Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ

  Η πίστη και οι νόμοι της φύσεως

  Η πίστη και οι νόμοι της φύσεως διαφέρουν μεταξύ τους. Η πίστη είναι πνευματική. Οι φυσικοί νόμοι είναι υλικοί. Το ίδιο διαφέρει ο πνευματικός άνθρωπος από τον φυσικό ή βιολογικό όπως λέγεται, άνθρωπο. Έγινε ο μεν πρώτος Αδαμ, λέει η Γραφή, ως ψυχή ζώσα.  Και έγινε ο δεύτερος Αδάμ, ο Χριστός , εις πνεύμα ζωοποιόν, πνεύμα που δίνει ζωή. Εκείνο που προέχει στον φυσικό άνθρωπο είναι οι φυσικές ανάγκες  και .εκείνο που προέχει στον πνευματικό άνθρωπο , είναι η πνευματική του αναγέννηση και η ένωση με το Θεό.

Η πίστη είναι σαν την γιορτή, μέρα ξεχωριστή, στην οποία το κάθε πράγμα είναι μοναδικό, και  έχει τη δική του σημασία. Ενώ οι φυσικοί νόμοι επαναλαμβάνονται σαν μηχανή. Η φυσική ζωή είναι μηχανιστική. Ο φυσικός άνθρωπος ζει μηχανιστικά. Όλα είναι ανάγκες. Τα πάντα είναι ίδια κι όμοια σαν τα κεριά του Καβάφη. Έτσι που κάνουν την κάθε μέρα να μην διαφέρει από την άλλη. Ο πνευματικός  άνθρωπος είναι ο καινούριος άνθρωπος , αναγεννημένος εκ πνεύματος , με την πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην δική του ανάσταση, με τη γενική ανάσταση των σωμάτων. Το σώμα του δεν θα χαθεί για πάντα. Το σώμα του θα λάβει νέα, άφθαρτη υπόσταση, θα γίνει νέο είδος κοντά στο Θεό. «Εν τη οικία του πατρός μου πολλαί μοναί εισί» (Στην οικία του πατρός μου, υπάρχουν πολλές κατοικίες (σώματα).  

Γνωρίζομε καλά τη διαφορά ανάμεσα στη συνηθισμένη ημέρα  και στη γιορτή. Η γιορτή είναι τελετουργική και ο άνθρωπος της γιορτής είναι τελετουργικός. Στη δουλειά μας φοράμε τα ρούχα της δουλειάς. Αλλιώς νιώθουμε και αλλιώς εκφραζόμαστε στις διαφορετικές εκφάνσεις της ζωής. Δεν θα πάει  μια γυναίκα, στη λαΪκή αγορά,  να αγοράσει πατάτες και ντομάτες , φορώντας την ακριβή της γούνα , αν δεν θέλει  να γελάσει ο κόσμος  μαζί της. Ή δεν θα πάει ο καλεσμένος σε γάμο και σε γιορτή,  με τα ρούχα της δουλειάς, αν δεν θέλει να τον διώξουν, για την προσβολή του.

Η διαφορά στη συνείδηση του ανθρώπου ισχύει και στη φύση και στους φυσικούς νόμους. Η Φύση συστενάζει και συνωδίνει με τον άνθρωπο, λέει η Γραφή. "Οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν" (ξέρουμε καλά ότι ως τώρα όλη η κτίση στενάζει και κραυγάζει από πόνο σαν την ετοιμόγεννη γυναίκα).Και δεν στενάζει μόνο η φύση, αλλά και εμείς στενάζουμε γιατί λαχταρούμε να γίνουμε παιδιά του Θεού και να γλυτώσει το σώμα μας από τη φθορά

Στη Γραφή βλέπουμε τη διαφορά  ανάμεσα στον πνευματικό άνθρωπο και στον φυσικό,  και τη διαφορά ανάμεσα στους πνευματικούς και στους φυσικούς νόμους. Γράφει στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους ο Απόστολος Παύλος, παραθέτουμε τα λόγια του, σε ερμηνευτική απόδοση:

"Γιατί, αν ζείτε σύμφωνα με τις επιθυμίες του φυσικού ανθρώπου, σας περιμένει βέβαιος θάνατος. Αν όμως νεκρώνετε τις αμαρτωλές επιθυμίες σας με τη βοήθεια του Πνεύματος, θα ζήσετε. Πραγματικά όσοι καθοδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι παιδιά του Θεού. Γιατί το πνεύμα που σας έδωσε ο Θεός δεν εμπνέει φόβο για το Θεό ούτε κάνει τους ανθρώπους δούλους, αλλά παιδιά του Θεού."

Χωρίς αγάπη δε γίνεται . Δεν ισοπεδώνονται όλα, εννοώ στην τελετουργία, ώστε να μη διαφέρει η ιερουργία από την καθημερινή ρουτίνα, χωρίς οι συμμετέχοντες σ' αυτήν την φθορά , να στερηθούμε και την θεραπευτική της δύναμη. Δεν μετέχουμε ως άξιοι, όπως γίνεται στις εκδηλώσεις της καθημερινότητας, αλλά ως "τραυματισμένοι και δεόμενοι ελέους".

Γνωρίζουμε τη δύναμη των ιερών εικόνων και της ιερουργίας, από την προσωπική μας πείρα. Βέβαια όσο ζητάμε από την εκκλησία και δεν πιστεύουμε, δεν λαμβάνουμε. Ζητείτε και πιστεύετε ότι λαμβάνετε, λέει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός!