Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΟΙ Φαρισαίοι, κι οι Σαδδουκαίοι είχαν αγάπη για τον εαυτό τους, αλλά για τους άλλους υποκρίνονταν τους δίκαιους, ενώ ήταν γεμάτοι πονηρία και αρπαγή. Υποκρίνονταν ότι είναι δίκαιοι και τηρούσαν τους εξωτερικούς τύπους για να εξαπατούν τον κόσμο.
Ο Χριστός δεν ξεχωρίζει την αγάπη για τον εαυτό μας απ΄ την αγάπη για τους άλλους. Αυτό σημαίνουν τα λόγια Του "αγαπάτε τον πλησίον σας σαν τον εαυτό σας". Προσέχετε, είπε στους μαθητές Του, την διδαχή των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. Τους είπε επί λέξει να προσέχουν την ζύμη τους κι οι μαθητές του και εκείνοι νόμισαν ότι τους μιλάει για το ζυμάρι. "Πώς ου νοείτε, ότι ου περί άρτου είπον υμίν, προσέχειν από της ζύμης του άρτου, αλλ' από της διδαχής των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων.¨"
Οι Φαρισαίοι που τηρούσαν τους τύπους πίστευαν στο πεπρωμένο, ότι η μοίρα κυβερνάει τον κόσμο, κάτι παραπλήσιο με την πίστη της Ανατολής στο κάρμα, και ό,τι κι αν συμβεί, λένε πως φταίει το κάρμα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, για να θεραπευτούμε από την υποκρισία, την πονηρία και την αρπαγή ενώ οι Σαδδουκαίοι πίστευαν , όπως οι Επίκουρος, πως ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τον άφησε στην τύχη του,
Ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη επιστολή του προς τους Κορινθίους, τους καλεί να παραδειγματιστούν από όσα συνέβησαν στους πατέρες τους, γιατί δεν ευδόκησε ο Θεός σε πολλούς από αυτούς, ώστε να μην γίνουν κι αυτοί επιθυμητές κακών και πάθουν τα ίδια παθήματα. Γράφει επί λέξει: "Εκάθισεν ο λαός φαγείν και πιείν και ανέστησαν παίζειν. Μηδέ πορνεύωμεν, καθώς τινές επόρνευσαν και έπεσον εν μια ημέρα εικοσιτρείς χιλιάδες. Μηδέ εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς τινές επείρασαν και υπό των όφεων απώλοντο. (...) Ταύτα δε πάντα τύποι συνέβαινον αυτοίς εκείνοις, εγράφη δε προς νουθεσίαν ημών, εις ους τα τέλη των αιώνων κατήντησεν. Ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου