17.8.17

Πόλεμος και ειρήνη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και πνεύμα. Πολλοί όμως ταυτίζουν τον εαυτό τους με το σώμα τους. Αυτοί δεν πιστεύουν στην μετά θάνατο ζωή. Αφού καταστρέφεται ο εγκέφαλος, πώς μπορεί ο άνθρωπος να ζεί; αναρωτιούνται. Τί εννοούν όμως στην πραγματικότητα ότι είναι το σώμα; Είναι φανερό ότι κάνουν σύγχυση.  Θεωρούν ότι το σώμα είναι αυτό που γνωρίζουν για το σώμα. Την ίδια σύγχυση κάνουν για το Θεό. Θεωρούν ότι ο Θεός είναι αυτό που ξέρουν για τον Θεό. Αλλά αυτό που ξέρουμε για το σώμα δείχνει το σώμα, δεν είναι το σώμα. Το ίδιο όπως η σήμανση στο δρόμο δείχνει το δρόμο, δεν είναι ο δρόμος. Το σώμα του ανθρώπου είναι ένα μυστήριο. Ούτε το ίδιο το σώμα μπορεί να μας πει ποιο είναι, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Το σώμα είναι ασυνείδητο. Αντίθετα με το πνεύμα, που γνωρίζει τον εαυτό του, όταν βέβαια φθάσει σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο. 

Αυτός που λέει ότι είναι το σώμα, δεν ξέρει τί είναι το σώμα του και το ταυτίζει με τις σκέψεις του και με τα αισθήματά του , δηλαδή με το ασυνείδητό του. Το σώμα είναι ένα είδωλο.
Αυτό το διαισθάνθηκαν οι αρχαίοι Έλληνες λόγιοι και προσπάθησαν να το εκφράσουν στην συμβολική μυθολογία τους.

Στην αρχαία συμβολική  μυθολογία το σύμβολο του ασυνειδήτου είναι ο πάντα οργισμένος Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας. Πάντα οργισμένος  επειδή δεν γνωρίζει τον εαυτό του και αδυνατεί ν' αποκτήσει την εσωτερική του ειρήνη.

Είναι αστείο να τιμωρεί κανείς το σώμα του για τις αμαρτίες του. Αυτός που τιμωρεί το σώμα του για τις αμαρτίες του μοιάζει με κάποιον που ...τιμωρεί το ρολόϊ του γιατί έχασε το τραίνο.   Η Εκκλησία διδάσκει πως δεν είμαστε σωματοκτόνοι, αλλά παθοκτόνοι. 

Μια φορά κάποιος δικαζόταν για κλοπή. Περιμένοντας την ημέρα της δίκης ετοίμαζε την απολογία του. Σκεφτόταν με ποιο τρόπο θα πείσει τους δικαστές του , να τον απαλλάξουν από την κατηγορία. Είχε καταλάβει ότι το σώμα του που διέπραξε την κλοπή δεν είχε ευθύνη, είναι αθώο, γιατί δεν ξέρει τί κάνει. Αν μπορούσε να βρει ένα λόγο να απαλλάξει από την ευθύνη και το μυαλό του, θα μπορούσε ίσως να πείσει το δικαστήριο. 

Όταν κλήθηκε  ν΄ απολογηθεί είπε, ότι δεν ήξερε τί έκανε, γιατί είδε στον ύπνο του κάποιον που τον έπεισε να διαπράξει την κλοπή. Ήταν σαν υπνωτισμένος. Δεν ήταν δική του η σκέψη να κλέψει, αλλά ήταν η σκέψη του προσώπου που τον εξαπάτησε στον ύπνο του. 

Το δικαστήριο δέχθηκε ότι τέλεσε την πράξη και δεν τον τιμώρησε γιατί όταν τελείωσε την απολογία του, πλησίασε στον πρόεδρο του δικαστηρίου και του έδειξε ένα έγγραφο, που πιστοποιούσε ότι πάσχει από ψυχική νόσο.  




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου