευματικές ηγεσίες, που αγαπούν τους λαούς πάνω κι απ΄ τα προσωπικό τους συμφέρον; Υπάρχουν άραγε τέτοιες άξιες πνευματικές ηγεσίες σήμερα στον κόσμο; Δεν υπάρχουν γιατί η Εκπαίδευση δεν έχει τέτοιους στόχους.
Η μόνη ελπίδα είναι η Παιδεία και Παιδεία δεν είναι τα σχολικά κτήρια και οι μισθοί των εκπαιδευτικών μόνο. Πιο σημαντικό κι απ΄ τα σχολικά κτήρια κι απ΄ τις αποδοχές των εκπαιδευτικών είναι τα βιβλία και τα μαθήματα, αν είναι κατάλληλα, για να δημιουργήσουν άξιους πολίτες και άξιες πνευματικές ηγεσίες. Έχει η σημερινή Εκπαίδευση τέτοιους στόχους ή συνδέει απλώς τη μάθηση με την εργασία, ώστε αντί υπεύθυνους πολίτες να παράγει άβουλους εργάτες και υπάκουους καταναλωτές;
Με αυτήν την Εκπαίδευση οι λαοί μένουν παθητικοί κι αφήνουν τις κυβερνήσεις τους κι αυτούς που βρίσκονται πίσω τους, να τους οδηγούν στον πόλεμο ως πρόβατα επί σφαγήν.
Κανείς απ΄ τους λαούς δεν θέλει τον πόλεμο, γιατί κανείς δε θέλει να ζει διαρκώς με το φόβο.
Κι αφού οι λαοί δεν θέλουν να ζουν διαρκώς με το φόβο και θέλουν να ζουν με ειρήνη, ποιοι τους οδηγούν στον πόλεμο; Ποιοι δεν είναι ικανοποιημένοι με την ειρήνη και τι είδους πληρωμή θέλουν απ΄ τους λαούς τους; Ας πάρουν την πληρωμή τους κι ας αφήσουν τον κόσμο να ζήσει ήσυχα και ειρηνικά. Ας αφήσουν τις ειρηνικές φωνές να ακουστούν κι ας βάλουν στην άκρη τους άλλους. Κανείς να μην επικαλείται τους λαούς ότι δήθεν ο πόλεμος γίνεται γι΄ αυτούς. Οι λαοί αγαπούν την ειρήνη. Ο κόσμος θέλει να ζει ειρηνικά και δεν τον αφήνουν οι ανίκανες κυβερνήσεις τους και οι ανάξιες πνευματικές τους ηγεσίες.
Τους πολέμους οι κυβερνήσεις τους αρχίζουν και οι κυβερνήσεις τους σταματούν. Μήπως ρώτησαν ποτέ τους λαούς τους, όταν αρχίζουν τον πόλεμο;
Μιλώντας για τις ανάξιες πνευματικές ηγεσίες, δεν εξαιρούμε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, που είναι ώριμος να κρίνει και να αναλάβει την ευθύνη του, αντί να τη φορτώνει στους άλλους. Με άλλα λόγια η ευθύνη βαρύνει όλους μας, όταν ξεσπάει ο πόλεμος. Αυτό είναι το νόημα του ποιήματος "Από καιρό σε καιρό ο πόλεμος" του Εμπέρτο Παντίλια, που παραθέτουμε εδώ σε μετάφραση απ΄ τα ισπανικά:
"Από καιρό σε καιρό/ ο πόλεμος έρχεται να μας αποκαλύψει την παθητικότητά μας/ να μας συνηθίσει στην ήττα./ Και με το μάτι στεγνό/ βλέπουμε το δρόμο από όπου πρόβαλε / το αίμα.
Από καιρό σε καιρό / όταν ο πόλεμος δίνει το χτύπημά του,/ όλες οι πόρτες το δέχονται,/ και συ άκουγες την κλήση/ και την έκρυβες/ με ζώα πληγωμένα/ ξαφνικά τυφλά.
Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήχησε το ρόπτρο / με τέτοιο επικείμενο κίνδυνο,/ δεν υπήρξαν ποτέ ξύλα, που άντεξαν/ τόσο σφοδρά χτυπήματα.
Από καιρό σε καιρό,/έρχεται να ρίξει ανάμεσα στους ανθρώπους / το συνηθισμένο λύκο, που μας μοιάζει.»
(Εμπέρτο Παντίλια, "Ευθύνη", τευχ.32, Αθήνα 1999, μετάφραση Μ.E.Λ.).

15.9.11

"Όλο το μυστικό είναι η αγάπη"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

<< Η αγάπη είναι βαρύς σταυρός>>
Μπόρις Παστερνακ

Μια φίλη αναγνώστρια μου ζήτησε να δώσω την ειδοποιό διαφορά της χριστιανικής αγάπης.Τι διαφέρει η χριστιανική αγάπη από τις άλλες και μάλιστα τι διαφέρει η ορθόδοξη χριστιανική αγάπη.Επάνω στο θέμα αυτό διεξήχθη ο παρακάτω διάλογος στο ιστολόγιο Αμέθυστος τον οποίο παραθέτω εδώ αυτούσιο,πιστεύοντας ότι ενδιαφέρει τους αναγνώστες.Την αφορμή για τον διάλογο αυτό έδωσε το κείμενο για τον γέροντα Πορφύριο με τίτλο << Όλο το μυστικό είναι η αγάπη >> που δημοσιεύτηκε στον Αμέθυστο.Από το κείμενο αυτό παραθέτουμε την τελευταία παράγραφο.


…Ὅλο τό μυστικό εἶναι ἡ ἀγάπη, ὁ ἔρωτας στόν Χριστό. Τό δόσιμο στόν κόσμο τόν πνευματικό. Οὔτε μοναξιά νιώθει κανείς, οὔτε τίποτα. Ζεῖ μέσα σ’ ἄλλον κόσμο. Ἐκεῖ πού ἡ ψυχή χαίρεται, ἐκεῖ πού εὐφραίνεται, πού ποτέ δέν χορταίνει…


Αναρτήθηκε από amethystos στις 1:42 π.μ.
Ετικέτες «Ορθόδοξη Παράδοση», Γέροντας Πορφύριος
11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Σοφό.
6/5/11 1:57 μμ
amethystos είπε...
Και είναι πιό σοφό αν δούμε και τη συνέχεια, ότι δηλαδή χωρίς έρωτα Χριστού αγάπη δέν υφίσταται.
6/5/11 2:06 μμ
Ανώνυμος είπε...
Ωραιότατη η ανάρτηση αυτή πραγματικά τα λόγια του γέροντα πολύ ουσιαστικά!αυτού του βελινεχούς οι γέροντες ήταν στον τρόπο έκφρασης λίγο διαφορετικοί νομίζω από ότι κάποιοι παλαιότεροι πατέρες.Ηταν πιό απλοί στη γραφή.
Αλλά ο κάθε ένας βάζει το δικό του λιθαράκι και ευτυχώς που υπάρχουν όλοι αυτοί οι γεροντάδες της Ορθόδοξίας και ό,τι ξέρουμε από αυτούς το ξέρουμε.
Έυχαριστούμε
Αληθώς Χριστός Ανέστη!
πην
6/5/11 2:34 μμ
Ανώνυμος είπε...
Ολο το κείμενο εξαιρετικό για μένα, εκτός από ένα σημείο που μου δημιούργησε ερωτηματικό, επειδή έχω διαβάσει ανάλογη εμπειρία σε εξωσωματικές εμπειρίες νεοποχιτών...
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ , ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ...
ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΑΛΗ...
6/5/11 3:06 μμ
amethystos είπε...
Χρειάζεται προσοχή διότι πρέπει να γνωρίζουμε τις διαφορές. Οι εξωσωματικοί περίπατοι των ινδουιστών δέν γίνονται για να είναι ένας φίλος μαζί με τον άλλον, απο Αγάπη. Οι διαφορές είναι τεράστιες.
6/5/11 4:01 μμ
Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...
Όταν γίνεται λόγος για τον έρωτα για το Χριστό ή για το Θείο Έρωτα πρέπει να διευκρινίζεται ότι δεν πρόκειται για τον συναισθηματικό τρόπο λατρείας των παπιστών και των προτεσταντών.
Κάποιος φιλόσοφος, που δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, στην αισθητική του δεν διακρίνει το θρησκευτικό από το αισθητικό βίωμα.
Στην Ορθοδοξία δεν ταιριάζει ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας.
Να τι γράφει σχετικά ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης στο βιβλίο του Πατερική Θεολογία, Εκδόσεις Παρακαθήκη, σελ220.: "Ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας τους (εννοεί των παπιστών και των προτεσταντών) αποξενώνει πολύ σοβαρό κόσμο από τον Παπικό και τον Προτεσταντικό χώρο. Γι΄ αυτό βλέπει κανείς τους ναούς τους άδειους.
Το ίδιο φοβάμαι ότι θα πάθει κι η Ορθόδοξη Εκκλησία, αν επιτρέψη τον ευσεβισμό, τον συναισθηματισμό, και την διανόησι να κατακτήσουν το χώρο της Ορθοδόξου θεολογίας, διότι η κρίσις , που νομίζω ότι περνάει σήμερα η Εκκλησία, θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχη τίποτε όρθιο για να σαλευθή και να υποστή κρίση.
6/5/11 9:44 μμ
Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...
Είναι ο Γερμανός χριστιανός μυστικιστής φιλόσοφος Μάστερ Έκχαρτ.
6/5/11 9:53 μμ
Ανώνυμος είπε...
Κύριε Λαγκουβάρδε
θα θέλατε να μας εξηγήσετε λίγο καλύτερα τι εννοείτε με το συναισθηματικό τρόπο λατρείας παπικών και προτεσταντών;
7/5/11 12:29 πμ
amethystos είπε...
Ο Ιωάννης μάς πληροφορεί ότι : Θεός αγάπη εστίν. Αυτό προσελήφθη από τούς ανθρώπους μέ τόν μυθικό συναισθηματικό τύπο : αγάπη θεός εστίν.
Αντί νά ψάχνουμε τόν Θεό, ψάχνουμε τήν αγάπη. Καί ενώ ο θεός δέν έχει κάτι αντίστοιχο στήν κτίση, η αγάπη τό διαθέτει. Μόνο πού η ανθρώπινη αγάπη ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ.
Αυτή η αντιστροφή τής αλήθειας είναι τό συναίσθημα τό οποίο εγκατεστάθη πλέον καί στήν εκκλησία.
Αυτή τήν αλήθεια αποκαθιστά ο π.Πορφύριος : Αγάπη ο έρωτας στό Χριστό.
7/5/11 1:44 μμ
Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...
Αν μου επιτρέπεται να απαντήσω με μια εμπειρία. Με αυτήν ίσως φανεί η διαφορά ανάμεσα στο συναίσθημα του έρωτα και στο βαρύ σταυρό της αγάπης.
Ένας νέος είχε ερωτικό δεσμό με μια κοπέλα.Μετά το γάμο τους ο έρωτας δεν άντεξε στις δυσκολίες και εξαφανίστηκε. Το ζευγάρι χώρισε. Πιστεύω ότι αν αυτό που τους συνέδεε δεν ήταν ο έρωτας, αλλά η αγάπη, δεν θα χώριζαν, ίσως να ενώνονταν ακόμα περισσότερο.
Αυτό τη σιγουριά που σου δίνει η αγάπη του Ιησού, ότι όσο χαμηλά και να πέσεις, Εκείνος βρίσκεται εκεί πιο μπροστά από σένα, για σένα. Αυτό δεν μπορεί κανένα συναίσθημα, ούτε του έρωτα να σου το δώσει. Δεν ξέρεις αν ο έρωτας εξακολουθήσει να υπάρχει, όταν τα πράγματα αλλάξουν. Στον έρωτα η χαρά δεν περνάει μέσα από τον πόνο, αλλά μέσα από την ευχαρίστηση.
Με τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή, είπε στο Δημήτρη Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι ο στάρετς Ζωσιμάς.
Στη Δύση κυριάρχησε το συναίσθημα.
Η επικοινωνία θεωρείται ανειλικρινής (τυπική) και η αγάπη ανέφικτη.
Ο λόγος είναι ότι η κοινωνία τους είναι συμβατική (κοινωνικό συμβόλαιο). Δεν είναι εκ φύσεως όπως στην Ορθοδοξία.
Στο θεσμό της αλλαγής των συνθηκών συγχωρείται και η αλλαγή των συναισθημάτων. Γι΄ αυτό ισχύει, το να είσαι καλός, για να σ΄ αγαπάω.
Μια γυναίκα πήρε ένα παιδί από το ορφανοτροφείο και αποδείχθηκε ότι ήταν άρρωστο. Το ορφανοτροφείο της είπε, να το αλλάξουν με άλλο. Η γυναίκα δεν δέχθηκε. Αν άκουγε το συναίσθημά της θα δεχόταν. Αλλά άκουσε τον βαρύ σταυρό της αγάπης και το κράτησε και το υπηρέτησε μια ολόκληρη ζωή.
Συναισθηματική είναι η αγάπη όταν αλλάζει με τις περιστάσεις. Όχι συναισθηματική είναι η αγάπη, η οποία, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, ουδέποτε εκπίπτει.
Συγνώμην για την πολυλογία.
7/5/11 8:17 μμ
Ανώνυμος είπε...
XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πραγματικά η απόδοση του κειμένου του κυρίου Μόσχου ήταν πολύ κατατοπιστική και η προσέγγιση στο θέμα σε απόλυτη ταύτιση με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας!
Ετσι ακριβώς είναι όπως το λέγει και το εννοεί!
Σε αυτό το σημείο της Αγάπης Του Θεού λογαριάζω πως έφτασαν οι άγιοί μας αλλά με τον ανάλογο πνευματικό κόπο αλλά και με την αδιάλειπτη προσευχή..
Ευχαριστούμε !!!

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!ΠΗΝ
8/5/11 12:24 πμ

Ο κόσμος των εσχάτων

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο κόσμος των εσχάτων πραγμάτων είναι ο κόσμος του λόγου. Έσχατα πράγματα είναι οι λέξεις. Στον κόσμο των εσχάτων η Αποκάλυψη, όπως είπε ο Γέρων Παϊσιος, θα διαβάζεται σαν εφημερίδα. Κατά την Αποκάλυψη,λοιπόν,η εποχή αυτή είναι εποχή του Έκτου Αγγέλου που είναι ο Άγγελος του Λόγου.Την εποχή του Αγγέλου του Λόγου το ένα τρίτο της ανθρωπότητας θα σκοτωθεί. Αυτό σημαίνει ότι από την άποψη του Λόγου το ένα τρίτο της ανθρωπότητας είναι σκοτωμένο. Μένουν ακόμα τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας που από την άποψη του Λόγου είναι ζωντανοί.
Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν στην κατοχή τους το δυνατότερο από όλα τα όπλα, το Λόγο και τη Σκέψη. Ποιος θα μπορέσει να εκνικήσει τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας, όταν κατέχουν το ακαταμάχητο όπλο του Λόγου;
Και δεν υπολογίζουμε ότι αυτοί που είναι μαζί μας, οι ουράνιες δυνάμεις των Αγγέλων του Θεού, είναι περισσότεροι από αυτούς που είναι εναντίον μας.
Στο στρατόπεδο του ουρανού καθένας από εμάς πολεμάει για όλη την ανθρωπότητα.
Επί τέλους η ανθρωπότητα βλέποντας τον κίνδυνο να επικρέμαται αποκτάει αυτοκατανόηση ώς σύνολο.

Πώς η φιλία εκπίπτει σε προδοσία κι η χάρη σε ασέλγεια;


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πώς η φιλία εκπίπτει σε προδοσία και η χάρη σε ασέλγεια; Πού θα βρούμε την απάντηση όσον αφορά την φριχτή αυτή αλήθεια;Οι πιστοί αναζητούμε την αλήθεια που θα μας ελευθερώσει στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Το Θείον και Ιερόν Ευαγγέλιον είναι ο συνταγματικός χάρτης του ουρανού. Όσοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός το πολίτευμά τους δεν είναι στη γη, αλλά στον ουρανό."Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την άνω επιζητούμεν", γράφει ο Απόστολος Παύλος.
Στο Ευαγγέλιο ο άνθρωπος παρομοιάζεται με κατοικία ή με ναό του Αγίου Πνεύματος.
Σύμφωνα με το ευαγγελικό κείμενο, το σώμα του ανθρώπου είναι η κατοικία δύο πνευμάτων, του πνεύματος του σώματος και του πνεύματος της ψυχής.
Το πνεύμα του σώματος είναι το πνεύμα του κόσμου των αισθητών πραγμάτων. Η Αγία Γραφή περιγράφει το πνεύμα αυτό ως εξής: "Πνεύμα διήλθεν εν αυτώ και ουχ υπάρξει και ουκ επιγνώσεται έτι τον τόπον αυτόυ". Το πνεύμα του σώματος είναι πνεύμα που παρέρχεται καθώς και η επιθυμία αυτού και που δεν επιστρέφει, ούτε γνωρίζει τον τόπο του, όπως γίνεται με τα ζώα, που όταν πεθαίνουν δεν έχουν καμιά ανάμνηση των δικών τους. Το ζώο αναγνωρίζει τους δικούς του όσο είναι εν τη ζωή,μόλις πεθάνουν δεν μένει τίποτε από αυτούς.
Το πνεύμα του σώματος είναι σαν ένας αγνώμων επισκέπτης, που όταν φεύγει δεν νιώθει τίποτε για την κατοικία που τον φιλογένησε και γι΄ αυτούς που του παρείχαν τη φιλοξενία.
Ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης στο ποίημά του "Τρώες" δίδει μια συγκλονιστική περιγραφή του ανθρώπου ο οποίος ταυτίζει τον εαυτό του με το σώμα του:
"Είν΄ η προσπάθειές μας των συφοριασμένων/ είν΄ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων./
Κομάτι κατορθώνουμε, κομάτι/ κομάτι παίρνουμ΄ επάνω μας, κι αρχίζουμε/ νά ΄χουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά./Ο Αχιλλέας στην τάφρον εμπροστά μας/ βγαίνει και με φωνές μεγάλες μας τρομάζει..." (Κ.Π.Καβάφη, Τα ποιήματα, Εκδ. Ίκαρος).

