8.5.21

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ

ει τις    θέλει πρώτος είναι πάντων έσχατος και πάντων διάκονος Μαρκ. 9,35

Η ιδιοτέλεια είναι αίρεση. Δεν μπορεί κανείς να είναι ιδιοτελής και  ορθόδοξος χριστιανός. Η Ορθοδοξία είναι ανιδιοτέλεια. Ο Χριστός είναι ανιδιοτελής. Δεν δέχθηκε ως μαθητή του, τον νέο που έβαζε την περιουσία του πάνω από την πίστη. Ότι η ιδιοτέλεια είναι αίρεση προκύπτει από τα ίδια τα λόγια του Ιησού, με τα οποία περιγράφει τον άξιο να είναι μαθητής Του. Έτσι θα γνωρίζει ο κόσμος ότι είσθε μαθητές μου, με το  να έχετε αγάπη μεταξύ σας. Και ο ύμνος της αγάπης του Αποστόλου Παύλου, περιγράφει αυτόν που έχει αγάπη και όχι ιδιοτέλεια.  Πώς μπορεί κανείς να γίνει πιστευτός ότι αγαπάει τον Ιησού Χριστό πάνω από όλα ,ενώ πάνω από όλα αγαπάει την ιδιοτέλεια , πάνω και από το Χριστό; 

Μπορούμε να δούμε τώρα με όρους θεολογικούς, αν το κριτήριο αυτό μεταξύ της Ορθοδοξίας και της αίρεσης ισχύει και στη Θεολογία. Το υπέρτατο κριτήριο περί της ακριβούς ορθοδόξου πίστεως είναι το πρόσωπο του Κυρίου Ημων Ιησού Χριστού, και η Διδασκαλία Του.

Ο ΙΗσούς Χριστός ειναι  ανιδιοτελής, άρα και οι  πιστοί στο Χριστό, είναι ανιδιοτελείς. Ο Χριστός δε δέχθηκε  τον νέο, που θέλησε να τον ακολουθήσει, αλλά δεν ήθελε να στερηθεί την περιουσία του χάριν της πίστεώς του. 

Είναι πεποίθηση όλων των ορθοδόξων χριστιανών, ότι η ιδιοτέλεια σταύρωσε το Χριστό.Ένας ολόκληρος κόσμους αποσχίσθηκε από την Ορθοδοξία, και ακολούθησε την αίρεση της ιδιοτέλειας. Αιρετικός γίνεται κανείς αν  θεωρεί τη χάρη κτιστή. Αυτός θεωρεί την πλάνη του Επικούρου, που δίδασκε τους μαθητές του, πώς ο Θεός έκανε τον κόσμο, αλλά δεν ενδιαφέρεται γι΄αυτόν. 

Στην πραγματικότητα η ελπίδα στον άνθρωπο, σημαίνει άρνηση της ενανθρώπισης του Θεού.  Ο κόσμος που υποκαθιστά την πίστη στο Χριστό με την πίστη στον άνθρωπο αυτός αρνείται το μόνο θεμέλιο του ανθρώπου που υπάρχει, και που είναι ο Ιησούς  Χριστός. "Θεμέλιον  άλλον ουδείς δύναται θείναι ειμή τον κείμενον , ος έστιν Ιησούς Χριστός." 

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου