ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      Το όπλο που μας δόθηκε απ΄ τον Δημιουργό μας για να πολεμάμε τα εμπόδια είναι η Προσοχή και η Προσευχή. Δεν θέλουμε να ζούμε μισοκοιμισμένοι.

      Η ζωή είναι άσκηση και η άσκηση είναι ακριβώς αυτό: Εγρήγορση. Όλα είναι άσκηση, αν όλα τα κάνεις με προσοχή και προσευχή σαν ασκηση. Ακόμα και το να βάζεις τάξη στα πράγματα στο δωμάτιό σου μέχρι και το απλό βάδισμα και ο καφές.

       Να μην είμαστε ούτε στιγμή χωρίς προσοχή και χωρίς προσευχή. Δεν ζούμε στην τύχη. Η ζωή μας είναι μια αποστολή. Όπως όλα στη ζωή έχουν μια αποστολή, έτσι και εμείς έχουμε την δική μας αποστολή.

        Δεν ζητάμε απ΄ το Θεό να αφαιρέσει τα εμπόδια. Δεν θέλουμε να μπούμε σε θερμοκοιτίδα. Ζητάμε απ΄ το Θεό να μας δίνει δύναμη να πολεμάμε τα εμπόδια.

       Η προσευχή είναι το όπλο εναντίον των εμποδίων. Ως προσευχή εννοούμε την προσευχή του πνεύματος ή της καρδιάς, που είναι η επίκληση του Ονόματος του Ιησού: Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με.

        Όταν προσευχόμαστε για τους άλλους, φίλους ή εχθρούς, λέμε μια φορά το όνομά τους και μετά επαναλαμβάνουμε «τον δουλο σου ή την δούλη σου». Π.χ. Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν τον δούλον σου.

        Σε μερικούς δεν αρέσει να είναι δούλοι του Θεού. Σκέτη υποκρισία γιατί είναι δούλοι στα πάντα , κυρίως στα διάφορα πάθη τους και δεν θέλουν να είναι δούλοι του Θεού!