Σε άλλες εποχές, αν μιλούσε κάποιος νέος με κάποιον γέρο για το τί είναι η αλήθεια, ο γέρος θα τού 'λεγε, δίπλωσε τα σκεπάσματά του, βάλε τάξη στο τραπέζι σου ή κάτι παρόμοιο. Δεν θα μπορούσες να του κάνει τις ερωτήσεις που κάνει ο σημερινός νέος με τις σημερινές γνώσεις. Οι νέοι προχωρούσαν σιγανά και ταπεινά απ΄ την πράξη στη θεωρία όχι ανάποδα.
Δεν έκαναν αναγωγή στα πνευματικά ενώ δεν είχαν υλικό. Δεν πελαγοδρομούσαν στις γνώσεις και πληροφορίες γιατί το ζητούμενο δεν ήταν οι γνώσεις αλλά η Γνώση. Ο καιρός του νέου είναι να προσέξει τα απλά πράγματα, τις κοινές στιγμές και βέβαια την επιστήμη του, αν σπουδάζει κάποια επιστήμη.
Ο σημερινός νέος γνωρίζει συνήθως περισσότερα από όσα του χρειάζονται αυτόν τον καιρό. Πώς μπορεί να ξέρει ο γέρος εκείνα που πρέπει για να του δώσει τα "φώτα του". Δεν υπάρχει η σχέση που υπήρχε του παιδαγωγού με τον υποτακτικό του, όπως εξακολουθεί να γίνεται ακόμα στο μοναχισμό. Η Ορθοδοξία είναι της εμπειρίας. Οι γέροντες δεν δίνουν ποτέ γενικές συμβουλές που δεν τις έζησαν στο πετσί τους αλλά πάντα μιλούν για το συγκεκριμένο και το μοναδικό, όπως γίνεται πάντα όταν βλέπουμε κάτι με αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου