Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

.

Πολλοί για να αποδείξουν ότι ένιωσαν κάτι βαθιά μέσα τους , μια μουσική π.χ., λένε, πως ανατρίχιασαν. Αλλά είναι το ανατρίχιασμα ένδειξη εσωτερικού βάθους;

Μια άλλη σύγχυση είναι μεταξύ πνεύματος και ψυχής. Ψυχή έχουν και τα ζώα, ίσως και τα λάχανα. Έχουν τα ζώα υπόσταση;

Ένα λιονταράκι μεγάλωνε μαζί με τα πρόβατα και βέλαζε όπως τα πρόβατα. Και μόνο όταν ένα μεγάλο λιοντάρι το οδήγησε σε μια λιμνούλα και βγάζοντας έναν τρομερό βρυχηθμό, του έδειξε στον καθρέφτη τη λιμνούλας τη μορφή του, το λιονταράκι βρυχήθηκε κι αυτό σαν λιοντάρι.

Τα συναισθήματα όπως και τα αισθήματα, είναι όπως τα μάτια, βλέπουν τα πάντα έξω από αυτά, αλλά δε βλέπουν τον εαυτό τους. επειδή είναι στραμμένα προς τα έξω.

Το πνεύμα όμως είναι η χάρη του Θεού, είναι ενέργεια του τρίτου προσώπου του Αγίου Τριαδικού Θεού που η παρουσία Του είναι παντού και πληροί τα πάντα.

Είναι άλλο ο πνευματικός και άλλο ο ψυχικός άνθρωπος. Ο πνευματικός άνθρωπος έχει ψυχή. Ο ψυχικός άνθρωπος δεν έχει πνεύμα.

Για τον ψυχικό άνθρωπο διαβάζουμε στην ΙΚορ.2:4-16

"4 και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου ουκ εν πειθοίς ανθρωπινης σοφίας λόγοις, αλλ' εν αποδειξει Πνεύματος και δυνάμεως.

5 ΊΝα η πίστις υμών μη η εν σοφία ανθρώπων, αλλ' εν δυνάμει Θεού.

6. Σοφίαν δε λαλούμεν εν τοιος τελείοις, σοφίαν δε ου του αώνος τούτου, ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων.

7αλλά λαλούμε σοφίαν Θεού εν μυστηρίω, την αποκεκρυμμένην, ην προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών,

8.ην ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου έγνωκεν. ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν.

9.αλλά καθώς γέγραπται, α οφθαμός ουκ οίδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν.

10.ημίν δε ο Θεός απεκάλυψε δια του Πνεύματος αυτού. το γαρ Πνεύμα πάντα ερευνά και τα βάθη του Θεού.

11. τίς γαρ οιδεν ανθρώπων τα του ανθρώπου ει μη το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; ούτε και τα του Θεού ουδείς οίδεν ει μη το Πνεύμα του Θεού.

12. ημείς δε ου το πνεύμα του κόσμου ελάβομεν αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού, είναι δειδώμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα ημίν.

13. α κσι λαλούμεν ουκ εν διδακτοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ 'εν διδακτοίς Πνεύματος Αγίου, πνευματικοίς πνευματικά συγκρίνοντες

14. ψυχικός δε άνθρωπος ου δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού. μωρία γαρ αυτώ εστι, και ου δύναται γνώναι, ότι πνευματικώς ανακρίνεται.

15. ο δε πνευματικός ανακρίνει μεν πάντα, αυτός δε υπ' ουδενός ανακρίνεται. τίς γαρ έγνω νουν Κυρίου ος συμβιβάσει αυτόν; ημεις δε νουν Χριστού έχομεν."