Το πρώτο αντίο

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όταν άρχισα να γράφω άρθρα στις εφημερίδες ο πνευματικός μου μου είπε, κανένας σοβαρός άνθρωπος δε γράφει άρθρα στις εφημερίδες και κανένας σοβαρός άνθρωπος δε διαβάζει τα άρθρα των εφημερίδων. Ρώτησα τον πνευματικό μου να μου πει γιατί δεν είναι σοβαρό να γράφουμε στις εφημερίδες και μου απάντησε, ότι οι εφημερίδες θα αφεθούν να καταπέσουν από μόνες τους. Ήδη είναι γνωστό σε όλους ότι η κυκλοφορία των εφημερίδων, παρά τα δώρα και τα διάφορα άλλα δέλεαρ, μέρα με την ημέρα μειώνεται συνεχώς. Γιατί άραγε δε διαβάζει ο κόσμος εφημερίδες; Γιατί οι πιο πολλοί διαβάζουν τις τοπικές εφημερίδες για να δούν ποιοι γνωστοί και φίλοι απέρχονται από αυτόν τον πονηρό και μάταιο κόσμο;

Θα με ρωτήσεις ίσως , τί σημαίνει το "πρώτο αντίο" στον τίτλο. Είναι μια μικρή ιστορία την οποία φειδόμενος του χώρου της αγαπητής Ελευθερίας δεν θέλω να την επαναλάβω. Αλλωστε δεν γνωρίζω και ο ίδιος πώς το άρθρο μου "Απάντηση στην Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδος" δημοσιεύθηκε δύο εβδομάδες αργότερα και σε ένα στριμωγμένο μονόστηλο, με τον τίτλο “Πυροβολισμοί στον αέρα”. Παρακάλεσα την εφημερίδα να ξαναδημοσιεύσει το άρθρο μου και ελπίζω ότι θα το κάνει χάριν των αναγνωστών της.

Ας σημειωθεί ότι το άρθρο αυτό με τον πραγματικό του τίτλο, "Απάντηση στην Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδος", δημοσιεύθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα ιστολόγια στο διαδίκτυο και αναγγέλθηκε σε καμιά τριανταριά άλλα. Οι νέοι δε διαβάζουν πλέον εφημερίδες και ενημερώνονται από το Διαδίκτυο, ούτε αύριο θα διαβάζουν κι όταν λείψει αυτή η γενιά των παλιών, θα αλλάξουν γνώμη και οι εφημερίδες, όσες μπορούν να το κάνουν γιατί δε ζουν με μύθους και με ψευδαισθήσεις. Το πρώτο αντίο, ευγενικέ αναγνώστη, σημαίνει ότι κάθε απαγορευμένο ή λογοκριμένο άρθρο είναι και ένα αντίο προς την αγαπητή εφημερίδα, μέχρι να συμπληρωθεί η ύλη ενός βιβλίου με τίτλο, τα απαγορευμένα άρθρα,. Αυτό θα είναι , πρώτα ο Θεός, το τελευταίο αντίο.

Οι Εβραίοι κατέγραφαν τους γενάρχες τους. Ατέλειωτα ονόματα γεναρχών είναι καταγραμμένα στα κατάστιχά τους. Αν εξαιρέσουμε τους Προφήτες, τους Κριτές, του Βασιλείς και τους άλλους επιφανείς γενάρχες των Εβραίων, για τους οποίους καταγράφεται ο βίος τους , η ιστορία τους, το έργο τους, για τους άλλους γενάρχες τους δεν αναγράφεται τίποτε άλλο εκτός από το όνομά τους.

Υπάρχει όμως μία και μοναδική εξαίρεση, αυτή του γενάρχη των Εβραίων Ιαβή. Για τον Ιαβή γίνεται μια εξαίρεση. Δεν αναγράφεται μόνο το όνομά του, αλλά και δυο σειρές, που τον χαρακτηρίζουν και που είναι ένα μήνυμα για την ανθρωπότητα. ¨Ένα μήνυμα ακόμα και για μας σήμερα. Ιδίως για μας τους Έλληνες, αλλά και για όλους τους άλλους λαούς που τους κατεξουσίασαν οι άρχοντές τους χωρίς λύπη και χωρίς αιδώ.

Τί έγινε λοιπόν με τον Ιαβή. Ο Ιαβής έκανε αυτή τη σωστή σκέψη. Αφού ο Θεός είναι παντοδύναμος , πάνσοφος και πανάγαθος είναι βέβαιο ότι αυτά που έχει φυλαγμένα για τους ανθρώπους υπερβαίνουν τη γνώση, τη βούληση, την κρίση, την φαντασία και την επιθυμία του ανθρώπου. Άρα υπερβαίνουν τα ανθρώπινα όρια. Ο Ιαβής αντί να ζητήσει στην προσευχή του τα περιορισμένα αιτήματα μέσα στα ανθρώπινα όριά του , ζήτησε απ΄ το Θεό, να διευρύνει τα όριά του.

Ποιο είναι τo μήνυμα της Αγίας Γραφής στον άνθρωπο όλων των εποχών, με την καταγραφή της προσευχής του Ιαβή; Είναι το μήνυμα ότι κάθε άνθρωπος ως υιος του Θεού, ως άνθρωπος , ως πολίτης έχει πολύ περισσότερα ανθρώπινα, πολιτικά κ.α. δικαιώματα από αυτά που γνωρίζει. Συνεπώς καθένας που είδε κάτι περισσότερο από το συνηθισμένο έχει χρέος προς το Θεό, προς τους συνανθρώπους του και προς όλη τη Δημιουργία να μην κρύψει αυτό που ο Θεός του φανέρωσε, Να μην μιμηθεί τον πονηρό δούλο, που έκρυψε στη γη το τάλαντο που του χάρισε ο Θεός.

Γιατί οι εφημερίδες αργοπεθαίνουν; Γιατί δεν έλαβαν ακόμα το μήνυμα του Ιαβή, ότι οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα , με όλα τα εμπόδια, που ο Πονηρός Διάβολος, ο πατέρας του Ψεύδους στήνει μπροστά τους, θα μάθουν την αλήθεια ότι ο πολίτης, ο εργαζόμενος, ο φτωχός, ο άνεργος νέος, η εγκαταλειμμένη οικογένεια έχουν περισσότερα δικαιώματα από όσα οι ίδιοι γνωρίζουν.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε εναντίον της αλήθειας, γράφει η Αγία Γραφή. Και το Ευαγγέλιο λέει πως δεν βάζουν τη λυχνία κάτω από το μόδιο. Δεν υπάρχει καλό που κάνουμε σε κάποιον και δεν το κάνουμε και στον εαυτό μας και δεν υπάρχει κακό που κάνουμε στους άλλους και δεν το κάνουμε και στον Ιησού. Σκληρόν όμως προς κέντρα λακτίζειν. Δύο χιλιάδες χρόνια με διωγμούς, με βαρβαρότητα, με δολιότητα, με διαστρέβλωση της αλήθειας μέσω της προπαγάνδας πολέμησε ο Πονηρός την αλήθεια του Ευαγγελίου, μάταια! Το Ευαγγέλιο έχει τη μεγαλύτερη κυκλοφορία από όλα τα βιβλία του κόσμου!