Τραγουδώντας τραγούδια της πατρίδας!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα παιδιά της Παλαιστίνης που πριν μερικά χρόνια φιλοξενούνταν από την Εκκλησία στον Ξενώνα του Ιερού Ναού του Αγίου Αντωνίου στην Αγιά Λαρίσης! Όλη τη μέρα
έπαιζαν και τραγουδούσαν με πάθος τραγούδια στη γλώσσα τους. Δεν καταλάβαινα γιατί αγαπούσαν τόσο πολύ αυτά τα τραγούδια, που δεν κουράζονταν όλη μέρα να τα τραγουδούν!

      Ρώτησα τον εφημέριο του Ναού, ποια είναι τα παιδιά αυτά, πώς βρέθηκαν στην Αγιά και πώς
περνούν τη μέρα τους. Μου είπε πως είναι παιδιά της Παλαιστίνης, ότι φιλοξενούνται από την
Εκκλησία στον Ξενώνα του Ιερού Ναού και πώς όλη τη μέρα παίζουν και τραγουδούν.

    Θυμήθηκα τον παρακάτω στίχο του Διονυσίου Σολωμού  για τα παιδιά του πολιορκημένου  Μεσολογγίου, τα αγόρια και τα κορίτσια. Ο Εθνικός μας ποιητής στους Ελεύθερους Πολιορκημένους
του γράφει για τον πόλεμο:


        " Κι εμπόδισμα δεν είναι στις κορασιές να τραγουδούν και στα παιδιά να παίζουν".


   -Τί τραγούδια είναι αυτά που τα τραγουδάτε με τόση αγάπη και με τέτοιο πάθος; ρώτησα κάποιο αγόρι
που το πρόσωπό του ήταν όμορφο και καθαρό  σαν τριαντάφυλλο!

 -Είναι τραγούδια της πατρίδας, είπε .

    Γύρισα αλλού το πρόσωπό μου για να μη δει τα δάκρυά μου, καθώς με έπνιγε η συγκίνηση κι η λύπη μου πλάκωνε την καρδιά , στη σκέψη της πατρίδας μου!