Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Τις λέξεις πρέπει να τις αγαπάμε όχι μόνο γιατί είναι ωραίες, αλλά και γιατί είναι κοινές. Πρέπει να τις αγαπάμε. Τις παίρνει ο ένας κι ο άλλος ώσπου να γίνουν κουρέλια. Δεν πρέπει να μας αρέσει να κουρελιάζουμε τις λέξεις ή να τις κόβουμε. Για ποιο λόγο τις κόβουμε; Δεν ξέρουμε. Δεν το 'χουμε σκεφτεί.
Μήπως για να αποφύγουμε τον κόπο κόβουμε τις λέξεις; ; Είναι κόπος να γράψεις μια λέξη ολόκληρη; Γλυτώνεις κόπο αν κόψεις τρεις συλλαβές; Μήπως πρέπει να γράψεις τη λέξη εκατό φορές και την κουτσουρεύεις; Ή μήπως σκέφτεσαι να μην κοπιάσει ο αναγνώστης που θα διαβάσει τρεις συλλαβές περισσότερες;
Νομίζω ότι το κάνουμε από μιμητισμό. Δεν μ' αρέσει να μιμούμαι. Ούτε να με μιμούνται. Μ' αρέσει να είναι κανείς αυτό που είναι. Μ' αρέσει η γνησιότητα κι η ειλικρίνεια. Τί είναι αυτό που μας ωθεί στη μίμηση; Νομίζω είναι αυτό που μας ωθεί σε όλα αυτά που κάνουμε χωρίς νόημα, η λήθη του θανάτου. Αν σκεφτόμαστε κάθε μέρα το θάνατο θα θέλαμε να είμαστε ο εαυτός μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου