Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Λυπάμαι γιατί χάνω πολύ χρόνο στους καφενέδες, σε ένα κόσμο , που δεν ενδιαφέρεται και πολύ για το διάβασμα. Στους καφενέδες όμως επικοινωνώ με τους αλλους. Στις βιβλιοθήκες αγαπούν το διάβασμα, αλλά όχι και την επικοινωνία, τουλάχιστον την φανερή.
Το να μην μπορώ να επικοινωνώ φανερά με αυτούς που είναι δίπλα μου, αυτό μου φαίνεται εντελώς αφύσικο. Στον καφενέ ή οπουδήποτε αλλού βρίσκομαι σε συνεχή επικοινωνία με τους άλλους. Το αναγνωστήριο από αυτήν την άποψη υστερεί. Δεν είναι ωραίο. Πρέπει να κοιτάζω σαν τον κλέφτη και δεν μ' αρέσει.΄
Δεν έχω συμπλέγματα με το κοίταγμα. Για μένα το κοίταγμα είναι εκ Θεού. Επειδή αγαπάμε τη θέα, ο Θεός του Σύμπαντος ονομάζεται Θεός. Ο Θεός είναι για τους βλέποντες φανερά όχι γι' αυτούς που κρυφοβλέπουν μέσα από τα σκούρα γυαλιά τους, όπως επιβάλλει η εχθρική προς τη γυναίκα μόδα. Κρίμα στερούν τον κόσμο από το ομορφότερο στολίδι του κι από το πιο εκφραστικό μέλος του σώματος, τα γυναικεία μάτια!
Αλίμονο, δεν ξέρουμε την ψυχή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου