Μη φοβού το θηρίον

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

«Πόρναι και τελώναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού»

Μη φοβού το θηρίον, αλλ΄ αυτούς που δεν αγαπούν. Αυτοί που δεν αγαπούν πρέπει να μπαίνουν στη φυλακή (!) για να μην κάνουν κακό και σ΄ άλλους ανθρώπους εκτός απ΄ τον εαυτό τους. Αυτό είναι το σκεπτικό της φυλακής, για να φυλάξει και τον φυλακισμένο και τους άλλους.

Ακόλαστοι δεν γίνονται αυτοί που αγαπούν, αλλά αυτοί που δεν μπορούν να αγαπήσουν. «Κόλαση είναι να μην μπορείς να αγαπήσεις» (Ντοστογιέφσκι).

Ο Δον Ζουάν κατακτούσε τις γυναίκες τη μια μετά την άλλη και τις εγκατέλειπε. Δεν το έκανε επειδή αγαπούσε τις γυναίκες, αλλά επειδή δεν μπορούσε να αγαπήσει. Τις ήθελε απλώς για επιβεβαίωση. Τις χρησιμοποιούσε ως μέσα, γιατί δεν μπορούσε να τις δει ως ανθρώπους.

Αυτοί που δεν αγαπούν πρέπει να μπαίνουν στη φυλακή, για να μην επεκτείνουν το κακό που κάνουν στον εαυτό τους και στους άλλους. Η αρρώστια, δυστυχώς είναι κολλητική όχι η υγεία.

Η Βαβυλώνα, η πόλη των εμπόρων και των πλουσίων όλης της Γης υπήρξε η πόλη της ακολασίας. Οι Βαβυλώνιοι έγιναν ακόλαστοι γιατί αντί να αγαπήσουν τον άνθρωπο αγαπούσαν τα χρήματα, τα αξιώματα, την εξουσία. Η Βαβυλώνα κατεστράφη από τους Μήδους, που όπως λέει ο Προφήτης Ησαϊας δε λογάριαζαν το αργύριον ούτε είχαν ανάγκη του χρυσίου. « Ιδού επεγείρω υμίν του Μήδους, οι ου λογίζονται αργύριον ουδέ χρυσίου χρείαν έχουσι.»

Ο Θεός έπλασε τη γυναίκα βοηθό του ανδρός, κυματοθραύστη του πάθους του, για να βρίσκει ο άντρας απάνεμο λιμάνι. Αυτοί που δεν αγαπούν πρέπει να μπαίνουν στη φυλακή. Έτσι θα υπάρχουν λιγότερες τσακισμένες καρδιές.

Η απόρριψη ισοδυναμεί με φόνο. Η έλλειψη αγάπης είναι αυτή που μας πληγώνει σε όλα τα πράγματα. Δεν κυνηγάμε πράγματα, αλλά την αγάπη. Tρέχουμε ξωπίσω της ως η έλαφος επί των υδάτων. Κρίμα που η Εκκλησία δεν αναγιγνώσκει το Άσμα Ασμάτων πιο συχνά.

Ο Χριστός ευλόγησε τον γάμον. Ο Επίσκοπος δίδει την άδειά του σε ανθρώπους που αγαπιούνται. Κάποιος σεβάσμιος Μητροπολίτης είπε, πως όταν διαπιστώσει ότι δυο άνθρωποι δεν έχουν κοινή πίστη (πιο καλά, όταν δεν αγαπιούνται) δεν τους δίδει άδεια γάμου.

Η εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην καλοσύνη των ανθρώπων, παρόλα τα αντίθετα παραδείγματα, δεν κλονίστηκε ποτέ. Κάθε φορά που κάτι μας διαψεύδει απλώς σκεφτόμαστε, ότι η πορεία των ανθρώπων προς τα εκεί οδηγεί, με όλες τις παλινδρομήσεις της.

Πιστεύουμε ότι το μέλλον ανήκει στο εκλεπτυσμένο. Αν ακόμα, η μεγάλη αυτή αλήθεια δεν γίνεται αποδεκτή από όλους τους ανθρώπους , δυο χιλιάδες χρόνια μετά το Χριστό, αυτό δε σημαίνει ότι το εκλεπτυσμένο δεν είναι ωραιότερο και ανώτερο, όπως το λουλούδι είναι το ωραιότερο μέρος του φυτού.

Το ίδιο με την αγάπη και την καλοσύνη. Δεν έχει σημασία αν δεν πιστεύουν όλοι σ΄ αυτήν. Η άγνοια, η πλάνη, το ψέμα απλώς εμποδίζουν την πορεία του ανθρώπου, προς τον αληθινό του προορισμό. Δεν είναι αυτά ο προορισμός του ανθρώπου.