ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ: Η προσευχή ενός αθέου

Μιγκέλ ντε Ουναμούνο

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΑΘΕΟΥ

Άκουσε την προσευχή μου , Θεέ που δεν υπάρχεις,

και δεν ακούς τα παράπονά μου,

Εσύ που δεν αφήνεις τους φτωχούς ανθρώπους

δίχως απατηλή παρηγοριά. Δεν αντιστέκεσαι

στις προσευχές μας και στις επιθυμίες μας.

Όταν μακραίνεις απ΄ το νου μου,

θυμάμαι πιο πολύ τους γαλήνιους μύθους

που γλύκαναν την ψυχή μου τις θλιμμένες νύχτες.

Είσαι μέγας Θεέ μου! Είσαι τόσο μέγας

που δεν υπάρχεις χωρίς την Ιδέα. Είναι τόσο στενή

η πραγματικότητα που επεκτείνεται

να σε καλύψει. Υποφέρω σε βάρος σου,

Θεέ που δεν υπάρχεις, γιατί αν υπήρχες

θα υπήρχα κι εγώ πραγματικά.

Μετάφραση: Μόσχος Λαγκουβάρδος

----------------------------------

Σχόλιο του Μόσχου

όσχος Λαγκουβάρδος

8 Νοεμβρίου 2012 10:23 π.μ.

Αν είναι ο άνθρωπος δημιούργημα του Θεού, όπως πιστεύουμε οι ορθόδοξοι χριστιανοί ή είναι δημιούργημα της αιώνιας μηχανικής κίνησης των αλάτων και των οξέων (πού βρέθηκαν;), δεν πρέπει να ρωτούν οι αθεϊστές ή οι αντιχριστιανοί αν δεν θέλουν να αρρωστήσουν όπως όλοι οι αιρετικοί. Η απόδοση των θεΪκών γνωρισμάτων της αιωνιότητας και της παντοδυναμίας στα οξέα και στα άλατα είναι αίρεση! Κανείς δεν μπορεί να ζήσει αιωνίως ανάμεσα στα οξέα και στα άλατα χωρίς να αρρωστήσει. Ο φόβος του για τον εαυτό του θα τον κάνει να μισήσει καθετί που δεν του μοιάζει.

ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