Ο Θεός έχει μεγάλη υπομονή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μ' άρεσε αυτό που μού 'λεγε ένας φίλος μου, ο Θεός έχει μεγάλη υπομονή. Εμείς είμαστε ανυπόμονοι. Βέβαια ο λόγος των ανθρώπων είναι "ανθρωποπαθής".

Όταν λέμε ο Θεός τιμωρεί, το λέμε γιατί δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο να το πούμε. Ο Θεός τιμωρεί; Επιτρέπει να τιμωρηθούμε από τις αμαρτίες μας; Αξίζει στο σημείο αυτό να επισημανθεί, το γεγονός ότι τα λάθη στον τομέα της αγάπης και της υπομονής δεν διορθώνονται με λιγότερη αγάπη και λιγότερη υπομονή, αλλά με μεγαλύτερη αγάπη, με μεγαλύτερη υπομονή.

Όταν με έβλαψε κάποιος που αγαπούσα, έπαψα να τον αγαπώ, αντί να τον αγαπάω περισσότερο. Σημασία στις σχέσεις δεν έχει ποιος έχει δίκιο και ποιος τηρεί τις υποχρεώσεις ή ποιός εκτιμάει ή δεν εκτιμάει την παρουσία μας. Αυτά ισχύουν στις εμπορικές συναλλαγές όχι στις προσωπικές σχέσέις της αγάπης και της υπομονή.ς

Διάβασα σε κάποια ιστοσελίδα τα εξής: Σ' αυτόν που δεν εκτίμησε την παρουσία μας, θα τον κάνουμε να πονέσει διά της απουσίας μας.

Έλεος. Αυτή είναι η σοφία του κάρμα της Ανατολής.

Η πιο μεγάλη δυστυχία του ανθρώπου είναι να μην έχει το Θεό μέσα του.«Για την ανθρώπινη υπόσταση αποτελεί κάτι το πολύ ουσιαστικό η επίγνωση, συνειδητή ή ασυνείδητη, της ύπαρξης ενός Θεού μέσα του». γράφει ο Φράκλιν στο βιβλίο του από την εμπειρία του στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως.