Μόσχος Λαγκουβάρδος, Απεγνωσμένο μήνυμα

«Πήδησε στον Ισθμό αγκαλιά με το γιο της»
(Εφημερίδες)

Απεγνωσμένο μήνυμα έσχατης διαμαρτυρίας προς τους άρχοντες του κόσμου τούτου , απέστειλε η απελπισμένη αυτή μητέρα , που πήδησε αγκαλιά με το γιο της, στον Ισθμό της Κορίνθου, παραμονές της Πρωτοχρονιάς, μέρες που ετοιμάζονται όλοι να γιορτάσουν το χρόνο που φεύγει και τον καινούριο χρόνο που έρχεται!
Η απάντηση των πολιτικών είναι γνωστή : «Λάβαμε το μήνυμα»! Οι πολιτικοί λαβαίνουν το μήνυμα κάθε φορά και το παραπέμπουν σε κάποια επιτροπή, να το μελετήσει. Αν δεν υπάρχει αρμόδια επιτροπή , προβαίνουν αμέσως στη συγκρότησή της , για να ησυχάσουν κατόπιν κι αυτοί, βέβαιοι ότι έπραξαν το καθήκον τους, και ο κόσμος!
«Τα Έθνη στενάζουν. Ο Λαοί βογγούν». « Οι άρχοντες καταδυναστεύουν τους λαούς». Δε φοβούνται τη λαϊκή αγανάκτηση; Δεν τρομάζουν την κοινωνική εξέγερση;
Οι πολιτικοί και η καθοδηγούμενη από αυτούς Εκπαίδευση αγνοεί το Χριστό. Οραματίζονται για το μέλλον ένα πλουτο-κεντρικό κόσμο, σαν τον σημερινό. Τα πρότυπα που προβάλλονται αγνοούν εντελώς το Χριστό.
«Ποιος θα σταματήσει την ανθρωπότητα από την αυτοκτονία;» αναρωτιέται μέσα στην αγωνία του ο διάσημος Άγγλος ποιητής Τόμας Έλιοτ. «Αν ο καινούριος αιώνας δεν γίνει χριστιανικός δεν θα υπάρξει» γράφει σύγχρονος στοχαστής.
Στο δοκίμιο «Διακυβέρνηση μέσω της Ιστορίας» γράφουμε τα εξής: «Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτύχει, αν δεν έχει τη συνεργασία των άξιων πολιτών της. Όταν οι καλής θελήσεως πολίτες ανησυχούν όπως σήμερα για την κατάσταση στη χώρα τους, το πρώτο πράγμα που προσέχει μια καλή κυβέρνηση είναι ο έλεγχος και η προαγωγή της Εκπαίδευσης με σκοπό τη μόρφωση των πολιτών. Η Εκπαίδευση, η άξια του ονόματός της Εκπαίδευση συνδέει το παρόν με το παρελθόν και το μέλλον.
«Αν η συνεργασία του καλοπροαίρετου πολίτη είναι πράγματι αναγκαία για να αποδώσει ακόμα και η καλή κυβέρνηση, με ποια δικαιολογία παραμελείται η μόρφωση και η καλλιέργεια σύμφωνα με το Λόγο του Θεού;
Οι πολίτες πιστεύουν στις διακηρύξεις των πολιτικών για αξιοκρατία, δικαιοσύνη, χρηστή διοίκηση. Για να επιτύχει όλα αυτά μια κυβέρνηση πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι να διδάσκουν με το παράδειγμά τους. Οι κατέχοντες δημόσια αξιώματα πρέπει να διακρίνονται για την ευγενική τους αφιλοκέρδεια, ανιδιοτέλεια και αμεροληψία, αντί να κυνηγούν την τύχη και να προσπαθούν να θησαυρίσουν.»