Ένας φίλος μου, μακαρίτης τώρα, έλεγε αυτή την παροιμία: "Ζουν οι γάτες, ζουν οι σκύλοι, ζουν κι οι ποντικοί στις τρύπες"
Οι σκύλοι είναι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου. Κι οι γέροι επίσης. Γιατί δεν πάει κανείς με το γέρο του μια βόλτα ούτε μια φορά σε όλη του τη ζωή;
Στη Γερμανία ,μου είπε ένας φίλος που έζησε εκεί, επισκέπτονται τους γέρους τους με μια ανθοδέσμη στους οίκους ευγηρίας κάθε τέσσερις μήνες. Πάνε μαζί τους και τα παιδιά τους, που τα βλέπουν οι γέροι στις αίθουσες αναμονής και στους διαδρόμους, σαν ξένοι. Μόνον όταν αρρωστήσουν τους επισκέπτονται κάθε δύο μήνες. Ο Γκαίτε καθώς είπε, υπεραγαπούσε τη μητέρα του, Την επισκέφθηκε μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του!
Μια φορά, λέει η κόρη του Τρυφώ, πήγαινα με τον πατέρα μου στο σινεμά. Μ΄ αγκάλιασε στο δρόμο και μου είπε "σ΄ αγαπώ". Δεν είπα τίποτα. Μερικές μέρες αργότερα, ο πατέρας μου πέθανε.
Ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, μόνο αν είναι της μόδας. Ποιος θα πείσει τους μόδιστρους και τους διαφημιστές να "λανσάρουν" έναν καλύτερο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου