Η μόνη χαρά του παππού μου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

       Οι άνθρωποι στις σύγχρονες πόλεις ζουν σαν τους φυλακισμένους που περιμένουν πότε θαρθεί η μέρα κι η ώρα του επισκεπτηρίου, για να δουν τα πρόσωπα αυτά που τους δίνει χαρά να τα βλέπουν. Αν το στερηθούν κι αυτό, δεν θα έχουν να περιμένουν τίποτε, παρά μόνο την μέρα εκείνη που θα βγουν απ΄ τη φυλακή τους.
      Ο παππούς  μου Αγγελάκης Κοτίτσας  απ΄την Δεσκάτη Γρεβενών,   ήταν ένας πρόσχαρος άνθρωπος. Του άρεσε να ζει με τους άλλους και να προσφέρει. Πήγε τρεις φορές στην Αμερική, αλλά δεν έγινε πλούσιος Ελληνοαμερικάνος. Παρέμεινε φτωχός. Όταν για να τον πειράξει κάποιος του είπε "Μπαρμπαγγελάκη, τρεις φορές πήγες στην Αμερική κι έμεινες φτωχός" , απάντησε: Δεν είμαι φτωχός. Φτωχός είναι ο διάβολος", εννοώντας ότι είναι πλούσιος  σε χαρίσματα του Θεού.
     Κάποτε ο παππούς ήρθε να μείνει με την κόρη του στη Λάρισα. Άφησε τους φίλους του, το σπίτι του, τον κήπο του, τα μελίσσια του, τις ασχολίες του, κι ήρθε στη Λάρισα, όπου δεν γνώριζε κανέναν. Η μόνη του χαρά ήταν να πηγαίνει μακριά, στο άλλο άκρο της πόλης, στο πρακτορείο Κοζάνης, στη γέφυρα του Πηνειού, για να δει κανέναν πατριώτη. Ήταν το μόνο που του έδινε χαρά και περίμενε πότε θαρθεί η ώρα να πάει στο πρακτορείο.
     Οι άνθρωποι της σημερινής εποχής, που δεν βλέπουν στα πράγματα, παρά μόνο την χρησιμότητα , δεν καταλαβαίνουν γιατί ο παππούς μου, έκανε τόσο δρόμο, για να δει κάποιον πατριώτη. Δεν καταλαβαίνουν τί έχει να κερδίσει από τη θέα ενός προσώπου. Ο παππούς μου δεν σκεφτόταν τί έχει να κερδίσει από κάθε πράγμα. Απλώς ήθελε να νιώσει καλύτερα.
     Τη μέρα που  κάποιος γνωστός μου πήρε σύνταξη κι έφυγε απ΄ τη δουλειά του, ήρθαν στο γραφείο του οι συνάδελφοί του για να τον χαιρετίσουν και για να του εκφράσουν την λύπη τους, που φεύγει. Μερικοί συνήθιζαν να περνούν απ΄ το γραφείο του σχεδόν κάθε μέρα, μόνο και μόνο, για να τον ιδούν. Αυτοί λυπούνταν πραγματικά που θα έφευγε και θα τους έλειπε η επίσκεψή τους στο γραφείο του. Ο Δημήτρης, ο ειρηνοδίκης απ΄ την Κύπρο, του είπε με δακρυσμένα μάτια, "Όταν σε βλέπω, ξεκουράζομαι".