Εγρήγορση

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο χειρότερος από όλους τους νόμους και ο πιο δύσκολος είναι ο νόμος της αμαρτίας. Δύσκολος γιατί ενώνεται με τα μέλη του σώματος και αντιστρατεύεται από εκεί το πνεύμα. Μέχρι που δεν μας υποτάσσει είναι χρήσιμος για την ελευθερία. Η ελευθερία για να υπάρξει πρέπει να συναντάει αντίσταση, αλλιώς δεν υπάρχει χωρίς αντίσταση, ελευθερία του «καναπέ».

Αντίσταση είναι π.χ. το σκοτάδι στην παραβολή των δέκα παρθένων, που τις εμποδίζει να δουν το Νυμφίο. Οι πέντε φρόνιμες έχουν μαζί τους λάδι για τις λαμπάδες τους. Είναι δηλαδή σε διαρκή εγρήγορση (ετοιμότητα) , αντίθετα με τις πέντε μωρές που δεν έχουν μαζί τους λάδι, δεν είναι δηλαδή σε διαρκή εγρήγορση. Όταν έρχεται ο Νυμφίος εν τω μέσω της νυκτός ,δεν τον βλέπουν. Είναι μακάριος , όπως λέει το οικείο τροπάριο, αυτός που βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση. «Ιδού ο νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός./ Και μακάριος ο δούλος ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου ,/ μη τω ύπνω κατενεχθείς και τω θανάτω παραδοθείς.»

Η παραβολή αυτή του Χριστού δείχνει ότι η βασιλεία του Θεού μοιάζει με την διαρκή εγρήγορση των πέντε φρονίμων παρθένων. Πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση, να είμαστε πάντοτε έτοιμοι, γιατί δεν ξέρουμε τη μέρα και την ωρα, που ο Υιός του ανθρώπου έρχεται.

Θυμάμαι μια φορά, ο πατέρας μου βλέποντας να διαβάζω συνεχώς τη Γραφή, μου ζήτησε να του πω, κάτι που θεωρώ, το πιο σημαντικό, που πρέπει να ξέρει ένας πιστός και του είπα ένα στίχο του Δαβίδ, που τον αντέγραψε και τον έφερε πάντοτε μαζί του, το στίχο: «Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου, άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου. Εξεγέρθητι, η δόξα μου. Εξεγέρθητι, ψαλτήριον και κιθάρα. Εξεγερθήσομαι όρθρου.» (Ψαλμ. 56)

Τρεις φορές ο ψαλμός επαναλαμβάνει το ρήμα «Εξηγέρθητι» (Ξυπνείστε). Ο Δαβίδ ξυπνούσε πρωί. «Εξεγερθήσομαι όρθου».