Ό,τι δεν έχει αξία στον ουρανό, πέταξέ το!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου










Οι αρχαίοι έχτιζαν τις πόλεις τους κοντά σε ποτάμια, λίμνες και θάλασσες. Οι κάτοικοι αυτών των πόλεων έχουν μεγαλύτερη ψυχική αντοχή από τους καμπίσιους.
Εκτός απ΄ τον αναζωογονητικό αέρα που αναπνέεις έχεις την ευκαιρία να βλέπεις πιο καθαρά μέσα στην καρδιά σου και να βάζεις τάξη μέσα της. Στη θάλασσα και στους ποταμούς και στις λίμνες εξαγνίζεις την καρδιά σου κάθε στιγμή. Γι’ αυτό οι αρχαίοι λάτρεψαν το νερό σαν τη θεότητα.
Εκείνοι που έζησαν στη θάλασσα δεν την ξεχνούν ποτέ. Δεν ξεχνώ ποτέ τον περίπατο στην προκυμαία δίπλα στις βάρκες. Θαύμαζα την τάξη που υπήρχε στο εσωτερικό τους. Κάθε βαρκάρης είναι ένας δάσκαλος του εσωτερικού εξαγνισμού της ψυχής. Αν θέλεις να εξαγνίζεις την ψυχή σου από τα περιττά, πρέπει να πάρεις μαθήματα απ΄ τους βαρκάρηδες. Να δεις με αυτό το πνεύμα τις βάρκες τους.
Η βάρκα είναι σύμβολο της ήσυχης ζωής. Είναι ένα παράδειγμα για το τι πρέπει να κάνεις αν θέλεις να ζεις ήσυχη ζωή. Η βάρκα δεν έχει τίποτε που δε χρειάζεται στη θάλασσα. Το ίδιο πρέπει να είναι και η καρδιά του ανθρώπου, δίχως τίποτε περιττό μέσα της. Δεν πρέπει να έχει τίποτα που δε χρειάζεται στον ουρανό. Η καρδιά είναι μια βάρκα τ’ ουρανού. Είναι η βάρκα της ήσυχης ζωής.
Τι είναι περιττό στην καρδιά αυτού που αγαπάει την ησυχία; Οτιδήποτε δεν έχει αξία στον ουρανό είναι περιττό στην καρδιά αυτού που αγαπάει πάνω από όλα την ησυχία και πρέπει να το βγάζει αμέσως από εκεί μέσα. Έτσι εξαγνίζεις την καρδιά σου.
Κάθε φορά που δίνεις αξία σε κάτι περιττό να λες στον εαυτό σου: «Μη βάζεις καρδιά εκεί».
Αν είσαι κάποιος που ψάχνει με όλη του την καρδιά να βρει το Θεό πρέπει να προσέχεις κάθε φορά, αν ο Θεός βρίσκεται εκεί. Πρέπει να είσαι άγρυπνος για να μην ξεχνάς αυτό που είναι το πιο σημαντικό για σένα. Όπως δεν ξεχνάς ποτέ ένα φίδι που μπήκε στο δωμάτιό σου και έχεις πάντοτε την προσοχή σου στραμμένη σ΄ αυτό.
Όταν βλέπεις ότι ξέφυγες απ΄ το δρόμο σου να λες στον εαυτό σου: «Δεν είναι ο Θεός εκεί». <<Για σένα ένας μόνο να υπάρχει σκοπός, ο Θεός, και μάλιστα κρυμμένος μέσα στο γνόφο της αγνωσίας.>>