Το πνεύμα της ψυχής αντίθετα, κατοικεί στο σώμα του ανθρώπου, αλλά δεν ταυτίζεται με αυτό. Αυτό το νόημα έχουν τα λόγια του Κυρίου, άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους. Το πνεύμα της ψυχής είναι αθάνατο όπως και η ψυχή.Θάνατος για το πνεύμα της ψυχής είναι η αμαρτία που χωρίζει τον άνθρωπο απ΄ το Θεό. Ο Ιησούς είπε, αλίμονο σ΄αυτόν που θα διαφθείρει το πνεύμα της ψυχής. Καλύτερα να βάλει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να πέσει στη θάλασσα.
Ο μαθητής του Ιησού Ιούδας (όχι ο Ισκαριώτης που τον πρόδοσε)μιλώντας για τους διαφθορείς της ψυχής γράφει στην επιστολή του:"Παρεισέδυσαν γαρ τινές άνθρωποι, οι πάλαι προγεγραμμένοι εις τούτο το κρίμα, ασεβείς, την του Θεού ημών χάριν μετατιθέντες εις ασέλγειαν και τον μόνον δεσπότην και Κύριον Ιησούν Χριστόν αρνούμενοι."
(Παρεισέφρυσαν ανάμεσά σας μερικοί άνθρωποι ασεβείς που μετατρέπουν τη σωτήρια χάρη του Θεού σε κάθε λογής ασέλγεια και δεν παραδέχονται ότι ο Ιησούς είναι ο μόνος δεσπότης και Κύριός μας. Από παλιά οι Γραφές είχαν προαναγγείλει την καταδίκη που τους περιμένει.)
Όταν πέφτουμε θύματα αυτών που ευεργετήσαμε ανατωτιούμαστε: "Μα καλά, δεν είδαν ποτέ κανένα καλό αυτοί οι άνθρωποι από μένα;" Τόσο είναι πορωμένη η καρδιά τους και τόσο είναι τα μάτια τους κλειστά, ώστε να μη βλέπουν μπροστά τους; Ο Ιούδας στον κήπο της Γεθσημανή δεν είδε τον Κύριο να θεραπεύει το δούλο του αρχιερέα;
Όταν ο Κύριος προσευχόταν οι μαθητές Του δεν θυμούνταν τα θαύματα που έκανε μπροστά τους; Δεν είδαν την οδύνη Του; Τα ξέχασαν όλα και το έριξαν στον ύπνο; Τί κοιμάστε; τους είπε. Σηκωθείτε και προσευχηθείτε για να μην πέσετε σε πειρασμό.
Τώρα , χιλιάδες χρόνια μετά οι άνθρωποι ζούνε μισοκοιμισμένοι και ολόκληρη η ανθρωπότητα οδηγείται υπνώττουσα στην ολοκληρωτική καταστροφή. Η φωνή του Κυρίου ηχεί χιλιάδες χρόνια εις ώτα μη ακουόντων.
Πώς η φιλία εκπίπτει σε προδοσία κι η χάρη σε ασέλγεια; Τα λόγια του Κυρίου τη νύχτα της Προδοσίας δίδουν την απάντηση:"Είπε δε ο Ιησούς προς τους προσγενομένους επ΄αυτόν αρχιερείς και στρατηγούς του ιερού και πρεσβυτέρους: Ως επί ληστήν εξεληλύθατε μετά μαχαιρών και ξύλων. Καθ΄ ημέραν όντος μου μεθ ύμων εν τω ιερώ ουκ εξετείνατε τας χείρας επ΄ εμέ.Αλλ΄ αύτη εστιν υμών η ώρα και η εξουσία του σκότους."
(Τότε ο Ιησούς είπε στους αρχιερείς, στους στρατηγούς του ναού και στους πρεσβυτέρους που είχαν έρθει να τον πιάσουν:"Ληστής είμαι και βγήκατε με μαχαίρια και με ρόπαλα. Κάθε μέρα ήμουν ανάμεσά σας στο ναό και δεν απλώσατε χέρι επάνω μου. Αυτή όμως είναι η ώρα σας, η ώρα που κυριαρχεί το σκοτάδι.")

14.9.11

Το νόημα του Σταυρού του Χριστού




Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου






Το νόημα του σταυρού του Χριστού και τα λόγια του Αποστόλου Παύλου "καυχώμαι στο Χριστό εσταυρωμένο", ενώ τα καταλαβαίνουν οι απλοί άνθρωποι, δυσκολεύονται ή αδυνατούν εντελώς να τα καταλάβουν οι μορφωμένοι και οι διανοούμενοι. Ο λόγος είναι ότι οι απλοί άνθρωποι στηρίζονται στην πραγματικότητα και προσεγγίζουν το σταυρό όχι με τη σοφία του νου , με τις νοητικές επινοήσεις και με τα λογικά επιχειρήματα, αλλά με τη σοφία της καρδιάς. Οι απλοί έχουν βιώματα, ενώ οι μορφωμένοι έχουν πεποιθήσεις και ιδεολογίες.
Από τα βιώματά τους γνωρίζουν ότι η πραγματικότητα είναι ότι ο Ιησούς Χριστός , Αυτός που σταύρωσαν οι Εβραίοι δυο χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, είναι ο Θεός, ότι ο Θεός είναι αγάπη και ότι όλοι οι άνθρωποι που αγαπούν κουβαλούν το σταυρό τους. Οι απλοί άνθρωποι, όσοι πιστεύουν και όσοι αγαπούν βιώνουν την αγάπη σαν ένα μεγάλο σταυρό. Έτσι συλλαμβάνουν το νόημα του Σταυρού του Χριστού με την καρδιά τους, ενώ η λογική με τους συλλογισμούς και τα συμπεράσματα δεν μπορεί να το συλλάβει.
Καυχιέμαι στον Ιησού Χριστό, τον Κύριο και Θεό μου, εσταυρωμένο, λέει ο Απόστολος Παύλος, . Αν ο Χριστός δεν σταυρώθηκε είναι ψεύτικο το κήρυγμά μου.
Η χριστιανική πίστη στηρίζεται στην ιστορική πραγματικότητα, στο ιστορικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού και σ΄αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα, ότι η αγάπη είναι βαρύς σταυρός.

"ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ" Βιβλιοπωλεία "Παιδεία" Λάρισας



Γράμμα σε φίλη αναγνώστρια


Αγαπητή φίλη, σε λίγες μέρες, πρώτα ο Θεός θα κυκλοφορήσει το βιβλίο μου με τίτλο "Ο εσωτερικός άνθρωπος".
Γράφεις με πολλούς κόπους,ξοδεύεσαι, μαζεύεις τα κιβώτια με τα βιβλία στην αποθήκη κι αυτό είναι όλο.
Ο Κύριος όμως, ο γλυκύτατος Ιησούς, δεν θα σ΄ αφήσει στο παράπονο. Μπορείς να στείλεις τα βιβλία σου στις Ιερές Μονές. Έτσι δεν θα σε στενοχωρεί μήπως κανείς το αγοράσει και δεν του αρέσει. Κανείς δε λυπάται που θα ενισχύσει με ένα μικροποσόν κάποια Μονή.
Στέλνω λοιπόν τα βιβλία μου στα Μοναστήρια με χαρά και ευγνωμοσύνη προς τον Κύριον!
Με τη χάρη του Θεού υπάρχει ζήτηση στα μη εμπορικά βιβλία μου τόση που υπερέβη και την πιο τολμηρή φαντασία: Πριν μερικά χρόνια διέρρηξαν την αποθήκη μου με τα βιβλία και πήραν μερικά κιβώτια, νομίζοντας ότι
περιέχουν θησαυρούς της γης. Μια άλλη φορά
με λήστεψαν ταξιδεύοντας από Λάρισα προς Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητό μου για να μου πάρουν την...Αγία Γραφή στην έκδοση Septuaginta!
Σταθήτε, τους είπα, να σας δώσω χρήματα. Εκείνοι δεν άκουσαν και μου πήραν την τσάντα που περιείχε την Αγία Γραφή, ολοκαίνουρια, πριν προλάβω να την ξεφυλλίσω!

Αν ήξερα τη διεύθυνση της Μονής ή του Ιερού Ναού, μετά χαράς θα σας έστελνα μερικά αντίτυπα από το καινούριο βιβλίο μου Ο Εσωτερικός άνθρωπος.
Ευχαριστώ!
Μόσχος

Υ.Γ.
Δεν ξεχνώ τους φίλους στους οποίους υποσχέθηκα να τους στείλω βιβλία. Ήμουν όμως πολύ κουρασμένος αυτόν τον καιρό της προετοιμασίας του καινούριου βιβλίου. Ένα βιβλίο είναι ένα πραγματικό θαύμα. Χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν θα τυπωνόταν ποτέ. Τουλάχιστον από ανθρώπους σαν ελόγου μου με τη δυσκολία της επιλογής. Λένε ότι κάποιος γάϊδαρος κινδύνεψε να πεθάνει ανάμεσα σε δύο μπάλες άχυρο, μην μπορώντας να διαλέξει μία από τις δυο! Κάπως έτσι γίνεται και με εμένα κάθε φορά που ετοιμάζομαι να βγάλω ένα καινούριο βιβλίο.
Μόλις πάρω μια αναπνοή θα ψάξω να βρω τις διευθύνσεις για να στείλω τα βιβλία που έταξα.
Ζητώ συγνώμην για την καθυστέρηση!
Με φιλικά αισθήματα
Μ.