Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Στην κινηματογραφική ταινία του Ρομπέρτου Μπενίνι, Η τίγρης και το χιόνι, ο ήρωας , τον οποίο υποδύεται ο ίδιος ο Μπενίνι, αγαπάει μια γυναίκα την οποία εξιδανικεύει σε τέτοιο βαθμό, ώστε νιώθει ζωντανή την παρουσία της να τον συνοδεύει παντού. Τα αισθήματά της είναι και δικά του αισθήματα, που τους ενώνουν σαν να είναι ένας άνθρωπος,με τις χαρές και τις λύπες του. Ίσως αυτό να είναι αλήθεια και να συμβαίνει στην πραγματικότητα, όπως είναι διαπιστωμένο ότι συμβαίνει στους διδύμους, να νιώθουν ακόμα και τον σωματικό πόνο ο ένας του άλλου.
Η Γραφή λέει, αγαπάτε τις γυναίκες σας. Άραγε χωρίς όρια; Η Γραφή θέτει το όριο της αγάπης του Θεού. Με το προβάδισμα της αγάπης του Θεού, ναι μεν να αγαπάμε χωρίς όρια, αλλά όχι με την αγάπη που ταιριάζει μόνο στο Θεό, γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα.
Με την αγάπη χωρίς όρια, που αλλάζει ακόμα και την τάξη της φυσεως, όπως βλέπουμε στο δημοτικού τραγούδι, όπου η μάνα ζητεί από το ποτάμι να γυρίσει πίσω, για να περάσει αντίπερα, να δει το νεκρό γιο της. Κι όταν περνάει, δεν θρηνεί το γιο της, αλλά το ιδανικό της, που είναι το ιδανικό του πολεμιστή: Δεν λέει γιε μου τί έπαθες, αλλά λέει "Πού είναι τ' αρματά σου."
Η αγάπη είναι πιο δυνατή κι απ'΄ το θάνατο και αλλάζει την τάξη της φύσεως. Στο ποίημά του για την αγάπη που έχασε ο ποιητής Γέωργιος Βιζυηνός γράφει:
Από τότε που θρηνώ
το ξανθό και γαλανό
και ουράνιο φως μου
μετεβληθη εντός μου
κι ο ρυθμός του κόσμου.
Η εξιδανίκευση της αγάπης αλλάζει ακόμα την πραγματικότητα. Οτιδήποτε ακόμα και το παραμικρό, όταν το βλέπουμε με αγάπη ομορφαίνει και γίνεται μοναδικό για μας. Στην ταινία του Μπενόνι η τίγρης και το χιόνι, ακόμα κι ο πόλεμος δεν έχει την φρίκη του πολέμου κι οι εχθροί δεν έχουν την εχθρότητά τους αλλά γίνονται φίλοι, χάρις στην ιδανική αγάπη του. Ο δικηγόρος συγκεκριμένα της κατηγορίας γίνεται δικηγόρος υπερασπίσεως. Ισχύει αυτό που γράφει ο Απόστολος Παύλος στον Ύμνο του της αγάπης, ότι η αγάπη καλύπτει όλα τα σφάλματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου