Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι συλλογισμοί μας ξεγελούν όταν είναι μεν ορθοί στη βάση τους, αλλά το κριτήριό τους δεν είναι ορθό. Όταν σκεφτόμαστε μεν λογικά, αλλά το κριτήριο ή αλλιώς το θεμέλιο της σκέψης μας είναι λάθος , είναι σαν να κάνουμε μια βλακεία με έξυπνο τρόπο.
Ο υλισμός κάνει ορθούς συλλογισμούς, αλλά με ποιό κριτήριο; Είναι κριτήριο για την ποιότητα της ζωής , ποιές αξίες είναι πιο δυνατές ή ποιές αξίες είναι ποιοτικά ανώτερες; Για την ποιότητα της ζωής το κριτήριο δεν είναι ποιές αξίες είναι πιο δυνατές, αλλά ποιές είναι ποιοτικά ανώτερες. Το ίδιο συμβαίνει και με την σύγκρουση των πολιτισμών. 'Οταν συγκρίνουμε δυο πολιτισμούς δεν τους συγκρίνουμε με κριτήριο ποιος υπερτερεί σε υλική δύναμη, αλλά με κριτήριο ποιός είναι ποιοτικά ανώτερος.
Ο αγώνας με κριτήριο το ποιός είναι πιο δυνατός καταλήγει στο "μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό" . Είναι ορθοί οι συλλογισμοί του υλισμού, με το κριτήριο της δύναμης για τη δύναμη. Αλλά η εμπειρία μας δείχνει ότι η δύναμη για τη δύναμη δεν είναι μόνο καταστροφική για τα θύματά της, αλλά και γι' αυτούς που την ασκούν εις βάρος των άλλων. Με το κριτήριο της δύναμης για την δύναμη δεν υπάρχει ελπίδα για το καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου