Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΝΗΠΤΙΚΟΥ"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το επίθετο νηπτικός προέρχεται από το ρήμα "νήφω", που σημαίνει "προσέχω". Όταν είμαστε "νηφάλιοι" σημαίνει ότι προσέχουμε. Εννοείται προσέχουμε τον εαυτό μας, δηλαδή γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Άρα για να είμαστε νηφάλιοι, όχι ταραγμένοι, να μην απωθούμε και να μην κατακρίνουμε. Η απώθηση και η κατάκριση είναι χαρακτηριστικά αυτού που δεν προσέχει τον εαυτό του κι αφού δεν προσέχει τον εαυτό του, δεν τον γνωρίζει.

Η αρχική έννοια του ρήματος "νήφω" σημαίνει απέχω από το κρασί, δεν είμαι πότης. Με την οινοποσία αυτό ακριβώς "επτυγχάνουμε" , την λήθη του εαυτού. "Πίνω για να ξεχνώ τον πόνο" ! Η λήθη αυτή είναι η απώθηση. Ό,τι είναι δυσάρεστο, το σπρώχνουμε στο υπόγειο που λέγεται υποσυνείδητο, γιατί είναι σκοτεινό. Είναι σαν ένας σκοτεινός υπόγειος διάδρομος που οδηγεί απ΄ το Ασυνείδητο στη συνείδηση. Από εκεί βέβαια όλα τα δυσάρεστα τείνουν να ανέλθουν στο φως του συνειδητού και μέχρι το κατορθώσουν η ζωή μας είναι ταραγμένη.

Αν θέλετε σίγουρα να αρρωστήσετε, γράφει κάποιος γιατρός στο βιβλίο του, να απωθείτε και να κατακρίνετε. Δηλαδή να μην είμαστε νηπτικοί. Αξιζει να πούμε τώρα, πως η Παράδοση του Ελληνικού Λαού, της Ορθοδοξίας είναι η Νήψη , γι΄ αυτό και ονομάζεται Νηπτική Παράδοση. Η Νηπτική μας Παράδοση διεκόπη από την ξενοκρατία στην Ελλάδα.