Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η πίστη στο Χριστό μας στηρίζει. Μπορούμε να κάνουμε αναγωγή , να ανεβάσουμε τα πράγματα που μας θλίβουν, από το επίπεδο της καθημερινότητας στο επίπεδο του Πνεύματος. Έτσι μπορούμε να βλέπουμε από εκεί ψηλά, πόσο ασήμαντα είναι και πόσο μάταιο να θλιβόμαστε γι΄ αυτά.
Η παραβολή του Ιησού για την Βασιλεία του Θεού, περιγράφει την αναγωγή αυτή από την καθημερινή πραγματικότητα στο πνευματικό επίπεδο της Βασιλείας του Θεού. «Ο μεν γάμος έτοιμος έστιν, οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι.» Δεν ήταν άξιοι και προτίμησαν τα πράγματα που σε σύγκριση με τη Βασιλεία του Θεού ήταν ασήμαντα, τόσο που θέλεις να γελάσεις, όταν διαβάζεις την Παραβολή με αυτό το πνεύμα. Οι καλεσμένοι δεν ήθελαν να να έλθουν. Άλλος πήγε, χωρίς ένδυμα γάμου, με τα καθημερινά ρούχα του. Περιφρονώντας την αξία του γάμου, της πρόσκλησής του σ’ αυτόν και τον ίδιο που τους κάλεσε.
«Αμελήσαντες απήλθον.» διαβάζουμε στη θαυμάσια αυτή παραβολή. «Απήλθν ο μεν εις τον ίδιον αγρόν, ο δε εις την εμπορίαν αυτού. Οι δε λοιποί κρατήσαντες τους δούλους του πατέρα που τους κάλεσε στο γάμο ύβρισαν και απέκτειναν»,( Ματθ.κβ’,2-14)
«Ξέρεις, όταν κοιτάζεις τ’ αστέρια, νιώθεις πολύ μικρός. Τα πράγματα μας φαίνονται πολύ μικρά, συγκριτικά με αυτό το διάστημα εκεί έξω. Σταγόνες ενός τίποτε σε σύγκριση με έναν ήλιο, που είναι 100 εκατομμύρια μίλια μακριά. Έτσι γιατί βασανιζόμαστε… (για σταγόνες ενός τίποτε); (Από την κινηματογραφική ταινία «Θείος Χάρης»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου