Αναμνήσεις από τη γιαγιά μου Βασιλική

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Απ' τη γιαγιά μου Βασιλική, θυμάμαι πολλά πράγματα, αλλά το σπουδαιότερο είναι η συμβουλή της "με το καλό". Σ΄αυτές τις τρεις λέξεις η μακαρίτισσα γιαγιά μου συνόψισε όλη τη σοφία, που της δίδαξε η ζωή: "Με το καλό".

Η γιαγιά μου δε σπούδασε την επιστήμη της ψυχολογίας του Ασυνειδήτου ούτε γνώριζε καν τη λέξη "ασυνείδητο". Κι όμως ήξερε το απαύγασμα της επιστήμης αυτής. Ήξερε πώς να δεχόμαστε τα περιεχόμενα του Ασυνειδήτου τόσο του δικού μας, όσο και των άλλων.

Θα μου πείτε πώς το γνώριζε χωρίς να το διδαχθεί. Το γνώριζε από την Εκκλησία. Από τον τακτικό εκκλησιασμό. Ούτε το πανεπιστήμιο δίνει αυτή τη γνώση και μάλιστα με τον τρόπο που δίνει η Εκκλησία στους πιστούς, δίχως να κρατούν σημειώσεις και χωρίς να έχουν ανάγκη να αποστηθίσουν τα σοφά λόγια των Αγίων.

Θα επαναλάβω ακόμα μία φορά, με τον κίνδυνο να γίνω βαρετός , την απάντηση που μου έδωσε μία γριά στην Εκκλησία, στην ερώτηση που της έκανα "πώς θεραπεύονται οι οδυνηρές αναμνήσεις". Μου είπε "Θεραπεύονται. Τις ξαναζούμε με το πνεύμα του Χριστού".

Η γιαγιά μου Βασιλική, ήταν της τρίτης τάξης του δημοτικού σχολείου. Αλλά από την Εκκλησία είχε μάθει ακόμα και λόγιες εκφράσεις. Ήξερε ακόμα και τον υπερθετικό βαθμό των επιθέτων, χωρίς να τον διδαχθεί στο σχολείο. Όταν την ρώτησα μια φορά, πώς είμαι, αν είμαι καλός, μου απάντησε: "Κάλλιστος".

Κάθε φορά που με έβλεπε λυπημένο, από κάποια αρνητική συμπεριφορά, με συμβούλευε, να πάρω με το καλό αυτόν που με λύπησε: "με το καλό, παιδί μου, πάρ' τον με το καλό" Αυτό ακριβώς, που διδάσκει το Ευαγγέλιο, που το ακούμε στην Εκκλησία κάθε Κυριακή και κάθε γιορτή, αυτό διδάσκει και η σύγχρονη επιστήμη της ψυχολογίας του Ασυνειδήτου. Όταν αναδύονται με τους νόμους του συνειρμού τα περιεχόμενα του Ασυνειδητου, τα δεχόμαστε με τα καθολικά βιώματα, που με μια λέξη λέγονται "Καλό". Αν τα δεχθούμε με κριτικό διάθεση, τα περιεχόμενα του Ασυνειδήτου αυτο-εκρριζώνονται, με αποτέλεσμα να ζούμε ταραγμένη ζωή.

moschoblog.blogspot.com